Fanfic Baramos หัวขโมยแห่งบารามอส ตอน ปีสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

" รุก"�
เสียงประกาศศึกเมื่อขยับม้ามาข้างหน้า� คิ้วเรียวของคู๋แข่งขมวดนิด ๆ ก่อนขยับบิชอบไปกินม้า
" รุก"�
เสียงประกาศซ้ำอีกหนพร้อมกับการขยับเรือไปทางขวา คราวนี้สีหน้าคู่แข่งชักเริ่มเครียด ก่อนจะโยกคิงไปทางซ้าย
" รุกฆาต"�
เสียงประกาศชัยชนะ พร้อมกับขยับบิชอบไปกินเรือ
" อีกตา"�
เจ้าของนัยน์ตาสีม่วงเอ่ยขึ้น ทำให้นัยน์ตาสีน้ำตาลพราวระยับ
" อยากแก้มือว่างั้น"
" ว่างั้นก็ได้" ไม่พูดเปล่า คนอยากแก้มือรีบเรียงตัวใหม่ โดยไม่ลืมหยิบบิอบสองตัวกับม้าหน่งออกจากกระดาน� แต่คนตรงหน้ากลับไม่ใส่ใจ� มิหนำซ้ำยังหยิบเรือออกเพิ่มอีกด้วย
" ฝีมือขนาดแก� แค่นี้เหลือหลาย"
" แกนี่มันปากหมาจริง ๆ"�
นักฆ่าหนุ่มบ่นอย่างไม่จริงจัง นัยน์ตาสีน้ำตาลฉายแววขบขันก่อนจะเริ่มยั่วตามนิสัย
" ก็แน่ล่ะ� ใครมันจะไปปากหวานสู้เจ้าหญิงคนงามของนายได้"
คนถูกยั่วหน้าขึ้นสีจัด� นึกอยากหยิบเรือมาปาหัวมันซักทีถ้าไม่ติดว่า ธิดาแก่งความมืดตรงหน้านั้นเป็นนักตีความที่ห่วยแตกเกินจะบรรยาย
อย่างตอนศึกชิงตำแหน่งผู้พิทักป้อมที่เขามองซ้ายมองขวาดูต้นทาง� พอมันผ่านมาก็บอกว่า� มองหาเจ้าหญิงงี่เง่านั่น
มันเอาสมองส่วนไหนไปคิด
ถ้าคราวนี้เขาขว้างเรือใส่มัน คงกลายเป็นว่าเขาอาย
แย่...
" นั่นไง� เงียบไปเลย แปลว่าจริงสินะ อยากรู็จริง ๆว่่าเจ้าหญิงของนายจะพูดยังไง"
นั่นไงล่ะ...
ขนาดนั่งนิ่ง ๆยังเอาไปตีความได้เป็นบ้าเป็นหลัง
คิดแล้วก็อยากจะยันมันให้ตกเก้าอี้ซักโครม� ถ้าไม่ติดว่าเจ้านี่ชอบไปฟ้องเพื่อนอีกคน� แถมเจ้านั่นก็หลงคารมมันทุกรอบ�
ก็แน่ล่ะ� คนอย่างเฟรินหรือจะพูดความจริงทั้งหมด� มันต้องบิดเบือนเรื่องเป็นธรรมดา โดยเฉพาะ หากมันจะทำให้เขาถูกเจ้าชายมาดมากนั่นว่าเอาว่า เขาไร้ฝีมือจนต้องมารังแกผู้หญิง� ที่เขาอยากจะพูดเหลือเกินว่า
ผู้หญิงบ้านไหนเป็นแบบเจ้านี่...
" นายจะเอาไปพูดกับคาโลรึไง"
คนพูดหวังจะเห็นเจ้าตัวยุ่งหน้าขึ้นสี แต่ผิดคาดเมื่อเจ้าหล่อนนิ่งสนิท นัยน์ตาสีน้ำตาลฉายแววกะล่อน
" ก็ใช่น่ะสิ"
คิลส่งเสียงจิ๊จ๊ะอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ
" ดีแล้ว� ก็หัดไปพูดหวาน ๆกับมันบ้าง� รายน้นเขารออยู่� แกไม่รู้หรือไงว่าคาโลมันเป็นคนโรแมนติก"
เฟรินทำหน้าเหยเก
โรแมนติกบ้านมันเป็นแบบนี้หรือไง
วัน ๆ เอาแต่ส่งสายตาเย็นเยือกมาให้� ถ้าไม่ใช่ว่าเธอชินแล้วเพราะอยู่กับมันมาหกปีกว่า
คงมีการท้าต่อยกันบ้าง
แฟนประสาอะไร� แค่พูดหวาน ๆ ยังไม่เป็น
คิดแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอา� แล้วตัดหัวข้อสนทนาทิ้งไป
" แกว่าป้อมอัศวินจะเป็นยังไง" คำถามไม่บอกอะไรแน่ชัด� แต่ก็ทำให้คนฟังยิ้มพรายราว เจอคำถามถูกใจ� นัยน์คาสีม่วงพราวระยับอย่างขบขัน
" ป้อมอัศวินที่มีเจ้าหญิงแห่งเดมอสเป็นผู้คุมกฎน่ะหรือ" น้ำเสียงกลั้วหัวเราะจากทายาทนักฆ่าแห่งซาเรสเรียกเสียงหัวเราะให้ดังขึ้นจากปากผู้คุมกฎผู้มีศักดิ์เป็นถึงเจ้าหญิงแห่งเดมอสและบารามอส
" ยังไม่หมด ๆ ยังมีผู้พิทักษ์ป้อมที่เป็นถึงนักฆ่าแห่งซาเรสเลยนา� แล้วที่สำคัญมีหัวหน้าป้อมเป็นเจ้าชายน้ำแข็งเดินได้� สงสัยป้อมอัศวินคงกลายเป็นภูเขาไฟน้ำแข็งที่เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาวแน่ ๆ" คนช่างพูดพูดขึ้น ก่อนจะต่อด้วยเสียงมั่นใจ�
" ป้อมอัศวินที่แสนเเกรียงไกรจะล่มลงก็คราาวนี้ล่ะน้า"