คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Ep.3 เอาแล้วไง...ไอ้พี่ชายตัวแสบ
.......เอาแล้วไง.....ไอ้พี่ชายตัวแสบ.............
“คิดถึงฉันไม๊ คนดี คิดถึงดังดัง” เสียงเรียกเข้าจากบีบีสีดำที่ถูกวางตรงหัวเตียงห้องนอนผู้จัดการซุปตาร์เบอร์หนึ่ง
“พี่ไทด์ ตื่นยัง ออกมาเจอหลินเดี๋ยวนี้เลยน่ะพี่” หลินแว้ดเสียงดังผ่านบีบีทำเอาไทด์สะดุ้งลุกพรวดจากเตียงวิ่งโร่เข้าห้องน้ำ รีบวิ่งลงมาจากชั้น 2 ของบ้าน
“อะไรพี่ไทด์ มีไร วิ่งหน้าตื่นมาเชียว” เสียงพี่ไทด์ครับวิ่งหน้าตาตื่นมาเชียว ไม่รู้เหมือนกันครับว่าเพราะอะไรรู้แต่พี่เขาไม่ได้ใส่ใจคำพูดผมเลยสาบานได้
“มีไรพี่ไทด์อ้าวไม่กินข้าวเหรอพี่ เดี๋ยวๆๆ” พี่ชายสุดที่รักไม่ฟังเสียงผมเลยให้ตายเถอะ มีอะไรสำคัญกว่าผมน่ะ ผมละอยากรู้จริงๆ
ภายในรถแคมรี่ คันหรูสีดำ
“มีไรหลินเรียกให้พี่มาหาแต่เช้าเลยนี่ข้าวพี่ก็ยังไม่ได้กินเลยน่ะ”
เพี้ยะ!
“โอ้ยพี่เจ็บน่ะหลิน “
เพี๊ยะ ๆๆๆๆ
“พี่เจ็บแค่นี่แต่หลินซิเจ็บกว่า บอกแล้วว่าให้ป้องกัน ไหนพี่ว่าพี่เซฟแล้วไง โอ้ยย”
“อะไรหลินใจเย็นๆๆๆ”
“ฟังดีๆน่ะพี่ไทด์ ....................หลินท้อง.............”
“ว่าอะไรน่ะหลิน” ไทด์เปรยด้วยน้ำเสียงตกใจและมองหน้าสาวน้อยที่นั่งข้างๆๆ
“ไม่ว่ายังไง หลินจะเก็บเด็กไว้.. หลินจะไปอยู่เมืองนอก แล้วพี่ก็ต้องไปกับหลิน หลินตัดสินใจแล้ว พี่ไม่ต้องคิดไรทั้งนั้นหลินให้เวลาพี่วันนี้ไปเก็บกระเป๋า คืนนี้เราจะไปฟินแลนด์ หลินมีบ้านที่นั่นเราจะไปอยู่ที่นั่น พ่อแม่หลินจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว คืนนี้เครื่องจะออกตอน 5 ทุ่ม หลินจะไปรอพี่ที่แอร์พอร์ต พี่ลงไปได้แล้ว พี่ก็รู้น่ะว่าเวลาพ่อหลินโกรธจะเป็นยังไง”
หลินใส่เป็นชุดเลย ไม่ทันที่ไทด์จะเอ๋ยปากตอบโต้ หลินก็พูดทุกอย่างเสร็จสับ ก่อนจะบึ่งรถออกไปอย่างรวดเร็ว
ความซวยมาเยือน
“โอ้ย! เอาไงว่ะเนี้ยะ หลินท้อง แถมจะไปอยู่เมืองนอก เงินเก็บก็มีนิดเดียว แล้วคชาละ เราทิ้งคชาให้อยู่ที่นี่คนเดียวไม่ได้หรอก เราเป็นญาติคนเดียวที่คชามี ถ้าจะพาไปด้วยยิ่งไม่ได้ใหญ่คชามันไม่ยอมนั่งเครื่องบินหรอก โอ้ย! “ ไทด์พูดพลางเดินวนไปมาก่อนทรุดตัวลงนั่งตรงเก้าอี้กลางสวนหลังบ้าน
