คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : บทที่ 3 ลางร้าย (4)
“นี่คุณ
ผมว่าผมพูดชัดเจนแล้วนะ” เขาเท้าสะเอวมองเธอสีหน้าเอือมระอา
“ฉันรู้ว่าคุณไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้
แต่คุณไม่ต้องกังวลใจไปนะคะเรื่องนี้ฉันจะคุยกับคุณแม่เอง”
“จะคุยอะไร...”
เขาหรี่ตามองอย่างระแวง “ผมไม่ไว้ใจให้คนรักสบายอย่างคุณคุยกับแม่ผมหรอกนะ”
นับดาวชะงักมองเขาตัดพ้อ
“คุณเก็บเฉพาะของที่จำเป็นไปก็พอ”
เขาเอ่ยตัดบท
“ฉันจะอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนคุณแม่”
“แต่ผมจะให้คุณไป...”
เขาเอ่ยช้าชัดย้ำให้เธอทำตาม
“แต่ฉัน.. .”
ศุภณัฐโบกมือขึ้นเป็นสัญญาณว่าไม่ต้องการคุยกับเธออีก
เขาหันหลังเดินเข้าห้องน้ำปล่อยเธอยืนเคว้งอยู่กลางห้อง
นับดาวยืนเคว้งอยู่ครู่หนึ่งเธอจึงตัดสินใจเดินออกจากห้องไปขอคำปรึกษาจากคุณศศิธรที่ห้องพักของท่าน
“แม่เห็นด้วยกับตาณัฐ
เราสองคนพึ่งแต่งงานกันแม่ไม่อยากให้แยกกันอยู่” นางเอื้อมมือไปลูบผมยาวสลวยของหญิงสาวที่นั่งพับเพียบอยู่ข้างล่างเตียง
“แต่ดาวเป็นห่วงคุณแม่”
“ไม่ต้องห่วงแม่นะลูก”
คุณศศิธรมองเห็นสายตากังวลใจของลูกสะใภ้นางจึงเอ่ยให้คลายใจ
“แม่จ้างพยาบาลพิเศษมาดูแลแล้ว
อีกอย่างที่บ้านยังมีป้าเดือนนะลูก”
“แต่ว่า...”
“ถ้าลูกไม่สะดวกใจจะย้ายไปอยู่กับตาณัฐแม่ก็ไม่ว่าอะไร”
“ดาว...” สีหน้าเธอครุ่นคิด
“แม่จะพูดให้เอง”
นางคลี่ยิ้มมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างอ่อนโยน
“ขอบคุณมากนะคะ”
“ดึกแล้วไปพักผ่อนเถอะนะ”
“ค่ะคุณแม่”
นับดาวเดินกลับมายังห้องนอนของตัวเธอกวาดสายตามองไปรอบๆ
เมื่อไม่เห็นใครบางคนก็พ่นลมหายใจออกมาด้วยความโล่งใจ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
***ขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านและดวงใจทุกดวงนะคะ***
 |
|
ความคิดเห็น