คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 ว้ายยยยย ไม่จิงอ่ะ
Chapter 2 ว้ายยยยย ไม่จิงอ่ะ
อะไรกัน เพราะน้องชายตัวแสบแท้ๆเลย ชั้นถึงต้องมาขึ้นเมล์ที่แสนจะแออัดแบบนี้ ไม่น่าเลยจริงๆ อ่าว....แล้วรถมาจอดอะไรตรงนี้อ่ะ งง
“คือ...ทางข้างหน้าเค้าปิดถนนเพราะจัดงานหน้าห้าง ใครที่จะไปก้อต้องลงเดินไปเองนะ ลุงมาส่งได้แค่นี้ เค้าไม่ให้รถเมล์เข้าไปน่ะ”
หา.....ว่าไงน้ะ ช้านต้องเดินเข้าไปอีกหรอเนี่ย ไกลเหมือนกันแฮะ
แต่แล้วฟาก็ต้องเดินลงรถไปในที่สุด
ระหว่างทาง ฟาสังเกตเห็นผู้ชายผิวขาวและมีรูปร่างลักษณะที่คุ้นตากำลังเลือกซื้อดอกไม้อยู่หน้าร้านสีชมพูน่ารักนั้น ชายคนนั้นหันหน้ามามองฟา แล้วยิ้มให้
พี่ครามเองหรอเนี่ย....ใส่ชุดนอกแล้วน่ารักจัง ยิ่งใส่เสิ้อโปโลสีขาวฟ้าแบบนี้ดูสะอาดแล้วก้อเท่มากๆเลยด้วย
“ฟา....มาทำอะไรหรอครับ” พี่ครามถามฟา ด้วยคำพูดที่แสนจะอ่อนโยน ทำให้ฟาหยุดนิ่งไป สามวิ
“เอ่อ.....คือ ฟามาดูหนังกับเพื่อนๆอ่ะค่ะ พวก เพลิน กี้ วุ้น น่ะ”
“อ๋อ...เมื่อกี้พี่ก้อเพิ่งเจอแหละ เห็นเดินเข้าไปในห้างแล้ว”
“ค่ะ แล้วนี่ พี่ซื้อดอกไม้ไปให้ใครหรอคะ สวยจังเลย”
“ไม่รู้สิ.....ซื้อให้ฟามั้ง”
ว้ายยย น่ารักที่สุดเลยยย ฟาจะกลายเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกแล้วหรอเนี่ย
“งั้นฟาไปก่อนนะคะ เด๋วเพื่อนจะรอนาน”
ก็พูดไปงั้นแหละ ใจจริงอยากจะยืนคุยมันซะทั้งวันเลย แต่เดี๋ยวยัยกี้ก้อโวยวายพอดี
เอ.....แล้วพี่เค้าจาซื้อให้เราจริงๆ รึปล่าวเนี่ยยยยย
นั่นไง.....เห็นแล้ว ยัยวุ้นน้อยโบกมือซะเด่นเลย อายเค้ามั้ยเนี่ย
“นี่....ช้านนึกว่าแกจะมาไม่ได้แล้ว” ยัยกี้พูดออกแนวสำนึกผิด
“ฟา...เธอมาช้าไปนิดนึงนะ เราเสียดายแทนเธอจัง” เพลินพูดเสียงเรียบ
“ก้อเมื่อกี้ พวกชั้นเพิ่งสวนกะพี่ครามของแกอ่ะ”ยัยวุ้นน้อยรายงานเร็วจี๋
“นี่....พี่เค้าไม่ใช่ของชั้นซักหน่อย แต่ชั้นก้อเจอแล้วแหละ”
“แล้วพี่เค้าพูดอะไรกับฟาบ้างอ่ะจ้ะ” เพลินรีบถาม
“เค้าก้อทักเราอ่ะ เราเห็นเค้าซื้อดอกไม้ด้วยแหละ พอถามว่าซื้อให้ใคร เค้าก้อตอบว่า ซื้อให้เรามั้ง หมายความว่าไงหรอ???” ฟาเล่าเรื่องให้เพื่อนฟัง
“ก้อแปลว่าเค้าคงจะซื้อให้แกจิงๆหละมั้ง เค้าคงชอบแกแหละ” กี้พูดพลางหยิบตั๋วหนังออกมาจากกระเป๋า พร้อมยื่นตั๋วให้ฟาที่ยังยิ้มหน้าบาน
“กี้มันถูกหวยแหน่ะ เลยใจดีเลี้ยงหนัง” ยัยวุ้นเสริม
“ปะ....ไปกันเถอะจ๊ะ ได้เวลาแล้ว ฟาจ๊ะ....ฟังเพลินอยู่มั้ย”
“จ้า....ไปจ้ะๆ”
“ฟาถ้าจะเป็นเอามากเนอะ”กี้หันไปพูดกับวุ้น
ขณะที่ทุกคนกำลังเดินผ่านร้านอาหารไป เพลินก็สะกิดกี้ให้หันไปมองทางซ้ายมือ แล้วกี้ก็รีบคว้าข้อมือฟา พร้อมลากฟาไปอีกทาง
“ไม่จิงอ่ะ...!!!!” กี้พึมพำเบาๆ
“นี่......อารายเนี่ย ยัยกี้”ฟาถามทั้งๆที่ก้อเดินตามกี้อยู่
“เอ่อ....อ๋อ กี้มันเห็นเสื้อตรงโน้นลดราคาน่ะ ไปดูดิ”วุ้นรีบพูดแทน
“ไหน ไม่เห็นมีเลยอ่ะกี้” ฟาเริ่มโวยวาย
กี้มองหน้าเพลินแล้วพยักหน้า
“จริงๆนะจ๊ะ ฟาลองไปดูสิ”เพลินย้ำ
“ไม่เอาอ่ะไปทางนี้ดีกว่า” ฟาหันหน้ากลับไป
ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า คงทำให้ใจฟาล่องลอยไปไกลแล้วแน่ๆ
ภาพที่พี่ครามกำลังยื่นช่อดอกไม้แสนสวยที่ฟาหวังว่าจะได้ครอบครองให้กับรุ่นพี่ที่ฟาเองก็รู้จัก พี่ส้มนั่นเอง .......มือของพี่ครามจับมือของพี่ส้มแล้วพูดอะไรบางอย่าง ฟาเองก็ไม่ได้ยินหรอก แต่เพราะอะไรไม่รู้ฟาถึงหันหลังกลับไปโดยที่ไม่พูดอะไรซักคำ
“ฟา....เราไม่อยากให้เธอเห็นภาพนี้เลยนะ” วุ้นพูด
ฟายิ้ม ก่อนจะพูดว่า “แล้วไงหล่ะ เห็นก้อเห็น ชั้นไม่เป็นไรซักหน่อย เห็นมั้ย??”
“ไม่เอาน่าฟา ถามจริงนะ เป็นไรรึปล่าว”กี้ไม่ลดความพยายาม
“จิงๆน้ะ แกดูปากชั้นนะ ช้านนน ม่ายยยย เป็นนนน รายยยย อิอิ” ฟายิ้มออกมาอย่างร่าเริง
“ชั้นก้อแค่ปลื้มพี่เค้าเอง ก้อพี่เค้าเป็นคนดี น่ารัก ก้อแค่นั้น ชั้นไม่ได้คิดมากนี้ซักหน่อย พวกเธอก้อรู้นี่....” ฟาพูดเสริม แล้วก้อจูงมือเพื่อนๆไปหน้าโรงหนัง
ความคิดเห็น