ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฮีโร่..รักที่ใช่ใกล้ๆตัว

    ลำดับตอนที่ #6 : เพื่อนกูรักมึงว่ะ

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.ย. 53


    "ฮีโร่..รักที่ใช่ใกล้ๆตัว"

    ..Tono Said..

    ห้าวววว ท้องฟ้าชั่งแจ่มใส
    อีกไม่กี่วันแล้วสินะ มหาลัยก็จะเปิดแล้ว โชคดีจริงๆที่ผมเรียนที่เดียวกับริทพอดี ^ ^
    "พี่โตโน่ เช้านี้จะกินอะไรดี บอกริท เดี๋ยวริททำให้"ริทถามผมแล้วเดินเข้าห้องครัว
    "อืม..กินริทได้ป่ะ"ผมพูดจบพร้อมเดินไปหอมแก้มคนข้างๆ
    "บ้า!><"ริทหันมาทุบอกแล้วปลีกตัวหนี
    "55 พี่ล้อเล่นพี่ไม่กินริทหรอก พี่จะกินริทก็ต่อเมื่อ..."ผมเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆจนจมูกชนกัน
    "ริทจะให้พี่กิน"><ดูสิ ริทหน้าแดงหมดแล๊ว
    "ริทไม่ให้พี่กินหรอก พี่ไม่ใช่แฟนริทซะหน่อย"O.Oคำพูดนี้ทำเอาผมช็อค ทำไมริทพูดคำนี้แล้วตัวผมเหมือนชาไปทั้งตัวT^Tแต่ก็จริงอย่างที่ริทพูด ผมจะกินริทได้ยังไงในเมื่อเราไม่ได้เป็นแฟนกัน..ผมรีบเอาหน้าออกห่างและเดินไปนั่งที่โซฟาอย่างเงียบ
    ไม่มีการสนทนาใดๆเกิดขึ้นระหว่างผมกับริท ปกติถึงแม้เราจะอยู่คนะส่วนของห้อง แต่เราก็จะคุยกันตลอด ทำไม..ทำไมผมต้องแคร์ แค่คำพูดของริท พี่ไม่ใช่แฟนริทซะหน่อย  มันวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเวลา ทำไมผมไม่ชอบให้ริทพูดแบบนี้ ทำไม??

    ..Rit Said..

    ผมอยากตบปากตัวเองสักพันครั้งจริงๆเลย ผมไม่น่าพูดออกไปแบบนั้นเลย ผมก็แค่จะพูดเล่นๆไม่คิดว่าพี่เขาจะ...โกรธ(รึป่าว)ผมกำลังถามตัวเอง ว่าทำไมผมพูดแบบนั้นแล้วพี่เขาต้องทำหน้าแบบนั้นแล้วทำกิริยาแบบนั้นกับผมด้วย แบบนี้เขาเรียกว่า..น้อยใจ...ไม่ใช่หรอ
    แต่พี่โตโน่จะน้อยใจทำไม ถ้าพี่เขาไม่ได้...
    ผมทำอาหารแบบไม่ได้ตั้งใจเท่าไหร่ เพราะมัวแต่รอให้พี่โตโน่เรียกผม คุยกับผม บางครั้งก็เดินไปแอบมองเขาบ้าง เขาเป็นอะไรไปT^T

    "....."ผมเดินไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วนั่งบนโซฟาข้างๆพี่โตโน่ แต่กลับไม่มีเสียงทักใดๆทั้งสิ้น พี่โตโน่ยังคงมองไปทางหน้าต่าง
    ผมค่อยๆเอามือไปวางบนบ่าของพี่โตโน่
    "อะ..อ่าวริท"พี่โตโน่สะดุ้งเล็กน้อย นี่พี่เขาใจลอยหรอเนี้ย
    "ไปกินข้าวกันเหอะ ริทเตรียมโต๊ะเสร็จแล้ว"ผมหันไปยิ้มให้พี่เค้า แต่ทำไมพี่เค้าหลบสายตาอ่ะ
    "อื้ม!"พี่โตโน่พูดจบก็เดินตรงไปทางห้องครัว
    บรรยากาศบนโต๊ะเงียบเหมือนป่าช้า ไม่มีการสนทนาใดๆทั้งสิ้น และที่สำคัญพี่โตโน่ไม่สบตาผมเลยทั้งๆที่ผมจ้องเขาแท้ๆ

    "พี่อิ่มแล้วล่ะ"พี่โตโน่หยิบแก้วน้ำมาดื่มและเดินออกจากห้องครัวไปเปิดทีวีดู   ผมไม่สบายใจเลย ผมอยากถาม อยากระบายแต่ใจผมไม่กล้าพอ ผมจัดการเก็บโต๊ะ และจัดการทำความสะอาด

    ..Tono Said..

