ฮีโร่..รักที่ใช่ใกล้ๆตัว

ลำดับตอนที่ #5 : ปกป้อง

"ฮีโร่..รักใช่ใกล้ๆตัว"

..Rit Said..

ห้าววววว� ผมค่อยๆลืมตา ชั่งเป็นเช้าที่สดชื่นจริงๆ ผมกำลังจะลุกขึ้นแต่เหมือนมีอะไรมาทับบนตัวผมอยู่ เอ่อ..จริงสิก็เมื่อคืนพี่โตโน่นอนกอดผมทั้งคืนเลยนี่น่า..>< จะทำไงดี ไม่อยากให้พี่เขาตื่นเลย ผมหันหน้าไปจ้องหน้าบุคคลตรงข้ามที่กำลังหลับอยู่ คนอะไรไม่รู้ขนาดหลับยังน่ารักเล๊ย จะผิดไหมถ้าผมอยากหอมแก้มพี่เขาบ้าง ผมคอยๆเลือกหน้าเข้าไป..เข้าไป..เข้าไป..เข้าไปจนจมูกชนกันแล๊ว
"อ่าวริท!ตื่นแล้วหรอ"
"เห้ยO.O"ผมสะดุ้งถึงกับต้องอุทานออกมา มาตื่นอะไรตอนนี้เนี้ย ตกใจหมดเลย ผมรีบเอาแขนพี่โตโน่ออกแล้วลุกขึ้นเข้าห้องน้ำ
ผมออกมาจากห้อองน้ำก็ยังเห็นพี่โตโน่นอนคลุมโป่งอยู่ เห้อออ..นึกถึงเมื่อกี้แล้วยังตกใจไม่หาย เกือบไปแล้วเชียว
ผมเดินตรงไปที่ห้องครัว วันนี้ผมขอเป็นเชฟแล้วกัน เพราะดูจากท่าทางของพี่โตโน่ น่าจะทำอาหารไม่เป็น ขืนผมไม่ทำเราต้องอดตายกันแน่ๆ
ผมทำอาหารไปเรื่อยๆ หั่นๆ สับๆ หุงๆ ต้มๆ ผัดๆ 55
"ทำอะไรอยู่ครับ กินหอมเชียว"ฟอดดด ผมสะดุ้งเลกน้อย อะไรของพี่เขาเนี้ยอยู่ดีๆก็มากอดผมจากด้านหลังแล้วหอมแก้มเนีย><
"ก็..ทำอาหารเช้าไง"ผมเอียงหน้าไปบอก หน้ามัน..จะใกล้เกินไปแล้วนะ ผมรีบหันหน้ากลับไปที่เตาเหมือนเดิม
"ทำเป็นด้วยหรอเราเนี้ย"พี่โตโน่ถาม และกระชับกอดให้แน่นขึ้น ผมรู้สึกถึงแผ่งอกที่มากระทบแผ่นหลังน้อยๆของผม อบอุ่นอะไรแบบนี้><
"อ่าว..พี่อย่ามาดูถูกริทน๊า ริทชออบทำอาหารให้หม่าม๊ากินบ่อยๆ หม่าม๊ายังชมว่าอร่อยเลย"ผมพูดพร้อมเอื้อมหยิบช้อนมาตักน้ำซุปแล้วยื่นไปทางด้านหลัง
"พีโตโน่ลองชิมดูสิ ว่าอร่อยถูกใจพี่รึป่าว"
"เอ่อ..ริทเป่าให้หน่อยสิ๊ มันคงจะร้อนน่าดู"ผมอีกแหละ ผมพยักหน้าแล้วก็เป่า ผู๊....^O^
"อ่ะ"ผมป้อนให้พี่เขา
"อืม...อร่อยๆ ไม่น่าเชื่อเลยน่ะเนี้ย"เหอะๆ อย่าชมเยอะเดี๋ยวผมลอย
"จริงหรอ^ ^"ผมหันไปยิ้มให้
"ก็จริงนะสิ ต่อไปนี้พี่ต้องน้ำหนักขึ้นแน่เลย"จุ๊บ>0< เห้ยย� เขินนะเนี้ยพี่โตโน่นี่เชื่อเลยว่าได้ทุกที่ทุกเวลา555 ผมปิดแก๊สเรียบร้อยแต่ผมจะยกยังไงเนี้ย พีโตโน่ไม่ยอมปล่อยวซะที
"พี่โตโน่ ริทว่า..พี่ไปอาบน้ำดีกว่า เดี๋ยวริทจะได้เตรียมโต๊ะไว้ให้"ผมหันหน้าไปบอก
"ก็ได้ครับ"ผมโตโน่ขยี้หัวผมเบาๆก่อนจะเดินไปอาบน้ำ

