ฮีโร่..รักที่ใช่ใกล้ๆตัว

ลำดับตอนที่ #12 : หมีแพนด้า

"ฮีโร่..รักที่ใช่ใกล้ๆตัว"

..Tono Said..

เห้อออ  อะไรว่ะเนี้ย วันนี้มันวันอะไร ฮุ้วววว
ผมมารอรับริทที่คณะเหมือนเดิม
"มาแล๊ว" ริทเปิดประตูขึ้นมานั่งก่อนจะโบกมือลาเพื่อนรัก
"วะว้าวว วันนี้จะหล่อไปไหนครับพี่โตโน่" ริทหันมาถาม หล่ออะไรกันเล่าริทเอ๋ย
"ก็ป่าวว วันนี้แดดมันแรงนะ" ผมบอกพร้อมขยับแว่นตาดำนิดๆ
"แดด??เอ่อ แดดก็แดด55"  เหอะผมนี่พูดไม่คิดเลย ริทก็กล้าเล่นกับผมเนอะ ดูสิไม่เห็นจะมีแดดเลย

ผมเดินจูงมือริทลงมาจากรถกำลังจะเดินขึ้นห้องแต่ก็ต้องชะงัก
"ว้าวว วันนี้โตโน่หล่อจังเลยนะค่ะ" พี่แตงพูด ผมยิ้มๆให้ก่อนจะหันไปมองหน้าริท โอ้วว หน้าเริ่มเปลี่ยนสีแล้ว
"แล้ววันนี้จะกินข้าวกับพี่มั้ยค่ะ พี่เตรียมไว้เยอะแยะเลย" พี่แตงชวน..
"ไม่ดีกว่าครับ ขอบคุณมาก" ผมยิ้มๆก่อนจะดึงมือริทให้เดิน
"แล้ววันนี้ปรับปรุงตัวแล้วหรอค่ะ ถึงได้กลับพร้อมกัน!!!" ริทหยุดชะงักเดินก่อนจะปล่อยมือผม ปรับปรุงตัวอะไรกัน??
"เอ๊ะ ป้านี่ยังไงห่ะ บอกว่าไม่รู้เรื่องอย่าพูดมากไง" ริทขึ้นเสียง
"ก็ถามดีๆทำไมต้องขึ้นเสียงล่ะ หรือว่าอยากมีเรื่องห่ะ ห่ะ" พี่แตงพูดจบก็เดินตรงมาที่ริท  ผมรีบวิ่งไปขวางหน้าริทเอา
"อย่านะครับๆ อย่าทะเลาะกันนะครับ" พูดไปก็แค่นั้น เหมือนจะไม่เข้าหูใครเลย
"นี่ป้า ไปโมโหใครมาเนี้ย อ๋อ...หรือว่าเมื่อคืนไม่มีผัวของใครเดินมา หรือเดินมากับแฟนของเค้า หรือไม่มีใครเอาล่ะ" ริทโผล่หน้าออกมาจากหลังผมก่อนจะตะโกน
"หยี๋...นี่ดูถูกป้า เอ้ย!! พี่เกินไปแล้วนะ"
"แล้วผมดูผิดรึป่าวล่ะ เห็นนั่งเฝ้าทุกคืน ยามก็มีไม่เห็นต้องเฝ้าเองเลยห่ะ ห่ะ ห่ะ" ริทยังโผล่หน้ามาอยู่ โอ๊ย ปวดหัว
"ก็จะเฝ้าเอง ทำไมอ่ะ เฝ้าไม่ได้ไง ก็มันเบื่อๆไม่มีอะไรทำหนิ"
"อ๋อ มานั่งเฝ้าหอแต่แต่งตัวยังกะจะไปขาย...." ริทเว้นจังหวะ อย่าบอกนะจะพูดคำว่า..
"ตัว!!" O[ ]O ริทเอ๋ยป๊ามาได้ยินจะบ้าตายแน่ๆ
"หน๊อย วันนี้ขอตบเด็กหน้าตาดีหน่อยเถอะ" พี่แตงพูดก่อนจะหงางมือขึ้น
"หยุด!!!!!!!!" ผมตะโกนออกมา
"หยุดทะเลาะกันได้มั้ยครับ ผมขอโทษแทนริทด้วยนะครับ ริทเค้ายังเด็ก" ผมบอกพี่แตง พี่แตงเลยเอามือลง
"ปากดีแบบนี้ คงไม่เด็กแล้วละมั้งค่ะ" พี่แตงพูดออกมา ริทชี้หน้าผมเลยรีบดึงริทขึ้นห้อง

..Rit Said..

