ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2
"และแล้วก็ถึงเวลาที่ทุกท่านในค่ำคืนนี้ ที่ทุกคนทราบๆกันนะครับว่าคืนนี้มีความพิเศษเพราะคืนนี้เรามีนักร้องที่กำลังฮิตในขณะนี้ และเขาผู้นี้จะเป็นใครไม่ได้ครับนอกจาก ขอต้อนรับคุณ กัน ธนินทร์ ครับ"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"
เสียงกรี๊ดดังกระหึ่มเมื่อในตอนนี้ได้ปรากฎชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าเป็นนักร้องที่ดังมากๆในตอนนี้ เมื่อชายหนุ่มปรากฎบนเวทีก็เรียกเสียงกรี๊ดจากแขกในร้านมากมาย โดยเฉพาะแขกที่เป็นสาวๆ ล้วนเป็นแฟนคลับของชายหนุ่มทั้งนั้น
"สวัสดีครับ กัน ธนินทร์มาแล้วครับ"
"กรี๊ดดดดด"
และแล้วชายหนุ่มก็เริ่มโชว์ในลักษณะมินิคอนเสิร์ตเพลงแรกด้วยเพลงช้าๆ สร้างบรรยากาศในร้านได้ดีถนัดตา แขกแต่ละคนพากันเคลิบเคลิ้มกับความไพเราะของเพลง
"ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมไอ้นี่มันดัง เสียงแม่งโคตรเพราะ"
"เออ จริง หน้าตามันก็ดีไม่ใช่เล่นเห็นแล้วอิจฉาว่ะ"
"ไปศัลยกรรมเหอะไอเซน ไม่ต้องไปอิจฉา แต่ว่าท่าทางอย่างมึงท่าจะเสียเป็นล้านกว่าจะได้หล่อแบบไอ้นักร้องนี่"
"อ้าว ปากเสียไอ้เก่ง เดี๊ยะ"
"เห้ย พวกมึงสองคนจะทะเลาะกันทำไมวะ เดี๋ยวพ่อก็เอาน้ำสาดแม่ง"
"ไม่ใช่หมาไอ้โน่"
"พวกนายนี่ทะเลาะกันเก่งจริงนะ มีช่องว่างไม่ได้แซะแซวหาเรื่องตีกันตลอดเลย เกรซละเบื่อ"
"นั่นสิ ดูอย่างริทสิ มาถึงก็เงียบๆ ไม่เหมือนพวกนายเลย"
เกตว่า สามหนุ่มหันไปมองคนที่เขาถูกเอาไปเปรียบเทียบอย่างหมั่นไส้
"ใครจะดีไปเท่ากะผู้กองริทของคุณละคร้าบบบบบ ไอ้เตี้ยนี่มันไม่ได้เรียบร้อยหรอก มันแค่ลืมเอาปากมาต่างหาก"เซนแซะ อิทธิฤทธิ์หันขวับ
"แต่กูไม่ได้ลืมเอาตีนมานะไอเซน ขาก็อาจจะสั้นสำหรับพวกมึงแต่รับรองได้ว่าเตะคอใครมีหักแน่นอน เอาไหม"
"ชะอุ้ย แรง"เซนหงอ
"สมน้ำหน้า ฮ่าๆ"เก่งว่า
อิทธิฤทธิ์ส่ายหัวเพราะเขาก็เงียบๆเฉยๆดันเอาเขาไปแซะได้ ภาวิศหันมาคุย
"ไอริท ไม่อยากให้เซนมันแซะก็คุยมั่งดิวะ กูเห็นตั้งแต่มามึงเอาแต่เงียบเอาๆ"
"ก็กูไม่รู้จะพูดอะไรนี่หว่า แค่เรื่องคดีก็ปวดหัวจะแย่แล้ว"
"รีแล็กบ้างดิมึง เมื่อก่อนมึงออกจะขี้เล่น ตั้งแต่เบนเข็มมาสายบู๊นี่เหมือนกูมีเพื่อนเป็นเสาปูนตลอดเวลา"
"นี่ไอโน่ กูไม่ได้เป็นบก.หนังสือพิมพ์แบบมึงนี่ อีกอย่าง กูกำลังคิดอะไรอยู่"
"อะไรวะ"
"ไม่ยุ่งสักเรื่องจะดีไหม เดี๋ยวยัดข้อหาล้วงข้อมูลราชการเลยนี่"
"เอ้า ซะงั้นถามแค่นี้ ไม่พูดก็ไม่พูดเชิญนั่งเป็นหลักกิโลต่อเลยมึงนิ"
"เออ"
