คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ตอนที่ 12 หึง !!! (70%)
“น้องชามว่างไหมคะวันนี้” นันทพัทธ์เอ่ยถาม เมื่อเจอชาริกากำลังออกมาจากห้องส่วนตัวของหญิงสาวพอดี เนื่องจากเขาเองก็ตั้งใจไปหาเธออยู่พอดี
“พี่นันท์มีอะไรหรือเปล่าคะ”
ชาริกาที่กำลังปิดประตูห้องเอ่ยถามด้วยความสงสัย คิดว่าพี่ชายคงมีเรื่องวานให้ช่วย เลยพยักหน้าบอกว่าตนเองว่างในวันนี้
“ชามว่างค่ะ”
“ไปข้างนอกกับพี่หน่อยสิ”
ชายหนุ่มเอ่ยชวน พร้อมกับส่งรอยยิ้มไปให้คนหน้าหวานอย่างนึกเอ็นดู แต่ก็ต้องฉงนใจกับสิ่งตรงหน้า เมื่อเหลือบสายตาไปเห็นรอยแดงจางๆ อยู่บริเวณต้นคอของชาริกา จึงอดจะถามออกไปไม่ได้
“น้องชามไปทานถั่วมารึเปล่าคะ ทำไมคอถึงดูแดงๆ”
เมื่อได้ยินในสิ่งที่นันทพัทธ์ถาม คนร้อนตัวก็รีบยกมือปิดลำคอแกร่งของตนเองทันที พร้อมกับรีบเอ่ยอธิบายออกไป ก่อนที่พี่ชายจะสงสัยอะไรไปมากกว่านี้
“เอ่อ…ใช่ค่ะ พอดีชามเผลอทานเข้าไป แต่ไม่เป็นอะไรมากแล้วค่ะ” หญิงสาวตอบ พร้อมกับทำท่าลูบต้นคอแก้คันไปด้วยให้สมจริงกับเหตุผลที่อ้างไป
“คราวหลังก็ระวังหน่อยแล้วกัน เข้าใจไหมคะ” นันทพัทธ์บอกพร้อมกับยกมือขึ้นวางบนหัวของหญิงสาว ก่อนจะโยกไปมาด้วยความเอ็นดู
“ค่ะ พี่นันท์”
หญิงสาวรับคำ พร้อมกับยิ้มหวานประจบ เพราะกลัวชายหนุ่มวกกลับมาที่เรื่องเดิม
“งั้นเราออกไปข้างนอกกันเถอะ” ชายหนุ่มเอ่ยชวนอีกครั้ง
“ค่ะ”
ทั้งสองเดินตรงมุ่งหน้าตรงไปยังรถคันหรูของนันทพัทธ์ที่จอดรออยู่หน้าบ้าน
ตลอดทางเดินทั้งคู่ต่างก็พูดคุยหยอกล้อกันอย่างสนิทสนม ทำให้คนในบ้านที่อยู่บริเวณนั้นได้ยินหัวเราะของสองหนุ่มสาวไม่ขาด
ไม่เว้นแม้แต่อีกหนึ่งหนุ่มหล่อของบ้านที่รีบออกจากห้องส่วนตัว เพราะอยากเจอหน้าคนที่คิดถึงมาตลอดทั้งอาทิตย์ แต่ก็ช้ากว่าน้องชายฝาแฝดของตน
นนทพัทธ์ยืนมองทั้งสองคุยกันอย่างสนิทสนมจากห้องของตนเองที่อยู่เยื้องไปจากห้องของชาริกา แต่ก็ไม่สามารถจับใจความอะไรได้
ไม่ใช่ว่าไม่ได้ยินที่ทั้งสองพูดสนทนากัน แต่อารมณ์หึงหวงที่มีทำให้บทสนทนาที่ทั้งคู่คุยกันไม่สามารถประมวลผลไปถึงสมองได้ เนื่องจากถูกขวางกั้นด้วยอารมณ์หึงที่เจ้าตัวเองก็ไม่ทันได้รู้ตัว
“บอกกี่ทีทำไมไม่รู้จักฟังนะแม่ตัวดี”
คนขี้หวงเอ่ยโทษไปที่ชาริกาที่ไม่เคยเชื่อฟังคำสั่งของตนเองสักครา
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น”
เขารึอุตส่าห์รีบตื่นแต่เช้าจะได้ทันเห็นหน้าหวานๆ ของเธอ หลังจากที่ไม่ได้เจอหน้ากันมาร่วมอาทิตย์ เพราะต้องเดินทางไปดูโรงงานที่เกิดปัญหาขึ้นอย่างกะทันหันยังต่างจังหวัด
