คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 3 ลางร้าย (3)
“ถ้าคุณไม่บอกเหตุผล ฉันคงไปกับคุณไม่ได้” เธอเอ่ยเสียงแผ่วและประโยคนั้นทำให้เขามองเธอตาเขียว
“แล้วไอ้ที่ยอมแต่งงานกับใครก็ไม่รู้...มีเหตุผลใช่ไหม...”
เขาย่างสามขุมเขามาประชิดตัว และทันเห็นแววตาตัดพ้อในดวงตาคู่สวย
ศุภณัฐเมินหน้าหนีเพราะกลัวจะใจอ่อน
“ใช่ค่ะ”
ใบหน้าคมเข้มหันขวับมองคนตัวเล็กตรงหน้านัยน์ตาคมวาวโรจน์พร้อมถามเสียงขุ่น
“เหตุผลอะไร!”
“...” เธอเงียบ
“เพราะเงินก็พูดมาตรงๆ
เถอะไม่ต้องอายผมหรอก” เขาเอ่ยดูแคลนพร้อมยิ้มหยันเมื่อเห็นเธอพูดไม่ออก
“แล้วแต่คุณจะคิดเถอะค่ะ”
เธอไม่แก่ตัวเพราะรู้ดีว่าหากเขารู้เหตุผลที่แท้จริงจะยิ่งพาลไม่ชอบหน้า
“อย่ามาลองดีกับผมนะ”
เขายกนิ้วชี้หน้าเธออย่างคาดโทษ
“ฉันไม่กล้าหรอกค่ะ”
เธอเอ่ยเสียงแผ่ว พ่นลมหายใจออกมาเบาๆ
“ไอ้การที่คุณต่อปากต่อคำกับผมก็คือการลองดีอย่างหนึ่ง”
เขาตวาดขึ้น
“ฉันไม่เคยคิดจะลองดีกับคุณเลยนะคะ
ฉันขอโทษจริงๆ ถ้าฉันเผลอทำอะไรให้คุณไม่พอใจ”
“ผมจะพอใจมากกว่านี้ถ้าบ้านหลังนี้ไม่มีคุณ”
“ฉะ...ฉัน”
“ไม่ต้องพูดอะไรแล้วแค่ทำตามที่ผมสั่งก็พอ”
เขากอดอกยืนจ้องเธอเขม็ง และนัยน์ตาคมดุทำให้เธอพูดอะไรไม่ออก
“พูดง่ายๆ และหัดเจียมตัวไว้บ้างก็ดี”
ศุภณัฐพูดออกไปโดยไม่ทันคิด
นับดาวอึ้งกับคำพูดของสามีถึงแม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าต้องพบเจอกับอะไรแต่ในใจก็ยังเจ็บอยู่ดีเขาไม่เคยคิดจะรักษาน้ำใจเธอเลย เธอก้มหน้าก่อนจะยกมือขึ้นปาดน้ำตาไม่อยากให้เขาเห็นความอ่อนแอ
“เก็บเฉพาะของใช่ที่จำเป็นผมจะพาคุณไปอยู่ที่คอนโดฯ”
น้ำเสียงเขาเสียงอ่อนลงเมื่อคนตรงหน้าเริ่มมีน้ำตาคลอ
“แต่ว่า” นับดาวเงยหน้ามองเขา
ดวงตาหวานเต็มไปด้วยความกังวลใจ
“ไม่ต้องกลัวหรอกว่าผมจะทำอะไรคุณ
ที่ผมต้องพาคุณไปอยู่ที่นั่นเพราะแม่จะได้ไม่มาวุ่นวายกับชีวิตคู่ของเรา” เขาหว่านล้อมให้เธอคล้อยตาม
“หมายความว่ายังไงคะ”
“นี่คุณ
ผมว่าผมพูดชัดเจนแล้วนะ” เขาเท้าสะเอวมองเธอสีหน้าเอือมระอา
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
***ขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านและดวงใจทุกดวงนะคะ***
 |
|
ความคิดเห็น