ภาวิศเลิกสนใจเพื่อนข้างๆก่อนที่จะหันมาคุยกะเพื่อนที่เหลืออยู่เพราะเขารู้ว่าตอนนี้อิทธิฤทธิ์ไม่รู้สึกสนุกสนานกะใครเท่าไหร่ในตอนนี้ ไม่กวนใจละกัน
ส่วนอิทธิฤทธิ์กวาดสายตาไปรอบๆตามปกติ
"แกๆ เห็นมั้ยๆ พี่กันร้องเพลงโคตรเพราะเลยอ่ะแก"
"เห็นแล้วยัยแก้ม แหม หูชั้นก็มีนะยะหล่อน อร้ายยยยย"
"ดูสิ สายตาที่เขามองมาแต่ละที ยังกะมีมนต์สะกดให้หลงรักเลย กรี๊ดดดดด"
วิชณีหวีดร้องตามประสาความคลั่งไคล้ของเธอ สายตาเด็กสาวที่มองไปยังนักร้องหนุ่มมีแต่สายตาเทิดทูนและหลงใหล พรรณวนีก็ไม่ได้ต่างจากเพื่อนเท่าไหร่ เรียกได้ว่าสองสาวต่างคนต่างแข่งกรี๊ดกันเลยทีเดียวอย่างไม่มีใครยอมใคร เมื่อผสมกับเสียงคลั่งไคล้กับผู้คนในผับคนอื่นยิ่งทำให้บรรยากาศผับในคืนนี้ยิ่งกว่าคอนเสิร์ตอีก
"กรี๊ดดดดดดดดดด"
"ขอบคุณครับสำหรับทุกคนในคืนนี้ เพลงแรกที่ร้องจบไปคือระยะทำใจ ไม่ทราบว่าจุใจยังครับ"
"ยังค่ะ"
เสียงแฟนคลับตอบรับอย่างพร้อมเพรียง ยิ่งทำให้ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม
"ถ้าอย่างนั้น กันว่าเรามาต่อที่เพลง คนไม่คู่ควรกันต่อเลยนะครับ"
"กรี๊ดดดดดดดดดดด"
ชายหนุ่มเริ่มทำการร้องเพลงอีกครั้ง ซึ่งเพลงช้าอีกครั้งตามสบายที่ส่วนใหญ่เพลงของเขาจะเป็นเพลงช้าเสียมากกว่า ท่วงทีลีลาและทำนองที่ถ่ายทอดออกมาจากชายหนุ่มสร้างความประทับใจทุกคนอีกครั้ง โดยเฉพาะวิชนี
"พี่กันร้องเพลงเพราะจัง ทำไมพี่ถึงได้ร้องเพราะขนาดนี้นะ ฟังกี่ครั้งไม่เคยเบื่อเลยอ่ะ"
วิชณีนึกชื่นชมในใจอย่างปลาบปลื้ม เธอรู้สึกว่าวันนี้โชคดีเหลือเกินที่แอบพี่ชายตามเพื่อนสาวอย่างพรรณวนีมาดูนักร้องคนนี้ สายตาของเด็กสาวที่มีแต่หลงใหลในตัวเขา ในมือถือป้ายไฟเล็กๆสีฟ้าไปมา
ท่ามกลางสายตาที่มีแต่ความชื่นชม ด้านนึงมีสายตาคู่นึงที่จ้องมองออกมาจากมุมมืดอย่างโกรธแค้น ดวงตานั้นแข็งกร้าวจ้องมองมาที่บรรดาแฟนคลับที่ตามติดธนินทร์อย่างไม่กระพริบ
"หึ"
ก่อนที่ร่างนั้นมันจะหายไปกับเงามืด
ทางด้านกลุ่มของภาวิศ
เสียงกรี๊ดที่ดังไม่ขาดช่วงและดังกระหึ่ม ทำเอาอิทธิฤทธิ์แอบรำคาญไม่น้อย แม้ไม่แสดงอาการแต่สีหน้าเผลอแสดงออกในจังหวะที่ภาวิศหันมาพอดี
"รำคาญอ่ะดิ"
"เออ"
"ธรรมดา มึงไม่ใช่คนที่ชอบอะไรดังๆแบบนี้ ขนาดกูว่าน่าจะชิน บางทียังแอบรำคาญเหมือนกันหนวกหูชะมัด จะกรี๊ดอะไรกันนักหนาวะ"
"เอ้า ก็แฟนเขาเยอะขนาดนั้น มันก็กรี๊ดกันเป็นธรรมดาดิ เกรซยังกรี๊ดเลย ถ้าไม่ติดว่าอายุเยอะนะจะกรี๊ดไม่เกรงใจเลยล่ะ"
"หรายะ"เกตแซว
อิทธิฤทธิ์คลำหัวตนเอง ก่อนที่จะหันมาทางเพื่อน
"กูว่า กูออกไปสูดอากาศข้างนอกหน่อยดีกว่า"
"ตามบายเลยเพื่อน"
เดี๋ยวมาต่อวันหลังนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น