ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    We are ...คือ เรารักกัน [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #57 : ตอนที่ 52 คู่กัน

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 45.82K
      166
      24 ก.ย. 54
















    ตอนที่
    52 คู่กัน

     








    การแข่งบาสของภูมิผ่านไป เวลาแห่งการปั่นงาน อ่านหนังสือสอบก็มาถึง ไอ้เชน  ไอ้ฟ่างนี่มาอย่างศพเลยครับ ได้ข่าวว่าไอ้ฟ่างเกือบเผาบ้านด้วย ฮ่าๆ ไอ้แทนเลยต้องคอยนั่งเฝ้าช่วยมันทำแปลนงาน

     



    วันนี้ได้ฤกษ์งามยามดี เลยนัดรวมพลมาติวหนังสือที่บ้านผม ทำไมต้องบ้านผมน่ะเหรอครับ เพราะพวกมันบอกว่าอยากได้บรรยากาศการอ่านหนังสือแบบใกล้ชิดสนิทกับธรรมชาติ เลยเลือกมาอ่านที่บ้านผม

     




    แต่เท่าที่ดูแล้วผมว่าไม่น่าใช่ ประเด็นจริงๆมันน่าจะอยู่ตรงที่บ้านผมมีกาแฟและเบเกอรี่ฟรีตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงต่างหาก แถมไอ้เชนกับไอ้เบียร์ยังไปโปรยเสน่ห์ใส่พี่หนิงพี่อ้อม ถึงกับมีบริการจัดส่งจากหลังร้านถึงหน้าบ้านเลยทีเดียว

     



    ที่สำคัญผมว่าพวกแม่งไม่ได้มาติวหรอก มันมาเล่น มากินซะมากกว่า ไอ้ปันมันบอกจะติวกฎหมายระหว่างประเทศกับไอ้เบียร์ แต่ยังไม่ทันจะถึงชั่วโมง มันก็เกิดอาการคลุ้มคลั่งตะบะแตก ธาตุไฟเข้าเข้าแทรก จิตหลุด แหกปากลั่นบ้าน



     

    “พวกมึงจะอ่านกันทำไมว่ะ อ่านมากระวังจะเก่งนะเว้ย เดี๋ยวประเทศชาติจะพัฒนา พอๆ เลิกอ่านๆ” ตัวเองเลวคนเดียวไม่พอ มันยังมีหน้ามาชักชวนเพื่อนให้บ้าตามมันอีก

     


    แล้วจู่ๆแม่งก็นิมิตได้เว้ย ว่าอยากเป็นสไปเดอร์แมน เพราะวันนี้มันเอาชุดไอ้แมงมุมที่พี่ปิ่นพี่สาวของมันซื้อมาฝากจากอังกฤษ มาที่บ้านผมด้วย แต่ด้วยสันดานอย่างไอ้ปันนะ ผมว่ามั่นสั่งให้ปิ่นซื้อมาให้มากกว่า  (ไอ้ปันมีพี่สาวสองคน มีน้องชายคนนึงรวมมันด้วยก็สี่คนครับ แต่พวกพี่ปิ่น พี่ปัท น้องปลื้มก็ดูปกตินะ มีมันนี่แหละที่เป็นตัวของตัวเองที่สุด)

     



    ไอ้ปันมันได้ชุดมาใช่มั้ยครับ คือสีดำที่พี่ปีเตอร์แกกลายเป็นคนโหดร้ายในภาคสามกับน้ำเงินแดงภาคปกติ มันแบ่งให้ไอ้มิคคนล่ะชุด แล้วก็พากันไปปีนต้นไม้(เพราะไม่มีปัญญาปีนบ้าน ปีนตึก) หาลูกนก ไข่นกแดกประทังชีวิต แล้วเสือกลื่นตกต้นไม้ กร๊ากกกกกกก แม่งฮาชิบหาย สไปเดอร์แมนตกต้นไม้

     



     แถมพอพวกผมวิ่งเข้าไปดู มันยังเสือกทำนิ้วงอๆคล้ายท่าฉีดใยจากฝ่ามือใส่พวกผมอีก กูดูไปดูมาท่ามันแม่งเหมือนคนที่เป็นง่อยมากกว่าว่ะ ไม่รู้ว่าเพื่อนผมมันจะบ้ากันไปถึงไหน พวกผมรีบถ่ายรูปเก็บไว้ กูจะอัพลงเฟชประจาน ฮ่าๆๆๆๆๆ

