คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : อยากให้พี่ทำอะไรคะ…น้องดา(18+)
ิมหัน์ วิ่ไล่ามาริามาทัน ็รีบ้อนร่าหิสาว
ึ้นมาอุ้ม าริา เอามือทุบเาเบาเบา
ุ๊บ!ุ๊บ! ุ๊บ
“ปล่อยาล่ะ”
นอื่นมาเห็นอายเาเธอเอ่ยออย่าหมทาหนี!
“ นอื่นที่ใหนัน ใระมอ็่าเา ผัวเมียเ้าหยอ
ล้อัน อีอย่านี่มันบ้านพี่นะะ” เาเอ่ย้วยถ้อยำที่อ่อนโยนอย่ายิ่ ทว่าน้ำ
เสียเียบนั้นไม่เปิโอาสให้โ้แย้ใๆ
ิมหัน์ไม่รอ้าอุ้มาริา เ้ามาในห้ออเา้วยอารม์ที่พรุ่พร่านยาที่ะ่มใให้หยุล
เาวาร่าบาลบนเียนุ่ม
“อนนี้เลยหรอะ?”
เธอพูะุะัหายใิๆั ไม่ว่าะี่รั้เธอ็ยัสั่นสะท้านอยู่เสมอ
“พี่ไม่ไหวแล้วา พี่ะทำโทษาที่ไปุยับผู้ายอื่น”
เสียแหบพร่าอเ้าำลัเว้าวอนอสัมพันสวาทาเธอ
ายหนุ่มไม่ฟัเสียใๆอี เธอผหน้ารับำอย่าว่า่าย
ิมหัน์บรรูบุไร์ไปทั่วลำอ
ระห มืออี้าสอเ้าไปถอบราอเธอ ่อนวามือสัมผัสเล้นลึบีบยำ
ทรวอนุ่มนิ่ม สอเ้าามโเ้เมื่อหลุพ้นาพันธนาาร
เาสูมโลมเลียที่ออและใบหูเล็ัเบาๆ
าริาราออมา้วยวามระเส่า!
“อ่าส์ ี๊” าริาเผลอราออมา
ายหนุ่มเลื่อนลมาที่ใบหน้าพรมูบมอมไปทั่วไปหน้า
อหิสาว ่อนะหยุที่ริมฝีปาบาสีมพูระเรื่อ สอ
ันลิ้นเ้าไปวานหาลิ้นเล็ๆอหิสาว ูลิ้มรส
วามหวานาโพรปา หิสาวแทบะหายใไม่ทัน
มืออี้าเลื่อนลไปที่เล้าโลมเนินสวรร์อหิสาว ึรูาเในัวิ๋วออมา
ออไปอรปลายเท้า ่อนะเอานิ้วสอเ้าไปในรู
สวาท น้ำรัไหลเยิ้มออมาทั่วร่อ ิมหัน์เอานิ้วสอ
เ้าไปสำรวภายในอร่อสวาท หิสาวรา อู้อี้ในลำอ้วยวามเสียว
“โอยยย ี๊” าริาหลับาพริ้มทำหน้าเหยเ
้วยวามเสียวสุีวามรู้สึหวาบหวิวเหมือนใะา
ายหนุ่มถอเสื้อผ้าหิสาวและอัวเอนหมไร้ึ่พันธนาาร
อนนี้เหลือแ่ร่าเปลือยเปล่า เาถอนริมฝีปา
ลาลิ้นสา ลไปเรื่อยๆ ผ่านสะือและหน้าท้อ เาับาหิสาวแยออ
เอาลิ้นลไปโลมเลียร่อรัาริิ้นพร่านทั้เสียว่านและพึพอใ
“โอ่ยย พี่ิมาาา าเสียวว อุยย เสียวววว ี๊ ่วย
า้วย าไม่ไหวแล้ว” หิสาวร้ออเหมือนใะา
ายหนุ่มเหมือนไม่ฟัเสียใๆ เารีบเอานิ้วแย่เ้าไป
ปา็ยัใ้ลิ้นเี่ยเม็ ลาวนไปมา หิสาวเ้รับนิ้ว
เป็นัหวะ ีิ้นทุรนทุรายปา็ราไม่หยุ
“อยาให้พี่ทำอะไระ น้อา… บอพี่สิะ” ายหนุ่ม
ถอนริมฝีปาออ มาแ่นิ้วยัอยู่ในร่อรั
าริาลุึ้นมาผลัายหนุ่มลไปนอน ว้าเอาท่อนรั
อเามาิน เธออมูเลียไปมาอย่าแรเพื่อะแล้
เาืน ิมหัน์เสียวนะเสร็
“อูยยย น้อาา พี่ยอมแล้ว มันเสียว อ่าส์!!!” หิสาว
ึ้นร่อมัวายหนุ่มเอาท่อนรัเสียบเ้าไปในร่อรั
เอ
“อ่าาาา เ้าแล้ว่ะ อูยยเสียววว” หิสาววบาย
หนุ่มราวับี่ม้าเป็นัหวะๆ อย่า้าๆ และเริ่มรุนแรึ้น
“ะเสร็แล้วพี่ิมาาาา” หิสาวระุอเบาๆัว
อ่อนปวเปียล้มบลบนร่าอายหนุ่ม ายหนุ่มยับึ้น
มาวบบ้า ปึ ปึ ปึ ! เาเปลี่ยนท่า ยาระแท
แรๆไปไม่ี่รั้ ็ปล่อยน้ำรัออมา นเธอรู้สึอุ่นๆ
ใน่อลอ เาึ้นไปโอบอหิสาว ุ๊บที่แ้ม
ึมับวามสุที่ล้นออนออ
เหื่อไหลผุออมา หอบแฮ่ๆ สอแนวัโอบอร่าเปลือยเปล่า
้วยวามหวแหนและแสนรัวาม้อมอสำรวไปทีใบหน้าสวย
่อนะยืนปลายมูโ่ไปแะที่หน้าผามน สูลิ่นหอมนพอใ
่อนะเผลอหลับไป้วยวามเหนื่อยอ่อน
และเพลียสุๆ!!!
เ้าวันถัมา
ี๊!ี๊!ี๊
เสียโทรศัพท์มือถืออายหนุ่มัึ้น….
“ใรโทรมาแ่เ้าะ พี่ิม”หิสาวัวเีย้วยวามเพลีย
ายหนุ่มรีบถือโทรศัพท์ ออไปุยรหน้าระเบียห้อ เพราะอยาให้าริานอนพั่ออีสัพั
“อะโหล สวัสีรับ ิมหัน์พูรับ”
“ันเอ พ่ออาริา” ิมหัน์ะั พ่ออเธอรู้!!!!
“ออมาเอั้นที่ัวเมือวันนี้ ไม่้อบอให้ยัยารู้”
ปลายสายพูเสร็็วาสายไป สีหน้าเาเร่เรียปนหนัใ
ใรันที่เป็นนบอทารอบรัวอเธอ หรือะเป็นัวาริาเอแล้วทีุ่ยันไว้่อนหน้านี้
ว่าลับไป้วยัน ไปอเธอแ่าน หรือเธอ้อารแบบใหน ่าเถอะ! มันถึเวลาแล้วสินะ
ที่เา้อเรียปมระหว่า
เาับาริา….
ความคิดเห็น