คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Prologue
Prologue
ค.ศ. 2014
ณ สนามบินอินชอน เกาหลีใต้
เสียงจ๊อกแจ๊กจอแจดังทั่วบริเวณห้องโถงกว้างที่รองรับผู้โดยสารขาเข้าประเทศที่คราคร่ำไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา ต่างเชื้อชาติต่างภาษาที่เลือกจะมาท่องเที่ยวประเทศที่ได้รับความนิยมอย่าง ประเทศเกาหลีใต้
มือเรียวดันแว่นตาสายตากรอบใสแบบบางเล็กน้อย ก่อนจะหยิบเครื่องมือสื่อสาร ทำการปลดล็อคหน้าจอ แล้วเลื่อนหาชื่อของบุคคลที่เป็นสาเหตุของการมาที่นี่เป็นครั้งที่สอง
"พี่คุณ แบมถึงแล้วนะ" เสียงใสกรอกภาษาบ้านเกิดทันทีที่ปลายสายกดรับ
"ทุกอย่างโอเคไหม พี่ให้ยูคยอมไปรับนะ พอดีมีเรื่องด่วนที่วังพอดี ไม่งอนนะ เจ้าตัวเล็ก"
"คร๊าบบบบบบ แบมเข้าใจ ถ้ายูคยอมถึงแล้วให้โทรหาแบมนะครับ" ก่อนจะพูดคุยอีกสองสามประโยคแล้ววางสายไป เจ้าตัวเล็กของปลายสายลากกระเป๋าเดินทางไปหาร้านกาแฟ เมื่อได้เครื่องดื่มตามสั่งแล้ว จึงเดินหามุมเหมาะๆ ในร้านเพื่อนั่งรอคนมารับ โดยไม่ลืมจะส่งข้อความหาผู้ปกครองว่าเดินทางถึงที่หมายเรียบร้อยแล้ว
ณ สวนพีวอน พระราชวังชางด๊อกกุง
"ทำไมรอยร้าวเพิ่มขึ้น เมื่อกี้ยังไม่เยอะขนาดนี้นะ"
"ผมก็แปลกใจครับ แต่พอเสียงโทรศัพท์ของ ดร. ดังขึ้น รอยร้าวก็เพิ่มขึ้นทันทีเลยครับ" คิ้วหนาขมวดเข้าหากันอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินคำบอกเล่าของผู้ช่วย ในใจก็คิดว่าแค่เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มันแรงขนาดนั้นเลยหรือยังไงกัน ก่อนจะหันกลับมาฟังคำบอกเล่าต่อจากนั้นว่า ผู้ช่วยกำลังมองที่กระจกบานใหญ่นี้พอดี และยิ่งไปกว่านั้น ผู้ช่วยความจำดีเลิศบอกว่า เหตุการณ์เหมือนเมื่อ 6 เดือนที่แล้ว ที่แบมแบมเดินทางถึงเกาหลีครั้งแรก และโทรหาเขาพอดีเช่นกัน ตอนที่เขากำลังเดินตรวจสภาพห้องในวังโบราณแห่งนี้ แล้วกระจกก็เริ่มเกิดรอยร้าว...
เขาพยายามคิดว่าไม่เกี่ยวกัน เพราะหาสาเหตุไม่ได้ และวัตถุโบราณตรงหน้าชิ้นนี้ก็มีอายุมากแล้ว หากจะเสื่อมสภาพก็ไม่แปลก
หวังว่ามันคงไม่ใช่ลางบอกเหตุอะไรใช่ไหม
การมาเกาหลีของแบมแบมแต่ละครั้งจะเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ได้ยังไงกัน
คงเป็นแค่ความบังเอิญเท่านั้น...
ครั้งเดียวเรียกว่า ความบังเอิญ
แต่ถ้า บังเอิญอีกครั้ง เขาเรียกว่า พรหมลิขิต
#แบมแบมป่วนวัง
ความคิดเห็น