     



    เมื่อมันสองตัวเล่นจนสาแก่ใจ มันก็เข้ามานอนตากแอร์ในบ้าน ปรับอุณหภูมิไปซะสิบเลยนะ มึงจะเอาเพนกวินมาเลี้ยงรึไง กูหนาววววววววววว

     



    ส่วนไอ้แทนไอ้ฟ่างก็ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แม่งนั่งฉีกไก่ป้อนใส่ปากกัน งุงงิ้งๆ เดี๋ยวกูไล่ไปกินในน้ำ ไอ้เต้ยกับไอ้แมทก็ไปได้ประทัดจากมาไหนไม่รู้ จุดปังๆอยู่หน้าบ้าน เอ่อ ไม่ทราบว่าญาติมึงเสียรึไงครับน้องครับ

     



    พวกหนุ่มโฉดชายชั่ว ไอ้ภูมิ ไอ้เบียร์ ไอ้เชน ไอ้คิว ก็………



    “เย๊สสสห่าน แปดหลังสามเด้ง กูแดก ฮ่าๆๆ รวยโว้ยรวย” ไอ้คิวเซียนอบายมุขทุกชนิด ผู้เล่นไพ่ไม่เคยเสียกำลังโห่ร้องด้วยความปิติ ต่างจากไอ้เชน ไอ้เบียร์ ไอ้ภูมิที่เซ็งกันเป็นแถบๆ




    “อย่าให้รู้ว่าทำไพ่นะสัส” ไอ้เชนฟาดเงินใส่ไอ้คิว เชี่ยนั่นคว้าเงินแล้วเอาไปจูบ ทำหน้ากวนตีนจนไอ้เชนทนหมั่นไส้ไม่ไหว เลยประเคนเท้าถีบเข้าให้ เหอๆ ฉลาดๆอย่างไอ้เชนยังไม่ทันไอ้คิวอ่ะครับคิดดู



    “มึงโกงกูอ่ะคิว” เสียงไอ้ภูมิครับ รู้สึกว่าคนที่เทพทุกด้านอย่างมันจะมีปัญหาด้านการพนันนะ เพราะมันเล่นทีไรก็เสียตลอด ต่อให้ไอ้คิวไม่โกงก็ตาม เล่นกับผมมันยังแพ้เล้ยยยย



    “โกงเชี่ยไร ไอ้คุณหนู มึงเห็นมั้ยเนี่ยดอกไม้แดงสามดอกเนี้ย เห็นมั้ยๆ แหกตาดูหน่อยสิครับเพื่อนคร้าบ ฮ่าๆ อย่าลีลาๆจ่ายมา เร็ว พวกมึงด้วย ไอ้เบียร์ อย่า ตุก ติก” ไอ้ภูมิขมุบขมิบบ่นอะไรซักอย่างก่อนจะนับตังสามร้อยให้ไอ้คิว เชี่ยแม่งพวกมึงเล่นกันตาล่ะร้อย? ฟายยยย หมดตัวกันพอดี



     

    “พีมๆ ขอตังค์หน่อย” เริ่มมาวุ่นวายกับกูแระ ไอ้ภูมิมายืนแบมือขอเงินผม การพนันไม่เคยทำให้ใครรวย และการพนันก็ทำให้ครอบครัวร้าวฉานได้ครับ เมื่อผมไม่ให้เงินมัน ไอ้ภูมิก็เหวี่ยงเลยเว้ย หน้าบึ้งมองผมแบบไร้เยื่อใย แต่เรื่องไรจะให้ไอ้ภูมิเอาเงินผมไปให้ไอ้คิว



    อย่างเชี่ยคิวมันต้องเจอกู แล้วผมก็ทิ้งหนังสือกระโดดเข้าสู่วังวนคนโกงอย่างสมบูรณ์แบบ พอเล่นไปซักพักจนเริ่มจะถอนทุนคืนได้ เสียงเชี่ยมิคก็ดังขัดลาภผม









     

     “เฮ้ยๆ พวกมึงๆ กูอ่านเจอนี่เว้ย วิธีดูหนุ่มว่าเป็นเกย์หรือไม่ กูอ่านแล้วไม่เห็นตรงกับพวกมึงเลยว่ะ”





     

    พรวดดด!!!!!!!!!!!!!!

