ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 กลับมา
ตอนที่ 1
สนามบินสุวรรณภูมิ
สาวสวย ท่าทางปราดเปรียว ผมยาวเกือบเอว หุ่นที่เรียกว่าเป็นนางแบบได้สบายๆ กับสัดส่วนที่ดูแล้ว ลงตัวที่ทำให้เธอดูเด่นขึ้นมา ผิวสีน้ำผึ้งที่เนียนสวย ทำให้เธอ เซ็กซี่ขึ้นมาในสายตา ชาวต่างชาติ แต่ดูเจ้าตัวจะไม่ได้สนใจ
คนรอบข้างเท่าไหร่ นอกจากสอดสายตา มองหาใครบางคนที่นัดไว้ซะมากกว่า
คนรอบข้างเท่าไหร่ นอกจากสอดสายตา มองหาใครบางคนที่นัดไว้ซะมากกว่า
“ยัยดา อยู่ไหนเนี่ย”
เสียงบ่นพึมพำอยู่คนเดียวพร้อมกับสอดสายตาหาเพื่อนที่นัดไว้
เสียงบ่นพึมพำอยู่คนเดียวพร้อมกับสอดสายตาหาเพื่อนที่นัดไว้
“ทางนี้ ริสา ทางนี้”
เธอหันมองตามเสียง นั้นและเห็นเพื่อนสาวโบกมือส่งยิ้มมาให้
จึงรีบเดินเข้าไปหา
จึงรีบเดินเข้าไปหา
“ยัยดา ชั้นนึกว่าเธอจะลืมว่าชั้นมาวันนี้”
“ลืมได้ไงเล่า เพื่อนสุดรักกลับมาทั้งที รีบไปเถอะ อยู่ตรงนี้นานไม่ค่อยดี”
จิดานี เตือนเพื่อนสาว
จิดานี เตือนเพื่อนสาว
“ทำไมล่ะ” ชริสา หรือที่เพื่อนๆเรียกว่า ริสา ถามขึ้นอย่างสงสัย
“มาก่อน เดี่ยวจะเล่าให้ฟัง” จิดานี ลากแขนเพื่อน ให้รีบเดิน พร้อมกับแว่นตาอันโตที่ใส่บดบังหน้า แต่ริสามองว่า ไอ้แว่นตานี่แหละ ที่ทำให้ ดา เพื่อนสาวดูเด่นขึ้นมาทันที ปกติในสังคมทั่วไปหรือที่ เรียกกันว่า สังคมไฮโซ หลายคนต่างก็รู้จัก หม่อมหลวงจิดานี ทิพยรังสวัสดิ์ เพื่อนสาวของเธอเป็นอย่างดีอยู่แล้ว จากหน้าหนังสือพิมพ์ และตามข่าวซุบซิบ ในวงการไฮโซ แต่อย่างว่าแหละ ตอนนี้คงไม่มีใครที่อยากเป็นข่าวกับเธอหรอก ลูกสาวนักธุรกิจที่ล้มละลาย แม่หนีไปมีสามีใหม่ที่ต่างประเทศ พ่อเธอล้มละลาย เป็นหนี้มากมายจาการทำธุรกิจ จนต้องฆ่าตัวตาย ชีวิตที่เหมือนกับเจ้าหญิงของเธอพังครึนลงมาภายในข้ามคืน เมื่อรู้ข่าวการจากไปของบิดา ทนายความประจำตระกูลเป็นคนส่งข่าวและตามให้เธอกลับมาเพื่อรับฟัง การแจกแจงมรดก ซึ่งส่วนมากจะมีแต่หนี้สินเสีย มากกว่า เธอไม่รู้มาก่อนเลย เรื่องธุรกิจของบิดา เธอเพิ่งเรียนจบมหาลัย และกำลังจะต่อโท ที่อเมริกาต่อ แต่ก็ต้องรีบกลับ เพื่อนที่มีอยู่ในเมืองไทยก็ไม่กี่คน เพราะเรียนที่ต่างประเทศตั้งแต่ ไฮสคูล จะมีก็แต่ มล.จิดานี เท่านั้นที่ติดต่อกันมาตลอด และยังไปมาหาสู่กันอยู่เสมอ
เมื่อมาถึงรถ ทั้งสองจึงรีบขับออกมาทันที
“ชั้นขอโทษนะดา ที่ต้องให้เธอลำบาก จริงๆแล้วไม่ต้องมารับชั้นก็ได้นะ” ริสาพูดขึ้นเพราะกลัวว่าจะทำให้เพื่อนสาวหนักใจ
“ไม่ลำบากอะไร ที่ต้องรีบเพราะชั้นไม่อยากให้ใครสนใจเธอมากกว่า ชั้นรูว่าถ้าพวกนักข่าวรู้ว่าเธอกลับมาเนี่ย ทุกคนคงจะจ้องตามเธอจนไปไหนไม่ได้แน่ๆเลย” จิดานี อธิบายให้เพื่อนสาวเข้าใจ
“ทำไมต้องตามชั้นด้วยล่ะ” ชริสา ถามอย่าง งงๆ
“จะไม่ตามได้อย่างไรล่ะ ก็เรื่องของมรดกของพ่อเธอที่มากมายซะขนาดนั้น แล้วยังเรื่องการเสียชีวิตของพ่อเธอที่ยังไม่คลี่คลาย เธอออย่าลืมนะ ก่อนที่เธอจะไปต่างประเทศ น่ะ ใครๆก็รู้จักเธอทั้งนั้น เธอไปแค่ หก เจ็ด ปีไม่มีใครเค้าลืมกันหรอก แล้วยิ่งมีเรื่องอย่างนี้เข้ามา ทุกคนก็มุ่งสนใจที่เธอทั้งนั้นแหละ” จิดานี อธิบายยืดยาวให้เพื่อนสาวเข้าใจ
“ชั้นคิดว่า คงไม่มีใครสนใจชั้นแล้วแหละ” ชริสาพูดเสียงเนือยๆ อย่างอ่อนล้า
“เธออย่าลืมนะ เธอน่ะเป็นคุณหนูไฮโซ ไม่มีใครไม่รู้จักเธอ พ่อเธอน่ะก็เศรษฐีระดับต้นๆ ของเมืองไทยนะ” จิดานี ย้ำเตือนเพื่อนสาว
“แต่ตอนนี้ชั้นเป็นคุณหนูตกยากแล้วแหละ”
“นั่นแหละ ที่สังคมเค้าอยากรู้ว่าคุณหนูตกยากจะมีชีวิตยังไง ดีไม่ดีนะ รายการทีวี เรียลลิตี้โชว์ คงตามหาตัวเธอให้วุ่นแล้วตอนนี้ ถ้าเธอไปออกรายการได้นะ เรตติ้งกระฉูดแน่นอน” จิดานีอธิบายต่อ“แล้วชั้นต้องทำยังไงล่ะตอนนี้”
ชริสา ถามขอความเห็นเพื่อสาว
ชริสา ถามขอความเห็นเพื่อสาว
“ไม่ต้องทำยังไง ไปอยู่ที่บ้านเธอนั่นแหละ เพราะอีกไม่ถึง 2 ชั่วโมง เค้าจะเปิดพินัยกรรมกันแล้ว”
“เธอว่ายังไงนะ” ชริสาถามเพื่อนด้วยความงุนงง
“อย่างที่บอก ลุงดนัย ทนายความของพ่อเธอโทรมาบอกให้ไปรับฟัง การเปิดพินัยกรรมด่วน เพราะรู้ว่าเธอจะกลับวันนี้ และอีกอย่าง มีคนที่ต้องเข้าร่วมฟังการแถลงพินัยกรรมนี้ บางคนที่เธออาจไม่รู้จัก”
“แล้วทำไมชั้นไม่รู้จัก” ชริสายังถามต่อ
“เจ้าหนี้มั้ง” จิดานีตอบตามตรงอย่างที่เข้าใจพร้อมกับมองหน้าชริสา
“อืม ชั้นคงไม่เหลืออะไรแล้วมั้งวันนี้” ชริสาปลงกับชีวิตตัวเอง
“ไม่หรอก อย่าคิดในแง่ร้าย เรื่องยังไม่เกิด อย่างตีตนไปก่อนไข้” จิดานีพยามพูดปลอบใจเพื่อนสาว
“ถ้าชั้นไม่เหลืออะไรเลยสักชิ้น ชั้นจะยังมีแกเป็นเพื่อนอยู่รึเปล่า” ชริสาถามอย่างปลงๆชีวิต