    นี่ผมกำลังทำอะไรอยู่ หัวใจผมอยากบอกรักริทแทบตายแต่ทำไมร่างกายถึงได้ทำตัวห่างเหิน ผมควรทำยังไงดีT^T
    ผมนั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ เปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ จนมาถึงช่องหนังช่องโปรดของริท
    "ค่ะ เป็นยังไงบ้างค่ะกับภาพยนตร์เรื่องรักมหาปลัยหวังว่าท่านผู้ชมคงชอบกันนะค่ะ และช่วงต่อไปค่ะ เราจะทำเสนอความรักในรูปแบบเพศเดียวกัน แต่มีความหมายลึกซึ้งและกินใจท่านผู้ชมหลายๆท่าน ในภาพยนตร์เรื่อง เพื่อนกูรุกมึงว่ะ งั้นไม่รอช้าเราไปดูกันเล๊ยค๊า.." พิธีกรสาวสวยพูดแนะนำหนัง เพื่อนกูรักมึงว่ะ ชื่อคุ้นๆนะ น่าจะสนุกงั้นผมดูช่องนี้แหละ

    ริทเดินมาล้มตัวนอนข้างบนแล้วเอาหัวมานอนบนตัก เขาจะมาไม้ไหนเนี้ย รู้มั้ยหัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว><
    ริมเอื้มมือไปจับมือผมมาตั้งบนหัวตัวเอง มันคือความหมายซึ่งเรารู้กันคือ เค้าต้องการให้ผมลูบผม เมื่อริทต้องการผมก็พร้อมที่จะทำทุกอย่างให้เพื่อให้ริทมีความสุข  ผมค่อยลูบเส้นผมของริทอย่างเบามือ ริทยังคงดูหนังต่อไป...

    "ฮึก...ฮือ..ฮึกT^T"ผมได้ยินเสียงสะอื้นจากคนที่นอนบนตักผม ผมรีบชะโงกหน้าไปดู ริทร้องไห้ทำไม!!!!!!
    "ริทเป็นอะไร" ผมถามริมแล้วเกลี่ยน้ำตาบนแก้มริทอย่างเบามือ
    "พี่ดูสิ พระเอกโดนยิงอ่ะ แล้วพระเอกก็คอยทำแผล คอยดูแล โคตรซึ้งเลยว่ะ ดีนะที่พระเอกไม่ตาย ถ้าพระเอกตายพระเอกต้องอยู่ไม่ได้แน่เลย ฮืออออ ถ้าพระเอกหนีพระเอกไป พระเอกก็ต้องอยู่ไม่ได้แน่เลย"อย่าพึ่ง งงครับ ทุกคนคงรู้ว่ามันคือ ชายรักชาย ริทเขาคงใช้สรรพนามไม่ถูก เลยเรียกพระเอกไปหมด..ริทเอ๋ย
    "ริทก็อย่าทิ้งพี่นะ..เพราะถ้าริททิ้งพี่..พี่ก็คงอยู่ไม่ได้เหมือนกัน"ริทหันหน้ากลับมามองผม น้ำตาของริทเริ่มไหลเพิ่มขึ้น ผมค่อยๆใช้นิ้วเกลี่ยน้ำตาที่อาบแก้มริทเบาๆ  ก่อนจะส่งยิ้มให้กันและกัน^ ^

    "หยี๋..เอากันบนดาดฟ้าเนี้ยนะ ไม่หนาวตายหรือไง"ริทพูดออกมา เหอะผมก็ว่าแบบนั้นแหละ
    "ริท พูดแบบนั้นได้ยังไง"ผมถาม
    "ก็พี่ดูมันทำดิ ในห้องก็มี บนดาดฟ้ามันโจ่งแจ้งเกินไป แถมบรรยากาศยังน่ากลัวอีก"
    "เรื่องแบบนี้อ่ะ สถานที่มันไม่เกี่ยวหรอกนะริท ถ้าคนสองคนพร้อม ตรงไหนสถานที่ไหนมันก็ได้ทั้งนั้นแหละ มันไม่แปลกหรอกนะที่เขาจะมอบความรักให้กันในที่แบบนี้ ริทยังเด็ก ริทไม่เข้าใจหรอก"
    "เด็กอะไรเล่า ริทห่างจากพี่แค่2ปีเองนะ ริทเข้าใจหรอกน่า"ริทหันมาทำหน้าบึ้งใส่
    "ครับๆๆ พี่รู้แล้วว้าริทเข้าใจ ดูต่อดีกว่า ห้ามร้องอีกนะ เพราะพี่ไม่อยากเห็นน้ำตาริทเอง"ผมขยี้ผมริทเบาๆ
    "ครับ ริทจะพยายามน๊า..><"ผมดูหนังต่อแต่ก็ไม่ลืมที่จะลูบผมริท
    ตอนนี้ทุกอย่างกำลังกลับมาเหมือนเดิม ผมจะทำให้ริทมีความสุข ผมจะดูแลริทตลอดไปไม่ว่าริทจะให้ผมอยู่ฐานะอะไรก็ตาม

     ______________________________________
    หากผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี้ด้วย
    บางคนอาจเคยดูเรื่อง เพื่อนกูรักมึงว่ะ ไรเตอร์อยากจะบอกว่า
    บางตอนของเรื่องไรเตอร์ก็คิดเองนะคะ ไม่ได้มีในหนังจริงๆ
    ยังไงก็ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ      1เม้น=1กำลังใจ
    ..หางแมว..
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×