     




    ไอ้แทนที่กำลังดื่มน้ำ น้ำแทบพุ่งใส่หัวไอ้ฟ่างครับ ไอ้คิวสับไพ่อยู่ก็ร่วงหลุดมือซะงั้น เหอๆ เชี่ยมิคมึงนี่ก็ช่างสรรหาเรื่องนะ ผมส่ายหัวให้กับความติงต๊องของมัน ก่อนจะหันมาช่วยภูมิเล่นไพ่ต่อ

     




    “ไหนๆ กูดูด้วย” ไอ้ปันแทรกตัวเข้าไปดูหน้าแลปท็อปของผม ที่ไอ้มิคยึดเอาไปนอนเล่นอยู่บนโซฟา “น่าสนใจๆ มึงอ่านดิ๊มิค เดี๋ยวกูดูเอง หึหึ” ไอ้ปันบอกไอ้มิคเสร็จ มันหันมาหรี่ตามองพวกผมแถมยังหัวเราะ หึหึ เอียงข้างเหมือนมีความคิดจัญไรๆอยู่ในหัว ชักไม่น่าไว้ใจ ไม่ปลอดภัยแล้วชีวิตกู พวกผมเริ่มไม่มีสมาธิกับการเล่นไพ่แล้วครับ



    “เร็วมิค อ่านๆ”

     

    เชี่ยมิคเมื่อได้รับคำสั่งมันก็เริ่มอ่าน

     

    “วิธีสังเกตผู้ชายว่าแมนร้อยเปอร์เซนต์หรือไม่ วิธีที่หนึ่งคือ สังเกตดูการแต่งตัว หากแต่งตัวดีเกินเหตุ หัวเข็มขัดตั้งในระนาบเดียวกับกระดุมและซิบกางเกง ความคลาดเคลื่อนไม่เกิน 1 ซม ถือว่ามีแวว”


    ไอ้มิคยิ้มเลวๆมองกราดมาทางพวกผม ก่อนจะสั่งคู่หูมันให้ทำงาน “
    …..ไอ้ปัน!!!มึงเอาไม้บรรทัดไปวัดเข็มขัดไอ้แทน”




     

    ฮาาาาาาาาาาาา




     

     โดนนนนนนนนนนนนนนแล้วมึงไอ้แทน



    กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก



     

    “รับทราบ!!!ครับผม!!!…..ไอ้แทน มึงก่อนเลย ไหนมาดูดิ๊” ไอ้ปันพุ่งเข้าไปประชิดตัวไอ้แทนด้วยความไวแสงร้อยแปดสิบไมล์ต่อวินาทีมันถลกเสื้อไอ้แทนขึ้นเพื่อเปิดดูเข็มขัด เชี่ยนั่นก็มัวแต่งง เลยไม่ทันหลบ เสร็จครับ




     

    ไอ้ปันขมวดคิ้ว ส่ายหน้าเซ็งๆเหมือนผิดหวัง อย่างกับว่ามันเป็นนักสืบตามล่าหาคนร้ายแต่ดันทำงานพลาด



     

    “แม่งห่างเป็นคืบ”



    “ไม่เป็นไร ข้อแรกมันรอด
    แต่อาจจะมีใครซักคนในกลุ่มเราที่เพิ่งจะค้นพบตัวเองก็ได้ ฮ่าๆ มาๆข้องสองๆเวลาหยิบจับอะไรนิ้วก้อยจะโผล่ อ้าว งี้พวกที่นิ้วก้อยแม่งงอไม่ได้ไม่ต้องกลายเป็นเกย์หมดหรอวะ ไอ้ภูมิ มึงลองจับแก้วดิ๊” กร๊ากกกกกกก วนมาถึงไอ้หล่อแล้วครับ

     



    “สัด กูไม่ได้เป็น” ฮ่าๆ ไอ้ปันกับไอ้มิคแท็กมือกันหัวเราะงอหงาย ชอบนักละที่ทำให้ไอ้ภูมิหงุดหงิดได้ พวกผมเลิกเล่นแล้วครับ ไม่สนแล้วพ่งไพ่อะไรเนี่ย ไอ้เชนกับไอ้เบียร์นั่งกอดเข่าหัวเราะอย่างเมามันส์

