[Yaoi]Ħ บน บาน ศาล รัก Ħ

The 00^th Blessing

ปฐมบทแห่งความยุ่งขิงเป็นลิงตีกัน

ณ ศาลเจ้าพ่อห่อไหล่ริมอ่างเก็บน้ำใหญ่ด้านหลังมหาวิทยาลัย ใต้ต้นกันเกราสูงกว่าสิบเมตร

ขณะนี้ เป็นเวลาตีห้าห้าสิบห้านาที

เอ่อ...แล้วจะต้องคุยสื่อสารกับท่านเจ้าพ่อยังไงล่ะ?..

.

...เกิดมาก็ไม่เคยบนอะไรกับใครเขาสักครั้ง...

...รู้อย่างนี้ เมื่อวานแอบถามสกลมาเสียก็ดี...

.

.

...เฮ้อออออ! แล้วอย่างนี้...เจ้าพ่อท่านจะรู้เรื่องไหมล่ะเนี่ยะ?...

...แย่จริงๆเลยนะบ๊วย ทำไมถึงต้องเกิดมาเป็นคนไม่มั่นใจแบบนี้ด้วยนะ...

.

...รอกลับไปถามสกลก่อนดีไหม แล้วค่อยมาไหว้ใหม่วันพรุ่งนี้?..

...อืม  คงไม่ดีหรอก ไม่อยากรอแล้ว...

.

.

...เอาเป็นว่า พูดตามที่คิดก็แล้วกัน ท่านน่าจะพอเข้าใจในความหมายมากกว่าภาษาที่ใช้ล่ะมั้ง

หลังจากชายหนุ่มทุ่มเถียงกับตนเองจนได้ข้อสรุป...ที่เจ้าตัวยังไม่แน่ใจนัก

เขาก็จุดธูปเก้าดอก นั่งบนปลายเท้าของตัวเอง หลับตา แล้วเอ่ยเสียงดังฟังชัดตามความปรารถนาที่คุกรุ่นอยู่ภายใน

 “...กราบบังคมทูลเจ้าพ่อห่อไหล่พะย่ะค่ะ...

.

.

...ที่เสด็จมาวันนี้ หม่อมชั้นมีพระประสงค์อยากจะขอพระองค์ช่วยบันดาลพรให้กระหม่อม...

...นายบวรพล หนนกระโทก ประสูติเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน พุทธศักราช 25538 ตกฟากตอนราวๆตีสองห้าสิบ...

...ได้ครองคู่ดู๋ดี๋กับนายธันวา อริยะตรัย ประสูติเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม พุทธศักราช 25538 เวลาตกฟาก คือ เจ็ดโมงเก้านาทีสามสิบสองวินาที ด้วยเถิดพะย่ะค่ะ...

.

.

...อนึ่ง หม่อมชั้น ขอถวายพระกระยาหารโฮมเมดเหล่านี้เซ่นไหว้แด่พระองค์

...หากคำขอของกระหม่อมเป็นผลสำเร็จเมื่อใด..

...ข้าพระองค์จะทำอาหาร และขนมคลีนๆซึ่งมีคุณค่าทางอาหารครบถ้วนยิ่งไปกว่านี้ มาถวายติดต่อกันเป็นเวลาหนึ่งเดือนเลยพะย่ะค่ะ...

.

.

.

...สำหรับวันนี้ ข้าน้อยขอกราบทูลลาเสด็จกลับไปบรรทมก่อนนะพะย่ะค่ะ...

...See you later! พะย่ะค่ะ”

ทันทีที่ธูปทั้งกำถูกปักลงในกระถาง 

ลมเย็นวูบใหญ่ก็พัดผ่านบริเวณศาลจนปลายธูปเปล่งแสงสีส้มวาววามในความมืด

ช่วยไม่ได้ หากนั่นจะทำให้เส้นขนอ่อนตรงต้นคอชายหนุ่มตั้งรั้งจนผิวหนังตึง

ชายหนุ่มบอกกับตัวเองว่า สายลมเมื่อครู่คงเป็นการบอกใบ้จากเจ้าพ่อถึงการรับคำขอของตน

เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาจึงยิ้มให้กับตัวเองก่อนจะปั่นจักรยานมุ่งหน้ากลับหออย่างมีความสุข

แต่ในเมื่อไม่มีใครควบคุมสายลมได้

จะเอาแน่อะไรกับลมที่พัดกรรโชกอย่างไม่มีเหตุผล...

ความรักก็เช่นกัน...

แค่กับข้าวกับปลาคลีนๆครบสำรับ กับคุกกี้ธัญพืชออร์แกนิครสชาเขียวอบด้วยตนเอง

คิดว่าของพวกนี้ จะทำให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยควบคุมหัวใจของใครอีกคนได้จริงๆน่ะหรือ?

.

.

เพ้อฝันเกินไปหรือเปล่าบ๊วย?

นี่ชีวิตจริงนะ... ไม่ใช่นิยาย!!!

ด้านบนนั่น คือ บทสนทนาในใจ

ที่เจ้าพ่อห่อไหล่จะทุ่มเถียงกับตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตายในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า

หลังจากได้รู้ว่า

ภารกิจใหม่... ไม่ใช่งานถนัดเอาเสียเลย

และที่แย่ยิ่งไปกว่านั้น

การช่วยให้ผู้ชายรักกัน... มันเป็นไปได้เสียที่ไหน!!!

ทำเนียบเจ้าพ่อ

Ħ------------------------------------------------------------------------------------Ħ

กรั่กๆๆๆๆ ในที่สุดเราก็เปิดเรื่องใหม่อีกแล้วจนได้ วะฮ่า ฮ่า

แม้ไม่มั่นหน้าว่า จะเขียนนิยายสองเรื่องไปพร้อมๆกันได้รอดหรือเปล่าเสียด้วย

(แต่ด้วยเกียรติของยุวกาชาด...เค้าสัญญาว่าจะทำให้สำเร็จ

และจะพยายามมาต่อตอนใหม่ทุกอาทิตย์ให้จงได้ – ชูนิ้วปฏิญาณ)

เรื่องนี้เป็นนิยายเบาสมอง เฉลิมฉลองความมโนขั้นสูงสุดของเราเองค่ะ

เพราะฉะนั้น...ลืมความจริงทั้งหลายไปให้หมดก่อนจะเริ่มอ่านนะคะ

ชอบไม่ชอบประการใด ติชมกันได้เหมือนเดิมนะคะ

รักคนอ่านทุกคนเลยค่า ^^

Ħ------------------------------------------------------------------------------------Ħ