คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 เหงา .
Chapter 1 เหงา….
แสงแดดยามบ่ายอ่อนๆที่ส่องลงมากระทบกับสนามหญ้าสีเขียว ทำให้สวนดอกไม้แห่งนี้ดูสดใส ดอกกุหลาบและดอกเยอบีร่าบานสะพรั่งแข่งกันอยู่รอบๆชิงช้าเก่าๆซึ่งมีหญิงสาวนั่งอยู่และมองดูดอกไม้เหล่านั้นอย่างพอใจ
"ฮ่าๆๆๆ.....นี่ แกจำเสียงชั้นไม่ได้จิงๆหรอเนี่ย???? นี่ยัยฟา มัวทามรายอยู่เนี่ยยยย"
"อ่าว...นึกว่าครายยย วุ้นน้อยเองหย๋อ???" ฟาพูดเสียงหวาน
"จ้า....รู้แล้วน่า พรุ่งนี้ไปเที่ยวป่ะ อยู่บ้านเบื่ออ่ะ ไม่มีรายทามเลย"
"อื้ม....โอเค ง้านพรุ่งนี้เจอกันหน้าเมเจอร์เลยละกาน สิบเอ็ดโมงน้าจ๊ะ ที่ร๊ากกก"
"จ้า...เทคแคร์น้ะ จุ๊บๆ" วุ้นส่งเสียงหวานเป็นการบอกลา
พระอาทิตย์ส่องแสงแบบนี้อีกแล้ว ไม่ชอบเลย จ้าตาชะมัด คนเค้ากำลังหลับฝันดีอยู่
ฟาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ ตายังหลับอยู่เลย
"ฮัลโหล" ฟากรอกเสียงลงไป
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"กี่โมงแล้วเนี่ยยยย" ฟาพึมพำ ในขณะที่คว้าเอาผ้าเช็ดตัวมาพาดไหล่แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
..........สี่สิบนาทีผ่านไป.............
ฟาก้อเดินลงมาพร้อมกับกระเป๋าสีขาวที่เข้ากันได้ดีกับเสื้อสีชมพูอ่อนๆและกางเกงยีนสีซีดๆ เธอฮัมเพลงอยู่ในคอ และเดินเข้ามาในห้องครัว
ว้ายยยยย...........น้องหมาจายร้ายยยย ไม่น้า ฟาหิวข้าวจาตายอยู่แล้ว
"เอ๋...เมื่อกี้แม่ว่าอะไรนะคะ รถฟาไม่อยู่แล้วหรอ"
"อืม ช่าย....ตั้งแต่เช้า แม่ก็ไม่เห็นแล้ว"
โอ้ยยยย จาบ้าตายย ทามงายดีเนี่ย ฟายเอาไปแน่เลยอ่ะ น้องชายตัวร้าย หล่อซะปล่าว เอารถเราไปเฉยเลย แล้วเราจาไปไงเนี่ย
"ฮัลโหล กี้จ๋า มารับเค้าหน่อยดิ"
"ก้อฟายอ่ะดิ เอารถช้านไปน่ะ น้าแกนะ มารับหน่อยจิ"
"โอ้ย รถมันติดอ่ะ ไกลก้อไกล ชั้นไปก้อไม่เจอน้องฟายสุดที่รักอ่ะดิ งั้นแกขึ้นรถมาเองเลยไม่ได้หรอ นะนะ"
"ยังจาอยากเจอไอ่ฟายอีก โอ้ยเบื่อจิง ช้านยกให้แกเลยก้อได้ ฟายน่ะ งั้นเดี๋ยวชั้นไปเองก้อได้ เจอกันน้ะ บายๆ"
งั้นคงต้องขึ้นรถไปเองจริงๆแหละ ใจร้ายจิงๆเล้ยยยยนะยัยกี้...........
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
"ตกลงว่าเธอนั้นรักช้านนน หรือมันแค่ขำๆ....." เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น
"ตกลงว่าเธอนั้นรักช้านนน หรือมันแค่ขำๆ....." เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น
"ตกลงว่าเธอนั้นรักช้านนน หรือมันแค่ขำๆ....." เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น
"สวัสดีค่ะ..."
"สวัสดีค่ะ..."
"สวัสดีค่ะ..."