     



    “ข้อสาม ชอบโกนขนหน้าแข้ง” อันนี้ผมเริ่มงง คือ ทำ ทำไมวะ “ไอ้เบียร์ถลกขากางเกงดิ๊ มึงด้วยพีม” ไอ้มิคพยายามจะดูขนขาไอ้เบียร์ แต่โดนตีนไอ้เบียร์ถีบกลับไปซะก่อน ส่วนผมก็หนีซิครับ

     




    “ไอ่ควายยยย จะต้องให้บอกกี่ครั้งว่าพวกกูไม่ได้เป็น” ผมสะบัดขาให้หลุดจากมือไอ้มิค ก่อนจะตะโกนใส่หน้ามันที่หัวเราะจิตๆอย่างมีความสุข

     




    “ต่อๆข้อสี่” ตกลงมึงฟังภาษาคนรู้เรื่องมั้ยมิค “เนี่ยมันบอกว่า ผู้ชายที่แอบทั้งหลายมักจะมีเครื่องสำอางติดตัวอย่างน้อย 1ชิ้น”



     

    “ฮ่าๆอย่าว่าแต่เครื่องสำอางเลย แค่อาบน้ำแม่งก็ไม่คอยจะอาบกัน โดยเฉพาะมึงไอ้คิว” ไอ้ปันนี่ก็เป็นลูกคู่ที่ดีจริงๆไอ้มิคจ้างมึงเท่าไรวะห่ะ กูถามจริง



     

    “ถูกครับคุณปัน ส่วนข้อห้าชอบใช้น้ำหอม …..อืมมม……แต่กูก็ใช้นะมึง พี่กูซื้อมาฝากขวดละเป็นหมื่น แม่งทำมาจากกระดูกนางเงือกมั้ง แต่ก็หอมดีนะ ข้อนี้แม่งมั่ว ผู้ชายใช้น้ำหอมผิดตรงไหน งั้นไอ้เชนคงเป็นคนแรกเลย แม่งแทบจะอาบน้ำหอมมาเรียน”





     

    ระหว่างที่ไอ้มิคสาธยายไป ไอ้ปันก็เข้าไปดมฟุดฟิดๆตามหัวตามตัวไอ้เต้ย เลยโดนไอ้คิวถีบออกแทบไม่ทัน นาทีนี้เหมือนมันสองตัวเห็นเพื่อนเห็นน้องเป็นของเล่นชิ้นใหม่ไปแล้วครับ



     

     

    “กูไปเกี่ยวไรด้วย แล้วผู้ชายใช้น้ำหอมแปลกตรงไหน” เอาไอ้เชนเป็นมาตรฐานไม่ได้หรอกครับ อย่างที่ผมเคยบอกไปแล้วว่ามันเป็นผู้ชายสอง ส สำอางค์กับสำส่อน มันดูแลตัวเองมาแต่ไหนแต่ไรเพราะมันต้องใช้ใบหน้าหากิน ฮ่าๆๆ

     



     

    “ข้อต่อไปมีผ้าเช็ดหน้าติดตัว ผูกเนกไทด์สวยไม่มีที่ติ ข้อนี้พวกเราผ่านเพราะแม่งไม่ค่อยจะแต่งตัวถูกระเบียบเท่าไร”



    “เดี๋ยวก่อนนะ พกผ้าเช็ดหน้าเหรอ พวกมึงเคยดูละครป่ะ ฉากนางเอกร้องไห้ พระเอกแม่งยื่นมาเช็ดหน้าให้ตลอด........” แล้วมันกับไอ้มิคก็พยักหน้าให้กันและกัน “ตึ๊งงงง นายคิดเหมือนชั้นคิดมั้ยบีหนึ่ง”



    “ชั้นก็คิดเหมือนนายนะบีสอง”

     

    “พระเอกแม่งเป็นเกย์/พระเอกแม่งเป็นเกย์” มันประสานเสียงกันอย่างไพเราะเพราะพริ้ง


     

