คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Ep.1 เพราะผมคือ คชา
EP 1
เพราะผมคือ
คชา
ก๊อกๆๆๆ เสียงฝ่ามือหนาสัมผัสบานประตูไม้เบาๆๆ
“ คชา คชา คชาน้อย ตื่นได้แล้ว ไม่ไปสอบรึไง” ไทด์ พี่ชายสุดที่รักของคชา
“อืม... ตื่นแล้วฮะ เดี๋ยวลงไป” เสียงหวานค่อยๆดังขึ้นพร้อมกับอาการบิดตัวเอี่ยวไปมาบนเตียงนอนเล็กๆ ผมเองฮะคชาน้อยของพี่ไทด์วันนี้เป็นวันสอบสุดท้ายของภาคเรียนนี้ฮะอีกไม่กี่วันผมก็จะปิดเทอมแล้ว คิดเอาไว้ว่าปิดเทอมจะลองหางานพิเศษทำ หาเงินส่งตัวเองเรียนซะหน่อยฮะ พี่ไทด์เขาดูแลผมมานานหลายปีแล้วฮะหลังจาก พ่อแม่จากเราสองคนไป ก็มีพี่ชายคนนี้แหละฮะที่ดูแลผมอย่างดี ผมรักเขาน่ะฮะเขาดีกับผมมากแม้เราจะไม่ใช่พี่น้องแท้ๆๆแต่เราก็รักกันพี่ไทด์เขาทำทุกอย่างเพื่อผม ส่วนผมก็พร้อมทำทุกอย่างเพื่อพี่ชายสุดที่รักคนนี้ฮะ
“พี่ไทด์ ชาว่าปิดเทอมนี้ชาจะหางานพิเศษทำน่ะ ไม่อยากขอเงินพี่ช่วงปิดเทอม พี่ให้ผมทำน่ะ ผม...”ซวยละฮะถ้าพี่ไทด์จะจ้องผมด้วยแววตาน่ากลัวขนาดนั้น เงียบซิฮะใครจะกล้าเถียง เฮ้อถึงผมไม่ได้ร่ำรวยไม่ได้เป็นคุณหนูไฮโซแต่พี่ชายสุดที่รักเลี้ยงผมยังกะเจ้าชายขนาดนี้อย่าหวังเลยฮะว่าผมจะได้ทำงานพิเศษกับเจ้าเจมส์เพื่อนซี้ผม
“ทำไม คชา นายคิดว่าพี่ไม่มีปัญญาเลี้ยงนาย ไม่มีเงินให้นายใช้ไม่มีข้าวให้นายกิน ไม่มี...”
“โอเค..ฮะ ไม่ทำก็ไม่ทำ”ผมรีบตัดบทพี่ชายที่ทำถ้าว่าจะบ่นอีกยาวนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมขอทำงานพิเศษช่วงปิดเทอมผมขอมาทุกเทอมตั้งแต่เรียน ม.4 แล้วฮะแต่ไม่เคยได้ทำฮะ สำหรับพี่ไทด์ ผมมีหน้าที่แค่อยู่บ้านทำความสะอาดบ้าน ทำอาหาร ซํกผ้า หน้าที่แม่บ้านน่ะฮะ นั่นแหละที่พี่ไทด์เขาให้ผมทำมีแค่นั้นจริงๆ
“คชาไปสอบก่อนน่ะ เย็นนี้เจอกัน “
“คชา เย็นนี้กินข้าวก่อนเลยไม่ต้องคอยพี่ พี่มีเดท” พี่ชายตัวดีพูดพรางทำหน้าตากรุ่มกริ่ม เอาแล้วไงว่าแล้วพี่ผมกำลังมีความรักแน่ๆๆหน้าตาแบบนี้ นี้ไม่ใช่ครั้งแรก พี่ตัวดีของผมเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยฮะ ไม่ใช่เพราะพี่เขาเสน่ห์แรงหรอกฮะ แต่พี่เขาโดนพวกผู้หญิงทิ้งฮะเพราะสาวๆๆพวกนั้นเขาแค่อยากไปกินข้าวโดยมีซุปตาร์ที่พี่ผมดูแลอยู่ไปกินด้วยพอได้สมใจพวกหล่อนก็ชิ่งหนีพี่ผมหมดฮะ มันเป็นเรื่องธรรมดา ผมชินแล้วฮะคราวนี้จะควงได้อีกกี่วันก็ไม่รู้ ต้องรอลุ้นฮะ
ม.เอกชนแห่งหนึ่งใจกลางกรุง
“อ้าวเฮ้ย..ไอ้คชา ไมเพิ่งมาว่ะ คอยอยู่นานแล้วน่ะโว้ย..แต่ไม่ใช่กูน่ะ โน้น...” ไอ้เจมส์พูดพลางชี้ไปทางสาวหมวยที่กำลังถือแก้วชาเย็นที่เดินตรงมาทางผมฮะ
“คุณยูกิ” นั่นฮะคนที่ใครๆคิดว่าเป็นแฟนผม เดินยิ้มแก้มปริมาใกล้ผมแล้วฮะ
“โฮ้..พี่คชา เรียกฟังดูห่างเหินจัง” ไม่พูดเปล่ามือไวด้วยฮะ คว้ามือผมไปจับไว้เฉยเลย ผมหวงตัวน่ะฮะ รีบดึงมือกลับแล้วตรงรี่ไปนั่งระหว่างไอ้เจมส์กับเพื่อนอีกคน ผมกันท่าไม่ให้น้องคนนั้นนั่งใกล้ผม แทรกกลางซะเลย