"คือ...โทรมาจากองค์การอ่ะค่ะ คือ คุณไม่ได้จ่ายค่าไฟฟ้ามาสามเดือนแล้วค่ะ ทางเราคงต้องตัดไฟไประยะหนึ่งนะคะ" อีกฝั่งพูดมาด้วยความรวดเร็ว
"คือ...โทรมาจากองค์การอ่ะค่ะ คือ คุณไม่ได้จ่ายค่าไฟฟ้ามาสามเดือนแล้วค่ะ ทางเราคงต้องตัดไฟไประยะหนึ่งนะคะ" อีกฝั่งพูดมาด้วยความรวดเร็ว
"คือ...โทรมาจากองค์การอ่ะค่ะ คือ คุณไม่ได้จ่ายค่าไฟฟ้ามาสามเดือนแล้วค่ะ ทางเราคงต้องตัดไฟไประยะหนึ่งนะคะ" อีกฝั่งพูดมาด้วยความรวดเร็ว
"เอ่อ....หรอค้ะ" เธอรับคำสั้นๆด้วยความงงปนตกใจเล็กๆ
"เอ่อ....หรอค้ะ" เธอรับคำสั้นๆด้วยความงงปนตกใจเล็กๆ
"เอ่อ....หรอค้ะ" เธอรับคำสั้นๆด้วยความงงปนตกใจเล็กๆ
"ช้านชื่อขนมวุ้นย่ะ ไม่ได้ชื่อวุ้นน้อย เอ่อ แล้วนี่ เบอร์ใหม่ช้านน้ะ เมมโด้ยยย"
"ช้านชื่อขนมวุ้นย่ะ ไม่ได้ชื่อวุ้นน้อย เอ่อ แล้วนี่ เบอร์ใหม่ช้านน้ะ เมมโด้ยยย"
"ช้านชื่อขนมวุ้นย่ะ ไม่ได้ชื่อวุ้นน้อย เอ่อ แล้วนี่ เบอร์ใหม่ช้านน้ะ เมมโด้ยยย"
"ก้อดีนะ ชวนกี้กะเพลินไปด้วยดีกว่าเนอะ"
"ก้อดีนะ ชวนกี้กะเพลินไปด้วยดีกว่าเนอะ"
"ก้อดีนะ ชวนกี้กะเพลินไปด้วยดีกว่าเนอะ"
ฟายิ้มให้กับความน่ารักของเพื่อนคนนี้และคิดถึงเพื่อนคนอื่นๆที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือน
ฟายิ้มให้กับความน่ารักของเพื่อนคนนี้และคิดถึงเพื่อนคนอื่นๆที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือน
ฟายิ้มให้กับความน่ารักของเพื่อนคนนี้และคิดถึงเพื่อนคนอื่นๆที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือน
...................เช้าวันใหม่...........................
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆ กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆ กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆ กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
เฮ้ย.....รับแล้วนี่ ทำไมยังไม่หยุดร้องอ่า
เฮ้ย.....รับแล้วนี่ ทำไมยังไม่หยุดร้องอ่า
เฮ้ย.....รับแล้วนี่ ทำไมยังไม่หยุดร้องอ่า
"ฟา....ลูก ตั้งนาฬิกาไว้ยังไม่ตื่นอีกหรอ" เสียงแม่ตะโกนจากชั้นล่างขึ้นมา
"ฟา....ลูก ตั้งนาฬิกาไว้ยังไม่ตื่นอีกหรอ" เสียงแม่ตะโกนจากชั้นล่างขึ้นมา
