ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Tao&kacha My Superstar (รักหมดใจ เจ้านายขี้เก๊ก)

    ลำดับตอนที่ #3 : Ep.2 ผมไม่ได้ขี้เก๊กน่ะครับ

    • อัปเดตล่าสุด 29 ต.ค. 54


    ผมไม่ได้ขี้เก๊กน่ะครับ

    Part   เต๋า

     

    ผมเต๋าครับ ผมเป็นซุปตาร์ เบอร์หนึ่งของเมืองไทยครับ ไม่มีใครไม่รู้จักผม ตอนนี้ผมกำลังจะได้โกอินเตอร์ ตามที่ผมฝันไว้ครับ เพราะอะไร เพราะผมเก่ง ผมหล่อ และ ผมรวยครับ ผมเป็นลุกชายคนเดียวของท่านทูตครับส่วนแม่ผมก็เป็นเจ้าของโรงแรมในเครือ SP กรุ๊ปครับแม่ผมมีรีสอร์ทและโรงแรม อยู่ทุกภาคของเมืองไทยครับ ผมเป็นลูกชายคนเดียว แต่ผมไม่อยากเป็นทูตเหมือนพ่อและไม่อยากดูแลกิจการพันล้านของแม่ ผมอยากเป็นคนดังอยากเป็นที่รู้จักของทุกคน และตอนนี้ผมก็กำลังมีความสุขอยู่กับสิ่งนั้น ผมกำลังจะก้าวไปยังความฝันอีกก้าวหนึ่งของผมครับ ผมกำลังจะเดินทางไปเซ็นต์สัญญาเล่นหนังกับค่ายหนังที่เกาหลีครับ ผมเป็นคนไทยคนเดียวที่ได้รับคัดเลือกให้เล่นหนังฟอร์มยักษ์นี้ ผมเจ๋งใช่ไม๊ครับ เพราะผมมีพร้อมทุกอย่างหลายคนจึงมองว่าผมเก๊กก็แน่ละอย่างผมต้องง๋อให้ใครอีกครับสมบูรณ์แบบเพอร์เฟคขนาดนี้ แต่มันน่าแปลกน่ะครับผมมีพร้อมทุกอย่างแต่ผมกลับรู้สึกว่าผมขาดอะไรไปบ้างอย่างครับซึ้งผมเองก็ยังตอบตัวเองไม่ได้ครับว่ามันคืออะไรในเมื่อผมมีครบทุกอย่าง แม้กระทั้งเรื่องผู้หญิง แน่นอนครับมีแต่ผู้หญิงมารุมล้อมผม ผู้หญิงมากหน้าหลายตาที่เข้ามาวนเวียนรอบๆๆตัวผมล้วนแล้วแต่หวังในตัวผมทั้งนั้น แต่ก็นั้นอีกแหละครับวงการมายา ถ้าอยากดังและอยู่ให้ได้นานที่สุด อย่าครับ อย่ามีแฟน  ซึ่งผมเองก็คิดแบบนั้น ผมยึดถือคติที่ว่า นารีพิฆาต  ถ้าไม่อยากประมาท อย่าริคบกับนารี

    เหตุนี้แฟนคลับสาวๆๆถึงได้รักผมไงครับเพราะผมโสด ผมไม่เคยและจะไม่ยอมให้ใครมาผูกมัดและเป็นเจ้าของหัวใจผมครับ ไม่มีวัน

    “เผื่อวันใดเธอลืมไปว่ารักกันหรือเปล่า เผื่อวันเวลาที่เดินผ่านอาจจะเจือจางทุกเรื่องราว...”

    มือเรียวยาวค่อยๆคว้านหาไอโฟนสีขาวที่มาของเสียง ที่ถูกวางข้างๆๆหมอน

    “ ฮัลโหล  น้องเต๋า ตื่นยังครับ “ พี่ไทด์ ผู้จัดการตัวเตี้ย เฮ้ยตัวเล็กของผมครับ พี่ไทด์เพิ่งมาร่วมงานกับผมไม่นานครับ พี่เขาจะดูแลผมเฉพาะตอนอยู่ในเมืองไทย เวลาไปต่างประเทศพี่เขาจะไม่สบายตลอดไม่รู้ว่าเพราะอะไรผมก็ยังสงสัยอยู่ เราค่อยข้างสนิทกันครับพี่เขาคุยเก่งมีมุขตลกมาให้ผมขำได้ตลอด พี่ไทด์เป็นผู้จัดการที่ผมรักคนนึงเลยพี่เขาใจดีมากครับสุภาพมากๆๆเลยถ้าจะมีพี่ชายสักคนเขาละครับที่ผมจะเลือกเป็นคนแรก

    “ยังครับ เต๋าปวดหัวยังไม่อยากตื่น พี่อยู่ไหน หน้าห้องป่าว เข้ามาได้เลย คีย์การ์ดอยู่ที่เดิมครับพี่”

