ฮีโร่..รักที่ใช่ใกล้ๆตัว

ลำดับตอนที่ #2 : จองแล้ว

"ฮีโร่..รักที่ใช่ใกล้ๆตัว"

..Tono Said..

เห้อ..ผมละปวดหัวกับริทจริ๊ง จริง แต่ก็เอาเถอะ ก็ผมรักของผมนี้น่า..เกือบตายไปแล้วมั้ยละเรา

ณ หอ
"สวัสดีค่ะ จองไว้รึยังค่ะ"พนักงานถาม
"ครับ ผมภาคินจองไว้แล้วค่ะ"ผมบอก
"อ่อ คุณภาคิน พัก 2 คนนะค่ะ ^ ^ "เอ๋?พนักงานยิ้มแปลก ๆนะเนี้ย ผมหันไปหาริท อ่าว!ทำหน้าตาอย่างกะไปหึงใครมางั้นแหละ
"ครับ เดี๋ยวให้คนยกของไปด้วยนะครับ"ผมบอก
"เอ่อ..แล้วจะพักนานมั้ยค๊ะ ^ ^"ถามถึงขนาดนี้เชียว
"อ่อ..ก็ยังไม่ทราบอ่ะครับ"ผมตอบ นี่ริทไม่คิดจะช่วยกันตอบบ้างรึไงเนี้ย
"เอ่อ..แล้วมาจากไหนค่ะเนี้ย มาเรียนที่นี่หรอ มาแค่2คนหรอค่ะเนี้ย ^ ^"เหอะ ถามเพื่อ?? มาส่งสายตาหวานอีก
"ค๊าบบบบ คุณพี่ จะถามอะไรนักหนา จะเอาเบอร์พี่ผมเลยป่ะ ส่งสายตาแทบจะกินพี่ผมอยู่แล้วเนี้ย เกรงใจกันหน่อยสิ"เหอะ พูดได้สักทีนะริท นึกว่าเป็นใบ้
"อุ้ย!ให้จริงหรอค่ะ ถ้าให้ก็เอาค๊ะ ยังไม่มีแฟนหรอ หล่อๆแบบนี้นึกว่ามีแล้วซะอีกนะเนี้ย ^ ^"อ่าวไหงพี่ก็เล่นกับไอ่ริทเนี้ย
"อ๋อ พี่ผมยังไม่มีแฟนหรอกครับ แต่มีคนจองแล้ว ไหนละครับกุญแจ ยืนจนจะเป็นหุ่นอยู่แล้วเนี้ย"เอ่อ...มีคนจองแล้ว??ใครมาจองผมตอนไหนเนี้ย
"หว่า..น่าเสียดายจัง มีคนจองซะแล้ว อ่ะนี่ค่ะกุญแจห้อง068ค่ะ"พี่พนักงานยื่นกุญแจให้ผม แต่ริทดันแย่งไปซะนี่
"ให้คนเยอะของมาด้วย"ริทพูดส่งท้ายพร้อม เดินนำหน้าผมไปขึ้นลิฟท์

"ริทรอพี่ด้วยสิ จะรีบไปไหนเนี้ย"แฮ่กๆจะรีบเดินไปไหนเนี้ย ผมตะโกนบอกริทที่ยืนรอลิฟท์อยู่
"พี่โตโน่ก็เร็วๆสิ มัวแต่หวานกับยัยนั้นอยู่ได้"ริทพูดพร้อมเดินเข้าลิฟท์
"หวานอะไรกันเล่า เค้าก็ถามปกติน่า คิดมากนะเรา"ผมเดินตามเข้าไปพร้อมกอดคอริท
"เชอะ!"ริทเบี่ยงหน้าหนี
"โอ๋..หึงหรอเนี้ย หรือ ว่าหวงพี่ หืม.."ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ
"ก็ทั้งหึง.ทั้งหวงนั้นแหละ"ริทยังคงหันหน้าหนี ><
ฟอออด ผมหอมแก้มริท น่ารักจริงๆเลย
"ขอบคุณนะครับ พี่..."ริทหันหน้ากลับมายิ้มให้ ผมค่อยๆเลื่อนใบหน้า..เลื่อนไป จนปลายจมูกชนกันแล๊ว
"พี่..ระ ระ..กะะ"

