คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 2 ตอนที่ 4
บทที่ 2
อนที่ 4
มาธวีับาิผู้พี่อนเินามฮัลนาไปยัห้อเสวย
ึ่อยู่ในพระำหนัที่ประับอษัริย์อิบราฮิม ทั้สอสวมุาฟานลุมฮิาบอย่าถู้อ
หิสาว้มมอัวเอ ุที่หล่อนสวมเป็นสีฟ้าน้ำทะเล ปัลวลายที่อและปลายแน ายระโปร่ยาวลุม้อเท้า
เวลาเิน้ออยระวัไม่ให้พันาัวเอ เพราะอาสะุล้มไ้ลอเวลา
“เินไม่ถนัเหรอ” ภารีเอ่ยถาม
“ใ่ ันไม่่อยไ้สวมระโปรยาวเท่าไร”
หิสาวหันไปมอผู้เป็นาิ ภารีสวยเิายในุาฟานสีมพู ปัลวลายที่หน้าอและายระโปร
ึ่ยืมมาาหีบพระราทานอหล่อน
“เวลา้าวให้เะายระโปรไป้าหน้า
มันะไ้ไม่พันา เินเป็นัหวะสม่ำเสมอ แ่นี้็ไม่ล้มแล้ว” ภารีสาธิให้หล่อนู
้าวย่าอาิสาวส่าาม สมับเป็นนาแบบมืออาีพ แ่ถ้าให้หล่อนทำาม ไม่แล้วล้มหน้าฟา
“ันเินแบบเธอไม่ไ้หรอ
เี๋ยวหล้มอายนอื่นเปล่าๆ ยายระโปรเิน่ายว่า”
“อโทษที ันลืมไปว่าเธอาสั้น” ภารีหัวเราะอบใ
ารไ้ิัหล่อนเป็นวามสุอาิสาว ึ่มาธวีไม่ิโรธเืออะไร
เพราะฟัมาั้แ่เล็นโ
“ถึห้อเสวยแล้ว่ะ อ์ษัริย์ทรรออยู่้าในแล้ว”
ฮัลนาหยุยืนหน้าประูสีาวบานหนึ่ “ุสอนเ้าไปันเอนะะ
ส่วนันะรออยู่แถวนี้”
“ไม่เ้าไป้วยันเหรอ” หล่อนถาม
“หาไม่ทรเรียหา ันะเ้าไปไม่ไ้่ะ”
มาธวีพยัหน้าเ้าใ แล้วเปิประูเินเ้าไป้าใน
ห้อเสวยเป็นห้อสีาวนาให่ ผนัสอ้านเป็นระ
ิผ้าม่านสีา้าลายเถาวัลย์ เพานสูห้อยโมไฟระย้าทำาริสัล
ใ้โมไฟเป็นโ๊ะอาหารแะสลัสไล์ยุโรปนายี่สิบที่นั่
เ้าุับเ้าอี้ผ้าไหมบุนวมลายวินเทสีมพูอมม่ว
ษัริย์อิบราฮิมประทับรออยู่ที่หัวโ๊ะ
เ้าายาเลมนั่อยู่ทาพระหัถ์วาอพระอ์
นัยน์ามมอมาที่หล่อน้วยสายาอ่านไม่ออ ้านหลัห่าไปออมีมหาเล็สวมเรื่อแบบสีเลือหมูลิบทอยืนอยู่สอนาย
“เ้ามาสิ” รับสั่เรีย
“ถวายบัมเพะ” หล่อนถอนสายบัว้วยท่าทาเ้ๆ
ัๆ เพราะไม่่อยินับุที่สวม อ์ษัริย์ทรพระสรวล
แล้วรับสั่อย่าเป็นันเอ
“ไม่้อมาพิธีหรอ นั่ลเถอะ
อาหารพร้อมแล้ว”
“อบพระทัยเพะ”
มาธวีนั่ลบนเ้าอี้ทาพระหัถ์้าย
ภารีเินามมานั่ถัาหล่อน าิสาวยิ้มให้เ้าายหนุ่ม
แ่เาทำหน้านิ่เหมือนไม่เห็น แล้วหันไปส่สัาับมหาเล็ ทั้สอ้อมศีรษะรับ
เินไปประูห้อเสวย านั้นเ้าหน้าที่ห้อเรื่อ็ลำเอียอาหารมาวาบนโ๊ะนเ็ม
แล้วเินออไป มหาเล็ทั้สอปิประู เินลับไปยืนประำที่อน
“เิเลย เราไม่รู้ว่าเ้าะินอาหารพื้นเมือัลห์มาไ้ไหม
เลยให้เาทำอาหารมาหลายๆ อย่า”
“หม่อมันินไ้ทุอย่าเพะ”
หิสาวมออาหารบนโ๊ะ ึ่ประอบ้วยอาหารพื้นเมือ
อาหารฝรั่เศส และอาหารอิาเลียน หล่อนเป็นนิน่ายมาั้แ่เ็
ึินอาหารที่มีอย่าไม่ลำบาอะไร มื้ออาหารผ่านไป้วยี อ์ษัริย์ทรเป็นฝ่ายวนุย
หล่อนับภารีผลัันอบ ส่วนเ้าายาเลมนั่เียบเป็นส่วนให่
“พอินไ้ไหม” อ์ษัริย์รัสถาม
เมื่ออหวานมาเสิร์ฟ
“อร่อยมาเพะ พรุ่นี้หม่อมัน...” หล่อนำลัะทูลอลับเมือไทย
แ่ทรหันไปรัสับเ้าายหนุ่ม่อน
“พรุ่นี้เ้าว่าไหมาเลม”
“ว่าพ่ะย่ะ่ะ”
“่วยพาแออาไปเที่ยวมเมือไ้ไหม
อยู่ันแ่ในวัะเบื่อเสียเปล่าๆ”
“หม่อมันมีธุระที่เมือไทยเพะ ถ้าพระอ์ไม่ทรว่าอะไร
หม่อมันอยาะอทูลลา” หล่อนราบทูลทะลุลาป้อ ทั้สอหันมามอ วามอเ้าายหนุ่มมีแววำหนิ
ส่วนพระเนรออ์ษัริย์มีแววผิหวั
“อย่าเพิ่รีบลับเลย
อีเ็วันะถึวันเิอเรา ในวัมีานลอให่โ เราอยาให้เ้าอยู่ร่วมาน้วย”
“หม่อมันาบึ้ในพระเมา
แ่หม่อมัน...”
