ยัยตัวร้าย vS นายเซ่อซ่ากำลังสอง

ลำดับตอนที่ #1 : พรชีวิต

        ชีวิตของคนเราไม่สามารถเลือกเกิดได้ ไม่มีใครสามารถก ำหนดชะตาชีวิตตัวเอง แต่สำหรับตัวฉันแล้วเราสามารถดำเนินชีวิตที่ถูกกำหนดมานั้นให้มีความสุขได้และนี่ คือพระพรชีวิตที่ฉันได้มา
  " เบลเสร็จรึยังลูก "
  " เสร็จแล้วค่ะแม่  "
        ฉันและแม่เดินลากกระเป๋าอออกจากบ้านที่มาจากน้ำพักน้ำแรงของแม่และพ่อสุดที่รักของฉันด้วยสาเหตุที่ว่ามีคนมันอิจฉาใส่ร้ายแม่ฉัน แม่ฉันจึงโดนฟ้องล้มละลายที่ฉันไม่อยากไปนอกจากว่าเป็นบ้านที่มาจากน้ำพักน้ำแรงแม่ฉันแล้ว บ้านหลังนี้ยังเป็นคล้ายกับไดอารี่บันทึกความทรงจำต่างๆๆเกี่ยวกับพ่อของฉันตั้งแต่ที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ พ่อของฉันเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งลำไส้ แต่ฉันก็ไม่เสียใจเพราะนั่นไม่ใช่ความผิดของแม่ฉัน
    " เบล แม่ขอโทษนะลูก " แม่พูดพร้อมกับน้ำตา
    " ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูเข้าใจแม่"
       ฉันรู้ว่าแม่เสียใจมากก แต่ฉันก็เสียใจไม่น้อยไปกว่าแม่เลย แต่ในเวลานี้ทั้งฉันและแม่ต่างก็ต้องเข้มแข็งเพื่อต่อสู้อีกสารพัดปัญหาที่รุมล้อมเราสองแม่ลูกไว้
       เมื่อออกมาจากบ้านหลังนั้นฉันและแม่เดินทางสู่อาร์พาร์เม้นท์ใกล้กับมหาวิิทยาลัยเกษตรศาสตร์ที่ฉันเรียนอยู่ แม่จะทำคุ๊กกี้ขาย แม่ฉันทำคุ๊กกี้อร่อยมากๆเลย ^_^
ส่วนฉันก็จะไปทำงานกับเพื่อนของแม่ที่ จังหวัดภูเก็ต แม่บอกว่า น้ามดเพื่อนของแม่เปิดรีสอร์ทอยู่ที่นั่น ฉันอยากไปมากเลยล่ะ เพราะฉันชอบทะเล แต่พอมาคิดอีกทีแม่ต้องอยู่คนเดียว ฉันก็ลังเลเหมือนกัน

      เช้าวันรุ่งขึ้น 
  วันนี้เป็นวันที่ฉันต้องออกเดินทางแล้ว  ฉันตื่นแต่เช้ามาช่วยแม่ต่างๆ นานา  เห้อ...
อีกเดียวคงต้องไปแล้วสินะ

   " แม่ค๊ะ แม่อยู่คนเดียวได้นะค๊ะ  แม่ไหวแน่นะค๊ะ หนูเป็นห่วงแม่จังเลย "
  
   " ไปเถอะลูก แม่โอเคอยู่แล้ว ไม่มีปัญหาจ้ะ "

   " แม่ขา หนูรักแม่นะค๊ะ " ฉันพูดพร้อมกับกอดแม่สุดที่รักของฉัน

   " แม่ก้อรักลูกจ้ะ ไปเถอะพอไปถึงน้ามดจะรอลูกที่สถานีนะจ้ะ "

   " ค่ะ ลาก่อนค่ะแม่ "

ฉันเดินขึ้นมาบนรถที่นั่งข้างๆฉันยังว่าง  เห้อ... ฉันรู้สึกไม่ดีเลยไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีกรึเปล่านะ อย่าคิดมากเลย หลับสักงีบก่อนแล้วกัน








-------------------------*******************----------------------

เรื่องแีรกนะยังไงก้อเม้นแล้วบอกด้วยนะค๊ะว่า เป็นยังไง