คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4
ตอนที่ 4
Bar: says
“เฮ้อ !! เหนื่อยจังเลย -_-”ฉันบ่นเล็กน้อย แล้วนั่งลงกับพื้นห้อง ถึงจะเปิดแอร์แต่ทำไมมันร้อนจังว่ะ
“บาร์คร้าบ...น้ำคร้าบผม^^”
“คะ...อ๋อ ขอบคุณค่ะ^^”ฉันรับน้ำมาจากกอล์ฟแล้วกระดกดื่มอย่างรวดเร็ว ด้วยความหื่นกระหาย เอ้ย!!กระหายน้ำ เย้ๆๆ น้ำๆๆ น้ำเย็นๆ วู้วๆๆ (อากาศร้อนก็เป็นงี้แหละ) (แต่ฉันเห็นแกเป็นงี้ทุกเวลาเลยนะ-_-^: เบียร์)
“อ่ะ น้ำเธอ^^”ว้าวววว ไมค์ก็คงคิดจะจีบยัยเบียร์แน่ๆเลย เย้ๆๆน้องสาวฉันขายออกแล้วแหละทุกโคนนน โฮะๆๆ
“อะ...อืม ขอบใจ>//<”กรี๊ดดด เป็นบุญตาอีกแย้วเห็นยัยเบียร์เขินอ่ะ
“ไม่เป็นไรหรอก...”ฉันได้ยินแค่นั้นเพราะกอล์ฟมาชวนฉันคุยอีก เง้อออ มาขัดจังหวะฉันทำไมเนี่ย ไมค์พูดไรไม่รู้เลยอ่า รู้สึกตะกี้แอบเห็นยัยเบียร์หน้าแดงอีกแล้วอ่า
“เหนื่อยมั้ยครับบาร์ แล้วพอจะจำท่าเต้นได้ยังครับ ^^”
“^-^”ฉันยิ้มแห้งๆกลับไปให้กอล์ฟ ก็มันจำไม่ค่อยได้อ่า แต่ดูฉันตอบสิ น่าตบปากตัวเองจริงๆ แต่ไม่เอาหรอก ฉันกลัวเจ็บ อิอิ (ช่างเป็นคนที่ เอ่อ...: คนแต่ง)
“ก็พอจะจำได้แล้วหล่ะค่ะ”
“อ๋อ ครับ แล้วจะกลับบ้านยังไงหรอครับ ให้กอล์ฟไปส่งป่าว”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวกลับกับเบียร์ คือเราพักอยู่คอนโดใกล้ๆนี่แหละค่ะ กอล์ฟไม่ต้องไปส่งบาร์ก็ได้ค่ะ เกรงใจอ่ะค่ะ^^”ฉันตอบกลับไปพร้อมยิ้มหวาน ก็ฉันไม่กล้าให้เค้าไปส่งนิ ไม่ใช่อะไรหรอก ถ้าไปส่งก็ต้องเชิญเข้าห้องด้วยใช่ป่ะหล่ะ แล้วฉันก็กลัว... กลัว... กลัวฉันจับกอล์ฟกดอ่ะ ฮ่าๆๆ
“ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ เราเป็นแฟนกันนะ ลืมแล้วหรอ”
“แต่...”
