ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 3
3
"คุณหนูค่ะ ตื่นได้แล้วค่ะสายแล้วค่ะ!!!"หืม เสียงป้านมนี่
"อืม ป้านมค่ะขอสัก10นาทีค่ะ"อีก10นาทีเท่านั้นเอง
"แต่ตอนนี้แปดโมงแล้วน่ะค่ะ"โอ๊ย!!! แปดโมงแล้วฉันอาบนํ้าตั้ง30นาทีโน่นต้องไปเอารถอีกแต่นายนั่นไม่พาฉันไปเอารถหรอเนี่ย
"แล้วก็มีเพื่อนคุณหนูชื่อเฟรชโทรมาบอกว่าพาไปเอารถไม่ได้น่ะค่ะ"เชอะ ดีแล้วแหละใครจะอยากไป
"ค่ะๆ เตรียมเบคอนนมสดให้ด้วยน่ะค่ะ"แล้วฉันก็ลุกขึ้นไปแช่ตัว สบายจังแหะอาบสัก15นาทีดีกว่าวันนี้มีประชุม แล้วฉันก็ลงมาทานอาหารเช้า
และเสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น เอ๊ะยัยกายโทรมาอะไรเนี่ย ฉันจิ้มเบคอนเข้าปากก่อนจะรับโทรศัพท์
"ว่าไง"ฉันกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์
(นี่แกมายังเนี่ย!!!)ทําไมเสียงยัยนี่เป็นรีบๆล่ะ
"ยังกําลังกินข้าวอยู่ฉันว่าจะไปเอารถที่ผับแกด้วยเนี่ย"ฉันตอบไป
(นี่แกก็เป็นแบบฉันหรอเนี่ย แต่ตอนนี้แกรีบมาเลยน่ะจะประชุมก่อนกําหนดว่ะ จะเข้าประชุมแปดโมงครึ่งน่ะเนี่ยแกอย่าเหลดน่ะไม่งั้นโดนด่าแน่ตอนนี้แปดโมงยี่สิบแล้วรีบๆมาน่ะไม่ต้องไปเอาหรอกรถน่ะแกเอาคันใหม่มาก็ได้รีบๆน่ะแค่นี้น่ะ)โอ๊ยแย่แล้วๆรีบไปดีกว่าวันนี้ฉันเอาBMคันใหม่ไปก็ได้
"ป้านมบอกน้าคงไปเอารถที่ผับยัยกายให้หน่อยน่ะค่ะกุญแจอยู่ในห้องน่ะค่ะไปล่ะค่ะ"แล้วฉันก็รีบไปทันทีอีกแค่10นาทีเองรถยิ่งติดด้วยซวยแล้วๆ
ตอนนี้ฉันมาถึงโรงเรียนแล้ะล่ะอีกแค่1นาทีเท่านั้นฉันขึ้นลิฟท์อยู่ใกล้ถึงแล้วๆอีกแค่2ชั้น1ชั้นและถึงแล้ว ฉันรีบวิ่งเข้าไปเปิดประตู
"ยัยพันช์ โอ้มาทันจนได้"ยัยกายว่า
"เธอเหลด"มีเสียงเรียบๆเสียงหนึ่งนั่นก็คือ....นายเฟรช!!!