ปิ๊ง!!  เสียงลิฟท์เปิดทำให้ผมกับริทสะดุ้ง ทำไมถึงเร็วแบบนี้เนี้ย จะ..แล้วเชียวT^Tแต่..ทำไมผมร้อนหน้าแบบนี้เนี้ย?
อ่าวไหงริทรีบวิ่งออกไปล่ะ

"ริทรอพี่ด้วยสิ"ผมตะโกนบอกพร้อมวิ่งตามออกไป
แล้วเราก็มาหยุดที่หน้าห้อง 068

..Rit Said..

"จะรีบวิ่งมาทำไมละครับ หืม?"พี่โตโน่ยื่นหน้ามาข้างๆ หน้าผมร้อนหมดแล้วเนี้ย><
"เอ่อ...กุญแจอ่ะ กุญแจอยู่ไหน รีบๆเปิดสิ ริทร้อน"ผมรีบโวยวายเปลี่ยนเรื่อง
"อ่าว..ก็ริทเป็นคนแย่งพี่มาอ่า ก็อยู่ที่ริทสิ"อ่าวหรอ แหะๆ
ผมเอามันออกมาจากกระเป๋ากางเกงอย่างกระวนกระวาย
แค๊ก..แค๊ก..เคร้ง
"อ่าวๆ ไขดีๆสิ ไม่ต้องรีบ"พี่โตโน่บอก ผมทำกุญแจตก ทำไมมือผมมันสั่นแบบนี้เนี้ย ทำอะไรไม่ถูกแล๊ว
ผมก้มลงหยิบกุญแจ แต่..O - O
"โอ๊ย"เสียงอุทานของผมกับพี่โตโน่ ก็พี่โตโน่น่ะสิ จะก้มมาเก็บด้วยทำไมเล่า ผมเงยหน้าไปก็พบว่า สายตาผมดันไปสบตากับพี่โตโน่ซะแล้ว หน้าก็ห่างกันไม่ถึงเซน .
..............หลังจากที่ผมหลุดจากภวังค์ที่สายตาพี่โตโน่สะกดไว้ ผมก็รีบลุกขึ้น.............
และพี่โตโน่ก็ไขกุญแจ ฮุ้ว
เข้าห้องซะที  ว้าว....ใหญ่เหมือนกันนะเนี้ย แต่บ้านริทใหญ่กว่า55
ผมเดินสำรวจไปทั่วๆห้อง ก็มีห้องน้ำ  ห้องครัว ห้องนอน ห้องนั่งเล่น อืม ก็โอเค แต่โล่งๆไปหน่อย ไปชมวิวที่ระเบียงดีกว่า       เอ๊ะ..แล้วพี่โตโน่ละเนี้ย??

..Tono Said..

ก็อกๆๆ
"ของมาแล้วครับ คุณภาคิน"
"ค๊าบบ มาแล้วครับ"ผมรีบวิ่งไปเปิดประตู
"เอ่อ..กองไว้ตรงนี้แหละครับแล้วเดี๋ยวช่วยขึ้นมาจัดให้ผมด้วยนะครับ"ผมบอกพนักงาน (สบายไปมั้ยเนี้ย)
"ครับ นี่ครับกุญแจรถ"ผมรับกุญแจจากพนักงานและให้ทิปเล็กๆน้อยๆ
"ฝากโทรไปบอกม๊าฉันด้วยว่าฉันมาถึงแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง"ผมบอกกับพนักงาน ก็อย่างว่าอ่ะนะ ผมอ่ะรักม๊าจริงๆขนาดผมมาอยู่ที่นี่ยังสามารถใช้คนที่นี่ได้เลย55
"ครับคุณภาคิน"พนักงานพูดพร้อมเดินออกจากห้อง เอ๊ะ..ริทไปไหนเนี้ย  ผมเดินไปสำรวจรอบๆห้อง อืม..สบายใช้ได้
เอ๊ะ..นั่นไงริท ไปยืนทำอะไรที่ระเบียงคนเดียวเนี้ย ผมเลยเดินเข้าไปหา

