magic love เสกรักอลวน เสกมนตร์อลเวง

ลำดับตอนที่ #4 : 4 พูดได้o[]o

4 “อื้ม”กรี๊ด แค่ขยับก็หล่อแล้ว แต่หน้าคุ้นๆนะ เอ๊ะ!นี่มันคุณหูฉลามหรอ กรี๊ดเค้าเป็นพ่อมดหรอเนี้ย ตายแล้วความลับของราชการเลยนะ ถ้าเอาข่าวไปขายนักข่าวคงได้เงินเยอะเนอะ (แต่เค้าคงหาว่าฉันบ้า) “จะมองฉันอีกนานไหม ยัยโรคจิต”กรี๊ด! คนหล่อตื่นทำไงบอกไปเลยดีไหม “ฉันชอบคุณค่ะ”โอ๊ย ปากนะปาก บอกไปเค้าคงหัวเราะตายทำไงหนีเลยดีไหม “เดี๋ยว”กรี๊ด! คนหล่อจับมือ(เรียกว่ากระชากดีกว่านะยัยนางเอกต๊อง) หรือเค้าจะชอบฉัน แหม...ก็คนมันสวย(หลงตัวเองเป็นที่สุดเลยนะ) “คะ...”เขินโว๊ย คนหล่อจ้องตา แต่ตาคนหล่อน่ากลัวไปนะ สีเงี้ยแดงเชียว “ลูกของเทพสายฟ้าหรอ”เสียงคนหล่อ หล่อมากค่ะ กรี๊ด “ค่ะ” “ได้สิ...เป็นแฟนกัน” “...” “แต่เธอต้องสละสิทธิ์ ชิงตำแหน่งราชินี”โอ้คนหล่อร้ายกาจมาก ใจร้ายที่สุด “ไม่เด็ดขาด”เพื่อพ่อกับแม่เราต้องสู้ “โอ้...เล่นตัวซะด้วย ฉันแค่เห็นว่าการชิงตำแหน่งมันดูจะยากไปสำหรับเธอ สละสิทธิ์เถอะ” “ไม่เด็ดขาด ถ้าคุณคิดว่าการสละสิทธิ์มันทำให้คุณได้ตำแหน่งมา คุณจะดีใจหรอ หรือคุณกลัวจะแพ้ผู้หญิง ฉันน่ะ...ถ้าชอบใครแล้วจะชอบจนถึงที่สุด คุณก็ระวังจะตกหลุมรักฉันแล้วกัน ฉันจะขุดเอาไว้หลุมใหญ่ๆเลย แบร่” ฉันแลบลิ้นใส่คนหล่อค่ะ ฮิๆ คนหล่ออึ้งไปเลย “ฉันชอบคุณนะ” “...”ยังคงอึ้งอยู่ ฮิๆ คนหล่ออึ้งแล้วน่ารักจัง แผ่นหลังของเธอค่อยๆก้าวออกไปจากบริเวณนี้ โอ๊ย ยัยนี่กล้าแลบลิ้นใส่ฉันหรอ โอ๊ย ปวดหัวกับท่าทีของเธอจริงๆ ยัยโรคจิตเธอไม่รู้ซะแล้วว่าเล่นอยู่กับใครกัน ฉันอยากจะเผ่าเธอจริงๆเลย(แต่คนหล่อทำไม่ลง)ยัยเด็กนี่มาวันแรกก็ทำเรื่องแล้วนะ แต่จริงๆฉันก็แอบมานอนที่สวนของคราสสายฟ้าเหมือนกันแหละ หายกันแล้วกัน(คราสอัคคีมีแต่สีดำน่ากลัวมากกว่าน่านอน) ++โถงห้องอาหาร(รวมทุกคราส)++ “สวัสดี นักเรียนทุกคน”คุณป้าแก่ๆ(แต่หน้าเด้งสงสัยไปชีดโบมา)คนนึงมายืนอยู่ที่หน้าเวทีขนาดใหญ่ตรงหน้าเรา ที่ก่อนหน้านี้มีเปียโนบรรเลงอยู่ ฉันได้ทำความรู้จักกับสมาชิกสายฟ้าแล้ว และตอนนี้ฉันก็มานั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ เค้าบอกกันว่าผู้นำก็จะนั่งหัวโต๊ะและเมื่อก่อนตอนฉันยังไม่พร้อม เก้าอี้นี้จะถูกเก็บไว้ในห้องนิรภัยนั้นเอง(ดูยิ่งใหญ่เนอะ) “ฉันจะขอแนะนำ สมาชิกใหม่ของคราสสานฟ้า เชิญเลย คุณลมฝัน”ชื่อฉันหรอเอ้ายืนก็ยืน โต๊ะที่ฉันนั่งอยู่จะจัดให้อยู่ติดมุมขวาของห้อง แล้วจะมีโต๊ะใหญ่ๆเรียงกันทั้งหมดหกตัว( ก็คนมันเยอะ) ส่วนคราสที่เหลือ ไล่จากซ้ายคือคราสธรณี คราสพืชพรรณ คราสสายน้ำ คราสลม คราสอัคคี และคราสสายฟ้า ก็จะมีทั้งหมดหกคราสนั้นเอง ส่วนคราสฉันกับคราสอัคคีก็จ้องกันเหมือนจะฆ่ากันให้ได้ (นี่ถ้าเป็นปลากัดคงท้องไปแล้ว)ส่วนฉันน่ะหรอ พอหันไปก็เจอหน้านิ่งๆของคุณฉลามสุดที่รักนั้นเอง นี่ฉันว่าเค้าคงเป็นเจ้าชายของคราสเลยนะ เพราะมีแต่สาวๆล้อมหน้าล้อมหลัง แต่ละคนสวยๆทั้งนั้นเลย รวยทั้งในโลกของคนธรรมดาไม่พอใช่ไหมเนี้ย “คุณลมฝัน”ฉันเหม่อมากไปแล้ว “ค่ะ” “นี่คือคุณลมฝัน ทายาทของคราสสายฟ้า เลือดเข้มข้นที่สุดของคราส และจะลงชิงตำแหน่งควีนด้วย”ดูยิ่งใหญ่เนอะ “คุณลมฝัน รู้จักกับคิงของคุณหรือยังคะ”งง?ค่ะ อะไรว่ะคิงหรอ ใครว่ะ “อ้อ คงยังไม่รู้สินะ คิงของคุณคือคุณไอหนาว”ชายหนุ่มที่นั่งหัวโต๊ะของคราสลมลุกขึ้นยืน เค้าหล่อนะ แต่สู้คุณฉลามคราสอัคคีของฉันไม่ได้แต่ก็กินกันไม่ลงนั้นแหละ “งั้นขอเชิญตัวแทนของแต่ละคราสนะคะ”โฮ แต่ละคราสหล่อๆสวยๆทั้งนั้นเลย “ยืนตามคู่นะคะ”ทุกคนยืนเรียงกันเป็นคู่และที่น่าตกใจฉลามก็มีคู่แล้วเช่นกัน เค้าคู่กับคุณอลิสคราสสายน้ำค่ะ โอ้เศร้าTT^TT “จริงๆแล้วคิงและควีนสามารถเปลี่ยนได้นะคะ แต่ส่วนใหญ่เค้าก็ไม่เปลี่ยนกันหรอกค่ะ น้อยคู่มากที่จะเปลี่ยน”ความหวังจางหาย เศร้าค่ะ “สวัสดีนะ ฉันไอหนาวอายุมากกว่าเธอหนึ่งปี ยินดีที่ได้รู้จัก และหวังว่าเธอจะไม่เปลี่ยนคิงคนนี้หรอกนะ”คนนี้ก็หล่อแต่เสียใจนะคะ สุดหล่อ หัวใจฉันมีดวงเดียวและคราสอัคคีก็เอาไปแล้วด้วย “ค่ะ ฉันลมฝันค่ะ^ ^”ยิ้มเท่านั้นที่ครองโลก “อื้ม”น่ารักเนอะ แต่รักไม่ได้ ทำไมนะเค้าไม่จับคิงคราสอัคคีมาคู่กับฉัน “เย่ๆ ควีนคราสเราสวยสุด”คราสสายน้ำตะโกนเสียงดังเลยนะ ฉันก็สวยไม่แพ้ยัยนั้นหรอกนะ “ควีนคราสเราต่างหาก”นั้นๆคราสธรณีเอาบ้าง แต่คราสฉันนั่งเงียบนะ “เฮ้ยๆ อย่าโมเม ควีนคราสฉันสวยสุด”นั้นๆมาทีหลังดังกว่านะคราสฉันน่ะ กรี๊ดจะดีใจดีไหมเนี้ย ก็ไอ้ข้างล่างทำท่าจะต่อยกันแล้ว “นั่งที่ ทุกคน”คุณครูแสน(แก่)แต่หน้าเด้งดุนักเรียนเสียงดังลั่น โฮ! ดูยิ่งใหญ่จัง “คิงและควีนเชิญไปนั่งที่ค่ะ”คุณคิงสุดหล่อหัวขาวตาฟ้าเดินจูงมือฉันมาส่งที่โต๊ะ ส่วนคุณฉลามที่รักของฉันก็ไปส่งคุณอลิสค่ะ เศร้ามาก “แล้วเจอกันนะครับ”ตายหัวขาวก็หล่อเนอะ “ค่ะ^^”เสียงเปียโนเริ่มบรรเลงขึ้นอีกครั้งเป็นสัญญาณให้ทุกคนเริ่มทานข้าวกันต่อไป ส่วนสายตาฉันก็เอาแต่จับจ้องคุณฉลามโต๊ะข้างๆ ที่เอาแต่มองคุณอลิสนั้นเอง ฮึ...