“พี่คชารังเกียจกิเหรอค่ะ งอลเหรอค่ะ กิทำไรให้พี่โกรธ อ๋อเรื่องที่กิไปดูหนังกะเฟรมน่ะเหรอค่ะ กิไม่ได้คิดไรกะเฟรมน่ะ หรืองอลที่กิไปกินข้าวกะพี่อ้น กิก็ไม่ได้คิดไรกะพี่อ้นน่ะ กิคิดกะพี่คชาคนเดียว” นั่นไงฮะช่างกล้า ใจจริงผมอยากจะบอกว่าจะไปดูหนังกินข้าวกะใครก็แล้วแต่น้องพี่ไม่เค้ยไม่เคยคิดจะว่าไรเลยดีใจด้วยซ้ำฮะ สาบานได้ แต่ก็นั่นแหละเพราะผมเป็นคนดีผมเลยทำได้แค่คิดในใจฮะ
“ปะ..เปล่าครับ เอ๋อพี่มีสอบพี่ไปก่อนน่ะ” ผมพูดเสร็จก็รีบเผ่นวิ่งขึ้นตึกไปเลยฮะไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไรน้องเขาก็น่ารักน่ะดูจะป๊อบในกลุ่มหนุ่มๆๆด้วยซ้ำแต่ผมกลับแอบๆๆรำคาญเบาๆฮะไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
หลังจากสอบเสร็จผมกับไอ้เจมส์เพื่อนซี้ก็พากันไปเดินเล่นในห้างใกล้มหาลัยฮะ
“ไมวันนี้คนเยอะว่ะ “
“นั่นดิ ทำไมคนเยอะผิดปกติว่ะคชา อ๋อ...เด็กคงเริ่มปิดเทอมเลยมาเที่ยวกัน แต่ทำไมตรงนั้นคนยังกะงานเคาน์ดาวน์เลยว่ะ"”ว่าแล้วความอยากรู้ของไอ้เจมส์ก็ลากผมไปยืนตรงนั้นครับ กรี๊ดดดดดดดดด โอว้..เสียงดังโคตรๆๆเลยฮะผู้หญิงพวกนี้กินนกหวีดกันมารึไงเสียงดังมาก สักพักหนึ่งผมก็เจอต้นเหตุของเสียงฮะ
“ใครว่ะ เจมส์” ผมถามเจมส์ด้วยความไม่รู้จริงๆๆฮะ ไอ้เพื่อนซี้ผมหันมามองหน้าผมพลางขมวดคิ้ว
“ไอ้คชาเอ้ยยยยย ไปอยู่โลกไหนมาว่ะ นั่นเต๋าไง ซุปตาร์อันดับหนึ่งตอนนี้เลยน่ะเว้ย ลูกเด็กเล็กแดง เพิ่งเกิดก็รู้จักกันทั้งนั้นมึงไปเซิรสในกลูเกิ้ลดู เด็กแรกเกิดส่วนใหญ่ตอนนี้ชื่อ เต๋า เศรษฐพงษ์ เป็นล้าน นี่เพิ่งกลับจากเกาหลีไปรับรางวัลงานหนังมาเว้ยแล้วก็เดือนที่แล้วไปรับรางวัลไอดอลแห่งปีมาจากสิงคโป ไอ้เวรนี่ไปอยู่หลุมไหนมาว่ะ”
นิดเดียวฮะผมถามนิดเดียวจิงๆๆไอ้นี้เวิ่นซะยาวเลย เฮ้ย.นั่นมันพี่ไทด์พี่ชายสุดที่รักของผมนี่ฮะไปยืนทำไรใกล้ๆๆไอ้เจ้าซุปตาร์ของไอ้เจมส์มัน อ๋อ..ผมพอจะรู้แล้วฮะ พี่ผมเป็นผู้จัดการดารานี่แล้วทำไมมาเดินกับพ่อซุปตาร์นี่ละพี่ผมเป็นผู้จัดการของน้องจ๊ะจ๋า ดาราเด็กนี่ทำไมมายืนอยู่นี่ละ แล้วนั่นไอ้เจ้าซุปตาร์นั่น เก๊กไปป่าวอยู่ที่ร่มทำไมต้องใส่แว่นด้วยดูซิฮะแหม่เก๊กได้อีกฮะได้อีก พอผมคิดปั๊บถอดเลยฮะแว่นตาราคาแพงนั่นถูกเก็บใส่กระเป๋าเสื้อนอกตัวหรู แต่จะว่าไปพอลองดูดีดี เจ้าหมอนั่นหล่อเอาเรื่องฮะ ผิวขาวยังกะไวตามิ้ว กลูต้าหมดไปกี่ลังฮะเนี่ยะ หุ่นดีใช้ได้เลย ดูตาซิฮะ สวยเป็นประกายเสียเหลือเกิน แล้วยังจะริมฝีปากสีชมพูระเรื่อนั่นอีก
เพี๊ยะ !
ฝ่ามือใหญ่ฟาดลงบนหลังผมเต็มแรงเลยฮะ
“คิดไรอยู่ว่ะไอ้คชา ตกลงมึงจะไม่ไปทักพี่ชายมึงเหรอ ถ้าไมไปงั้นกูว่าเราไปเหอะกูหิวแล้ว” เจ็บก็เจ็บน่ะฮะ แต่ต้องขอบคุณไอ้เพื่อนหมีฮะ ที่ช่วยเรียกสติผมก่อนที่จะเตลิดไปมากกว่านี้ ไม่รู้เหมือนกันฮะผมรู้สึกแปลกๆๆ จู่ๆๆใจผมก็เต้นแรงราวกับวิ่งมาสักสิบกิโลยังไงยังงั้นแหละ ผมเอามือมาขยี้หัวตัวเองด้วยท่าประจำของผม แล้วเดินไปหาอะไรกินกับไอ้หมียักษ์ ก่อนกลับบ้านฮะ
ความคิดเห็น