"นี่ฉันเหลดยังไง ก็เห็นอยู่ว่ามาทัน"ฉันเถียงกลับพร้อมกับนั่งข้างยัยกายโต๊ะหัวหน้าเจ้าหญิงใช่แล้วฉันเป็นหัวหน้าเจ้าหญิงและนายเฟรชก็เป็นหัวหน้าเจ้าชาย
"หึ เธอมาสาย30วิ"ห๊ะ แค่30วิเฉยๆอ่ะ
"แต่มันไม่ถึงนาทีนิ"ฉันตอกกลับ
"แต่ยังไงก็เหลด ออกมาเคลียข้างนอก"แล้วเขาก็ดึงฉันเข้าไปในห้องๆหนึ่งที่อยู่ในห้องเจ้าชาย
"นี่นายพาฉันมาที่ไหนเนี่ย"แต่เป็นระเบียบดีแหะ ดีกว่าห้องเจ้าหญิง
"ก็ห้องพักไง เธอมาสาย"
"หึ่ย ก็แค่มาสาย30วิจะทําไม"นายนี่จะเอาอะไรกันนักกันหนา เมื่อคืนนี้ฉันไม่ฆ่าก็ดีเท่าไหร่แล้ว
"ก็จะลงโทษไง"นายจะลงโทษอะไรฉันอีก
"เบื่อ!! เมื่อคืนฉันไม่ฆ่านายก็ดีเท่าไหนแล้ว"ฉันกระทกเสียงใส่นายบังอาจมาทําฉันแบบนั้นได้ยังไง
"หึ มานี่"
:x
จูบ..อีก..แล้ว.. แต่มันเป็นจูบที่รวดเร็ว ไม่ได้ฉันต้องตั้งสติต้องผลักเขาออก
"นายทําอย่างนี้ทําไม"ฉันเบื่อนหน้าหนีแล้วถามเขา
"....."เขาเงียบ เขาไม่ตอบ
"ฉันไปในห้องล่ะ"ฉันตอบแล้วก็เดินเข้าไป
"นี่ๆ เป็นไงเธอโดนด่าหรอ"เหล่าเจ้าชายเจ้าหญิงถามฉัน
"ถึงเขาด่าฉัน ฉันมีปากฉันก็ด่าเขาได้ไม่เห็นต้องกลัวเลย"ฉันบอกพวกนั้นไป
"งั้นประชุมได้แล้วขี้เกียจรอ"ฉันบอกพวกนั้นไป
"นี่ทุกคนพอดีว่าอาทิตย์หน้าจะมีงานโรงเรียนโดยพวกเราจะได้เป็นคนจัดการพวกนี้ โดยจะทําเป็นคู่ชายหญิงตามตําแหน่งเช่นเฟรชและพันช์เป็นหัวหน้าเจ้าชายและเจ้าหญิงก็จะต้องได้คู่กัน โอเคน่ะ เพราะคนที่เป็นหัวหน้าได้จะต้องเก่งด้านการเรียนดนตรีหน้าตาดีมี¥**+%#•=*%+$#%<}{~>€€*^%>€¥"และก็สาธยาต่อไปเรื่อยๆจนฉันง่วง
ตุ๊บ!!!
หือ เสียงกระเป๋าฉันตกหรอโอ๊ยของตกหมดเลยต้องรีบเก็บ และสายตาของฉันก็ดันไปเจออีตาเฟรชที่มองฉันอยู่ จะมองทําไมก็ไม่รู้ เก็บๆๆๆๆ เฮ้อหมดแล้วแล้วฉันก็ฟังต่อไป ง่วงจังหากาแฟกินดีกว่า
"นี่ๆ ห้องครัวอยู่ไหนอ่ะ"ฉันถามเหล่าเจ้าชายดูไปดูมาพวกนี่ก็หล่อมากๆเลยน่ะ
"อ้อ เดินไปตรงนั้นแล้วเปิดประตูเข้าไปเลยน่ะ"นายคนหนึ่งบอกฉัน ดูเป็นคนเฟรนลี่น่ะ
"อืม ขอบใจ ใครจะเอากาแฟบ้าง"ฉันถาม
"เอาด้วยๆ"
"ให้ฉันด้วย"
"เอามาสักหน่อยก็ดี"
"฿&@$€%#"แล้วก็อีกเยอะ
"สรุปว่าเอาหมดทุกคนใช่ไหม มี12คนน่ะ"ฉันถามไปเพราะบอกฉันหมดทุกคน
"อืม เดี๋ยวเราจะประชุมต่อน่ะ"แล้วกําลังเดินไปก็มีเสียงๆหนึ่ง
