มีแต่คนหาว่าฮารุ
สติไม่เต็มเอาแต่พูดฮาฮิ ๆ
ก็อาจจะจริงแต่ฮารุไม่ได้โง่นะคะ! ฮารุเรียนอยู่ 'มิโดริ'โรงเรียนชั้นนำเชียวนะจะบอกให้!
เอาจริงๆฮารุว่าถ้าแค่ด้านการเรียนฮารุ ชนะ 'เขา'ด้วยซ้ำ
เรื่องอื่นฮารุก็เก่ง หน้าตาก็ไม่ได้แย่ทั้งๆที่มีข้อดีออกตั้งมากแต่คนที่อยากให้เห็นคนที่พยายามจะจะแสดงให้ได้รู้ ไม่เคยสนใจมันเลยไม่เคยมองมันเลย
[ฮารุ Tell
]
เช้าอันสดใสเพราะแสงแดดอ่อนๆในยามเช้าสวัดดีค่ะ ฮารุชื่อ มิอุระ ฮารุค่ะ ในเช้าวันนี้ฮารุก็ยังเต็มที่กับหน้าที่ของว่าที่ศรีภรรยาของบอสมาเฟียอีกเช่นเคย เริ่มต้นตั้งแต่การตื่นแต่เช้ามาทำข้าวกล่อง เลิฟเลิฟ ให้กับคุณสึนะ ถึงแม่ว่าฮารุจะทำให้ตั้งแต่อยู่ม.ต้นจนตอนนี้อยู่ ม.ปลายปีหนึ่งแล้ว'เขา'ก็ยังไม่เคยรับมันเลยซักครั้งจนสุดท้าย ฮารุต้องเอาไปให้คุณโฮตารุ เพื่อนที่ ร.ร.กินแทนจนได้เพื่อนกินเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเพราะฮารุขยันทำมันทุกวัน
ฮะฮะฮา ฮารุนี่บ้าจริงมัวแต่คิดอะไรอยู่ได้เดียว เดี๋ยวก็ไปไม่ทันคุณสึนะ ไปโรงเรียนหรอก
"ไปก่อนนะค่ะ"
ฮารุตะโกนบอกคุณพ่อที่กำลังแต่งตัวอยู่ตามมารยาท
"ตั้งใจเรียนหละ ฮารุ"
"ค่า"
ตอนนี่ฮารุมาดักรออยู่ที่ทางแยกระหว่างทางไป ร.ร.นามาโดริกับ ร.ร.มิโดริของฮารุแล้วคะ
"วันนี้ก็คงจะแห้วสินะคะ "ตอนนี่พวกคุณสึนะอยู่ที่ไหนกันนะค่ะ
"ค ..เคียวโกะจัง ฉ..ฉันมีเรื่องอยากจะบอก"
เสียงนี่คุ้นๆเฮะใช่แล้วคุณสึนะ! มายดาลิ้งของฮารุนี่เองแล้วคุยกับใครอยู่กับนะคะฮาฮิ
"มีอะไรหรอจ๊ะ สะ.. สึนะคุณ"เสียงนี่มันmy friend เคียวโกะจังนี้นาฮารุเริ่มสังหรณ์ใจแปลกๆซะแล้วสิ
"ด..ได้โปรดคบกับผมด้วยเถอะนะ เคียวโกะจัง"
เอ๋ ? อะไรนะค่ะ?
บอกทีสิคะฮาฮิ ว่าฮารุได้ยินผิดไป คบกัน เขา ขอเธอ เป็นแฟนแล้วสินะ
วันนี้มาถึงแล้วงันเหรอ?