..Tono Said..

55 มีความสุขโว้ย55 ตื่นมาก็เจอหน้าคนที่เราอยากเจอรู้สึกว่าชีวิตมีกำลังใจขึ้นเยอะเลย
เมื่อผมอาบน้ำเสร็จก็ไปกินข้าว
"โอ้ย..อิ่ม"ผมอุทานออกมา
"พี่โตโน่จะกินอะไรอีกรึป่าว เอาผลไม้มั้ย เดี๋ยวริทปอกให้หรือว่าเอาไออติมป่ะ เดี๋ยวริทหยิบให้ หรือน้ำผมไม้เดี๋ยวริทเทให้"T^Tซึ้ง55
"พี่อิ่มแล้วละ ถ้าริทจะกินริทก็กินเหอะ"ผมบอกกับริท
"งั้นริทเก็บโต๊ะแล้วนะ"ริทลุกขึ้นพร้อมเก็บจานไปที่ล้างจาน
"เดี๋ยวพี่ช่วยน๊า..."ผมลุกขึ้นตามพร้อมไปช่วยริท ปกติงานแบบนี้ผมทำเป็นี่ไหนกันเล่า ไม่เคยหยิบจับเองด้วยซ้ำ แต่ที่ผมทำเพราะผมไม่อยากให้ริทเหนื่อย
"พี่โตโน่ไปดูทีวีเหอะ เดี๋ยวริทล้างเองได้"ริทหันมาบอกขณะที่ล้างจานอยู่ ห่ะริทล้างจาน!!!
"เอ่อ...พี่ช่วยดีกว่านะ มาๆๆๆ"ผมเดินไปข้างริทแล้วล้างจาน ครั้งแรกในชีวิตผมเลยป่ะเนี้ย
เสร็จซะที� แล้วริทก็เดินไปดูหนังที่ซื้อมาเมื่อวาน ส่วนผมกำลังหาของไปกินเล่น
"อ่ะริท กินๆๆ"ผมวางขนมไว้บนโต๊ะหน้าโซฟา
"ขอบคุณครับ พี่โตโน่มาดูหนังด้วยกันสิ"ริทขยับที่นั่งให้
"ได้จ๊ะ"อิอิ ผมล้มตัวนอนบนโซฟา แต่ก็ไม่วายจะเอาหัวไปวางไว้บนตักนุ่มๆของริท แล้วหันหน้าไปดูหนัง
"เรื่องอะไรอะริท"ผมถามริทขณะที่เรื่องกำลังดำเนิน บรรยากาศเหมือนหนัง...
"อาฆาตทุกชาติไป!!!"กูว่าแล้ว หนังผีT^T เห็นผมเข้มแข็งแบบนี้ แต่ถ้าเป็นผี มันก็ต้องมีหวั่นไหวบ้าง55
"หนะ..หนังผีหรอริท ริทกลัวผีไม่ใช่หรอ"ผมเงยหน้าไปถาม
"แหะๆก็กลัวนะสิ กลัวมากๆด้วย แต่ก็อยากดูอ่ะ55"เหอะ แปลกๆแหะเด็กคนนี้
"แล้วริทไม่กลัว.ผีมาหาหรอ"ผมถามต่อ
"โฮฮฮ� ถ้ามาริทก็ไม่กลัวหรอก เพราะริทรู้ว่าพี่ต้องปกป้องริท ใช่ป่ะ"ริทก้มหน้ามาถามใกล้ๆ เหอะริทเอ๋ย??พี่สำคัญสำหรับริทจริงๆหรอเนี้ย� ปลื้มครับปลื้ม
"ค๊าบ..พี่จะปกป้องริทเอง"แล้วเราก็ดูหนังต่อ
ฉึก...ฉึก (เสียงริทแกะขนมอ่ะค่ะ ไม่ใช่หมูฉึกๆนะ)
"ริท ป้อนพี่มั้งสิ๊"ผมบอกกับริท แต่สายตายังคงดูหนังต่อไป
"อ้าปาก...อ้า.."><มีความสุข งั่มๆๆๆกินขนมจากมือริทเนี้ยโคตรอร่อยเลย หุหุ ดูหนังต่อดีกว่า