    “ไหนๆมากูอ่านเอง” คราวนี้ไอ้ปันอ่านบ้าง “แต่งตัวเข้าเทรนตลอด การใช้เสื้อผ้าต้องเข้าชุดกัน และดูเป็นตัวของตัวเอง….อ้าวแค่แต่งตัวเข้าเทรนเนี่ยนะ งั้นกูกลับไปนุ่งโจงกระเบนกับราชประแตนก็ได้ว่ะ” 



     

    “เก่งภาษาต่างประเทศ….น๊านน น่านนนน เชี่ยแมทเป็นแน่ๆกูเห็นมึงพูดภาษาอังกฤษเมื่อกี้” ไอ้แมทตาลีตาเหลือกลุกมาโบกมือ มันส่ายหน้าปฏิเสธจนคอจะหลุดจากบ่า



     

    “ผมเป็นลูกครึ่งนะพี่ปัน พูดอังกฤษกับพ่อมาตั้งแต่เกิด” ฮ่าๆๆๆ โดนกันถ้วนหน้าแหละแมทเอ๊ย


     

    “จะบอกว่ามึงเป็นมาตั้งแต่เกิดว่างั้น มะไหวๆ ต่อมิคต่อกูกำลังมันส์” มันถอยออกมาให้ไอ้มิคอ่านต่อ



    “ถึงข้อไหนแล้ววะ อ๋อ ข้อเก้า มีความสามารถในการทำงานที่ใช้ความคิดสร้างสรรค์ ปากร้าย ด่าเจ็บ” มันสองคนสบตากัน พวกผมกลั้นหัวเราะ แอบเหลือบมองคนที่คุณก็รู้ว่าใคร ไอ้ปันกับไอ้แมทค่อยๆเงยหน้ามอไอ้ฟ่างที่นั่งกอดอก ไขว่ห้างอยู่ ไอ้แทนส่งซิกว่า “ถ้าพวกมึงไม่อยากตาย ก็อยู่เฉยๆ”


     

    “อืมมม ถึงกลุ่มเราจะมีคนเรียนถาปัด มีคนที่มีความคิดสร้างสรรค์ แต่มันก็…..” มันพากันขำคิกๆ ไอ้ฟ่างเลยปาหมอนใส่หัวมันทั้งสองตัว

     



    “ข้อสิบ สามารถหาเรื่องขำๆให้คนอื่นหัวเราะได้เรื่อยๆ เกลียดเด็ก รวมถึงสิ่งที่ไม่สามารถควบคุมได้ เช่น แมลงสาบ คนบ้า ไม่ชอบเรื่องเซอร์ไพรส์ อารมณ์เปลี่ยนแปลงง่าย”



    “อืมข้อนี้เดายากคล้ายๆข้อเมื่อกี้ แต่คงไม่ใช่ ใช่ป่ะฟ่าง”

     


    “หึ”



    “ชอบทำตัวรังเกียจกะเทย เพื่อปกปิดความเป็นเกย์ในตัว อันนี้ไอ้คิวเต็มๆมึงชอบด่าอีกรีน


    “กูแค่แกล้งมันเล่นแต่กูไม่ได้เกลียดมันโว้ย”


    “ชอบกินอาหารเพื่อสุขภาพ….เหล้านี่นับเป็นอาหารสุขภาพป่ะ” เหล้าพ่อมึงสิกินแล้วสุขภาพดี


    “ชอบฟังเพลงคลาสสิกเพลงแจ๊สเพราะเป็นพวกอารมณ์อ่อนไหว”



    “ผมชอบหมอลำอ่ะพี่” มึงอย่าไปบ้าตามมันแมท


    “รักต้นไม้ และการปลูกต้นไม้ น่านนนนน ไอ้พีม แน่ๆ กูว่าแน่ๆ” สมัยนี้การที่ผู้ชายรักต้นไม้ รักธรรมชาติต้องกลายเป็นเกย์หรือนี่




     

     “ข้อนี้เด็ดมากมึง ชอบใส่กางเกงในสีขาว ฮ่าฮ่า กูเข้าข่ายนะเนี่ย อิอิ” ไปๆมาๆมึงคุยกับตัวเองแล้วใช่มั้ยมิค

     

    “ฟ่างมึงใส่กางเกงในสีไรวะ” ไอ้มิคหันมาถาม เล่นของสูงแล้วมึง

     

