คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : สาวงาม
ก๊าก
เสียง หัวเราะที่ดังขึ้นทันทีที่ผู้คุมกฎสาวที่กำลังอารมณ์แปรปรวนลุกจากโต๊ะไป นัยน์ตาสีฟ้าหันไปหาเพื่อนซี้ที่กำลังหัวเราะอย่างเอาเป็นเอาตายอย่างสงสัย เป็นที่สุด
“ มันเป็นอะไรของมัน” คำ ตอบที่ไม่มีใครคิดจะตอบเพราะทุกคนยังหัวเราะไม่หยุดกับมาดเจ้าชายน้ำแข็งที่ หลุดไปต่อหน้าต่อตา แม้แต่สามสาวแห่งป้อมอัศวินก็ยังอดหัวเราะไม่ได้ ครี๊ดมองหัวหน้าป้อมที่ยังทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างขบขันแต่ก็ตัดสินใจไม่พูดอะไร
นาน ๆทีจะได้เห็นเจ้าชายคนสำคัญหลุดมาด ยังไงก็ขอดูให้เต็มที่ดีกว่า
“ คุณคาโลไม่น่าไปพูดอย่างนั้นเลยนะคะ” เจ้าหญิงคนงามแห่งป้อมอัศวินเอ่ยปากขึ้น เสียงหัวเราะจึงได้หยุดลงก่อนจะมองไปยังเจ้าหญิงคนสวยที่กำลังจะเรียกมาดที่ หลุดไปให้กลับมาสู่หัวหน้าป้อมอัศวินราวจะห้าม
“ อย่างไหน ฉันพูดอะไรผิด”
“ ก็ตั้งแต่ที่ถามว่าคุณเฟลิโอน่าปวด... เอ่อ อยากถ่ายหนัก แล้วล่ะค่ะ” คำพูดที่สุดแสนจะหยาบคายสำหรับเรนอนถูกเปลี่ยนไปเป็นคำพูดแสนสุภาพ แต่คาโลยังคงไม่เข้าใจ
“ แค่ทักแค่นั้นเนี่ยนะ”
“ นายควรจะเข้าใจอารมณ์ผู้หญิงให้มากกว่านี้” อาจารย์ครี๊ดเริ่มบรรยาย “ ผู้หญิงเป็นเพศที่ละเอียดอ่อน คิดมากกว่าคนทั่วไปสองเท่า เพราะฉะนั้นการที่จะพูดอะไรก็ต้องคิดยิ่งกว่าเดิมเป็นสองเท่า”
เมื่อคนฟังที่ตอนนี้หลายเป็นเพื่อน ๆทั้งโต๊ะยังทำหน้าไม่เข้าใจ ผู้เชี่ยวชาญเรื่องผู้หญิงแต่ยังหาแฟนเป็นตัวเป็นตนไม่ได้จึงชี้แจง
“ ก่อนจะพูดอะไรก็ต้องคิดให้มาก คิดให้ละเอียด คิดจนกว่าจะแน่ใจว่าจะไม่ทำให้เจ้าหล่อนขัดใจ ถ้ายังไม่มั่นใจก็คิดต่อไปเรื่อย ๆ” ซอร์โร ฟังเพื่อนร่วมป้อมพูดจึงแย้งขึ้น
“ คิดขนาดนั้นก็คงไม่ต้องพูดอะไรแล้วมั้ง”
“ นี่แกไม่เชื่อฝีมืออาจารย์ครี๊ด ธันเดอร์คนนี้รึไง” สายตาทุกคู่แสดงถึงความไม่เชื่อถือออกมาอย่างเด่นชัด ผู้เชี่ยวชาญทำเสียงจิ๊จ๊ะเล็กน้อยก่อนจะหันไปคุยกับคนที่กำลังประสบปัญหา อยู่
“ สำหรับนาย คาโล นายแค่ไปพูดหวาน ๆกับมันซักนิดหน่อยเดี๋ยวมันก็หายงอนไปเองแหละ”
“ การง้อสตรีไม่ใช้วิสัยของนักรบ” คำพูดเรียบ ๆแต่เต็มไปด้วยมาดเหลือล้นทำให้ครี๊ดถลึงตามอง
“ แล้วจะให้ผู้หญิงมาง้อเองนี่มันเป็นนักรบตรงไหนมิทราบ เจ้าชายคาโล วาเนบลี”
หน้า ขาว ๆของคาโลที่บัดนี้แทบจะดูสภาพไม่ได้เนื่องจากมีรอยช้ำมากมายจนนับไม่ถ้วน แล้วยังมีรอยใหม่เอี่ยมที่ดูจะช้ำกว่าที่อื่นอยู่บนโหนกแก้ม นัยน์ตาสีฟ้าฉายแววครุ่นคิดก่อนจะพยักหน้ารับข้อเสนอ
“ จะลองดู”
ก๊าก
เสียงหัวเราะน่าปวดหัวของคิลทำให้คาโลถึงกับกุมขมับ
ไหนมันบอกว่าแค่พูดหวาน ๆนิดหน่อยมันก็หายงอน แล้วนี่อะไร
แค่เขาอ้าปากพูดไปแค่ประโยคเดียวเท่านั้นแหละ หมัดเล็ก ๆแต่หนักเกินตัวก็ลอยมาที่หน้าเขาทันทีแถมเที่ยวนี้เอาซะปากแตก
คิลม องหน้าเพื่อนซี้ที่ตอนนี้กำลังกลุ้มใจกับปัญหาหนักอกอย่างขบขัน หน้าขาว ๆแทบจะดูไม่ได้โดยเฉพาะปากที่เจ่ออยู่แล้ว แต่ตอนนี้กลับมีเลือดไหลซิบ ๆ
ท่าทางมันจะลืมว่าตัวเองมีเวทย์รักษา ...
นัยน์ตาสีม่วงพราวระยับ ก่อนจะตบบ่าเพื่อนแรง ๆ
“ นายก็เหลือเกิน” นัยน์ตาสีฟ้าเย็นเฉียบดูน่ากลัว แต่ความขบขันของคิลมีมากกว่า “ เป็นใครได้ฟังนายพูดก็คงจะอารมณ์เสีย”
“ ยังไง” เสียงเรียบที่ตวัดขึ้นทำให้เดาอารมณ์ได้ไม่ยาก
... บื้อเกินไป ตรงเกินไป คงอีกนานกว่าคู่นี้จะไปได้ราบรื่น
“ นายลองคิดดูเองแล้วกัน” คิลพูดอย่างไม่คิดต่อความ “ดีนะที่มิสแรมเชลเรียกพบ ไม่อย่างงั้นนายคงจะสภาพแย่กว่านี้”
นัยน์ตาคู่สวยยังฉายแววงุนงง คิลได้แต่ถอนหายใจเฮือกแต่ไม่คิดจะอธิบายอะไรอีก
เจ้าหญิงจอมแสบที่จะโกรธทั้งทีก็ดันไปยึดห้องนอนของหัวหน้าป้อมทั้ง ๆที่พอขึ้นปีเจ็ดก็มีห้องเป็นของตัวเองแล้ว
สงสัยจะกลัวว่าเจ้าชายคนสำคัญจะไม่ง้อ
ประสาท...
ความคิดเห็น