"แก!!แกฆ่าฉันแกทำให้ฉันต้องทนอยู่อย่างทุกข์ทรมาน ชาติไหนๆแกอย่าได้อยู่แบบสุขสงบเล๊ย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"
"ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"เสียงผมกับเสียงริทประสานกัน โอ้ย ตกใจหมดเลยเสียงเจ๊แกโคตตรหลอกหลอนเลย
"อย่าได้อยู่แบบสงบสุขเลย5555� 55555� 5555"กล้องค่อยๆซูมหน้าเจ๊แกเข้าไป หยี๋โคตรน่ากลัวอ่ะ ยังกะโดนรถทับ หมากัด โดนต่อย โดนเผา โดนหมักอยู่10ปี โอ๊ยบรรยาไม่ถูก สยดสยอง
"โอ๊ยยยยยย ริท!"โอ๊ยเจ็บๆๆๆ
"หะๆๆ เห้ยพี่โตโน่ริทขอโทษๆๆ"ริทรีบเอามือ ออกจากเส้นผมของผม ก็ก่อนหน้านี้อ่ะ ริทนั่งลูบหัวผมอยู่ดี พอกล้องซูมหน้าเจ็แกเท่านั้นแหละ จิกแล้วแทบหลุด คิดถูกคิดผิดว่ะ นอนบนตักริทเนี้ย(คิดถูกแล้วละ)T^T
"โอ๊ย.หัวล้านมั้ยเนี้ย จิกหัวแถบหลุด"ผมรีบลุกขึ้นจากตักแล้วลูบหัวตัวเอง
"ริทขอโทษครับ ก็มันน่ากลัวนี่"หึหึ ผมคิดออกแล้ว
"งั้น...ริทมานอนตักพี่มา!"ผมหันไปมองหน้าริท
"นอนได้หรอ??"ริทถามแบบเขินๆ นอนได้สิอยากให้นอนมากๆด้วย
"อ่าว เร็วๆสิริท เดี๋ยวก็ดูหนังไม่รู้เรื่องหรอก"ผมพูดพร้อมตบบนตักเอาเอง แล้วฝันก็เป็นจริง ริทล้มตัวนอนแล้ว เย้ๆๆ
"> <"หน้าผมกับริทตอนนี้ไม่ต่างกันเล๊ย
ผมนั่งลูบหัวริทเบาๆโอ๊ย..มีคามสุขจัง..ผมชักจะดูหนังไม่รู้เรื่องแล้วสิ เพราะค่อยแต่ก้มมองหน้าริทบ้าง มองหนังบ้าง ><ดูหนังสิว่ะไอ่โตโน่ ชั่งเป็นหนังผีที่น่ากลัว และมีควาสุขที่สุดเลย

____________________________
หากผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี้
ฝากฟิคเรื่อนี้ด้วยนะค่ะ
1คอมเม้น=1กำลังใจ
..หางแมว..