“พี่ไทด์”
ไทด์สะดุ้งตกใจเมื่อเจ้าของเสียงตะโกนเยงดังมาจากด้านหลัง
“เป็นไรพี่ หน้าบอกบุญไม่รับเลย แล้วเมื่อเช้ารีบออกไปไหน หน้าตาตื่นเชียว ยังกะตกใจไปทำใครท้องมารึเปล่าพี่”
ใครจะไปรู้ละครับมาว่าสิ่งที่ผมพูดจะเป็นเรื่องจริง ผมไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าพี่ชายผมมีแฟน นอกจากทำงาน เดินตาม ซุปตาร์ ต้อยๆๆผมก็ไม่เคยเห็นพี่เค้าจะไปไหนทำไรเลย
“คชา.... “
ไทด์คว้ามือน้องชายสุดที่รักกุมไว้แน่น
“ไปอยู่เมืองนอกกับพี่”
ผมสะบัดมือด้วยความตกใจไม่มีทางครับ ผมไม่มีทางนั่งเครื่องบินไปไหนเด็ดขาด ผมลุกพรวดก่อนจะลุกเดินหนีเข้าบ้านโดยไม่ถามหาเหตุผลใดๆๆทั้งสิ้นด้วยความโกรธและปิดประตูเข้าห้องนอนดังปั่ง และตื่นมาอีกทีในตอนเช้า บอกตรงๆฮะว่าผมนอนไม่หลับ ผมคิดทั้งคืนว่าเพราะอะไรทำไมพี่ไทด์ถึงอยากไปอยู่เมืองนอกทั้งๆๆที่รู้ว่ายังไงผมก็ไม่มีวันขึ้นเครื่องบินเด็ดขาด แต่ก็นั่นละฮะ ผมไม่เคยเซ้าซี่และไม่อยากรู้เรื่องส่วนตัวของใครถ้าไม่จำเป็น เรื่องพี่ไทด์ก็เหมือนกันผมไม่อยากรู้เหตุผล คำตอบเดียวของผมคือไม่ ผมคิดเรื่องนี้อีกครั้งหลังจากตื่นนอน ก่อนลุกไปทำธุระส่วนตัวแล้วลงไปเตรียมอาหารเช้าให้พี่ชายสุดที่รักของผม
ซองจดหมายสีขาวถูกวางอยู่บนโต๊ะอาหารกลางห้องครัว ผมมองด้วยความแปลกใจ ก่อนหยิบมันขึ้นมาอ่าน และรับรู้ถึงเหตุผมของพี่ชาย
“พี่ขอโทด แต่พี่ทิ้งหลินกับลูกไม่ได้ พี่รู้ว่าการที่พี่จะพานายไปด้วยมันยากสำหรับนายแต่ พี่มั่นว่านายต้องอยู่ได้โดยไม่มีพี่ สักวันเมื่อทุกอย่างพร้อมพี่จะกลับมา คชาน้องรักอย่าโกรธพี่น่ะ รักนายเสมอ พี่ไทด์ “
คชาเป่าลมหายใจออกจากปากเบาๆๆ มือบางค่อยๆเลื่อนขึ้นมาจับระหว่างคิ้วที่กำลังขมวดเข้าหากัน ก่อนจะสะดุ้งด้วยเสียงของโทรศัพท์ ของพี่ชายเจ้าปัญหา คชารีบพุ่งตรงกดรับโทรศัพท์โดยไม่ได้ดูชื่อของคนโทรเข้า
“ พี่ไทด์ พี่ทิ้งผมไปจริงๆเหรอ ทำไมต้องไปเมืองนอก อยู่ที่นี้ไม่ได้เหรอ ผมจะอยู่ยังไง ผมไม่เคยอยู่คนเดียวพี่ไทด์....”
“คุณพูดว่าอะไรพี่ไทด์ ไปไหน เมืองนอกเหรอ”เสียงปลายสายสวนขึ้นมาทั้งที่ผมยังพูดไม่จบ ผมอึ้งไปแว๊ปหนึ่ง
“..............................”