"มายืนทำอะไรตรงนี้ ริท"ริทถึงกับสะดุ้ง เป็นอะไรรึป่าวเนี้ย
"เอ่อ..ป่าวแค่มาดูวิวอ่ะ"ริทตอบพร้อมทอดสายตามองวิว น่ารักจริงๆเล๊ย
"เออริท!ไหนพี่ของดูหัวสิ เป็นอะไรรรึป่าวเมื่อกี้ พี่ขอโทษนะ"ริทก้มหัวให้ผมดูอย่างว่าง่าย เป็นอะไรเนี้ย?
"อืม..ดีนะที่หัวไม่แตก พี่ขอโทษแล้วกัน ยังเจ็บอยู่รึป่าว"ผมจับหน้าขึ้นให้ขึ้นมาสบตา เขาเป็นอะไรเนี้ย เงียบๆตั้งแต่ออกมาจากลิฟท์แล้วนะ
".เอ่อ..ก็ยังเจ็บอยู่นิดๆอ่ ระ..ริทไม่เป็นอะไรหรอก แล้วพี่โตโน่เป็นอะไรรึป่าว"ริทถามผมอย่างตาแป๋ว โอ๊ยจะละลาย
"พี่ไม่เป็นอะไร ริทไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว พี่แค่เห็นริทเงียบๆอ่ะเลยถาม คือพี่..แค่"><ทำไมหน้าผมร้อนแบบนี้เนี้ย
"พี่โตโน่แค่อะไรหรอ??"ริทอย่างทำหน้าแบบนี้สิ พี่เก็บมันไว้ไม่อยู่แล้วนะ
"พี่แค่เป็นห่วงริทนะ><"เห้อ เขินชะมัด
"บ้า>.<"ริทตีหน้าอกผมเบาๆแล้วรีบเดินกลับไปในห้อง เขินละสิ๊..พี่ก็เขิน55

"ริท..ริทว่าห้องมันโล่งๆไปป่ะ"ผมเดินไปนั่งที่โซฟาใกล้ๆริท
"หรอ..อืม..โล่งมั้งไม่รู้สิ"ริทละสายตาจากการดูหนังมามองทั่วๆห้อง
"งั้นเย็นนี้เราไปซื้อของเข้าห้องกันน่ะ"ผมบอก พร้อมยื่นหน้าเข้าไป ทำไมเดี๋ยวนี้ชอบยื่นหน้าเข้าไปนะเรา
"จริงหรอ^ ^ไปครับไป"ริทหันมายิ้มอย่างดีใจ ผมอยากเห็นรอยยิ้มแบบนี้ตลอดไปจัง

..Rit Said..

เย้ จะได้ไปช็อปซะที ผมจะซื้อให้หมดเล๊ย55
"งั้นพี่ขอนอนแปบนะ"พี่โตโน่หันมาบอกพร้อมล้มตัวนอน.นอน.นอนบนตักผม><
"เอ่อ..พี่โตโน่..ริท"ผมบอกพร้อมก้มมอง
"ริทรังเกียจพี่หรอ พี่ขอโทษนะ"เห้ย ป่าวนะ พี่โตโน่กำลังจะพยุงตัวเองขึ้น แต่ผมดันกลับมานอนบนตักเหมือนเดิม><
"ฟังให้จบสิ!ริทแค่จะบอกว่า นอนให้มันดีๆแบบนี้"ผมจัดหัวพี่โตโน่ให้ดีๆ เขินชะมัด
"งั้นหรอ^ ^"พี่โตโน่ที่นอนบนตักยิ้มหวานให้พร้อมหยิกแก้มผมเบาๆ เห้อ ละลาย
"อยากไปตอนไหนปลุกพี่แล้วกันนะ"พี่โตโน่บอก และหลับไป...

ถ้าผมเลือกได้..ผมขอไม่ไปเลยแล้วกัน..ได้มั้ย

_____________________________________
หากผิดพลาดประการใด ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ
ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ด้วยนะค่ะ
1คอมเม้น=1กำลังใจ
..หางแมว..