หลอด

เนื้อเรื่อง

หลอด...จะสำคัญก็ต่อเมื่อ

- 0 -
ผมซื้อน้ำอัดลมกระป๋องมากิน เปิดกระป๋องได้ก็ยกกระดกมันเข้าปากด้วยความหิวกระหาย วิชัยเพื่อนผมที่อยู่ข้าง ๆ บอกว่า ทำไมไม่ใช่หลอด กินอย่างนี้สกปรก ผมบอกวิชัยว่าไม่เห็นจะสกปรกตรงไหนเลย ใช้หลอดหรือไม่ใช้ก็เหมือน ๆ กันแหละ.... วิชัยส่ายหัวถอนหายใจ เหมือนจะเอือมระอากับความดื้อรั้นของผม หยิบหลอดสีขาวทิ่มลงในกระป๋องน้ำอัดลม แล้วก็ดูดน้ำในนั้นผ่านหลอดขึ้นมา

- 1 -
แท่งพลาสติกบางเบาสีขาวใส หน้าตัดทรงกลม กลวง ลักษณะเป็นแท่งยาว  เราทุกคนรู้จักและคุ้นเคยกันดีในชื่อเรียกสั้น ๆ ว่า “หลอด”

ประโยชน์หลักของมันก็คือ ใช้ดูดน้ำ ดึงของเหลวจากที่ต่ำขึ้นสู่ที่สูง ( ซึ่งตอนนี้ผมก็ไม่สามารถมองหาประโยชน์ด้านอื่นของมันนอกจากประโยชน์หลักได้เลย ) บางคนไม่ชอบดื่มน้ำจากแก้วหรือจากขวดโดยตรง ก็จะใช้หลอดเป็นอุปกรณ์เสริมในการอำนวยความสะดวกในการลำเลียงของเหลวเข้าสู่ร่างกาย  พลังแรงดูดจากปากทำให้สะสารถูกเคลื่อนย้ายจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่ง

นอกเหนือจากคุณสมบัตินี้แล้ว ลักษณะพิเศษอีกอย่างหนึ่งของมันก็คือ ใช้ครั้งเดียวแล้วทิ้ง!!! เปล่า.....ไม่ใช่เพราะมันสกปรกเกินไปหรือว่าเป็นสิ่งอัปมงคลแก่ชีวิต แต่เป็นเพราะทุกคนมีความจำเป็นต้องทิ้งเพื่อของทุกสิ่งเมื่อมันหมดประโยชน์แล้ว ทั้ง ๆ ที่จริงแล้วมันยังสามารถใช้ประโยชน์ได้อีก มันยังไม่เก่าและหมดประโยชน์จนเราต้องมีความจำเป็นต้องทิ้งมันไปให้เร็วที่สุด...แต่เรากลับทิ้งมันไปให้มัน กับความรู้สึกไร้ค่าหมดประโยชน์

มีใครไหมเคยเก็บหลอดไว้กับตัวเองประหนึ่งของสำคัญ ?

ผมสงสัยว่าทำไมไม่มีใครสักคนที่มีหลอดเป็นของตัวเอง ไม่มีใครสักคนที่มีหลอดประจำตัว มีหลอดคู่ชีพ เหมือนกับเครื่องอำนวยความสะดวกอื่น ๆ แก้วน้ำ แปรงสีฟัน โทรศัพท์มือ โทรทัศน์ ทีวี ตู้เย็น จานชามช้อนส้อม ฯลฯ  ทุกคนมักจะใช้ประโยชน์จากหลอดเพียงครั้งเดียวแล้วก็ทิ้ง พอต้องการใช้งานอีกครั้ง ก็นำหลอดอันใหม่แกะกล่องมาใช้งาน  หลอดอันเก่าหายไปไหนหลังจากการใช้งาน ?

- 2 -
ซดน้ำอัดลมจนหมดกระป๋อง ผมทิ้งมันลงในถังขยะ น้ำอัดลมของวิชัยหมดกระป๋องเช่นกัน มันทิ้งกระป๋องลงในถังขยะ แล้วเก็บหลอดไว้โดยไม่หย่อนลงในถังขยะตามไปด้วย ผมถามว่าเก็บหลอดไว้ทำไม มันใช้ฟันกัดปลายหลอดจนแบนแหลม แล้วตอบกลับมาว่า เอาไว้แคะขี้ฟัน

- 3 -
ถ้าลองสังเกตในถังขยะให้ดี ตรงถุงน้ำ ในกระป๋องเปล่าหรือแม้กระทั้งตามถนนหนทาง เรามักจะเห็นหลอดที่ใช้แล้ว นอนเกลื่อนกลาดสายตา หลอดเหล่านั้นเคยเป็นของสำคัญที่เราต้องการใช้งานมันมากมายในขณะหนึ่ง แต่พอเราใช้งานมันหมดประโยชน์แล้ว เราก็ทิ้งมันไป ทั้ง ๆ ที่จริงแล้ว มันยังใหม่อยู่เลย มันยังไม่ได้เสื่อมสภาพอย่างที่ความรู้สึกถึงการทิ้งของใช้ที่หมดสภาพเลยสักนิด