    “คีย์การ์ดอยู่ที่เดิม แล้วกูจะรู้มั้ยเนี้ยะ พ่อซุปตาร์หน้าหล่อ เฮ่อ เพลียเหลือเกินกู” ไทด์บ่นอุ๊บอยู่หน้าห้องคอนโดหรูก่อนนั่งทางในเดา แล้วผมก็เดาถูกนั่นไงในกระถางต้นไม้หน้าห้องคุณชายเขาย้ำว่า เพลียเหลือเกิน ดีน่ะที่ผมฉลาด

    ประตูห้องค่อยๆเปิดออกอย่างช้าๆๆ ภายในห้องถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงอย่างหรูหร่า แต่ห้องถูกแบ่งเป็นสัดส่วนไม่แตกต่างไปจากบ้านหลังนึงเลยทีเดียว เสียงฝีท้าวค่อยย่างเข้ามาและหยุดตรงประตูห้องนอน

    ก๊อกๆๆ

    “น้องเต๋าครับตื่นเถอะครับ เดี๋ยวไปงานสายน่ะครับ  ให้ทีมรอไม่ดีน่ะครับ เราเป็นซุปตาร์ถ้าไปสาย....”

    “ครับ ตื่นแล้วครับ...”ผมรีบลุกไปเปิดประตูก่อนที่พี่ผู้จัดการของผมจะเริ่มบ่นไปมากกว่านี้ ผมยิ้มและเดินตรงไปนั่งปลายเตียงมองหน้าพี่ ผจก . ขาข้างนึงพาดบนขาอีกข้างเท้าเริ่มกระดิกตามจังหวะดนตรีที่ถูกเปิดทิ้งไว้ตั้งแต่เมื่อคืน

    “น้องเต๋าครับ พี่ว่าไปอาบน้ำดีกว่าเราสายแล้วน่ะครับ ถ้าน้องเต๋าพูดไม่รู้เรื่องพี่จะให้ไอ้เหวยซ่ามาดูแลน่ะครับ “

    นั่นไงครับจุดอ่อนของผม พี่เหวยซ่า ผจก อีกคน คนนี้ดูโคตรๆๆผมไมค่อยกินเส้นกับเขาหรอกผมชอบคนพูดเพราะๆๆอย่างไอ้พี่ไทด์ชอบคนที่ผมสามารถควบคุมได้ครับผมไม่ชอบให้ใครใหญ่กว่าผมครับ  ว่าแล้วผมก็รีบอาบน้ำแต่งตัวและออกไปทำงานกับพี่ไทด์โดยดีครับ

    “โอ้ย...ร้อนพี่ไทด์”

    ถ่ายเอ้าท์ดอร์ทำไมไม่บอกผม พี่ก็รู้ผมไม่ชอบงานเอ้าท์ดอร์แบบนี้ คราวหน้าพี่ห้ามรับน่ะ ถ้าพี่ตัดสินใจไม่ได้บอกผม ผมจัดการเอง” ผมกระซิบเบาๆๆกับพี่ไทด์ ถึงผมจะเรื่องมากแต่ผมก็ไม่โวยวายเสียงดังหรอกครับ มันเสียลุ๊กส์ซุปตาร์อย่างผมครับ

    กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด

    นั่นไงครับความหล่อของผมเป็นเหตุ แฟนคลับสาวๆๆของผมเองครับ

    “พี่เต๋าค่ะ นี่ชาจากเมืองจีนค่ะ แม่จอยไปเที่ยวมาจอยเลยเอามาฝากพี่  พี่ชอบกินชาไม่ใช่เหรอค่ะ “

    คนนี้น้องจอย แอดมินแฟนเพจผมครับ น้องคนนี้ตามผมไปทุกที รู้ทุกเรื่องของผม บางเรื่องนี่รู้ดีกว่าผมอีกครับ

    แต่ก็น่ารักดีครับเพราะไม่ว่าจะมีอะไรน้องเค้าจะทำหน้าที่ปกป้องและออกโรงโต้แทนผมตลอด ก็น่ารักไปอีกแบบครับ ถึงแม้ตัวน้องเขาจะค่อนข้างท้วมไปหน่อย 55 ไม่หน่อยละเรียกว่าอวบระยะสุดท้ายเลยละ

