บำเรอรักซ่อนเร้น

“คุณไม่ควรเข้ามาแบบนี้นะคะ”

“เธอก็ไม่ควรพูดกับฉันแบบนี้”

ปาณัทพูดเตือนสติหญิงสาวให้รู้ว่าอยู่ในฐานะไหนและควรทำตัวอย่างไร

“ค่ะ ตาลมันไม่มีสิทธิ์อะไรเลย”

กัญวราประชดออกมาพร้อมกับน้ำตาแห่งความน้อยใจที่หลั่งรินอาบแก้ม สำหรับปาณัทแล้ว เธอคงไม่มีความหมายอะไร ยิ่งตอนนี้ผู้หญิงคนที่เขาเคยรักมากที่สุดก็ได้หวนกลับมา เธอจึงอดคิดไม่ได้ว่าปาณัทจะต้องนึกถึงวันเวลาเก่าๆ ที่เขากับอดีตภรรยาเคยมีความสุขร่วมกัน

“อย่าประชด! ฉันไม่ได้อยากอารมณ์เสียเพราะเธอหรอกนะ"

แนะนำตัวละคร

ปาณัท อัศวบดินทร์ / คุณปราบ พ่อหม้ายเนื้อหอมวัย 38 ปี เข็ดที่จะรักผู้หญิงคนไหนเพราะเคยถูกอดีตภรรยาทรยศ

กัญวรา / น้ำตาล  อายุ 26 ปี หญิงสาวที่เติบโตมาในบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า มีผู้ใหญ่ใจดีส่งเสียให้เรียนหนังสือจนจบพยาบาล ทำงานไม่ถึงปีก็ถูกปาณัททุ่มเงินซื้อตัวมาเป็นพยาบาลส่วนตัวให้น้องสาวของเขา ต่อมาเธอก็กลายเป็นพี่เลี้ยงจำเป็นของลูกสาวเขาอีกด้วย

เด็กหญิงมนชิดา หรือ น้ององุ่น 6 ขวบ ลูกสาวสุดรักสุดหวงของปาณัท

ธัญสิริ / สิรี อดีตภรรยาของปาณัทที่อยากกลับมาคืนดี

------------------------------------

ฝากเรื่องทัณฑ์พิศวาส บ่วงอสูร ด้วยนะคะ

ทัณฑ์พิศวาส บ่วงอสูร รัศมีมาศ www.mebmarket.com เขายัดเยียดตำแหน่งของเล่นชั่วคราวให้เธอ ยัดเยียดความเจ็บช้ำกล้ำกลืนสารพัด ตบท้ายด้วยการตกเป็นผู้หญิงที่ท้องไม่มีพ่อ เอมิกาจะไม่ถาม ว่าเธอทำผิดอะไรถึงต้องมาแบกรับความตรอมตรมแต่เมื่อกล้าเหยียบย่ำกันถึงเพียงนี้ ก็อย่าหวังว่าเธอจะยอมคุกเข่าขอร้อง อ้อนวอนขอความเห็นใจ  เพราะความโมโหที่เอมิกามีส่วนทำให้ผู้หญิงที่เขารักต้องท้องไม่มีพ่อ อนาวิลเลยตั้งใจทำให้เธอท้องไม่มีพ่อดูบ้าง แม้จะรู้สึกผิดต่อการกระทำแต่ก็ไม่เคยเอ่ยคำขอโทษซ้ำยังดูถูกและทำร้ายจิตใจเธอสารพัด แถมยังต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมเพื่อให้เอมิกาอยู่ในสายตาด้วยการอ้างรูปถ่ายเปลือยของเธอมาขู่โดยบอกว่าจะลบรูปนี้และเลิกยุ่งกับเธอก็ต่อเมื่อเธอท้องแล้วเท่านั้น“มัวนั่งสำออยอะไรอยู่ตรงนี้ ไปใส่เสื้อผ้าซะ หรืออยากโดนอีกรอบหึ ! ที่ร้องไห้นี่คือเสียใจที่ยังไม่ได้เงินค่าตัวใช่ไหม” เขาเปิดกระเป๋าสตางค์หยิบเงินออกมาจำนวนหนึ่งแล้วโยนใส่หน้าเธอ เอมิกาไม่แม้แต่จะเหลียวมอง ได้แต่หลับตาลงปล่อยน้ำตาให้ไหลอาบแก้ม “ไอ้เลว...”“ไปแต่งตัว” “ฉันจะกลับกรุงเทพฯ...”“เชิญ จะไปตายที่ไหนก็ไป อวดเก่งขนาดนี้ก็เดินกลับเองเลย !”“คุณต้องได้รับผลกรรมที่ทำกับฉันแบบนี้ คุณมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย !” อนาวิลยิ้มร้ายราวกับไม่สะทกสะท้าน ก่อนจะโยนผ้าขนหนูใส่หน้าหญิงสาว“เอาไป...ทุเรศลูกตา” “ไอ้ชั่ว !” เอมิกาแผดเสียงด่า ร้องไห้โฮอีกรอบอย่างสุดจะกลั้น “เออ...อยากด่าอะไรก็เชิญ แต่ขอบอกไว้เลยว่าเธอได้มีผัวชั่วคนนี้ไปอีกนานแน่” “ฉันจะบอกปริมว่าแกมันเลวแค่ไหน” “แกกับใครเหรออ้อม ! พูดอีกทีซิ ถ้ายังพูดไม่เพราะอีกละก็ โดนหนักกว่าเดิมแน่”