ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 ไม่มีทาง..
“แม่....”
เสียงของนัทธมนร้องเรียกแม่ตั้งแต่ยังไม่ได้ก้าวเท้าเข้าบ้าน
“กลับมาแล้วหรอลูกก..ทำไมวันนี้กลับค่ำจัง”
“เปล่าหรอกค่ะ! วันนี้วันซวยอะไรของหนูก็ไม่รู้ โทรศัพท์ก็หาย แถมยังมาเจอรุ่นน้องนิสัยไม่ดีอีกต่างหาก”
“ไปทำท่าไหนอีกล่ะ โทรศัพท์ถึงได้หายได้ เฮ้ออ..ช่างมันเถอะ เดี๋ยววันหยุดค่อยไปซื้อใหม่”
“ไม่เป็นไรแล้วค่ะ พอดีได้คืนแล้ว”
.
.
“คืนนี้ไปมั้ย..”
“คืนนี้เลยหรอวะ ไม่ได้หรอกว่ะเป็นพรุ่งนี้ได้เปล่าวะ ต้องทำงานส่งจารย์งานเยอะต้องส่งพรุ่งนี้ มึงก็รู้..”
“เออๆก็ได้ เสร็จแล้วส่งมาลอกด้วยนะเว้ย”
“เอออ...300ค่าลอก”
“เฮ้ยไรวะ..”
“ค่าแรงขั้นต่ำยังไม่ถึง..ถ้าไม่! งั้นพรุ่งนี้เลี้ยงเหล้ากู”
“เคได้”
“แหม พอมาเรื่องพวกนี้มึงเร็วจังเลยนะ แพงกว่าค่าลอกการบ้านกูอีก”
ตุ้ด..
“เอ้าา..อิห่า หรอกด่ากูชัดๆ”
.....
ก๊อกก๊อกก๊อก..
“คุณหนูเอิร์ทคะ..ทานข้าวค่ะ”
“ค่ะ แป๊ปนึงค่ะป้า เดี๋ยวเอิร์ทตามลงไป”
เธอตอบออกไปก่อนที่จะรีบจัดข้าวของแล้วรีบลงไปทันที
“มีไรกินบ้างคะ..อ้าวว..พ่อกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อวานยังอยู่อังกฤษอยู่ไม่ใช่หรอคะ”
“ก็พึ่งบินมาถึงเมื่อช่วงเที่ยง แกมีแฟนรึยัง..”
“ยังค่ะ! ถามทำไมคะ”
“ดี..ฉันแค่จะมาคุยเรื่องหมั้นกับแก”
“หมั้น..ใครหมั้นคะ”
เธอขมวดคิ้วสงสัย
“ก็แกไง”
“อะไรนะ!!”
เอิร์ทที่กำลังตักข้าวเข้าปากถึงกับร้องลั่นอย่างตกใจอีกทั้งทิ้งช้อนลงไปตามๆกัน
“พ่อจะให้เอิร์ทหมั้น หมั้นกับใคร..”
“ถึวเวลาที่ฉันจะทวงข้อแลกเปลี่ยนกับแกแล้ว คนที่แกต้องหมั้นด้วยก็คือลูกสาวเพื่อนรักของพ่อ”
“ฮู่วว..ยังดีที่เป็นผู้หญิง ถ้าเป็นผู้ชายนะ”
“ถ้าผู้ชายจะทำไม”
“เค้าก็จะหาพ่อเอากะเทยไปแต่งกับลูกสิ พ่อก็รู้ว่าลูกพ่อมีอะไร ถึงใครจะไม่รู้ก็ตาม เออ..แต่ถ้าแต่งกับผู้หญิงก็มันก็เหมือนเดิมเปล้าวะ โดนหาว่าเป็นกะเทยอีกเหมือนเดิม จับกะเทยมาแต่งกับผู้หญิง คิดแล้วก็แปลกๆ..”
เธอนั่งพิงกับเก้าอี้ยกมือขึ้นจับคางตัวเอง แล้วทำหน้าครุ่นคิด
“แต่ป้ารู้นะคะ”
“เออะ..โถ่วว!! มันไม่เกี่ยวกันนะป้า เอิร์ทหมายถึงคนนอกบ้านต่างหากล่ะ”
เอิร์ทพูดทั้งแสดงอาการเลิกกลั่นออกมาอย่างเห็นได้ชัด
“แต่ก็ดีที่เป็นผู้หญิง..”
“อ้ออ นี่แกยอมรับแล้วใช่มั้ยว่าแกชอบผู้หญิง”
“อืมม!! แล้วเค้าเป็นใคร”
“แป๊ป เดี๋ยวเอารูปให้ดู”
“แต่ไม่หมั้นได้มั้ย”
“ไม่ได้ แกต้องทำเพื่อธุรกิจที่แกจะต้องเป็นคนสืบสานต่อจากพ่อ”
“แต่..เอิร์ทยังไม่พร้อม แล้วก็ไม่มีทางหมั้นด้วย ไม่มีทาง..”