    เคยมีครั้งนึงครับตอนนั้นผมไปเดทกะ น้องปิ๊ก ดาราร่วมค่ายอีกคน พอน้องจอยเค้ารู้เท่านั้นละครับเดทของผมเลยกลายเป็นแฟนมิทติ้งซะงั้นเพราะน้องเค้าเล่นทวิตให้บรรดาแฟนคลับไปเจอกันที่ร้านนั้นเป็นสิบครับทำไงได้อยากเป็นซุปตาร์ แฟนคลับต้องมาก่อนครับ หลังจากนั้นน้องปิ๊กก็หายไปจากชีวิตผมครับ น้องปิ๊กไม่ใช่คนแรกหรอกครับ บ้างครั้งผมก็แอบเหงาๆๆน่ะครับอยากมีใครสักคนข้างๆๆบ้าง หลายคนหลายครั้งที่ผมนอนด้วยบอกตรงๆๆไม่มีใครที่ทำให้ผมประทับใจได้เลยครับสาบานได้ ผมไม่มีแฟนน่ะครับไม่เคยรักใครไม่เลยจริงๆๆสาบานได้ แต่ผมก็มีคนนอนข้างๆๆบ้างไรบ้างตามประสาคนหน้าตาดีครับ

    “พี่เต๋าค่ะ พี่เต๋าจะไปเกาหลีเมื่อไหร่ จะพักที่ไหนค่ะ จอยมีบ้านที่เกาหลี พี่ไปพักบ้านจอยก็ได้น่ะค่ะ ถ้าพี่กลัวจอยไปอยู่เป็นเพื่อนก็ได้น่ะค่ะ”

    นั่นไงจุดประสงค์ ไปอยู่เป็นเพื่อนแน่เหรอ

    “เอ่อ...ไม่เป็นไรครับทางโน้นเขาจัดที่พักให้แล้วครับส่วนไปเมื่อไหร่คงต้องรอคอนเฟริ์มอีกที “

    “แล้วงานทางนี้ละค่ะ จอยคงคิดถึงพี่มากแน่ๆ”

    ไม่พูดเปล่าๆๆ มือสาวเจ้าเล่นมาป่วนเปียนแถวขาอ่อนผมซะงั้น จะลุกหนีก็ไม่ได้อย่างที่บอกนี้ตัวแม่ครับผมทำอย่างนั้นไม่ได้ ผมได้แต่มองหาไอ้พี่ไทด์ ผจก ของผม เฮ่อ ไม่รู้พี่แกไปหาพัดลมถึงไหน ช่วยผมด้วยครับ

    “น้องๆๆครับ เชิญทางโน้นก่อนน่ะครับขอพี่เต๋าของน้องๆๆพักผ่อนนิสนึงน่ะครับอากาศร้อนเดี๋ยวพี่เต๋าเป็นลมจะว่าพี่ไม่ได้น่ะครับ”

    มาแล้วครับอัศวินขี้ม้าขาวพี่ไทด์มาช่วยชีวิตผมจากเงื้อมมือแฟนคลับแล้วครับ

    “ เห้ย...พวกเราถอยเดี๋ยวพี่เต๋าเป็นลม” จอยพูดด้วยเสียงแข็ง แฟนคลับคนอื่นก็ทำตามอย่างไม่ขัดขืน

    หลังจากถ่ายแบบเสร็จพี่ไทด์ก็ขับรถปอร์เช่สีขาวคันหรูของผมมาจอดที่คอนโดส่วนตัวของผม

    “พี่ไทด์ เรื่องที่จะไปเกาหลี น่ะ  พี่เต้บอกพี่จะไม่ไปกับผมเหรอ”

    “อืม “ ไทด์พยักหน้ารับคำ

    Why ทำไมครับ ไปเมืองนอกที่ไรพี่ต้องให้คนอื่นไปแทนตลอด พี่ไม่มีพาสปอร์ต พี่ก็ไปทำซิ ค่าตั๋วบริษัทก็ออกให้ หรือพี่ไม่มีพ๊อกเก๊ตมันนี่ งั้นเดี๋ยวผมออกให้”  ผมใส่เป็นชุดเลยครับ

    “ไม่ใช่อย่างนั้น เต๋า คือพี่....”

    ผมหันมองหน้าพี่ไทด์ก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่ และโพร่งออกไปด้วยความโกรธ

    “เอาเถอะถ้าพี่ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป แต่พอผมกลับมาพี่ก็ไปดูแลดาราคนอื่นเลยละกัน ผมไม่อยากเปลี่ยน ผจก บ่อย ๆๆมันน่าเบื่อ”

    เอาละครับไอ้นิสัยเอาแต่ใจของผมเริ่มออกมาอีกแล้ว มันมักแสดงออกมาตอนผมรู้สึกแย่และไม่ได้ดั่งใจแล้วจริงๆๆ

    “ลงไป กลับบ้านไปได้แล้ว” ผมไล่พี่ไทด์ลงไปด้วยความโกรธ โกรธเพราะผมไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจจริงๆๆๆ What

    ผมมองเห็นพี่ไทด์เดินคอตกเข้ารถพี่เข้าที่จอดทิ้งไว้คอนโดผมเมื่อเช้า ในใจก็แอบสงสารพี่เค้าที่ผมพูดแรงไปแต่ก็นั่นแหละครับผมอยากรู้ว่าเพราะอะไร มีอะไรที่สำคัญกว่าผม ซุปตาร์เบอร์หนึ่งเหรอครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×