คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 3 ตอนที่ 2
บทที่ 3
อนที่ 2
ลานอรถหน้าะอัษรศาสร์ มัทนาอรถโฟร์วีลอนใ้ร่มไม้ เ็สาวลุ่มนั้นบอว่านายพรรษรอบมาป้ออยู่แถวนี้ ถ้าเรื่อที่พวหล่อนพูเป็นวามริ เธอไ้เห็นหน้าหมอนั่นในวันนี้ หิสาวับเรื่อยน์ แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือมา้น้อมูลอเา
พรรษร เพรธำร เป็นทายาทอนายพิมุและุหิแไ เพรธำร พ่ออเาเป็นเ้าอบริษัทไมอน์เมส์ ึ่ผลิและำหน่ายเรื่อประับั้นนำอเมือไทย โยมีสาาอยู่ในศูนย์าร้านาให่ และยายลาไปยัยุโรปและอเมริาอีหลายสาา
“เินไม่่วยทำให้นิสัยีึ้นเลย” หิสาวแบะปาอย่ารัเีย แล้วอ่าน้อมูลอเา่อ นายพรรษรบปริาโทสาาเศรษศาสร์าอเมริา พอเรียนบ็ลับมา่วยพ่อบริหาริารอรอบรัว เามาบรรยายพิเศษที่มหาวิทยาลัยแห่นี้เป็นรั้ราว เามี่าวับผู้หิหลายน แ่ยัไม่ลปลใับใรสัน
“มัมา” มัทนาปิหน้าอโทรศัพท์มือถืออย่าหุหิ ยิ่อ่านยิ่อยา่าน เธออยารู้ริๆ ว่ารนาเห็นอะไรีในัวหมอนี่ ถึไ้ลัวลไปบหา้วย หิสาว้มมอนาฬิา้อมือ เธอนั่รอเามาร่วมั่วโมแล้ว แ่ยัไม่เห็นแม้แ่เาอเา สสัย้อลับไปั้หลัที่ห้อพั่อน แล้วพรุ่นี้่อยไปูลาเลาที่บริษัทไมอน์เมส์
มัทนาิเรื่อยน์ำลัะเลื่อนรถออาลานอ แ่เหลือบไปเห็นรถสปอร์สีเียวสแล่นรมาเสีย่อน รถสปอร์ันนั้นแล่นมาอ้ารถอเธอ ่อนายหนุ่มที่เธอนั่รอมาร่วมั่วโมะเปิประูเินลมา ัวริอนายพรรษรูีว่าในรูปถ่ายหลายเท่า เามีรูปร่าสูโปร่แ็แร ใบหน้าหล่อเหลามาย เมื่อรวมับเสื้อผ้าราาแพที่สวม รถสปอร์หรูหราที่ับ หมอนี่ึเป็นับัเ็สาวหน้าโ่ั้นี
“นีน่า” เาโบมือให้เ็สาวหน้าาสะสวยนหนึ่ หล่อนยิ้มว้า้วยวามีใแล้วเินแมวิ่มาหาเา ่อนถามเสียหวาน
“รอนานไหมะุพอล”
“ไม่นานรับ” เาเปิประูรถหยิบ่ออไม้ส่ให้หล่อน “อไม้สำหรับนพิเศษอผม”
“อบุ่ะุพอล” เ็สาวรับมาอ้วยท่าทาีใ ่อนเย่เท้าหอมแ้มเา
มัทนาเบิาอย่าใ พวเาล้าทำนานี้ทั้ที่อยู่ในมหาวิทยาลัย เธอไม่อยาิเลยว่าเมื่ออยู่ันามลำพั พวเาะทำอะไรันบ้า
“ไปันีว่ารับ ผมอโ๊ะไว้แล้ว เี๋ยวรถะิ” เาเปิประูรถให้เ็สาว หล่อน้าวเ้าไปนั่แล้วเยหน้ายิ้มหวานให้เา
“อบุ่ะุพอล”
“้วยวามยินีรับ” เายิ้มอบแล้วเินไปประำที่นับ ่อนับรถออามหาวิทยาลัย โยมีรถยน์อมัทนาแล่นามไป
~~~~~~~~***~~~~~~~~
มัทนาเยหน้ามออนโมิเนียมหรูรหน้า หลัานายพรรษรพาเ็สาวไปินอาหารเย็นแล้ว เา็พาหล่อนมาที่อนโมิเนียมแห่นี้ ายหนุ่มเปิประูรถ้าวลมายืน แล้วเินอ้อมไปเปิประูรถให้เ็สาว ่อนทัู้่ะเินวแนันเ้าไปในอนโมิเนียม
“ิ้อสัม” เธอมอาม้วยวามเลียั ่อนหันมามอ้าน้าเมื่อพนัานรัษาวามปลอภัยออนโมิเนียมเาะระรถเธอ
“มีอะไรเหรอะ” หิสาวลระรถลถาม
“อรถรนี้ไม่ไ้นะรับ” เาอบอย่าสุภาพ
“อโทษ่ะ พอีมาพบเพื่อน แ่ำเบอร์ห้อไม่ไ้ เลยะโทร. ให้ลมารับ” เธอยโทรศัพท์มือถือให้เาู ายหนุ่มพยัหน้าเ้าใ แล้วี้มือไปที่ลานอรถ้านใน
“ถ้าั้นรบวนไปอรโน้นนะรับ ะไ้ไม่เะะผู้เ้าพันอื่น”
“อบุ่ะ” มัทนายิ้มให้เา ายหนุ่มยิ้มอบ แล้วหันไปมอเพื่อนร่วมานอนเมื่อผู้เป็นเพื่อนวิ่เ้ามาวนุย
“เอ็เห็นหรือเปล่า นใหม่ว่ะ แ่มไปเลย” เาพยัพเยิไปที่พรรษรับเ็สาวนนั้น
“เห็นสิ แ่ละวันไม่เย้ำหน้า โรน่าอิาเลย”
“นนี้เ็ี่ไ้ใ้ามา ไม่เหมือนน่อน ืืเหมือนน้ำเปล่า”
“แ่้าอบน่อนมาว่า ูเ็ๆ ใสๆ น่ารัี นนี้เปรี้ยวเินไป ลัวเ็ฟันว่ะ” เาบำพูอน้วยเสียหัวเราะ ่อนผู้เป็นเพื่อนะหัวเราะามอย่าบัน
มัทนาหน้าึึ้นมาทันที เธอหวัว่าหนึ่ในผู้หิที่ทั้สอพูถึะไม่มีรนารวมอยู่้วย แ่วามริะโรธพวเาไม่ไ้ เพราะพวเาแ่พูามที่เห็น ันั้นนที่เธอวรโรธที่สุือนายพรรษร ิ้อสัมในราบไฮโ
“อ้าว ยัไม่ไปอีเหรอุ” เาเพิ่นึไ้ว่าเธออยู่้วย
“ันไม่อแล้ว่ะ พอีำอนโฯ ผิ อบุนะะ” หิสาวับรถออาอนโมิเนียม วันนี้เธอเห็นมามาพอแล้ว ืนอยู่่อไ้บุึ้นไป่าหมอนั่นแน่
***อ่าน ุหลาบามเทพ บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
***อ่าน เ้าบ่าวรับ้า บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
***อ่าน รัสุหัวใ บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
***อ่าน อุ่นไอหัวใรั บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiNjI4MjI0IjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMTc1MjEiO30
***อ่านนิยายเรื่ออื่นๆ อมัลลิา ไ้ที่เมพ***
https://www.mebmarket.com/index.php?action=search_book&type=author_name&search=มัลลิา&page_no=1
ความคิดเห็น