    “ทุกสี เยอะหน่อยก็ขาว มั้ง ใช่มั้ยวะแทน” อ้าว กางเกงในมึงเอง ต้องไปถามไอ้แทนด้วยหรอฟ่าง

     

    “นี่มึงสองตัวใส่ กกน ด้วยกันหรอ” ไอ้ปันหันไปถามซะตาแทบถลน

     





    เออ ทำไม กูได้เสียกันจะสามพันท่าแล้ว คงไม่กระดากเพราะใส่กางเกงด้วยกันหรอก แล้วมึงก็เลิกพล่ามได้แล้ว วิธีจับเก้งห่าเหวไรนั่นน่ะ มันมีไว้ให้ผู้หญิงสังเกตไอ้ที่ชอบแอบชอบแอ็บ


     

    แต่ตอนนี้เค้ามีวิวัฒนาการไปสู่ขั้นสูงแล้ว มึงจะดูให้ตายก็ไม่มีทางจับได้หรอก แต่พวกกูไม่ได้เป็น ไม่ได้บอนทูบี แค่ผู้ชายที่เสือกได้กับผู้ชายและจะเป็นคนนี้คนเดียว โอเค๊ เก๊ท แทนไปข้างนอกกัน กูร้อน ไอ้พีมบ้านมึงนี่ติดแอร์หรือแผงโซ่ล่าเซลล์วะ แม่งแอบดูดพลังงานแสงอาทิตย์รึไง ห่าร้อนชิบหาย ไอ้แทนให้ไว มึงอึ้งส้นตีนไร เร็ว”

     


    อย่าว่าแต่ไอ้แทนที่กำลังอ้าปากค้างเลยครับ พวกผมทุกคนก็กำลังอึ้งไอ้ฟ่าง มันเคยแคร์โลกมั้ยเนี่ย


     

    ไอ้แทนรีบคว้ากุญแจรถ กระเป๋าตังค์วิ่งตามที่รักมันไป ก่อนไปมันยังพึมพำอะไรซักอย่าง







     

    “กูเลือกคนไม่ผิดจริงๆ”

     




     

    ไอ้มิคแลบลิ้นใส่ไล่หลังไอ้ฟ่างที่ทำลายพิธีกรรมจับเก้งของมัน หึ สม


     

    “เฮ้ยพวกมึงแล้วสรุป เกย์นี่แม่งเป็นกันยังไงวะ” มันยังไม่จบครับ

     

    “มึงถามทำไมวะ”






     

    “กูอยากเป็นบ้าง”




     

    "ห๊าาาาา!!!!!!!"




    “มะ มะ มึง มึงว่าไงนะมิค”


     




    “กูอยากเป็นเกย์”



     

    เหี้ยแล้วมั้ยล่ะไอ้มิคมึง

     











    …………………………………




     

     

    หลังจากพวกมันแยกย้ายกันกลับไป ผมก็ต้องตามเก็บซากอารยธรรมที่พวกมันแม่งทิ้งไว้ให้เป็นอนุสรณ์สถานดูต่างหน้า กว่าจะเสร็จก็ปาไปเกือบสามทุ่ม



     

    “พีม ทำไร มานี่หน่อยสิ” เสียงภูมิดังมาจากข้างบน วันนี้เราจะค้างที่บ้านผมครับ เพราะต้องเฝ้าบ้านให้อาปุ้ย คุณนายเขาไปปาร์ตี้บ้านเพื่อน ผมก็เดินลากขาขึ้นไปหาภูมิบนห้อง


     

    “มีไร” มันกำลังนั่งขัดสมาธิกอดไอ้โง่อยู่บนเตียง ภูมิไม่ตอบแต่มันบุ้ยปากไปที่ปลายเตียง ผมสังเกตเห็นถุงกระดาษเป็นชื่อห้างที่พวกผมไปเดินคราวก่อน “เปิดดูสิ” ผมก็รับมาเปิดงงๆ คงไม่ได้แอบทำเซอร์ไพรส์อะไรอีกนะ เอางูเอาคางคกมาใส่ให้กูล้วง กูเลิกจริงๆนะบอกไว้ก่อน คึคึ




