ตัวฉันและวิญญาณ

ลำดับตอนที่ #3 : คืนแรก

          หลังจากที่ป้าเจ้าของบ้านได้กลับไปแล้วฉันก็หมุนตัวหันหลังกลับเข้าบ้านหลังน้อยนี้บ้างซิ่แต่ฉันไม่ได้เดินเข้าประตูบ้านหรอกนะเพราะอะไรหน่ะหรอ?? ก็เพราะว่าเมื่อกี้ป้าแกพาฉันชื่นชมเฉพาะภายในบ้านฉันยังไม่ได้สำรวจบริเวณรอบๆบ้านเลยดังนั้นสมองของฉันเลยออกคำสั่งให้เท้าของฉันก้าวไปหลังบ้าน อืมมหลังบ้านก็มีหญ้าปูไว้ด้วยเหมือนกันเอ๊ะ ทำไมมีต้นมะลิต้นเล็กหลายๆต้นปลูกไว้หลังบ้านหว่า ป้าเจ้าของบ้านไม่ได้เล่ารายละเอียดเกี่ยวกับคนเช่าคนเก่าเท่าไหร่นักหรือที่แน่ๆคือไม่ได้พูดถึงเลยก็ว่าได้แต่มันเรื่องอะไรหล่ะที่ฉันอยากรู้แต่ต้นมะลิต้นนี้คนเช่าบ้านคนก่อนอาจจะปลูกไว้แต่จะว่าไปดอกมันก็เริ่มบานแล้วนะ  ฉันก้มลงไปดม โอ้โฮ หอมจังเลยแต่ฉันไม่เด็ดมันออกมาหรอกมันยังอยู่นิดเดียวเองเสียดายหน่ะ

           หลังจากฉันเดินสำรวจจนทั่วแล้วฉันก็เดินเข้าบ้าน ฮ้าบ้านของฉันบ้านคือวิมาน (เอ่อถึงฉันจะเช่าอยู่แต่ฉันก็เสียเงินเพราะฉะนั้นมันต้องเป็นบ้านของฉันได้ซิ่) ฉันนั่งลงที่โซฟานั่งฮัมเพลงไปเรื่อยเปื่อยด้วยความสุข สักพักฉันมองไปยังนาฬิกา บ่ายสามโมงแล้วรายการโปรดของฉันมาแล้ว ฉันเดินไปเปิดทีวี ขณะที่ฉันกำลังดูอย่างมีความสุขนั้นฉันได้กลิ่นหอมๆอะไรบางอย่างมันหอมมากๆเลยฉันคุ้นๆกับกลิ่นนี้นะเหมือนกับว่าเคยได้กลิ่นแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรยังคงนั่งดูต่อไป จนรายการจบอีกทีตอน 5โมงครึ่ง ฉันเริ่มหิวแล้วฉันจึงเดินไปปิดทีวีแล้วปิดไฟในบ้านเปิดแต่ไฟตรงระเบียงหน้าบ้าน สำรวจกลอนประตูปิดให้เรียบร้อย ฉันเห็นหญิงสาวข้างบ้านคนหนึ่งกำลังเก็บผ้า เผอิญเธอหันมาเห็นฉันพอดี

            "ย้ายมาอยู่ใหม่หรอคะ" หญิงสาวคนนั้นถามฉันพร้อมส่งยิ้มที่เป็นมิตรมาให้
            "ค่ะ" ฉันตอบรับแล้วส่งยิ้มคืนเธอ

            จากนั้นเธอและฉันก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกขณะที่ฉันกำลังจะเดินผ่านหน้าบ้านตัวเองนั้นฉันมีความรู้สึกว่ามีใครกำลังจ้องมองฉันฉันจึงหันหน้ากลับไปมองที่บ้านฉัน 

          "ไม่มีอะไรนี่นา วิตกจริตไปเองแล้วเราเฮ้อ"

         ฉันเดินตรงไปยังหน้าปากซอยบ้านไกลเหมือนกันนะนี่สงสัยฉันต้องซื้อรถบีเอ็มซักคันแล้ว ( แหมพูดซะหรูบีเอ็มเอ็กหน่ะ ) ขณะที่ฉันเดินไปผู้คนละแวกนั้นก็มองฉันกันใหญ่ สงสัยฉันจะสวยกระมังอิอิ ไม่หรอกน่าเพราะฉันแปลกหน้า ( เอ๊ะหรือแปลก555 ) แล้วเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ต่างหากทุกคนย่อมให้ความสนใจอยู่แล้วแต่บอกตรงๆนะฉันไม่ชอบเลยการที่มีคนมองฉันเหมือนฉันเป็นศูนย์กลางของจักรวาลหน่ะฉันจะรู้สึกประหม่าทุกทีให้ตายเถอะ ในที่สุดฉันเดินมาถึงหน้าปากซอยอุ๊ย ราดหน้าฉันอยากกินราดหน้า ฉันเดินไปสั่งเส้นหมี่ราดหน้าห่อใส่ถุงกลับมาทานที่บ้านฉันชอบนั่งทานข้าวที่บ้านมากกว่ามานั่งกินข้างนอกฉันมีความรู้สึกว่านั่งทานนอกบ้านมันไม่สะดวกเท่าไหร่ทานในบ้านสบายกว่าตั้งเยอะ ก่อนกลับบ้านฉันแวะเข้าร้านสะดวกซื้อ  ตื๊อดื่อ