“แต่แกต้องยอมหมั้น”
เขากล่าวแล้วหันจอโทรศัพท์ที่มีรูปผู้หญิงคนหนึ่งมาให้เธอดู
“OK เอิร์ทตกลงจะหมั้นกับคนนี้”
อะไรทำไมฉันรีบตอบไปอย่างไม่รีรอ เพราะผู้หญิงคนที่พ่อจะให้ฉันหมั้นด้วยเธอคือผู้หญิงที่ฉันพึ่งเจอแล้วก็คิดว่าจะชอบเธอเข้าไปแล้วด้วย
“ไหนบอกไม่หมั้น..”
“เปล่าหรอค่ะ เอิร์ทอิ่มแล้ว ขอขึ้นไปทำงานต่อก่อนนะคะ”
ลุกจากโต๊ะกินข้าวแล้ววิ่งขึ้นบันได
“เอ้า ไอ้ลูกคนนี้”
“พี่เอิร์ท..”
น้องชายวัย9ขวบของเธอเรียก
“ครับภาคิณ..”
“สอนการบ้านหน่อย คิณทำไม่เป็น..”
“งานพี่ยังไม่เสร็จเลย ให้แม่คิณสอนก็แล้วกันนะ”
ตอบปฏิเสธน้องชายแล้ววิ่งขึ้นชั้นบนอย่างไร้เยื่อใย
.
.
.
07:04น.
“ทำไมยัยนี้มาเช้าจังวะ มาถึงแม่งก็มายืนรับไหว้อยู่หน้าโรงเรียนเลย”
นัทธมนแอบนั่งเล่นอยู่ในรถตู้ที่เปิดประตูรอให้เธอลงไปแล้ว ถ้าไม่ลงตรงนี้ก็คงไม่ได้เพราะก็ได้เปิดประตูรถแล้ว แล้ววันนี้เธอก็มีคนนั่งรถมาด้วย
“ทำไมยังไงลงอีกล่ะนัท”
“จะลงแล้วล่ะค่ะพ่อ..”
เธอกล่าวแล้วรีบลงจากรถทันที
..
“เฮ้ยย!! ว่าไงมึง..อยู่ไหนวะ”
“อยู่ในกระเป๋าไปเอาเลย รีบทำให้เสร็จด้วยล่ะ”
“ค้าบแม่..”
ยักคิ้วกระตุกยิ้มส่งเป็นคำตอบ
...
“มันคุยอะไรกันวะ หรือมันคุยกันเรื่อง...ยืออ!! คงไม่หรอกมั้ง”
ฉันเดินไปไหว้พวกสภานักเรียนอีกตามเคย
“มาเช้าจังวันนี้..แต่กระโปรงง”
“ตั้งใจใส่..แล้วจะทำไม”
เธอกล่าวแล้วรีบวิ่งเข้าโรงเรียน
จะยืนอยู่ทำไมล่ะ ขืนยังอยู่ตรงนั้นนะโดนจับถอดกระโปรงแน่
.
.
12:05น.
ทุกอย่างก็ยังปกติอีกเช่นเคย แต่ผิดตรงที่ว่ารู้สึกว่าฉันจะโดนตามโดยใครสักคน
“เดี๋ยวฉันมา...”
ร่างสูงมองไปข้างหน้าแล้วจ้องไปที่ใครบางคน ก่อนจะพูดขึ้นมาพร้อมกับยกมือจับไหล่เพื่อนตัวเอง ก่อนจะเดินไปข้างหน้า
“ว่าไง! เมื่อเช้าเล่นไว้ซะแสบเลยนะรุ่นพี่”
เธอกล่าวแล้วยิ้มและเดินผ่านเขาคนนั้นไปด้วยสีหน้าที่อารมณ์ดี
เธอถึงกับเหว๋อไปเลยเมื่อมีใครบางคนมาพูดสกิดเธอแล้วเดินผ่านไป
“เฮ้ยย!! น่านไง..เมื่อวานฉันบอกแล้ว ว่าน้องเค้าต้องสนใจแกจริงๆด้วย”
ไวน์เพื่อนของฉันพูด
“ไม่มีทางง..ฉันยกให้แกเอาไปเลย”
.
.
.
20:05น.
ร่างสูงเดินเข้ามาในคลับแห่งหนึ่งเพื่อเข้าไปหากลุ่มเพื่อนของตน
คลับนี้ถ้าบ้านไม่รวยเข้าไม่ได้นะเนี่ย เพราะอายุไม่ถึง..แต่ขอโทษที! บ้านฉันรวยเลยยัดเงินเข้าได้ แต่ฉัน..ไม่ต้องค่ะ รู้จักกับเจ้าของคลับ
“มาเร็วนะมึงอ่ะ!!”
