ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เสน่หาภรรยาในเงา (จบแล้ว มี E-book)​

    ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 ประทับใจ (1)

    • อัปเดตล่าสุด 5 ก.ค. 64


    บทที่ 1

    ประทับใจ

    ดวงตะวันกำลังจะลาลับขอบฟ้า พร้อมกับสายฝนที่เริ่มโปรยปรายลงมา ต้นไม้น้อยใหญ่ไหวพลิ้วไปตามสายลมอ่อนๆ ตลอดสองข้างทางของถนนลาดยาง  

    รถเก๋งคันงามแล่นมาด้วยความเร็วแต่มันก็ยังไม่เร็วเท่าใจของคนขับ ที่เป็นชายหนุ่มหน้าตาคมคาย คิ้วเข้มรับดวงตาคมขมวดเข้าหากันบ่งบอกให้รู้ว่าเขาอยู่ในอารมณ์ที่ขุ่นมัว ความเร็วถูกเร่งขึ้นตามแรงอารมณ์ สองมือที่จับพวงมาลัยเกร็งแน่น ปากเม้มเข้ากัน ก่อนจะละมืออีกข้างจากพวงมาลัยแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนเบาะข้างหน้ารถกดไปยังหมายเลขปลายทางด้วยความคุ้นเคยจนเสียงเรียกดังขึ้นเขายกโทรศัพท์แนบหู

    “รินกลับถึงบ้านหรือยัง” เสียงพูดห้วนๆ บอกให้รู้ว่าเจ้าตัวอยู่ในห้วงอารมณ์ไม่พอใจ

    “คุณรินยังไม่กลับมาเลยค่ะ”

    สิ้นเสียงตอบจากแม่บ้านอิษวัตขว้างโทรศัพท์ลงกับเบาะรถอย่างแรง สายตาวาวโรจน์จับจ้องมองท้องถนนเบื้องหน้า เขาจะไม่มีวันยอมให้ผู้ชายคนไหนมาพรากหญิงอันเป็นดวงใจของเขาเด็ดขาด อารมณ์หึงหวง บวกโทสะที่ครอบงำ ทำให้อิษวัตขาดความยั้งคิด เขาต้องรีบกลับบ้านไปหารินรดาเพื่อบอกความในใจก่อนที่เธอจะเลือกผู้ชายที่มารดาเห็นชอบมาเป็นคู่ชีวิต...

    อีกด้านหนึ่ง

    ท้องฟ้ากำลังมืดครึ้มพร้อมกับสายฝนโปรยปราย หญิงสาวร่างเล็กเลือกของใช้อยู่ในร้านสะดวกซื้อ มือข้างหนึ่งถือโทรศัพท์แนบหูคุยกับเพื่อนสนิท เมื่อได้ของที่ต้องการก็ไปชำระค่าสินค้าก่อนเดินออกจากร้านไม่ลืมหยิบร่มขึ้นมากางเพื่อป้องกันหยาดฝนที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตก

    “นกแค่นี้ก่อนนะฉันกำลังจะข้ามถนน” ปณาลีวางสายเพื่อนสนิทที่พูดคุยกันอย่างออกรส พร้อมเก็บโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋าสะพายก่อนกดสัญญาณไฟข้ามถนนตรงทางม้าลายเมื่อสัญญาณไฟเหลืองขึ้น ซึ่งเป็นไฟเตรียมหยุดรถจึงเดินข้ามถนน แต่เป็นเพราะฝนที่ตกลงมาค่อนข้างหนาตาทำให้เธอไม่ทันสังเกตว่ามีรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งขับพุ่งมาที่ตน ด้วยความตกใจเธอจึงกระโดดหลบเลยรอดจากการถูกเฉี่ยวชนได้อย่างหวุดหวิด ทว่าถนนที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำฝนทำให้เธอลื้นจนล้มลงไปกองอยู่กับพื้น แรงกระแทกแม้จะไม่แรงแต่ก็ส่งผลให้ร่างของเธอเจ็บร้าวแล่นขึ้นมาจนไม่อาจลุกขึ้นยืนได้ทันทีแม้จะเห็นแสงไฟจากรถสาดส่องมาที่ตัวเองแต่ก็ทำได้เพียงหลับตาปี๋พร้อมทั้งกลั้นหายใจก่อนยกมือขึ้นบังแสงไฟจากรถคันนั้น

    --------------------------------------------

    ***ขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านและดวงใจทุกดวงนะคะ***


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×