            "สวัสดีค่ะ แอมแพมยินดีต้นรับค่า" พนักงานที่เคาท์เตอร์ต้อนรับฉันด้วยน้ำเสียงสดใส

         ฉันเดินเลือกซื้อขนม นมเนย สบู่ ยาสีฟัน แชมพู ครีมล้างหน้าต่างๆ ที่ขาดไม่ได้คือชาเขียวรสน้ำผึ้งผสมมะนาวที่ฉันชอบมากที่สุดในโลกฉันคว้ามาซัก 5 ขวด กับอีก 5กล่องเห็นจะได้ ฉันกะว่าซื้อทีเดียวเยอะๆจะได้ไม่ต้องเดินออกมาอีก พอฉันวางตะกร้าที่ฉันเลือกซื้อที่เค้าเตอร์ สายตาเหลือบไปเห็นโปรโมชั่น ลด แลก แจก แถม ซื้อสินค้าครบ 50บาท สามารถแลกซื้อนั่นได้นี่ได้ในราคา ไม่ถึง 10 บาทฉันชอบจัง หลังจากที่พนักงานคิดเงินเสร็จแล้วฉันแลกซื้อสินค้าได้หลายชิ้นเชียวละแต่ปัญหาอยู่ที่ฉันดันลืมคิดไปว่าฉันต้องแบกถุงใส่ขนม นมเนยถุงใหญ่ๆนี่เดินเข้าไปในซอยบ้านอีกไกลเลยนะนี่

         ฉันเดินหอบหิ้วถุงจากร้านสะดวกซื้อมาอย่างทุลักทุเลหนักก็หนักฉันกลายเป็นจุดสนใจอีกแล้วครั้งนี้ไม่ใช่ว่าฉันเป็นคนแปลกหน้านะแต่เพราะฉันสภาพเหมือนบ้าหอบฟางต่างหากอนาถตัวเองจัง
     
           แฮ่กๆๆ ถึงบ้านสักที ฉันไขกุญแจบ้านด้วยความทุลักทุเล พอฉันก้าวเท้าเข้ามาในบ้านฉันได้แต่ประหลาดใจ

         "เอ๊ะ!!! ก่อนออกจากบ้านปิดทีวีไปแล้วนี่นา" ฉันพึมพำเบาๆด้วยความ งง และสงสัยแต่ช่างเถอะฉันคิดในใจแล้วเดินไปเปิดไฟ ฉันนำอุปกรณ์และอาหารยังชีพไปวางไว้บนโต๊ะที่ครัวแล้วเรียงจัดเก็บให้เรียบร้อยจากนั้นฉันก็หยิบขามมา 1 ใบ เย้ได้กินข้าวแล้ว  ฉันยกถ้วยราดหน้านั่งที่โซฟาหน้าทีวี ดูข่าวสารบ้านเมืองไปเรื่อยเปื่อย
โอยๆๆร้อนๆฉันแทบจะสำลักราดหน้าไม่น่ารีบกินเลยเราปากพองเลยตะกละจังฉันเลยรีบคว้าแก้วน้ำมาดื่มหลังจากนั้นฉันเริ่มลงมือใหม่ด้วยความรอบคอบและความระมัดระวัง ฮ้าอร่อยจังแฮะราดหน้าเจ้านี้ สงสัยฉันต้องกินไปอีก 1 อาทิตย์ฉันเป็นคนเวลาที่ติดใจกับอะไรจะทำสิ่งนั้นไปตลอด 1 อาทิตย์แม้เเต่เรื่องอาหารการกิน

         หลังจากกินเสร็จฉันก็ทำความสะอาดจานชาม หยิบไม้กวาดบ้านมาแล้วเริ่มกวาดระหว่างที่ฉันกวาดชั้นล่างอยู่นั้นฉันได้ยินเสียงแปลกๆเหมือนเสียงฝีเท้าแต่มันเป็นเสียงที่อ่อนโยนและนุ่มนวลฉันเองก็ไม่ได้สนใจหรอกเพราะขณะนั้นฉันก็เปิดทีวีไปด้วยทำความสะอาดบ้านไปด้วยเสียงอาจจะมาจากทีวีก็ได้หลังจากปฏิบัติหน้าที่แม่ศรีเรือนฉันก็เริ่มอาบน้ำอาบท่า ฮู้ สบายตัวดีจริงๆเลยให้มันได้อย่างนี้ซิ่ ระหว่างที่ฉันอาบฉันก็ได้ยินเสียงอีกแล้ว!!! แต่รอบนี้เป็นเสียงเพลงป๊อปใสๆแบบที่วัยรุ่นชอบฟังกันฉันไม่คิดไรมากหรอกฉันคิดแค่ว่าบ้านข้างๆคงเปิดเพลงฟังละมั้งแต่ก็น่าจะเกรงใจกันบ้างนะเปิดซะดังลั่นเลยขนาดอยู่ในห้องน้ำยังได้ยินไม่ไหวเล้ย

        แอ๊ดดด...ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนจัดแจงเสื้อผ้าที่ไว้ใส่ไปทำงานพรุ่งนี้เช้าให้เรียบร้อยแล้วฉันก็ล้มตัวลงนอนแต่ยังฉันยังไม่หลับเพิ่งจะ 3 ทุ่มเศษๆเองฉันยังไม่ง่วงฉันเลยคว้าหนังสือเล่มโปรดที่ฉันมักจะอ่านทุกครั้งเวลาที่นอนไม่หลับ  เอ...ครั้งที่แล้วอ่านถึงไหนแล้วน๊า เอ๊ะ!!!กลิ่นไรเนี่ยหอมจังกลิ่นนี้อีกแล้วเป็นกลิ่นที่หอมละมุนนุ่มนวลมากๆเหมือนกับว่ากลิ่นนี้เชิญชวนให้ฉันพร้อมที่จะหลับไหลสู่ห้วงนิทรา ซักพักฉันก็ค่อยๆเคลิ้มหลับไป...