ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
แก้มสังเกตุได้ว่าสองสามวันนี้ผัวของตนเองมีสีหน้าเครียดกว่าปกติ ตั้งแต่สองสามวันก่อนที่มีโทรศัพท์มา ตั้งแต่ตอนนั้นล่ะกันก็ไม่พูดไม่จากับตนเลย นิ่ง ไม่หืออือ ถามอะไรก็ไม่ตอบ
"ผัวขาาาาา"
เรียกเสียงหวานอะไรก็ไม่ตอบมา โอ้ย ผัวเป็นอะไรไปเนี่ย แก้มงง
จึกๆๆๆๆ
แก้มเอานิ้วตัวเองลองสะกิดจิ้มๆแขนผัวตนเองดู กันก็หันกลับมาปกติ
"แก้ม มีอะไรกับกันหรอ"
ไม่ปกติแล้ว ปกติเรียกแทนกันและกันว่าผัวๆเมียๆ วันนี้แทนชื่อเฉยเลย
"ผัวเป็นอะไรอ่า เครียดอะไรอ่า ถ้าเครียดๆเมียช่วยได้น้า"
แก้มถามและพูดด้วยความหวังดี กันมองหน้านิดนึงก่อนที่จะนึกได้ว่าหมู่นี้ตนเองคงไม่ได้เล่นอะไรๆกับเมียตนเองเท่าไหร่ ก็เลยตอบอย่างเอาใจ
"ไม่มีอะไรหรอก พอดีมีเรื่องเครียดนิดหน่อยเอง"
"มีอะไรบอกเขาได้นะ"
แก้มเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ นี่ถ้าปกติกระโจนใส่เมียแล้วนะ แต่วันนี้มันเครียดเกินกว่าไงเลยหมดอารมณ์ที่ทำยังงั้น
"เดี๋ยวยังไง ขอกันคิดอะไรก่อนนะ"
ว่าแล้ว ชายหนุ่มก็เดินออกจากบ้านไป ทิ้งเอาหญิงสาวมองตามที่ความฉงน
"สงสัยจะเครียดจริงๆ ปกติอ้อนแบบนี้กระโจนเข้าหาเราแล้วนา ว้า หมู่นี้ผัวไม่ทำการบ้านเซ็งอ่า หงุดหงิด โอ้ย ผัวเราเป็นอะไรไปเนี่ย"
ร้านกาแฟของเฮียฮั่น
"เป็นอะไรวะกัน"
โตโน่ถามกัน หลังจากที่เห็นว่ารุ่นน้องตนเองทำหน้าตาดำคร่ำเครียดมาสักพักใหญ่ ทั้งที่มันมาชวนกินกาแฟร้านเฮียฮั่นตั้งแต่เช้า นึกว่ามันมีเรื่องจะชวนอะไร แต่เปล่าครับ มันมาชวนให้มานั่งดูมัน
นั่งเงียบ เฮ้ย ชีวิตกูไม่ได้มีเวลาว่างขนาดนั้นนะเว้ย
"ไอกัน มึงจะให้กูนั่งดูมึงเงียบอีกนานไว้วะ"
งานสะกิดให้รู้ตัวรอบที่หนึ่ง เผื่อมันจะพูดจาหืออือตอบกลับอะไรมามั่ง
ยังครับ ยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆทั้งสิ้น
"ไอกัน เฮ้ ยังมีชีวิตอยู่ไหม"
รอบหนึ่งมันนิ่งก็ต้องมีรอบสอง เผื่อจะ
จะนิ่งอีกนานไหมวะสัส หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กูนึกถึงคอลเซ็นเตอร์เลยครับ
"ไอดำ"
"มีอะไรพี่โน่ พี่จะเรียกผมอะไรนักหนา"
อือหือ ด่าปุ๊บหันขวับปั๊บ นึกว่าตายแล้วเสียอีกนะนั่น
"เรียกสิ ก็มึงแม่งไม่พูดจาเชี่ยห่าอะไรเลย"
"ไม่มีอะไรหรอกพี่โน่ กันมีเรื่องกลุ้มใจนิดหน่อย"