“จะบ้าเหรอ ยังไงชั้นก็เป็นเพื่อนกับแก ไม่งั้นชั้นปล่อยแกลอยแพ ไม่สนใจอย่างนี้หรอก” จิดานีต่อว่าเพื่อน
ในชีวิตของชริสา ยอมรับว่าเธอสนิทกับจิดานีมาที่สุดในบรรดาเพื่อนๆ เพราะจิดานีไม่ถือตัวทั้งที่เป็นคนมีหน้ามีตาในสังคม ส่วนเธอนั้นสมัยก่อนคือคุณหนูตัวร้าย ที่เอาแต่ใจ ไม่สนใจคนรอบข้าง เพื่อนที่มีแต่ละคนนั้นก็ไม่ได้เรื่อง คอยแต่จะตามเอาใจเพราะเธอมีเงิน จนได้มาเจอจิดานีในห้องเรียนตอน มัธยมปลาย จิดานีมีนิสัยน่ารัก จริงใจ และที่สำคัญไม่ถือตัวว่าเป็นหม่อมหลวง หรือเป็นชนชั้นสูง เมื่อครั้งปีที่เศรษฐกิจไม่ดี พ่อเธอต้องประหยัดและเธอเองยินดีที่จะช่วยพ่อประหยัดทุกวิถีทาง ไม่ต้องการคนขับรถรับส่ง ไม่ต้องซื้อของแพง ไม่ต้องช็อปปิ้งครั้งละหลายพัน หลายหมื่น ซึ่งวันนั้น เพื่อนๆที่รายล้อมเธอต่างหายหน้าไปกันหมด จะเหลือก็แต่ จิดานี นี่แหละที่คอยเป็นเพื่อน อยู่กับเธอ ปฏิบัติกับเธอเหมือนปกติ ไม่หนีหายไปเหมือนคนอื่น นั่นคือจุดเริ่มต้นของเธอกับ จิดานี
“แล้ว แกจะเข้าไปฟังกับชั้นด้วยหรือเปล่า” ชริสาถามเพื่อนสาว
“จะบ้าเหรอ ชั้นไม่ใช่คนในครอบครัวแกนะ”
รถยุโรปคนหรูของจิดานี แล่นเข้ามาจอดหน้าคฤหาสน์ ตระกูลทรัพย์ดำรง สองสาวก้าวลงมาจากรถ ชริสา มองไปยังรถตู้คันหรู ที่มองผ่านด้วยสายตาก็รู้ว่ามันนำเข้า ราคาแพงลิบ พร้อมกับรถเก๋งสีดำคันหรูสองคัน ที่จอดอยู่ใกล้ๆ และมีคนใส่สูทดำ ใส่แว่นดำยืนอยู่ ใกล้ๆนั้น สี่คน เห็นแล้วชวนให้นึกถึงหนังเจ้าพ่อ หรือว่ามาเฟียซะมากกว่า ที่จะมาเป็นนักธุรกิจ ‘หรือว่าพวกนี้เป็นมาเฟียที่เป็นเจ้าหนี้พ่อ’ ชริสานึกในในใจ
“เข้าไปข้างในเถอะ ลุงดนัยรออยู่ คิดว่าคงมากันหมดแล้ว”
จิดานีเร่งเพื่อนสาว
จิดานีเร่งเพื่อนสาว
“อืม ดีเหมือนกัน ให้มันจบๆไป ชั้นจะได้กลับไปที่ๆเป็นของชั้น”
ชริสา ปลงแล้วกับสมบัตินอกกายที่ไม่เหลืออะไร งานศพพ่อ เธอมาไม่ทัน ลุงดนัยทนายความบอกว่าเก็บกระดูกคุณพ่อไว้ให้ เธอคิดว่า จะเอาไปลอยอังคาร และที่เหลือจะเก็บไว้ และจะพาพ่อไปอยู่อเมริกากับเธอ
ชริสา ปลงแล้วกับสมบัตินอกกายที่ไม่เหลืออะไร งานศพพ่อ เธอมาไม่ทัน ลุงดนัยทนายความบอกว่าเก็บกระดูกคุณพ่อไว้ให้ เธอคิดว่า จะเอาไปลอยอังคาร และที่เหลือจะเก็บไว้ และจะพาพ่อไปอยู่อเมริกากับเธอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น