ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2
ถึงกับแคะขี้หูทีเดียว
กันนึกพลางนั่งมองพี่ใหญ่ที่หลังจากที่โตโน่นั่งแล้วกำลังแคะหู เพราะเมื่อวานเขาโดนริทด่านหูนี่ทั้งอื้อทื่อตัน มันด่าซะไม่เหลือชิ้นดีที่เขาไม่ระวังเจ้าเขี้ยวเงินจนหลุดเข้าไปกัดเป็ดไก่ริทแล้วริทมันมาเอาเรื่อง แหม่แต่ก็นะคราวก่อนก็เป็นแบบนี้แล้วเฮียแกไม่รู้จักเข็ด ก็เลยสมควรโดนริทด่าล่ะนะ
"แม่ง มันน้องกูหรือพ่อกูวะ กือด่าซะหูกูตันเป็นกิโล"
"แล้วทำไมพี่ไม่ระวังเล่า สมน้ำหน้ามากกว่าสงสารอยู่หรอกนะ คราวก่อนก็ทีนึงแล้วยังไม่เข็ดอีก"
"คนมันเผลอนี่หว่า ใครมันจะไประวังได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง"
"สมควรล่ะ"
กันว่า พลางเอาโอเลี้ยงแก้วขึ้นมากระดก ก่อนที่จะนั่งมองโตโน่แคะหูต่อ
หูคงชาน่าดู แน่ละ ไอริทลองได้โมโหแล้วด่าใครถ้าหูไม่ชาน่ะสิแปลก สมแล้วที่มันเป็นครู บ่นได้บ่นดีลูกชิ้นดีต้องโกเด้ง(ไรท์หิวใช่มั้ย) อ้อ ลืมบอกจริงๆริทไม่ได้ยึดอาชีพเลี้ยงไก่เป็นหลักหรอก มันแค่ยึดอาชีพนี้เสริมเท่านั้นเอง ส่วนอาชีพหลักจริงๆมันคือครูที่โรงเรียนหนีเมียวิทยาเป็นโรงเรียนชายล้วน(เออ แค่ชื่อก็รู้)ที่อยู่ห่างจากที่นี่ไม่มากแค่สามสิบกิโลถึง(แน่ใจนะว่าไม่ไกล) มันว่างจัดเลยเลี้ยงเป็ดไก่ขายไข่เพิ่มเติม ลูกค้าส่วนใหญ่ก็คนในหมู่บ้านนี่แหละ
และมีอีกอย่าง นอกจากริทจะเป็นครูแล้วมีอาชีพเสริมเลี้ยงไก่เป็ดขายไข่แล้ว ยังมีอีกอย่างที่น้อยคนนักที่จะรู้ แต่ช่างเถอะ เขาไม่ได้เกี่ยวอะไรซักหน่อย
"ก้อนที่ 11 ก้อนที่ 12 ก้อนที่ 13 โอ้โห พี่โน่ นี่ขี้หูหรือก้อนเอ็มไซน์แน่พี่ หือ ไมก้อนใหญ่จังวะ"
"โอ้ย ไอกัน มึงอย่ายุ่งกะขี้หูกูเลยน่า อื้อหือ ไมมันไม่หายตันซักทีวะ"
และโตโน่ก็ยังแคะหูต่อไป ส่วนกันก็ได้แต่ทำหน้าสยอง
ดีนะ ไม่ใช่กูที่โดน
................................
