คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : จูบ
แร๊!
พลอยปภัสถือวิสาสะเปิประูเ้ามาในห้ออนนท์
"ุอาไปไหนมาะ?"
ร่าเพรียวในุเรสสั้น อวาเรียวาว้าวเินับๆเ้ามาในห้ออผู้เป็นอาในสภาพที่เมามาย อนแรพลอยปภัสั้ใะรออยู่เยๆ แ่เพื่อนสนิทอเธอันส่รูปมาบอเห็นอาสออเธอป้วนเปี้ยนอยู่ที่อนโแม่นาแบบนั
เหอะ!ไม่บอ็รู้ว่าไปทำอะไรันมา
นนท์ที่เอนายอ่านหนัสืออยู่บนเียถึับใ ที่อยู่ๆพลอยปภัส็พรวเ้ามาในสภาพเมาแอ๋
"ไปเมามาั้แ่หัว่ำเลยเหรอยัยพลอย"
"ใ่่ะ ็ุอาไปเอาับนอื่นมา อย่าิว่าพลอยไม่รู้"
พลอยปภัยนั่ล้าๆนนท์ ที่ทำหน้าทำาใ
"นั่นมันเรื่อส่วนัวออา"
"ไม่! พลอยไม่ยอม"
แววา่ำวาวปรือปรอยน้ำเสีย็ยานเสียนนนท์้อส่ายหน้า เมามาอีแล้วราวนี้พี่ายเาไม่อยู่ แถมยัเ้ามาในห้อส่วนัวเาอี
"พลอยรัุอา รัๆๆุอา แ่านับพลอยเถอะนะะ"
ร่าายโอนเอนเล็น้อยะพู ่อนะแนบลไปนอนทับอยู่บนอแร่อนนท์ที่ำลัะลึึๆับำพูอพลอยปภัสอยู่
"ุอาา ไม่อบพลอยเลย"
ลุึ้นมาสอวแนเ้าไปโอบอเอวสอบแน่น
"ยัยพลอย เราเมาแล้ว เอาไว้่อยุยันีว่านะ ไปนอนเถอะ"
นนท์พยายามแะวแนออแ่พลอยปภัสอเอาไว้แน่นนเา้อปล่อยเลยามเลย อยู่ๆพลอยปภัส็เยหน้าึ้นมา วแนที่ออยู่รเอวเลื่อนมาโอบรอบๆอ นนท์รู้สึใสั่นรัวไปหม
"ูบพลอยหน่อยนะะ"
ไม่พูร่ำทำเพลริมฝีปาสีเอรี่อพลอยปภัส็เลื่อนมาแนบับริมฝีปาหยัอเาทันที นนท์แม้ะรู้ัวว่าสามารถสลัเธอให้ออไปไ้ แ่ใมันลับโหยหา ูบไม่ประสาอพลอยปภัสที่ทำเพียแ่แนบิเอาไว้รริมฝีปาอเาเยๆ
ทำให้นนท์เป็นฝ่ายที่าสิ สอมือเ้าไปรท้ายทอยอหิสาวแล้วบูบเสียเอ เปลือาอพลอยปภัส่อยๆปิลรับุมพิที่เริ่มทวีวามนุ่มลึมาึ้น
ริมฝีปาบแนบใหู้บยิ่ล้ำลึึ้น่อนที่ลิ้นะ่อยๆสอเ้ามา นเมาแม้ว่าะไม่ประสาับูบเพราะเป็นูบแรอเธอ ็พยายามอบรับูบลึล้ำอย่าไม่ื้อร้น เพราะเธอเป็นนเสนอให้เาเอ ลมหายใเริ่มาเป็นห้วๆูบที่ทำให้เธอรู้สึว่าำลัถููลืน ลิ้นถููหนันรู้สึเ็บแปลบแ่มัน่าหวานล้ำ
ผ่านไปไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แ่นนท์รู้สึว่าเา้อรีบหยุัวเอ ลิ่นหอมหวานาายสาวมันทำให้เลือในายอเาเริ่มสูบีวามโอฬารมัน่อยๆื่นัว เาเรว่าถ้าไม่หยุืนนี้พลอยปภัสะเปลี่ยนสถานะาหลานสาวเป็นเมียเาแทน
"ุอา..."
"อาอโทษ พลอยลับไปห้ออพลอยเถอะ"
พลอยปภัสรู้สึว่าเธอำลัะหายเมาเป็นปลิทิ้เมื่อสัรู่มันือูบแรอเธอและเป็นูบที่เธอโหยหาและ้อารานนท์มาลอ
"พลอยะแ่านับุอาสอให้ไ้"
"อาบอให้ออไป"
"็ไ้่ะ แ่พลอยไม่บแ่นี้หรอนะะ พลอยรัุอาสอ รัแบบเมียรัผัวไม่ใ่รัแบบอาหลานรู้เอาไว้้วย"
ล่าวบ็วิ่ออไป รู้สึน้อยใที่ถูไล่ แ่ไม่ไ้ลับบ้านอัวเอ เธอแยัวไปนอนห้อส่วนัวอเธอที่นนท์ัไว้ให้ ลับหลัพลอยปภัสแล้ว นนท์ถึับถอนหายใออมาอย่าโล่อ ลูบาสาอัวเอเบาๆอย่ารุ่นิ ูบเมื่อสัรู่มันเป็นูบที่เา้อารมานานแล้ววามรู้สึวาบหวามอ่อนหวาน ยามไู้บใลับรู้สึื่นเ้นใสั่นระรัว แ่เาไม่ิว่าวามรู้สึนี้ะมาเิับพลอยปภัส เาแทบะลืนินเธอไ้ถ้าหาไม่หยุและระับวาม้อารเสีย่อน
"ยัยพลอย ไม่ใ่ว่าอาไม่รู้ว่าพลอยิอย่าไรับอา แ่มันไม่เหมาะสม อาไม่สมวรินบนเรือนี้รบนหลัา"
ล้มัวลนอนเอามือ่ายหน้าผา เริ่มรู้ัวเอแล้วว่าใมันไม่่อยปิเมื่ออยู่ใล้ๆพลอยปภัส ั้แ่อนไหนนะ ที่เามีวามรู้สึนี้ับเธอ ั้แ่อนไหน นนท์ไ้แ่ั้ำถามในใ้ำๆอย่าไม่รู้ำอบ
ฝั่พลอยปภัสนอนอหมอน้าแน่น มือเรียวแะอยู่รริมฝีปานึถึูบเมื่อสัรู่็ไ้แ่นอนยิ้มเิน อีไม่นาน อีไม่นานเท่านั้นเธอะทำให้อาสออเธอแ่านับเธอให้ไ้
"ืนนี้ถ้าไ้นอนออาสอะเป็นยัไนะ และถ้า..."
้อหยุิพรายิ้มเินออมา ินนาารไปไลโพ้นโยไม่รู้ว่าอีห้อนอน็ระสับระส่ายไม่แพ้เธอ
"แ่ว่า...ยัยนาแบบนนั้น พลอยะทำให้อาสอเลิับมันให้ไ้ หึ"
ทั้รัทั้หึทั้หวผสมปนเปันไป ภายในใไ้แ่ิว่าเธอไม่ใ่นาเอที่ะสละนที่รัให้ใร่ายๆ นอย่าพลอยปภัส้อา่อาฟัน่อฟัน ฟาฟันันสัั้ให้รู้แพ้รู้นะันไปเลยเท่านั้น
ความคิดเห็น