“ฮัลโหล ฮัลโหล คุณ “ ตื๊ด ตื๊ด
“อะไรว่ะ ตัดสายเฉยเลย พี่ไทด์หนีไปเมืองนอกเหรอ แล้วเงินที่ยืมไปสิบล้านเมื่อวานละ ไอ้พี่ไทด์”
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดเสียงรถคันนึงแตะเบรกอย่างแรง ตรงประตูบ้านผมฮะ ทำเอาผมที่กำลังนั่งคิดหนักอยู่ต้องรีบลุกออกไปดู ปอร์เช่สีขาวคนหรูจอดเทียบตรงประตูเหล็กหน้าบ้านผม เซนเดียวฮะเซนเดียวจริงๆๆเจ้ารถคันหรูก็จะเสยประตูรั่วบ้านผมแล้วครับ แต่นั่นก็ไม่เท่ากับคนที่ตรงปรีเข้ามาหาผม ก่อนที่ไอ้หน้าหล่อนั่นจะกระชากคอเสื้อผมอย่างแรง
“ไอ้พี่ไทด์ไปไหน เมืองนอกเหรอ ทำไมต้องไป ไปทำไม หนีหนี้เหรอ “ แฮ่กๆๆ ผมหายใจแทบไม่ออกฮะก่อนจะผละตัวเองออกมา
“ไม่รู้ “
“ไม่รู้ได้ไง อยู่บ้านเดียวกัน “
“เดี๋ยวน่ะเมื่อตะกี้ นายบอกว่าหนีหนี้ เหรอ หมายความว่าไง” ผมถามด้วยความตกใจ ส่วนไอ้หน้าหล่อนั่นเหรอฮะ ยืนมือกอดอกมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยฮะ หน้าตามันโคตรกรุ่มกริ่มเลยฮะ
“ใช่ เมื่อวานพี่ไทด์ไปยืมเงินฉัน สิบล้าน “
“สิบล้าน....” ซวยละฮะ พี่ชายตัวดีไม่หนีไปเปล่าๆ ทิ้งหนีสินไว้ให้ผมซะงั้น ผมยังเป็นนักศึกษาจะเอาเงินที่ไหนมาจ่าย
“เอ่อ... นี่นายเป็นไรกับพี่ไทด์ เมียพี่ไทด์เหรอ” เวรแล้วไอ้หมอนี่ไม่แค่พูดแต่มันดันเอาหน้าหล่อๆๆมาใกล้หน้าหวานๆๆของผมระยะประชิดเลยฮะ ตึกๆๆๆๆๆๆ เสียงหัวใจผมเองฮะ จู่ๆๆๆก็เต้นแรงอีกแล้วชัดเลยเมื่อคนตรงหน้าผมมันถอดแว่นตาออกจากหน้า ผมนึกออกเลย ไอ้หมอนี่อีกแล้วที่ทำผมใจเต้นแรงที่ห้างเมื่อคราวก่อน
“น้องชายเว้ย ไม่ใช่เมื่อ แล้วผมก็ไม่ได้เป็นเกย์ด้วยจะเป็นเมียพี่ไทด์ได้ไง”
เอาอีกแล้วฮะไอ้หน้าหล่อ ขี้เก๊กนั่นไม่ใช่แค่พูด มันดันคว้ามือแล้วเดินตรงรี่เข้าในบ้านผม นั่งไขว่ห้าง ตรงโซฟาสีขาวทำราวกับว่าเป็นบ้านตัวเองยังไงยังงั้นเลยฮะ ผมสะบัดมือออกทันที ส่วนไอ้หมอนั่น นั่งกอดอกเก๊กหล่ออยู่ฮะ
“เป็นน้องชาย ......งั้นนายต้องรับผิดชอบ “
“เรื่องอะไร “
“ก็พี่ชายนาย ยืมเงินไปสิบล้านแล้วหนีไปเมืองนอกนายจะคิดว่าไง ถ้าไม่หนีหนี้”
“เราจะคืนเงินให้ เชิญนายกลับไปได้แล้ว “ ผมพูดก่อนจะเดินตรงไปเปิดประตูบ้านเชิญคนที่นั่งตรงโซฟาออกจากบ้าน ซวยแล้วไง เงินสิบล้าน แล้วผมจะไปหามาจากไหนกันฮะ ใครก็ได้ช่วยผมด้วย
ความคิดเห็น