ในกรง(รัก)เจ้าพ่อ

ลำดับตอนที่ #6 : ภารกิจ 2 เดินทาง

ตอนที่ 6

เมื่อเข้ามาในรถ เจนก็เริ่มคำถามมากมายของเธอ

"แล้วจะไปกี่วันคะ แล้วจะเห็นทะเลหรือเปล่า แล้วเจนจะได้เล่นน้ำมั้ยคะ จะ

ถึงกี่โมง"

อธิวัฒน์มองหน้า คนถามด้วยสายตาดุๆ พร้อมคำตอบที่ทำให้เจนนิ่ง

"เจนนี่ ฉันไปทำงาน ไม่ได้พาเธอไปเที่ยวพักผ่อนนะ แล้วที่ให้ไปด้วยเนี่ย

เพราะ กลัวว่าจะเหงา แล้วก็เป็นห่วง ไม่อยากให้อยู่คนเดียวด้วย"

อธิวัฒน์อธิบาย

"แล้วจะถึงกี่โมงคะ"

"เช้า"  อธิซัฒน์ตอบสั้นๆ

"เช้าเลยเหรอ งั้น เจนขอหลับก่อนได้ไหมคะ เจนง่วงมากเลย"

เจนเริ่มง่วงจริงๆ แล้วก็เหนื่อยมากด้วย

"ได้สิ งั้นหลับนะ ถึงแล้วจะปลุก"

เจนนี่มองหน้าอธิวัฒน์พร้อมกับหลับตาลง

"วาทิน ขับรถระวังหน่อยนะ เจนนี่หลับ ไม่อยากให้ตื่นขึ้นมา"

"ครับ" วาทินรับคำสั้น

"คุณวัฒน์จะทำยังไงกับไอ้พวกนั้น มันกล้าถึงขนาดมาวางเพลิง ถ้าเราอยู่

นิ่งๆ ต่อไป ผมคิดว่ามันคงไม่เลิก" วาทินพูดเรื่องการถูกวางเพลิงกับ

เจ้านาย

"คิดว่า จะขอเจรจาแบบ ดีๆ ก่อน ถ้าพูดกันอย่างสันติไม่ได้ ค่อยว่ากันอีก

ที่ แต่นายเตรียมตัวไว้ได้เลย งานนี้คงคุยกันไม่รู้เรื่อง แล้วคิดว่าคงต้องมีการ

เจ็บตัวอย่างแน่นอน"

อธิวัฒน์เตือนลูกน้องคนสนิท

"แล้ว คุณเจนมาด้วย จะมีอันตรายหรือเปล่าครับ"

วาทินถามเจ้านายด้วยความเป็นห่วง

"ไม่หรอก อยู่ที่เกาะ คงไม่มีใครมาทำอะไรได้ แล้วคนของเราดูแลเป็น

อย่างดี"

"ผมไม่กลัวคนของเราดูแลไม่ดี แต่ผมกลัวว่าคุณเจน จะก่อเรื่องอะไรที่ทำให้

ตัวเองเดือดร้อนมากกว่า"

วาทินพูดขึ้นมา เพราะเห็นว่าเจนจนี่นั้นไม่เคยกลัวใครเลย แม้แต่คุณอธิวัฒน์

"คงต้องเข้มงวดกันหน่อย"  อธิวัฒน์พูดอย่างครียดๆ

"ครับ เข้มงวด แต่คุณเจนจะยอมให้เข้มงวดหรือครับ เธอยอมใครบ้างตั้งแต่

มาถึง แม้แต่คุณวัฒน์"

วาทินกล่าวอย่างขัน ขัน กับเรื่องนี้

อธิวัฒน์ได้แต่มองหน้าสาวน้อยข้างที่หลับสนิทไปแล้ว ตอนหลับเหมือนลูก

แมว แต่พอตื่นมาก็แม่เสือดีนี่เอง 


เค้าค่อยจับเจนให้มานอนลงที่ตัก และให้เจนนอนหนุนตัก เพื่อที่เธอจะได้

สบายขึ้น วาทินเห็นแล้วก็ อดยิ้มไม่ได้ เพราะร้อยวันพันปี ไม่เคยเห็นเจ้า

นายหนุ่ม อ่อนโยนกับใครขนาดนี้ 

มาถึงท่าเรือนที่ข้ามเกาะ เช่าพอดี สักพักเรือของรีสอร์ทก็มารอรับ แต่คนที่

ทำหน้าเหนื่อยที่สุด คงเป็นเจนนี่ ทั้งที่นอนมาทั้งคืน

"เป็นไรไปเจน นอนไม่พอเหรอ หลับสบายอยู่คนเดียวแต่ยังทำหน้าเพลีย

ขนาดนี้" อธิวัฒน์ทัก

"เจนกลัวเรือ เจนว่าน้ำไม่เป็นนะ"

"มีฉันอยู่จะกลัวอะไร ถ้าเธอไม่ลงเรือตอนนี้ คิดว่าเดี๋ยวเธอคงได้เจออย่าง

อื่นที่น่ากลัวกว่าน้ำแน่นอน" อธิวัฒน์ขู่

"อะไรเหรอค่ะ ที่น่ากลัวกว่า อย่าบอกนะว่าคุณวัฒน์"

เจนถามอย่างรู้ทัน

"จองลองตอนนี้เลยมั้ย" อธิวัฒน์พูดพร้อมกับจับต้นแขนของเจนอย่างแรง

จนเจนเริ่มนิ่วหน้าเพราะความเจ็บ