หยิบหลอดใหม่ ๆ มา ดูดน้ำสองสามที แล้วก็ทิ้งไป

หลายคนอาจจะคิดว่า แล้วจะเก็บมันไว้ทำบ้าอะไร ใช้เสร็จแล้วก็ต้องทิ้ง แต่ผมกลับคิดว่าแน่นอนของทุกอย่างย่อมมีเสื่อมสลายไปตามกาลเวลาอยู่แล้ว และถ้าการใช้งานผ่านเวลาทำให้มันหมดสภาพเราก็ต้องทิ้งมันไป แต่ถ้ามันยังมีศักยภาพพอให้เราใช้ประโยชน์ได้อีก ทำไมเราไม่เก็บมันไว้ใช้งานอีก เพื่อให้ได้ถึงประโยชน์สูงสุดของมัน เรื่องราวใกล้ ๆ ตัวที่เราอาจมองข้ามมันไป สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรามองข้าม สิ่งที่เราทิ้งมันไปเพราะคิดว่ามันหมดประโยชน์ ไร้คุณค่ากับเราแล้ว

มีสิ่งที่(เคย)มีประโยชน์มากมาย หล่นเกลื่อนกลายอยู่ในสังคมเรา เราเป็นคนทิ้งมันไปเองกับมืออย่างไม่เสียดาย อาจจะเป็นเพราะเรามองไม่เห็นคุณค่าของมันด้วยสายตาของเรา

- 4 -
วิชัยใช้หลอดแคะฟันจนหนำใจ มันแทงยิ้มยิงฟันให้ผมดูถามว่าสะอาดหรือยัง สะอาดแล้วผมบอกมันอย่างนั้น ยังไม่ทันตอบจบคำ มันเอาหลอดมาบีบหัวแล้วก็ปลาย แล้วก็พันม้วน ๆ จนตรงกลางมีอากาศอัดแน่นจนบวมเป่ง มันทำหน้าเหมือนคนกลั้นลมหายใจไว้จนชวนอึดอัด บอกผมว่าช่วยดีดหลอดตรงบวม ๆ ให้หน่อย ผมไม่ขัดใจเพื่อนใช้นิ้วชี้ดีดมะกอกหลอดตรงจุดบวม มันแตกดังปังพร้อมกับรอยแยกระหว่างกลาง

วิชัยมองหลอด บอกว่าอะไรวะแค่นี้ก็ดีดไม่ขาด ถ้าเป็นมันนะซัดกระจุยมาไม่รู้กี่หลอดต่อกี่หลอดแล้ว

- 5 -
ของทุกสิ่งจะมีค่าก็ต่อเมื่อเรายังมองเห็นคุณค่าของมัน หลอดดื่มน้ำจะยังคงมีคุณค่ากับเราอยู่ก็ต่อเมื่อเรายังมองเห็นคุณค่าของมัน ถ้าวันใดเรามองไม่เห็นคุณค่ามันแล้วเราก็ทิ้งมันไป

ทิ้งของที่เคยมีค่ากับเราไป ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหมือนกับที่เราทิ้งหลอดอันแล้วอันเล่าไป โดยไม่คิดจะหันมองมันที่ก้นถังสักครั้ง

เราอาจจะไม่รู้ว่า ในสิ่งที่เรามองไม่เห็นคุณค่า แต่กับคนอื่นสายตาคู่อื่น มันกลับเป็นสิ่งมีค่าสำหรับเขา มันอาจจะเป็นของมือสองที่คงประโยชน์ให้กับเขาอย่างที่เราไม่เคยมอง

หลอดที่ก้นถังก็ไม่ต่างกับของสำคัญชิ้นหนึ่งที่เราทิ้งไปจากชีวิต เพียงแต่เรามองมันว่าหมดความสำคัญกับเราแล้ว แต่ถ้าคิดว่ามันยังมีความสำคัญ มองมันอย่างมีคุณค่า มันก็จะยังมีคุณค่ากับเรานานเท่านาน

คนรอบ ๆ ตัวเราก็ไม่ต่างจากหลอดที่เราใช้กันทุกวัน วันไหนเราต้องการประโยชน์จากคน ๆ ไหน เราก็เรียกหาเรียกใช้เขาเข้ามาในชีวิตเรา พอเราคิดว่าเขาหมดประโยชน์แล้วเราก็ทิ้งเขาไป เหมือนหลอดที่หมดคุณค่า ทั้ง ๆ ที่ความเป็นจริงแล้ว หลอดไม่ได้หมดคุณค่าเลย เพียงแต่เราคิดว่ามันหมดคุณค่าไร้ประโยชน์เท่านั้น
- 6 -
วิชัยสอดหลอดยับยู่ยี่ที่แตกแล้ว ร้อยเข้าไปในรูหูกางเกง ผมถามว่าทำอะไร วิชัยบอกว่ากางเกงมันหลวม จะรัดมันให้แน่ ๆ ซะหน่อย

มองย้อนกลับไปยังถังขยะที่ผมทิ้งกระป๋องเปล่าไป ชายวัยกลางคนเนื้อตัวมอมแมมคนหนึ่ง กำลังล้วงหยิบกระป๋องที่ผมเพิ่งทิ้งไปยัดใส่ถุงดำที่เขาถือมา