ถึงจะรู้อยู่แก่ใจ
ว่าเขา รักเธอ แล้ว เธอ เองก็รัก เขาทั้งสองคนรักกันถ้าจะลงเอยเป็นแฟนกันกันไม่เห็นจะแปลกตรงไหนแต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ
ความรู้สึกอุ่นร้อนรอบดวงตาที่ราวกับเป็นเครื่องเตือนใจถึงความรู้สึกด้านลบที่มีอยู่
"ฮารุ ..อิจฉาเคียวโกะจัง..จังค่ะฮาฮิ" และราวกับจะตอกย้ำความรู้สึกด้านลบที่ก่อตัวขึ้นในใจดวงตาสีน้ำตาลที่เคยสดใสบัดนี้กับถูกบดบังไปด้วยคราบน้ำตาแห่งความเศร้าโศก มันคงเป็นอย่างที่เคยได้ยินคนอื่นๆพูดกัน ยิ่งรักมาก ยิ่งเจ็บมาก
เจ็บ เจ็บปวดราวกับมีมือที่มองไปเห็นมาบีมหัวใจเอาไว้แต่ถึงอย่างนั้นจะส่งเสียงร้องออกมาไม่ได้เด็ดขาด
ไม่ให้มีแม้แต่เสียงสะอื้น เสียงใดๆทั้งสิ้น
ห้ามร้องออกมาย้ำเตื่อนตัวอย่างนั้น ระยะแค่นี้ถ้าหากร้องออกไปพวกเขาต้องได้ยินแน่ๆจะร้องออกไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด
หยดน้ำสีใสที่ไหลรินเป็นทางหยดลงบนกล่องข้าวที่ถือเอาไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง
ฮารุเกิดอาการเข่าอ่อนกะทันหันจึงได้แต่เพียงใช่มือขวาผิงกำแพงเพื่อเป็นที่พักผิงในยามนี้
และคิดกับตัวเองในใจ ซ้ำไปซ้ำมา
'ก็พวกเขา รักกันชอบกันนี้นา ฮารุต้องยินดีด้วยสิ'
'จริงๆก็รู้อยู่แล้วนี้ เพราะแบบนั้นฮารุถึงได้พยายามพูดอยู่บ่อยๆว่าเป็นว่าที่ภรรยาของคุณสึนะ เพราะแบบนั้นที่ผ่านมาเคียวโกะจังถึงไม่ได้แสดงความในใจออกมาตรงๆเลย เป็นเพราะฮารุรู้อยู่แล้วว่าเคียวโกะจังจะต้องเกรงใจฮารุ ที่ฮารุชอบคุณสินะก่อน แต่ถึงอย่างนั้น..ทั้งที่อุสาแสดงตัวแบบนั้น ข่มความอายของตัวเองเพื่อดัดทาง..ทั้งๆที่อุสาแสดงความเห็นแก่ตัวออกไปตั้งขนาดนั้นแล้วแท้ๆ'
'แต่ไม่ว่าฮารุจะมองอีกกี่ครั้ง สังเกตุสักกี่ครั้งสายตาของพวกเขาก็ยังคงมองตามหากันและกันอยู่ดี ความเห็นแก่ตัวของฮารุไม่ได้เป็นอุปสรรคตัวขัดขวางความรักของพวกเขาเลยจะให้ทำมากกว่านี้ ฮารุก็ละอายใจเกินไป'
"ข้าวกล่องนี้คงไม่จำเป็นแล้ว
เอาไปให้คนที่เขาอยากกินดีกว่าสินะฮาฮิ loveกันนานๆนะคะMy..
ไม่สิ คุณซาวาดะ สึนะโยชิ กับ ซาซางาวะ เคียวโกะจัง^^ "
ฮารุได้แต่พูดด้วยรอยยิ้มฝืนๆแล้วเดินต่อไปยัง
ร.ร.ของตัวเองโชคยังดีที่ทางไป มิโดริกับนามิโมริ ไปกันคนละแยก
'ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วแท้ๆ'
'เจ็บจังเลยนะคะ
รู้ทั้งรู้และคิดว่าเคยเตรียมใจมาแล้วแท้ๆแต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะค่ะ'
"ฮารุต้องเข็มแข็งค่ะ เพราะว่าตั้งแต่พบกับคุณสึนะในวันนั้นฮารุก็ตั้งเป้าหมายไว้แล้วนี้นาว่าจะเป็นผู้หญิงที่เหมาะสมกับการเป็นศรีภรรยาของคุณสึนะ ถึงจะมารู้ที่หลังว่าเฟียจริงๆไม่ใช้แค่เล่นกันเหมือนที่พวกคุณสึนะพากันแก้ตัวพอรู้ฮารุก็พยายามมากขึ้นไปอีกตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะต้องเป็นผู้หญิงที่เหมาะกับการเป็นภรรยายของบอสมาเฟียให้ได้"