"เดี๋ยวก่อน นี่เฟรชแกไปช่วยพันช์เขาชงสิไปเร็ว"ผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่มพูดพร้อมกับดึงให้เขาลุกขึ้น คนอย่างนายนั่นจะมาช่วยคนอื่นหรอ แล้วฉันก็เดินเข้าห้องครัวไป ฉันกําลังต้มนํ้าอยู่และกําลังชงกาแฟทีละแก้วแต่ได้ไม่ถึง5แก้วก็มีมือของใครคนหนึ่งเข้ามาช่วยฉัน นายเฟรช นายจะเข้ามาทําไมก็ไม่รู้
"ไง ทําคนเดียวไหวหรอ"ยังมีหน้ามาถามฉันกดนํ้าร้อนใส่แก้วแต่สายตาของฉันดันจ้องเขา และอยู่ดีๆมือของฉันก็เป็นร้อนๆปรากฏว่านํ้าร้อนโดนมือฉัน โอ๊ย ร้อนๆๆ
"นี่เธอ นํ้าร้อนลวกมือน่ะ มัวแต่มองความหล่อของฉันล่ะสิ"หน็อย
"หลงตัวเอง"ฉันพูดพร้อมกับเอามือไปแช่นํ้าเย็น แล้วเขาก็มาช่วยดูมือให้ฉัน ทำไม..ใจฉันถึงเต้นแปลกๆ
"เดี๋ยวฉันจะพันแผลให้ มีอุปกรณ์อยู่ในตู้นี่แหละ แล้วเธอก็ไม่ต้องทําเดี๋ยวฉันชงเอง"เขาพูดพร้อมกับเดินไปเอาผ้าพันแผลมาพันมือให้ฉันและให้นั่งที่เก้าอี้ริมหน้าต่าง"นั่งนี่แหละเดี๋ยวฉันทําเอง"เขาชงครบแล้วนี่ อาการเมื้อกีคืออะไรน่ะ
"มานี่ออกมาได้แล้ว"เขาบอกฉันทั้งๆที่มือยังถือถาด และฉันก็เดินตามหลังเขาออกไป
"อ้าว พันช์มือเธอเป็นอะไรน่ะ"คนหนึ่งในกลุ่มถาม
"โดนนํ้าร้อนน่ะ ไม่เป็นไรหรอก"นายเฟรชหันมามองฉันแล้วแจกแก้วกาแฟให้คนอื่นไป"ประชุมถึงไหนแล้วล่ะ"
"ก็แบบงานที่จะจัดน่ะ"อืม ได้ดื่มกาแฟแล้วรู้สึกสดชื่นขึ้นมาเลย และเราก็ประชุมเสร็จจนได้ ตอนนี้ก็ประมาณบ่าย2แล้ว กลับบ้านดีกว่า
"พันชชชชช์ เหนื่อยจังเลยอ่ะกลับบ้านกันดีกว่า"โอ๊ย แกคิดว่าฉันไม่เหนื่อยหรอ ฉันโคตร โคตรรรร เหนื่อยเลยแหละ
"อืม กําลังจะกลับน่ะ บายแล้วเจอกัน"ฉันบอกแล้วก็ลากสังขารตัวเองมาบนรถ เฮ้อ ฉันเก็บของมาครบไหมเนี่ย เอ๊ะ!! สร้อยและต่างหูที่สลักตัวPของฉันไปไหนเนี่ย โอ๊ย หายไม่ได้น่ะเนี่ยฉันสั่งทําชิ้นเดียวในโลกน่ะเนี่ยเคลือบด้วยทองคําขาวและเพชรอย่างดีสลักด้วยตัวตัวPนี่เป็นชื่อของฉัน กว่าจะได้ก็ตั้ง1เดือนแพงมากด้วย เอ๊ะ หรือว่าจะอยู่ในห้องเจ้าชายใช่แล้วรีบไปดูดีกว่า แต่โทรหายัยกาให้ไปด้วยน่าจะดี
(งาย)เพลียจัดใช่ป่าวเนี่ย
"แกยังไม่กลับใช่ไหม"ฉันถามไป
(กําลังจะออกรถพอดีเลย)ยังไม่ไปนี่
"งั้นแกพาฉันไปเอาของหน่อยสิสงสัยจะอยู่ห้องเจ้าชายอ่ะมันหาไม่เจอ"ฉันพูดแล้วทําเสียงเศร้าๆให้คุณเธอเห็นใจ
(เห้อ ก็ได้เพื่อเพื่อนรัก รอแปป)ฮิ ฮิ สําเร็จ นั่นไงมาแล้ว
"ไปเถอะ"แล้วเราก็ไปถึงหน้าห้องเจ้าชาย
"จะเข้าไปดีหรอ มีแต่ผู้ชายน่ะ"ยัยนั่นบอก จะให้ทําไงได้ล่ะ
"แต่มันเป็นของสําคัญน่ะ"ฉันบอกไป ยัยนี่ทําหน้ามู่แล้วก็เคาะประตู ไม่นานก็มีคนมาเปิด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น