"ฟา....ลูก ตั้งนาฬิกาไว้ยังไม่ตื่นอีกหรอ" เสียงแม่ตะโกนจากชั้นล่างขึ้นมา
เอ่อ....ใช่ เสียงนาฬิกานี่หน่า ไอ่เราก้อเผลอลืมทุกทีเลยยยยย
เอ่อ....ใช่ เสียงนาฬิกานี่หน่า ไอ่เราก้อเผลอลืมทุกทีเลยยยยย
เอ่อ....ใช่ เสียงนาฬิกานี่หน่า ไอ่เราก้อเผลอลืมทุกทีเลยยยยย
คิคิ....ทำไงได้หละเนอะ ก้อเพิ่งได้มือถือใหม่ที่เรียกเข้าเป็นเอ็มพีสามได้นี่ มันก้อเลยไม่คุ้นเคย ฟาคิด พร้อมกับยิ้มกับความขี้ลืมของเธอ
คิคิ....ทำไงได้หละเนอะ ก้อเพิ่งได้มือถือใหม่ที่เรียกเข้าเป็นเอ็มพีสามได้นี่ มันก้อเลยไม่คุ้นเคย ฟาคิด พร้อมกับยิ้มกับความขี้ลืมของเธอ
คิคิ....ทำไงได้หละเนอะ ก้อเพิ่งได้มือถือใหม่ที่เรียกเข้าเป็นเอ็มพีสามได้นี่ มันก้อเลยไม่คุ้นเคย ฟาคิด พร้อมกับยิ้มกับความขี้ลืมของเธอ
"หิวจังเลย แม่จ๋า มีไรกินมั่งคะ" ฟาอ้อน
"หิวจังเลย แม่จ๋า มีไรกินมั่งคะ" ฟาอ้อน
"หิวจังเลย แม่จ๋า มีไรกินมั่งคะ" ฟาอ้อน
"อ่าว....ฟายังไม่ไปหรอลูก แม่นึกว่าฟาออกไปแล้ว เห็นรถไม่อยู่ แม่เลยเอาคลุกข้าวให้ชินชินแล้วแหละ"
"อ่าว....ฟายังไม่ไปหรอลูก แม่นึกว่าฟาออกไปแล้ว เห็นรถไม่อยู่ แม่เลยเอาคลุกข้าวให้ชินชินแล้วแหละ"
"อ่าว....ฟายังไม่ไปหรอลูก แม่นึกว่าฟาออกไปแล้ว เห็นรถไม่อยู่ แม่เลยเอาคลุกข้าวให้ชินชินแล้วแหละ"
"หา....ฟา แกยังอยู่บ้านอยู่หรอ"ยัยป๊อกกี้โวยวายลั่นเลย
"หา....ฟา แกยังอยู่บ้านอยู่หรอ"ยัยป๊อกกี้โวยวายลั่นเลย
"หา....ฟา แกยังอยู่บ้านอยู่หรอ"ยัยป๊อกกี้โวยวายลั่นเลย
แสงแดดยามบ่ายอ่อนๆที่ส่องลงมากระทบกับสนามหญ้าสีเขียว ทำให้สวนดอกไม้แห่งนี้ดูสดใส ดอกกุหลาบและดอกเยอบีร่าบานสะพรั่งแข่งกันอยู่รอบๆชิงช้าเก่าๆซึ่งมีหญิงสาวนั่งอยู่และมองดูดอกไม้เหล่านั้นอย่างพอใจ
"ตกลงว่าเธอนั้นรักช้านนน หรือมันแค่ขำๆ....." เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น
"ตกลงว่าเธอนั้นรักช้านนน หรือมันแค่ขำๆ....." เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น
"ตกลงว่าเธอนั้นรักช้านนน หรือมันแค่ขำๆ....." เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น
"สวัสดีค่ะ..."
"สวัสดีค่ะ..."
"สวัสดีค่ะ..."