“มีคนเลี้ยงทั้งที จะให้มาช้าได้ไง”
“เออออ..”
“วันนี้แกเป็นไรวะ ผีสิงห์รึไง..ฉันสังเกตแกตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว เห็นนั่งยิ้มเหม่อลอยทั้งวันเลย”
เมื่อเธอเข้ามาถึงเพื่อนของเธอก็แซวเธอเลย
“เออนั่นดิ..มีไรเปล่าา!!”
“เรื่องของฉัน จบนะ..”
ตอบกลับอย่างคนมั่นหน้า
“ฮั่นแน่ะๆ หรือว่ารุ่นพี่คนนั้นวะะ..”
“เปล๊าา..ไม่มีไร”
“เสียงสูงงง”
ทุกคนในกลุ่มนี้กล่าวพร้อมกัน
“ไหนมึงบอกมึงสนใจไง”
“ไอ้พวกนี้นี่..พี่มีเด็กป้ะ! ขอเอาเด็กใหม่นะไม่ชอบของเก่า”
“มึงอย่าเปลี่ยนเรื่อง”
“มาถึงก็เอาเลยวะเอิร์ท”
“แน่นอนพี่..”
“เออๆ นี่เห็นว่าเป็นลูกผู้มีพระคุณกูนะ ไม่งั้นกูไม่ให้แน่”
.
.
22:45น.
“จะ5ทุ่มละ จะเสร็จมั้ยเนี้ยคืนนี้”
“นัทนอนได้แล้วลูก พรุ่งนี้ก็วันเสาร์แล้วนะ ค่อยทำต่อพรุ่งนี้ก็ได้ เดี๋ยวตื่นสายนะลูก”
“ไม่เอาอ่ะแม่..พรุ่งนี้เดี๋ยวขี้เกียจ ทำตอนที่ยังขยันอยู่ดีกว่า แต่ปกติไม่ได้ไปโรงเรียนนัทก็ตื่นสายอยู่แล้วป่ะคะ แม่ไปนอนเถอะ”
เธอหยุดสิ่งที่กำลังทำอยู่แล้วเงยหน้าขึ้นไปคุยกับผู้เป็นแม่
“งั้นแม่ไม่กวนเราละนะ แต่อย่าให้เกินเที่ยงคืนล่ะ”
“ค้าาา!!”
“จริงๆเล้ยลูกคนนี้”
ผู้เป็นแม่ของเธอบ่นให้กับความดื้อรั้นของลูกสาวตัวเอง ทั้งที่พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์แต่ก็ยังจะทำงานอยู่อีก
.
.
.
เช้าวันต่อมา...
หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้าคฤหาสต์หลังหนึ่งด้วยสภาพสลึมสลือ และดูเหมือนจะเดินเซนิดหน่อย
ใช่..ที่เห็นสภาพฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะฉันพึ่งส่างเมาอ่ะแหละ อาจจะมองว่าเป็นถึงสภาพนักเรียนแต่ทำไม่ทำตัวแบบนี้ แต่มันก็ต้องมีบ้างอ่ะเนอะเบื้องหน้าอย่างเบื้องหลังอย่าง เบื้องหน้าเป็นแบบอย่างที่ดี แต่ทุกคนก็ต้องมีด้านมืดเป็นของตัวเอง แบบเน่า..เฟคอะนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
“คุณหนูคะ!! ทำไมกลับบ้านมาสภาพเป็นแบบนี้ล่ะคะ”
หญิงวัยกลางคนกล่าวแล้วรีบเข้าไปประคองตัวหญิงสาวคนนั้นไว้
“ไปสังสรรมานิดหน่อยอ่ะค่ะ”
“โธ่...แบบนี้เค้าไม่เรียกว่านิดหน่อยแล้วล่ะค่ะ กลับบ้านมาสภาพนี้เนี่ย จะมีคู่หมั้นแล้วยังทำตัวแบบนี้อีก เฮ้ออ! ป้าล่ะเหนื่อยใจแทนคุณท่านจริงๆ”
เมื่อเธอได้ฟังดังนั้นเธอจึงรีบทำหน้าอ้อนหญิงวัยกลางคนคนนั้นทันที
“โอ๊ยยย!!”
“นี่แน่ะ ไม่ต้องมาทำเป็นอ้อนป้าเลย”
เธอตีเข้าที่แขนของเขาจนเธอร้องโอ้ย
“แล้วพ่อไปไหนอ่ะป้า”
“เห็นว่านัดกับเพื่อนไว้นะคะ ถามทำไมคะ!!”
“อ้ออ!! เปล่าหรอกค่ะ..แล้วคิณล่ะ”
“คุณหนูคิณอยู่บนห้องค่ะ”
“แม่มันล่ะ!!”
“คุณหนู...! คุณผู้หญิงไปทำงานค่ะ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น