สองสามวันต่อมา
ร้านกาแฟโบราณนานโคตรๆ
"อ้ะ อาริท อากัน กาแฟลื้อสองคนมาแล้ว"
"ขอบคุณครับ เฮียหัน"
โป๊ก เสียงฝ่ามืออรหันต์สะบัดใส่หัวดำๆ(?)เข้าให้
"หันบ้านลื้อซี่ อั๊วชื่อฮั่น ไม่ได้หัน หันนั่นมันเจ้าโดมเลี้ยว"
กันคลำหัวป้อยๆส่วนฮั่นเจ้าของร้านกาแฟโบราณโคตรๆก็ได้แต่สะบัดบ๊อบใส่ ทำเอาริทที่นั่งตรงข้ามหัวเราะ
"สม กวนตีนเฮียฮั่นดีนัก"
"มันต้องมีนิดนึง"
สองหนุ่มยกกาแฟดื่มก่อนที่ต่างคนต่างฉีกปาท่องโก๋ใส่
"เออ ริท เมื่อวานได้ข่าวว่าพาเมียไปโรงพยาบาลมามีอะไรหรอ"
ริทวางแก้วกาแฟ
"อ้อ พอดีเมียกูเพิ่งท้องอ่อนๆไง เลยพาไปบ่อยน่ะ ไม่มีอะไรหรอก เออ แค่นี้ก่อนนะเว้ยยังไงก็ฝากจ่ายด้วยนะ กาแฟแก้วไม่เท่าไหร่ฝากจ่ายที เฮีย เก็บตังค์ที่เพื่อนผมเลยนะ ไปล่ะ"
ฟ้าววววววว
"เฮ้ย ไอริท"
กันกำลังจะท้วงปนด่า แต่ไม่ทัน เพราะริทเดินอ้าวขึ้นรถกระบะไปเรียบร้อย
หนอย ตีเนียนเชียวนะมึง ชิ
...............................
"เอ้า กลับมาแล้วหรอผัวขา"
หลังจากที่กันกลับมาจากข้างนอกแล้วเดินตรงเข้าบ้าน เขาก็ได้ยินเสียงเมียทักทายเสียงหวานหว้านหวานดังก้อง ทำเอากันยิ้มทันตา
เมื่อกี้เสียอารมณ์เพราะเพื่อนชิ่ง ตอนนี้ได้รุ่งริ่งกะเมียก็เอาวะ
"กลับมาแล้วจ้ะ เมียจ๋า เอ ผัวหิวจังเลย มีอะไรให้กินบ้างเอ่ย"
แก้มยิ้มพร่าก่อนที่จะเดินมาคล้องคอกันพลางยั่วยวน
"มีค่ะ มีเต้าสวย เอ้ย เต้าฮวยนมสด กับ ผัดหอยอ้า เอ้ย ผัดหอยแครง กินอะไรก่อนดีคะผัวขา"
กันยิ้มเลยถามเมียบ้าง
"แล้วเมียล่ะจ้ะ อยากกินอะไรระหว่างกล้วยหอม หรือว่า ไอติมโคน(เอ ทำไมสามีภรรยามันถามอาหารแปลกๆวะ"
"อืม ไม่รู้ เดี๋ยวเมียชิมก่อนนะคะแล้วจะบอกว่าจะกินอะไร"
"ถ้างั้นก็"
เสียงโทรศัพท์ดังขัดจังหวะการสนทนาที่เริ่มมีพลังงานความสยิวเลือนๆเข้า ทำเอาสองสามีภรรยาที่กำลัง(เอ่อ ช่างเถอะ) หันมาทางโทรศัพท์แทน
"เดี๋ยวกันรับสายก่อนนะ"
"อื้ม"
ร่างหนาเดินมาที่โต๊ะที่วางโทรศัพท์เอาไว้ก่อนที่จะยกมันมารับสาย
"ฮัลโหล สวัสดีครับ"
กับพูดแค่นั้น ก่อนที่จะไม่ได้พูดอะไรเลย จนแก้มสงสัย
"กัน มีอะไรหรอ"
"ไม่มีอะไรครับ กันขอเข้าห้องน้ำนะ"
"เอ้า"
หญิงสาวผู้เป็นเมียงงเล็กน้อยที่จู่ๆกันก็ทำท่าแปลกๆ
"อะไรของเค้าน่ะ"
............................................................
มาต่อแล้วจ้า แต่งไปง่วงไปภาษาอาจจะดูแปลกๆนะคะ เจอกันตอนต่อไปค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น