"คือ...โทรมาจากองค์การอ่ะค่ะ คือ คุณไม่ได้จ่ายค่าไฟฟ้ามาสามเดือนแล้วค่ะ ทางเราคงต้องตัดไฟไประยะหนึ่งนะคะ" อีกฝั่งพูดมาด้วยความรวดเร็ว
"คือ...โทรมาจากองค์การอ่ะค่ะ คือ คุณไม่ได้จ่ายค่าไฟฟ้ามาสามเดือนแล้วค่ะ ทางเราคงต้องตัดไฟไประยะหนึ่งนะคะ" อีกฝั่งพูดมาด้วยความรวดเร็ว
"คือ...โทรมาจากองค์การอ่ะค่ะ คือ คุณไม่ได้จ่ายค่าไฟฟ้ามาสามเดือนแล้วค่ะ ทางเราคงต้องตัดไฟไประยะหนึ่งนะคะ" อีกฝั่งพูดมาด้วยความรวดเร็ว
"เอ่อ....หรอค้ะ" เธอรับคำสั้นๆด้วยความงงปนตกใจเล็กๆ
"เอ่อ....หรอค้ะ" เธอรับคำสั้นๆด้วยความงงปนตกใจเล็กๆ
"เอ่อ....หรอค้ะ" เธอรับคำสั้นๆด้วยความงงปนตกใจเล็กๆ
"ฮ่าๆๆๆ.....นี่ แกจำเสียงชั้นไม่ได้จิงๆหรอเนี่ย???? นี่ยัยฟา มัวทามรายอยู่เนี่ยยยย"
"อ่าว...นึกว่าครายยย วุ้นน้อยเองหย๋อ???" ฟาพูดเสียงหวาน
"ช้านชื่อขนมวุ้นย่ะ ไม่ได้ชื่อวุ้นน้อย เอ่อ แล้วนี่ เบอร์ใหม่ช้านน้ะ เมมโด้ยยย"
"ช้านชื่อขนมวุ้นย่ะ ไม่ได้ชื่อวุ้นน้อย เอ่อ แล้วนี่ เบอร์ใหม่ช้านน้ะ เมมโด้ยยย"
"ช้านชื่อขนมวุ้นย่ะ ไม่ได้ชื่อวุ้นน้อย เอ่อ แล้วนี่ เบอร์ใหม่ช้านน้ะ เมมโด้ยยย"
"จ้า....รู้แล้วน่า พรุ่งนี้ไปเที่ยวป่ะ อยู่บ้านเบื่ออ่ะ ไม่มีรายทามเลย"
"ก้อดีนะ ชวนกี้กะเพลินไปด้วยดีกว่าเนอะ"
"ก้อดีนะ ชวนกี้กะเพลินไปด้วยดีกว่าเนอะ"
"ก้อดีนะ ชวนกี้กะเพลินไปด้วยดีกว่าเนอะ"
"อื้ม....โอเค ง้านพรุ่งนี้เจอกันหน้าเมเจอร์เลยละกาน สิบเอ็ดโมงน้าจ๊ะ ที่ร๊ากกก"
"จ้า...เทคแคร์น้ะ จุ๊บๆ" วุ้นส่งเสียงหวานเป็นการบอกลา
ฟายิ้มให้กับความน่ารักของเพื่อนคนนี้และคิดถึงเพื่อนคนอื่นๆที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือน
ฟายิ้มให้กับความน่ารักของเพื่อนคนนี้และคิดถึงเพื่อนคนอื่นๆที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือน
ฟายิ้มให้กับความน่ารักของเพื่อนคนนี้และคิดถึงเพื่อนคนอื่นๆที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือน
...................เช้าวันใหม่...........................
พระอาทิตย์ส่องแสงแบบนี้อีกแล้ว ไม่ชอบเลย จ้าตาชะมัด คนเค้ากำลังหลับฝันดีอยู่
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆ กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆ กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆ กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
ฟาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ ตายังหลับอยู่เลย
"ฮัลโหล" ฟากรอกเสียงลงไป
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ"
เฮ้ย.....รับแล้วนี่ ทำไมยังไม่หยุดร้องอ่า
เฮ้ย.....รับแล้วนี่ ทำไมยังไม่หยุดร้องอ่า
เฮ้ย.....รับแล้วนี่ ทำไมยังไม่หยุดร้องอ่า
"ฟา....ลูก ตั้งนาฬิกาไว้ยังไม่ตื่นอีกหรอ" เสียงแม่ตะโกนจากชั้นล่างขึ้นมา
"ฟา....ลูก ตั้งนาฬิกาไว้ยังไม่ตื่นอีกหรอ" เสียงแม่ตะโกนจากชั้นล่างขึ้นมา
"ฟา....ลูก ตั้งนาฬิกาไว้ยังไม่ตื่นอีกหรอ" เสียงแม่ตะโกนจากชั้นล่างขึ้นมา
เอ่อ....ใช่ เสียงนาฬิกานี่หน่า ไอ่เราก้อเผลอลืมทุกทีเลยยยยย
เอ่อ....ใช่ เสียงนาฬิกานี่หน่า ไอ่เราก้อเผลอลืมทุกทีเลยยยยย
เอ่อ....ใช่ เสียงนาฬิกานี่หน่า ไอ่เราก้อเผลอลืมทุกทีเลยยยยย
คิคิ....ทำไงได้หละเนอะ ก้อเพิ่งได้มือถือใหม่ที่เรียกเข้าเป็นเอ็มพีสามได้นี่ มันก้อเลยไม่คุ้นเคย ฟาคิด พร้อมกับยิ้มกับความขี้ลืมของเธอ
คิคิ....ทำไงได้หละเนอะ ก้อเพิ่งได้มือถือใหม่ที่เรียกเข้าเป็นเอ็มพีสามได้นี่ มันก้อเลยไม่คุ้นเคย ฟาคิด พร้อมกับยิ้มกับความขี้ลืมของเธอ
คิคิ....ทำไงได้หละเนอะ ก้อเพิ่งได้มือถือใหม่ที่เรียกเข้าเป็นเอ็มพีสามได้นี่ มันก้อเลยไม่คุ้นเคย ฟาคิด พร้อมกับยิ้มกับความขี้ลืมของเธอ
"กี่โมงแล้วเนี่ยยยย" ฟาพึมพำ ในขณะที่คว้าเอาผ้าเช็ดตัวมาพาดไหล่แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
..........สี่สิบนาทีผ่านไป.............