นอกใจฉันหรอ (รู้สึกว่าแกไม่ได้เป็นอะไรกับเค้านะ-_-^) “อิ่มแล้วหรอลมฝัน”เสียงพี่ชายฉันดังข้ามทวีปเลยนะ นั่งกันอยู่แค่นี้จะตะโกนทำไม “(-_-)(_ _)(-_-)(_ _)”อิ่มค่ะ แต่กินไปได้สามคำเอง “งั้นกลับห้องไปก่อนก็ได้นะ” “อื้ม” “ระวังตัวนะ...มันชอบมีหมาลอบกัด”พูดจบพี่ชายก็มองไปยังคราสอัคคี โอ๊ย! จะเกลียดอะไรกันนักหนานะ “ค่ะ”ทางกลับหอก็ไม่ได้น่ากลัวเลยนะ(แค่น่ากลัวมากเฉยๆ)ก็มันต้องผ่านป่าของคราสพืชพรรณที่เขียวเหมือนป่าดงดิบน่ะสิ แล้วก็คราสธรณี ที่ดูจะแห่งๆยังไงไม่รู้ แล้วก็มาต่อที่คราสลมมันเป็นคราสที่แทบไม่มีต้นไม้เลยแล้วลมก็พัดแรงมากด้วย แล้วสุดท้ายก็คราสของฉัน เดินจนขาลากเลยนะเนี้ย “ลมฝัน”กรี๊ด! ผีหลอกแล้วไม่น่ามาคนเดียวเลย “อย่ามาหลอกมาหลอนหนูเลยนะคะ หนูกลัวแล้ว”ไม่มีใครอยู่แถวนี้เลยอะ ทำไงดี “ฉันเอง”เฮ้ย!ฉันไหนล่ะวะ “ใครอะ อย่ามาหลอกฉันเลยนะ” “พายุ”เฮ้ย! พายุก็แมวฉันสิ แมวฉันพูดไม่ได้นะ “พายุหรอ แล้วอยู่ไหนล่ะ”ก้อนดำๆเดินอย่างสง่างามออกมาจากต้นไม้สีขาว แมวฉันจริงด้วย “ฉันมาแล้วนะ ลมฝันที่รัก กว่าจะฝึกเสร็จเหนื่อยเป็นบ้า” “มะ...แมว พูดได้ O [] O” “ก็พูดได้นานแล้วฉันแมวเทพนะ ไม่ใช่แมวกระจอกข้างถนน”จะเป็นลมแมวฉันพูดได้ “ใช่แมวฉันจริงหรอ” “ใช่สิ...เธอมีรอยแผลเป็นเล็กๆที่หัวเข่าไง ฉันจำได้เธอลื่นล้มที่หน้าบ้านร้องไห้จนบ้านเกือบแตก”แม่นมากเลยจริงๆแผลนั้นแทบมองไม่เห็นแล้วนะ แต่คนในครอบครัวเท่านั้นที่รู้ “ฉันเงี้ยเสียดาย เวลาเธออาบน้ำแม่เธอชอบเห็นทุกทีเลย ฉันไม่ได้เห็นเธอสักทีนะแม่หนูน้อย ฉันอายุมากกว่าเธอร้อยปีนะ จะบอกให้”ขอบคุณแม่อย่างแรงที่ไม่ยอมให้ฉันพาแมวไปอาบน้ำด้วย “งั้นขึ้นห้องเหอะ ฉันไม่อยากอยู่ตรงนี้นานๆ มันน่ากลัว”ว่าแล้วฉันก็เดินนำพายุเข้าไปในหอ หอมีทั้งหมดหกชั้นเดินกันเมื่อยเลยแหละ “กริ่ง กริ่ง กริ่ง กริ่ง”ฉันสั่นกระดิ่งเรียกคุณพ่อบ้านค่ะ ก็ไม่อยากนอนห้องเดียวกับแมวพูดได้หรอกนะ พอพูดได้พูดใหญ่เลย คงเก็บกดมานานสินะ “มีอะไรให้รับใช้ครับ”คุณพ่อบ้านที่ดูไม่แก่เลย หล่อด้วยเดินเข้ามาในห้องพร้อมเมดอีกสองคนที่ก็สวยไม่แพ้กัน “คือ...ช่วยจัดห้องให้พายุหน่อยได้ไหมคะ”คุณพ่อบ้านสุดหล่อยิ้มเล็กๆ หล่อมากมาย ถ้าคุณพ่อบ้านไม่รีบออกไปฉันจะจับทำสามีแล้วนะคะ อุ๊ยเขิน(เออเอาเข้าไปพูดเองเขินเอง-_-*) “งั้นผมจะรีบไปจัดให้นะครับ ต้องการนมอุ่นๆไหมครับ”คุณพ่อบ้านน่ารักมากเลยอะ มาเป็นแฟนฉันเหอะนะ “ไม่เป็นไรค่ะ”หล่อจริงๆเลย ทำไมชีวิตฉันถึงมีแต่ผู้ชายหล่อๆมายุ่งกันนะ คนนึงก็หล่อมากมาย อีกคนก็หล่อกินไม่ลง ส่วนคนนี้ก็คุณพ่อบ้านแสนอบอุ่น ว่าแล้วก็นอนเหอะ เหนื่อยใจ เก็บแรงไว้เจอคนหล่อดีกว่า