"ถ้าแค่ อกหัก
เพราะ 'เขา'ได้ลงเอยกับ 'เธอ' แล้วดันทำอะไรไม่ถูกแบบนี่ก็แย่สิคะฮาฮิ"
'ฮารุต้องยิ้มเอาไว้คะ'
'ถึงเป้าหมายจะไม่มีวันสำเร็จ แต่ฮารุต้องเข้มแข็งเอาไว้^^"
บอกตัวเองแบบนั้นเพื่อให้เดินหน้าต่อไป 'ต้อง'ยิ้มออกมาเพื่อคลายกังวลให้คนรอบข้างซ้อนความในใจเอาไว้ส่วนลึก กลืนมันลงไปเพื่อไม่ให้เป็นภาระของคนอื่นๆ
แปะ แปะ
"อา .. แย่แล้วสิเวลาแบบนี้ท้องฟ้าต้องสดใสอวยพรให้กับพวกเข้าสิ จะมามีฝนตกตอนนี้ไม่ได้นะ"
ต้องรีบไปเข้าเรียนแล้วสิก่อนที่จะเปียกไปมากกว่านี้
“ท้องฟ้ายังคงแจ่มใสอยู่ต่างหาก เด็กน้อยจริงๆ”
เสียงเล็กแหลมของเด็กทารกดังขึ้นไม่ไกลจากที่ๆเด็กสาวผมสีน้ำตาลเคยยืนอยู่
.....................................................................................................
เพิ่ม(?)
.....................................................................................................
"ฮารุ
เป็นอะไรรึปร่าว " ทาจิบานะ เสียงของfriendสนิท(กิน)
คุณ ทาจิบานะนี่เองที่ทักฮารุว่าแต่นี่ฮารุเดินมาถึง
my schoolตั้งแต่เมื่อไรค่ะเนีย
"ฮารุไม่ได้เป็นอะไรหรอค่ะ
ฮารุแค่เปียกฝนเล็กน้อยเท่านั้น "^^
"ฮารุ
หัวเธอกระทบกระเทือนรึเปล่าเนีย คำว่า'ฮาฮิ'เธอหายไปไหนแล้วฉันก็ไม่ยักจะรู้ว่าฝนมันไปตกตอนไหนเลยนะยะ"ทาจิบานะ O_O หน้าตาคุณ โฮตารุ
ดูตลกจังเลยนะค่ะ ฮิฮิ
"ฮาฮิ
..ตกสิค่ะชังมันเถอะเข้าเรียนกันดีกว่าค่ะ"^^
"ฮารุ..."ทาจิบานะ
…
..
.
3 วันถัดมา
good afternoon ค่ะนักอ่านทุกคนจากเหตุการณ์ loveๆของ
เคียวโกะจังกับคุณสึนะ ก็ผ่านมาสามวันแล้ว และ ตอนี้ฮารุทำใจได้แล้วละคะ
กับมาเป็นปกติดีทุกอย่าง
ถึงเหล่า friend ของฮารุจะบอกว่าฮารุเปลี่ยนไปบางก็เถอะอาจเป็นเพราะฮารุ
เลิกต่อท้ายประโยคว่า ฮาฮิ ก็ได้ค่ะไม่รู้ว่าทำไม่แต่จู่ๆฮารุก็เลิกเฉยเลยค่ะ 55+
'ฮารุ
ฮารุ ฮารุ'
เสียงรอสายของฮารุเองค่ะตั้งเป็นเสียงของฮิเบิร์ด นกของคุณฮิบาริ เจอกันครั้งแรก เห็นเอาแต่พูดว่า ฮิบาริ ๆ ๆเลยตั้งว่า ฮิเบิร์ดซะเลย ว่าแต่ใครโทรมาเนียเบอร์ไม่คุ้นเลยนะคะ
"สวัดดีค่ะ
มิอุระ ฮารุ พูดค่ะ นี่ใครค่ะ"
"สวัดดี
นี้ผมเอง ถึงจะเป็นสัตว์กินพืชแบบคุณแต่ก็คงพอจะเดาได้นะว่าใคร"
" ส
เสียงนี่มันคุณฮิบาริมีเบอร์ของฮารุได้ยังไงค่ะเนีย"
********************************************************
จบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
แล้ววค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
แต่จะรับไว้พิจารณาค่ะ