"ดูท่าจะไม่นิดหน่อย หน้าตามึงตอนนี้นี่โคตรเครียดของเครียดของเครียดเลยอ่ะ มีอะไร เฮ้ย พี่น้องกันคุยกันได้เลยนะเว้ย ปรึกษาได้ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องตังค์นะน้อง พี่ก็จนเหมือนกัน วันก่อนพึ่งกดบัตรจีดราก้อนไป"
โตโน่พูดติดตลก กันมองหน้านิดนึงอย่างเอือมระอา มันใช่เวลามาตลกไหม นี่ถ้าไม่ใช่พี่ชายกูถีบไปแล้วนะ
"หน้าตาอย่างพี่ดูศิลปินเกาหลีด้วยหรอ"
"โอ้ เห้ยอย่างนี้นี่เป็นวีไอพีนะครับน้องชาย ร้องได้ด้วยนะ ไม่เชื่อฟัง บูมบาย่า ยายายาบูมบาย่า"
"เดี๋ยวนะพี่โน่ อันนั้น วงแบล็คพิงค์ครับพี่ วงน้องสาวบิ๊กแบง บิ๊กแบงพ่องร้องบูมบาย่า"
"น่า ยังไงก็ค่ายเดียวกันไหม"
"ตลกน่าพี่โน่"
"แหม ก็เห็นว่าหน้าเครียดเลยกะให้มึงขำเฉยๆน่า"
"ตอนนี้กันตลกไม่ออกอ่ะ"
"แล้วเป็นอะไรล่ะ ถ้าเครียดมาขนาดนี้ ปรึกษาพี่ก็ได้"
โตโน่ถามคราวนี้ด้วยความจริงจังและเป็นห่วงแบบจริงๆ ดูท่าทางมันจะเครียดจริงๆปกติเล่นมุขอะไรมันหัวเราะง่ายจะตายไป
"เมื่อวาน แม่โทรมาบอกว่า"
เชียร์อัพเบเบ้ เชียร์อัพเบเบ
เสียงริงโทนเรียกเข้าทำเอาคำพูดที่กันกำลังจะเอ่ยเลยถูกกลืนเข้าคอลงไปอย่างกะทันหัน แถมทำเอาใบหน้าคมเข้มขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ กับเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของพี่ชาย
ไหนว่ามันบอกว่าเป็นแฟนคลับวงบิ๊กแบงจีดราก้อน แต่ริงโทนเสียงเรียกเข้าเป็นเพลงวงทไวซ์ แล้วหน้าตาเมิงโคตรเข้ากับเพลงมาก ถุ้ย
"ฮัลโหล อะไรหรอแพท อะไรนะ จ้ะๆ เดี๋ยวพี่จะไป จ้าๆ เมียจ๋า เดี๋ยวผัวจะไปหาแล้วจ้า จุ๊บ"
โตโน่ส่งจุ๊บให้กับโทรศัพท์ก่อนที่จะหันมาทางกันอีกที ที่ตอนนี้หน้าเหวอไปเรียบร้อยแล้ว"
"กัน พอดีเมียพี่โทรตาม พอดีตอนนี้กำลังส่องทวิตเตอร์แฮชแท็กJBJComeTrueinBkk เดี๋ยวพี่คุยกับเมียไม่รู้เรื่อง ไปล่ะ"
โตโน่ว่าก่อนที่จะรีบวิ่งขึ้นมอเตอร์ไซค์คู่ใจแล้วสตาร์ทไปอย่างว่องไว ทิ้งให้กันมองตามด้วยความเงิบ
"หน้าตาไม่น่าเป็นติ่งเกาหลีนะนั่น เฮ้อ ว่าแต่เราจะทำยังไงวะ ท่าทางพี่โน่คงช่วยกูไม่ได้แน่ๆ ติ่งเกาหลีตัวยงนี่กูลืมไปได้ยังไง คงช่วยกูไม่ได้แน่นอน ทำไงดีวะ"
ชายหนุ่มได้แต่บ่น ในตอนนี้เขากำลังมีปัญหาอย่างหนัก เขาจะทำยังไงดีล่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น