ฟาก้อเดินลงมาพร้อมกับกระเป๋าสีขาวที่เข้ากันได้ดีกับเสื้อสีชมพูอ่อนๆและกางเกงยีนสีซีดๆ เธอฮัมเพลงอยู่ในคอ และเดินเข้ามาในห้องครัว
"หิวจังเลย แม่จ๋า มีไรกินมั่งคะ" ฟาอ้อน
"หิวจังเลย แม่จ๋า มีไรกินมั่งคะ" ฟาอ้อน
"หิวจังเลย แม่จ๋า มีไรกินมั่งคะ" ฟาอ้อน
"อ่าว....ฟายังไม่ไปหรอลูก แม่นึกว่าฟาออกไปแล้ว เห็นรถไม่อยู่ แม่เลยเอาคลุกข้าวให้ชินชินแล้วแหละ"
"อ่าว....ฟายังไม่ไปหรอลูก แม่นึกว่าฟาออกไปแล้ว เห็นรถไม่อยู่ แม่เลยเอาคลุกข้าวให้ชินชินแล้วแหละ"
"อ่าว....ฟายังไม่ไปหรอลูก แม่นึกว่าฟาออกไปแล้ว เห็นรถไม่อยู่ แม่เลยเอาคลุกข้าวให้ชินชินแล้วแหละ"
ว้ายยยยย...........น้องหมาจายร้ายยยย ไม่น้า ฟาหิวข้าวจาตายอยู่แล้ว
"เอ๋...เมื่อกี้แม่ว่าอะไรนะคะ รถฟาไม่อยู่แล้วหรอ"
"อืม ช่าย....ตั้งแต่เช้า แม่ก็ไม่เห็นแล้ว"
โอ้ยยยย จาบ้าตายย ทามงายดีเนี่ย ฟายเอาไปแน่เลยอ่ะ น้องชายตัวร้าย หล่อซะปล่าว เอารถเราไปเฉยเลย แล้วเราจาไปไงเนี่ย
"ฮัลโหล กี้จ๋า มารับเค้าหน่อยดิ"
"หา....ฟา แกยังอยู่บ้านอยู่หรอ"ยัยป๊อกกี้โวยวายลั่นเลย
"หา....ฟา แกยังอยู่บ้านอยู่หรอ"ยัยป๊อกกี้โวยวายลั่นเลย
"หา....ฟา แกยังอยู่บ้านอยู่หรอ"ยัยป๊อกกี้โวยวายลั่นเลย
"ก้อฟายอ่ะดิ เอารถช้านไปน่ะ น้าแกนะ มารับหน่อยจิ"
"โอ้ย รถมันติดอ่ะ ไกลก้อไกล ชั้นไปก้อไม่เจอน้องฟายสุดที่รักอ่ะดิ งั้นแกขึ้นรถมาเองเลยไม่ได้หรอ นะนะ"
"ยังจาอยากเจอไอ่ฟายอีก โอ้ยเบื่อจิง ช้านยกให้แกเลยก้อได้ ฟายน่ะ งั้นเดี๋ยวชั้นไปเองก้อได้ เจอกันน้ะ บายๆ"
งั้นคงต้องขึ้นรถไปเองจริงๆแหละ ใจร้ายจิงๆเล้ยยยยนะยัยกี้...........
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น