“ห้ามปฏิเสธครับ น้าคร้าบให้กอล์ฟไปส่งบาร์น้าคร้าบ^^”กรี๊ดดดดด ฉันไม่ไหวแล้วค่า น่ารักเกินห้ามใจไหว แต่ถ้านายไปแล้ว โดนฉันทำอะไรอย่ามาว่ากันน้า อิอิ
“เอ่อ... งั้นก็ได้ค่ะ >//<”ฉันทำหน้าแดงไปงั้นแหละ โฮะๆๆ (เพราะในใจเธอคิดแผนชั่วร้ายไว้ใช่มั้ยห๊ะ: เบียร์)
“จะกลับเลยมั้ยครับ”
“ก็ได้ค่ะ”
“ไอเบียร์ !! กลับบ้าน!! อุ๊ย!!แฮะๆ”ฉันลืมคิดไปว่ากอล์ฟอยู่ข้างหลัง เสียภาพพจน์หมดเลย ทำไงดีอ่ะ ว้ายๆๆๆ
“ไม่เป็นไรครับ กอล์ฟบอกแล้วไงว่าน่ารักดี อิอิ”กรี๊ดดดดด ถ้าฉันจะแอบซื้อยานอนหลับขากลับจะมีคนเห็นมั้ยเนี่ย (เอาไปทำไมอ่ะ: คนแต่ง) (เอาไปใส่ให้กอล์ฟกินไง โฮะๆๆ: บาร์)
“อืมๆ แปป เก็บของก่อน”
“ป่ะ กลับบ้านกัน แล้วกลับไงอ่ะ”
“กอล์ฟไปส่ง แล้วไมค์ก็คงไปด้วย ใช่ป่าว”ฉันตะโกนถามไมค์
“แน่นอน”
Beer: says
“อ่ะ น้ำเธอ^^”นี่นาย ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ายิ้มแบบนี้ มัน... มัน... น่าร้ากกกก
“อะ...อืม ขอบใจ>//<”เวรแล้วไง ทำไมฉันต้องหน้าแดงเนี่ย วันนี้ฉันหน้าแดงหลายรอบแล้วน้า อย่าทำให้หน้าแดงเหมือนกินข้าวได้ป่ะ (มันเกี่ยวไรกันอ่ะ: คนแต่ง) (เอ้า!!ก็กินข้าว 3 เวลาไง วันนี้ฉันก็หน้าแดงครบ 3 เวลาพอดี ฮ่าๆๆ: เบียร์)
“ไม่เป็นไรหรอก...สำหรับคนน่ารักอย่างเธอ^^”กรี๊ดดดดด วันนี้นู๋เบียร์ขอเลิกนิสัยทอมสักวันได้มั้ยเจ้าคะ
“พะ...พูดอะไรของนายน่ะ >//<”
“ฉันบอกว่าเธอน่ารัก^^”กรี๊ดดดด พูดมาได้หน้าตาเฉย ฉันรู้ตัวเองดีย่ะ ฮ่าๆๆ
“ฉะ...ฉันรู้ตัวดีย่ะ ฮ่าๆๆ >//<”เอากับฉันสิ หัวเราะแล้วยังหน้าแดงได้อีก เก่งจริงๆเล้ย
“ยิ่งหน้าแดงยิ่งน่ารักนะ”
“>//<”นายจะแกล้งช้านเพื่ออาราย แงๆๆ แดงใหญ่แล้วอ่า
“ไอเบียร์ !!กลับบ้าน!!”เย้ๆๆ ในที่สุดก็ได้กลับบ้าน
“อืมๆ แปป เก็บของก่อน”แล้วฉันก็รีบยัดของเก็บใส่กระเป๋าอย่างรวดเร็ว
“ป่ะ กลับบ้านกัน แล้วกลับไงอ่ะ”ฉันถามไป เพราะ ตอนนี้ท้องฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนสีแล้ว
“กอล์ฟไปส่ง แล้วไมค์ก็คงไปด้วย ใช่ป่าว”
“แน่นอน”ไอบ้า ทำไมต้องไปส่งด้วยอ่ะ เอ๋... แต่ก็ดีเหมือนกันนะ จะได้ไม่ต้องเดินกลับ ฮ่าๆๆ ความคิดช่างบรรเจิด แต่เดี๋ยวก่อนต้องทำฟอร์ม อิอิ
“ไม่ต้องก็ได้มั้งบาร์ ปกติเราก็กลับกันเองอยู่แล้วนิ”ฉันตอบบาร์ไป หวังว่าพวกนี้คงไม่รับมุกฉันน้า T^T
“ไม่เอาอ่ะ ฉันไปส่งเธอ^^”อ่ะฮ่า เย้ๆมันไม่รับมุก ดีใจๆๆ
“หรอ อืม งั้นก็ได้”กลับบ้านๆ แถมยังมีคนไปส่งอีก ฮ่าๆๆ (แล้วทำไมต้องเล่นตัวว่ะตะกี้อ่ะ: คนแต่ง) (ก็ต้องเล่นตัวดิ เพราะ ฉันเป็นนางเอก ฮ่าๆๆ: เบียร์)
“คร้าบบ”แล้วเราทุกคนก็นั่งรถของนายกอล์ฟกลับบ้าน
แต่สิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น!!!
ความคิดเห็น