    ผมหยิบถุงใบนั้นขึ้นมาด้วยใจที่เต้นระทึกตนแทบจะกระดอนออกมาข้างนอก ตาก็เหลือบมองภูมิที่นั่งอมยิ้มกอดตุ๊กตาอยู่




    เลือดในกายผมเย็นเฉียบ ขนแขนทุกเส้นตั้งชัน ดวงตา….พอๆ กูนี่ก็ฮาใช้ได้นะเนี่ย มึงลุ้นของในถุงหรือกำลังลุ้นจะไปเอาน้ำมันพรายว่ะพีม

     


    “หืม? เสื้อ?” เสื้อยืดสีขาวเนื้อนิ่มถูกพับไว้อย่างดี “เสื้อไรวะ”




    “ก็เสื้อคู่ที่กูสั่งทำวันนั้นไง กูไปเอามาแล้ว อย่าปลาเงินปลาทองดิเตี้ย” เชี่ยภูมิมึงหลอกด่ากูเป็นตัวเงินตัวทองป่ะเนี่ย ถ้าจะบอกว่ากูความจำสั้น มึงแค่เปรียบกูเป็นปลาทองเฉยๆก็พอ ไอ่ฟายยยยยยย



     

     “แล้วไหนของมึง” ผมถามแต่ยังไม่ได้คลี่เสื้ออกดู




     

    “นี่ไง ใส่แล้ว” ไอ้ภูมิยิ้มกว้าง ก่อนจะผลักไอ้โง่ออกจากตัว เผยให้เห็นเสือยืดสีขาวที่มันใส่อยู่ มีข้อความสีดำตัวขนาดกลางๆโชว์หราอยู่กลางหน้าอก คำสั้นๆที่ทำให้ผมอ้าปากค้าง ยืนตัวแข็งทื่อ




     

    คำๆนั้น ที่ทำให้ผมแทบล้มทั้งยืน  












     

     

    “ผัวไอ้เตี้ย”

     





    ผมรีบคลี่ดูเสื้อในมือของตัวเองทันทีและผมก็แทบทรุดอีกครั้งที่กวาดตาไล่อ่านข้อความบนเสื้อจบ มันเป็นคำว่า

     

     
















    “เมียไอ้หล่อ”





     

    “ไง ชอบมั้ย”


    ^_^




    ผมเงยหน้ามองไอ้ภูมิที่นั่งยิ้มกว้างอยู่บนเตียง มึงยังกล้าที่จะถามกูอีกเหรอ กูคงไม่มีอะไรจะพูดนอกจากคำว่า…..

     




    “เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยภูมิ ไอ่ฟายยยยยยยยยย มึงเอาอะไรคิด สาดดดดดดดดดดดด”



     

    แล้วกูต้องใส่จริงๆใช่มั้ยเนี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

                                                 

     

     
















     

    TBC >>>>>>>>>>>




     

    ……………………….






     

    -มาเร็วแต่สั้น ชอบป่ะคะ 5555 ใกล้สอบ เลยมาเร็วไปเร็วไม่ว่ากันเนอะ ครั้งหน้าจะจัดให้หนักๆ???เลย

     

    -ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะค่ะ ไม่รู้คนอ่านจะน้อยใจหรือเปล่าที่ตาลไม่ได้ตอบคอมเม้นเลย เค้าขอโทษน๊า T^T ไม่มีเวลาจริงๆค่ะ แต่ตาลอ่านทุกคอมเม้นนะ เห็นบางคนอ่านสองรอบ สามรอบ แล้วเม้นทุกรอบ บางคอมเม้นก็ยาวววววววว เห็นแล้วแบบ งื้อออออ ปลื้มมมมาก ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ไม่ต้องกลัวว่าตาลจะขี้เกียจอ่าน ยาวสามหน้าเอสี่ก็จะอ่านค่ะ^o^

     




    -แล้วก็ยินดีต้อนรับคนอ่านหน้าใหม่ทุ้กกกกกคนที่หลงเข้ามา รีบๆนะจ๊ะ ช้าหมดอดเด้อค่าเด้อ



    เสื้อคู่รักดับเบิ้ล P ค่า น้องภูมิช่วงนี้ยึดพื้นที่ตะร๊อดๆแอร๊ยยยยย


     


     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×