“ัน้อรีบลับไปทำาน” หล่อนระิบ้วยภาษาไทย “ถ้าันไม่ไปรายานัว บริษัทะ้านอื่น”
“เมื่อืนันุยับพ่อ”
ภารีระิบอบ้วยภาษาเียวัน “ท่านอยาให้เราเอาใอ์ษัริย์ไว้ ธุริอท่านะไ้ราบรื่น
แ่นี้เธอทำเพื่อท่านไม่ไ้เหรอ”
มาธวีมอาิสาวอย่าหนัใ
ธุริอผู้เป็นลุสำั แ่านอหล่อน็สำัเหมือนัน และที่สำัว่านั้น็ือ
หล่อนไม่อยาอยู่ที่นี่ มันรู้สึอึอัอย่าไรไม่รู้
“ลันไ้หรือยั”
เ้าายาเลมถามเสียเรียบ หิสาวหันไปมอเา แล้วหันไปราบทูลอ์ษัริย์
“หม่อมันะอยู่ร่วมานลอเพะ
แ่หลัาบานแล้ว หม่อมันอทูลลานะเพะ”
“ไ้สิ” ทรแย้มพระสรวลให้หล่อน
แล้วหันไปรัสับพระนัา “พรุ่นี้เ้าพาพวนาไปเที่ยวมเมือนะ”
“ไม่้อ็ไ้เพะ
หม่อมันเรใเ้าาย”
“ไม่้อเรใหรอ
พรุ่นี้เ้าเราะมารับเ้า เรียมัวให้พร้อม้วย” เาเอ่ยเสียเรียบ แล้วลุึ้นยืน
“หลานอัวพ่ะย่ะ่ะ”
“ามสบายเถอะ” อ์ษัริย์รับสั่อบ
เ้าายหนุ่ม้อมศีรษะ แล้วเินออาห้อ
“เาโรธใรเหรอ” ภารีระิบถาม
“ไม่รู้สิ” หล่อนส่ายหน้า
“าเลม็เป็นแบบนี้แหละ” อ์ษัริย์รัสึ้น
“บทะมา็มา บทะไป็ไป อย่าถือสาเาเลย”
“หม่อมันไม่ถือหรอเพะ”
ภารียิ้มประบ “เ้าายโอมาร์ไม่อยู่เหรอเพะ หม่อมันไม่เห็นมาร่วมโ๊ะเสวยเลย”
“ไม่อยู่หรอ
เ้าลูนนี้อบอยู่ในทะเลทราย เหมือนเาเิผิที่ผิทา”
“แล้วะลับมาเมื่อไรเพะ”
“เรา็ไม่แน่ใเหมือนัน” ทรส่ายพระพัร์
“รับอหวานเพิ่มอีไหม”
“อบพระทัยเพะ แ่หม่อมันอิ่มแล้ว” ภารีอบเสียอ่อย
สีหน้าผิหวััเน อ์ษัริย์ทรแย้มพระสรวล แล้วหันมารัสถามหล่อน
“เ้า็อิ่ม้วยเหรอ”
“เพะ” หล่อนพยัหน้า
“ถ้าั้น็ไปพัผ่อนันเถอะ เราะพั้วยเหมือนัน
แล้ว่อยมาุยันวันหลั”
“ทูลลาเพะ” หิสาวถอนสายบัวถวาย
แล้วเินออาห้อเสวย โยมีาิสาวเินามหลั
***อ่าน บันทึรัสุผืนทราย
บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
***อ่าน เพลิเสน่หา มนราทะเลทราย
บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
***อ่าน ปาริมา ราินีไอยุป์
บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
***อ่าน ลิิรัลำน้ำไนล์
บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
***อ่านนิยายเรื่ออื่นๆ อมัลลิา
ไ้ที่เมพ***
https://www.mebmarket.com/index.php?action=search_book&type=author_name&search=มัลลิา&page_no=1
ความคิดเห็น