ซึ่งจะให้เลขาคู่กายอย่างนทีจัดการแทนก็ได้ ทว่าก็อยากเข้าไปดูด้วยตนเองมากกว่าเพื่อความชัวร์ และนั่นทำให้เขาต้องห่างจากชาริกาไปนานหลายวัน หลังจากบุกเข้าห้องของเจ้าหล่อนเพื่อตกลงเรื่องย้ายมาอยู่คอนโดฯ ส่วนตัวของเขา
พอนึกย้อนไปถึงคืนวันนั้นกายแกร่งก็ร้อนระอุขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ยามเมื่อได้สัมผัสกายหอมกรุ่มของชาริกา ผิวที่นุ่มลื่นมือจนไม่อยากถอนมือออก แถมทุกสัดส่วนของสาวเจ้ายังอวบอิ่มไปหมด
‘กรี๊ด ! พี่นนท์จะทำอะไรคะ’
‘ก็เก็บค่าห้องล่วงหน้าไงคะ แต่จะเก็บล่วงหน้ากี่เดือนดีนะหนึ่งเดือน สามเดือนหรือหนึ่งปีดีกัน’
แม้ตั้งมั่นว่าจะเก็บ ‘ค่าห้องล่วงหน้า’จากคนตัวเล็ก โดยการจู่โจมให้คนด้อยประสบการณ์คล้อยตามได้ ทว่าพอเอาจริงๆ ก็ไม่สามารถหักหารน้ำใจหญิงสาวได้ ทำให้คืนนั้นนนทพัทธ์ไม่สามารถเก็บค่าเช่าล่วงหน้าจากคนเช่าได้ แต่ได้กลับมาเพียงค่ามัดจำเท่านั้น
ทว่าค่ามัดจำนั้นก็แสนคุ้ม เนื่องจากได้สำรวจกายสาวทุกซอกทุกมุม ไม่เว้นแม้แต่ดอกไม้งามที่ได้ดูดกลืนน้ำหวานไปเสียหลายโถ
หลังจากรีดพลังงานจากหญิงสาวไปหลายแคลอรี่จนหลับคอพับคออ่อนไป ชายหนุ่มเองก็มิได้ออกจากห้องสาวเจ้าไป เลือกจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ หญิงสาว พร้อมกับตระกองกอดเอาไว้อย่างหวงแหนจวบจบเกิดแสงแรกของวันใหม่ขึ้นมา
แต่ชายหนุ่มก็ต้องจำใจผละออกจากร่างอันหอมกรุ่น เนื่องจากได้รับโทรศัพท์จากเลขาหนุ่มตั้งแต่เช้าตรู่ด้วยเรื่องโรงงานผลิตอะไหล่รถยนต์มีปัญหา จึงต้องรีบออกเดินทางไปทันทีในเวลานั้น โดยไม่ได้บอกกล่าวร่างบางที่ตนนอนกกกอดมาตลอดทั้งคืนแต่อย่างใด
ทว่างานที่คิดว่าจะแก้เสร็จภายในวันเดียว กลับคาราคาซังเสียยืดยาวไปเป็นอาทิตย์ ซึ่งตลอดหลายวันที่มาทำงานนนทพัทธ์เองก็ไม่ได้ติดต่อกลับไปหาหญิงสาวแม้แต่ครั้งเดียว
พอจัดการปัญหาเสร็จกลับมาถึงบ้านก็ดึกมากโข บวกกับความเหนื่อยล้าที่เร่งทำงานให้รีบเสร็จ ทำให้ชายหนุ่มหลับทันทีเมื่อหัวถึงหมอน
ความคิดถึงที่มีต่อชาริกาปลุกให้นนทพัทธ์ตื่นขึ้นมาเองแต่เช้าตรู่โดยอัตโนมัติ ก่อนจะรีบชำระร่างกายและแต่งตัวเพื่อจะออกไปหาเป้าหมาย
แต่ก็ต้องชะงักเท้าอยู่ที่หน้าห้องเช่นเดิม เมื่อเห็นคนที่ตนคิดถึงกำลังคุยกับชายคนอื่นอย่างสนิทสนม ซึ่งชายคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นน้องชายฝาแฝดของชายหนุ่มเอง
นนทพัทธ์มองตามหลังของทั้งสองที่เดินหยอกล้อกันไปตลอดทางด้วยความไม่พอใจ แล้วก้าวเดินหลังตามไปด้วยความเร่งรีบ โดยไม่ให้เป้าหมายได้รู้ตัว
ฝากติดตามด้วยจ้าา
ความคิดเห็น