"เห้อออ เหนื่อยจัง" ผมพูดออกมาก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟาแล้วเปิดทีวี
"...." พี่โตโน่เดินลงมานั่งข้างๆ
"ทำไมไม่ถอดแว่นละพี่ นี่ในห้องนะไม่ใช่ข้างนอก" จะใส่ทำไม??แค่นี้ก็หล่อบาดใจผมแล้ว
"เอ่อ..พี่ใส่ดีกว่า อย่าถอดเลย"
"ถอด น่าอย่าใส่เลย มันรำคาญตาริทยังไงไม่รู้" ผมบอกแล้วเอื้อมมือไปถอดแว่นออก
"O[ ]O พี่โตโน่.." ผมตะโกนออกมา
"เอ่อ...."
"ตาไปโดนอะไรมาเนี้ย" ผมถาม ดูสิเขียวหมดแล้ว
"เอ่อ...เดินชนปะ..ประตูอ่ะ" พี่โตโน่ตอบตกุกตกัก
"เดินชนอะไรเล่า ไปมีเรื่องมาอีกแล้วใช่ป่ะ" ผมถามก่อนจะใช้แล้วแตะบริเวณรอบๆตาด้านซ้าย
"อะ..โอ๊ยยยยยย" พี่โตโน่ร้องออกมาดังลั่น
"ชิ!ไปมีเรื่องกับใครมาบอกริทมาเดี๋ยวนี้นะ" ผมทำเสียงดุ
"ก็..กับไอวัฒนะ" วัฒ??
"พี่วัฒแก๊งค์คู่แข่งของพี่นะหรอ"
"ก็เออดิ แม่งพี่ยังไม่ได้ทำไรมันเลย" ผมโตโน่พูดแล้วทำหน้าเซ็งๆ
"แล้วทำไมพี่เค้ายังมามีเรื่องกะพี่อ่ะ"
"ก็มันหาว่าพี่ไม่ยุ่งกับแฟนมันแต่แฟนมันนั้นแหละ มาตามง้อพี่อยู่ได้ ขนาดพี่บอกไปแล้วนะว่ามีแฟนแล้ว ยังจะขอเป็นกิ๊กอีก"  โอ้วว เธอแรงกว่าพี่แตงอีกนะเนี้ย
"แล้วพี่เคยไปคบกับพี่เค้าหรอ" ผมถาม
"ริท ถึงพี่จะหล่อยังไง พี่ก็ไม่เคยมีแฟนนะค๊าบ" เชื่อตายแหละ
"เอาความจริง" ผมบอก
"ก็แค่กับนุ่นคนเดียวT^T" นุ่น คงเป็นผู้หญิงคนนั้นสินะ
"แล้วตอนคบกันใครบอกเลิก??"
"ก็พี่จับได้ว่านุ่นไปกิ๊กกับไอ่วัฒ พี่ไม่อยากมีเรื่องเลยบอกเลิกT^T" เหอะ พี่นุ่นนี่แรงจริงๆ
"เห้อออ งั้นพี่ก็ต้องทำใจแล้วล่ะ หน้าตาดีก็งี้แหละ" ผมให้กำลังใจ
"งั้นรอแปบนะ" ผมลุกขึ้นไปหยิบกล่องยามาก่อนจะมานั่งที่เดิม
"เจ็บนิดนึงน๊า" ผมบอกก่อนจะค่อยๆทายาอย่างเบามือ
"อะ..อะโอ๊ยย" พี่โตโน่ครางเบาๆ
"แล้วพี่ตาเขียวมาซะขนาดนี้พี่วัฒจะเป็นยังไงบ้างเนี้ย" ผมสงสารพี่วัฒจริ๊งจริง มีเรื่องกับใครไม่มีเรื่องมามีเรื่องกับพี่โตโน่ลูกเจ้าของค่ายมวย
"ไอ้นั้นนะหรอ ไม่เป็นอะไรหรอก ก็แค่ตาเขียวสองข้าง แทบปากแตก แล้วก็ดั้งเกือบหักอ่ะ" =[ ]=นี่ขนาดไม่เป็นอะไรนะเนี้ย

..Tono Said..

ฮู้ววว นึกว่าริทจะโกรธซะอีก  แต่ริทคงชินแล้วละ เพราะการมีเรื่องแบบนี้กลายเป็นเรื่องปกติ ผมก็คิดแปลกใจว่า ที่ริทเรียนหมอเพราะจะมาดูแลผมหรือป่าวน๊า..55(ไม่ค่อยเลยนะพี่โน่หลงตัวเองชะมัด)

เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นทำให้ริทชะงักมือที่ทำแผลก่อนจะเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มาให้
ไอ่เก่งนี่หว่า..
"เออว่าไงมึง" (เห้ย กูนึกว่ามึงตายไปแล้วซะอีก ได้ข่าวว่ามึงไปมีเรื่องกับไอ่วัฒหรอ)
"เห้ยๆๆพูดดีๆนะโว้ย มันมามีเรื่องกับกูก่อน" (นี่เรื่องมึงกับนุ่นยังไม่จบอีกหรอว่ะ)
"เออดิ กูโคตรรำคาญเลย กูบอกไปหลายรอบแล้วว่ากูมีริท ยังจะหน้าด้านมาขอเป็นกิ๊กอยู่ได้ มาเสียดายกูตอนนี้ก็สายไปแล้วละว่ะ55" (เออ พ่อคนหล่อ หน้าตาดี..แล้วไมมึงไม่โทรบอกกูหรือว่าไอ่แบงค์ว่ะ) เอ่อ..แบงค์คือเพื่อนสนิทของผมอีกคนครับ จริงๆแก๊งเราก็มีกันเยอะนะ แต่ที่สนิท,หน้าตาดีและโหดสุดก็พวกผมสามคนนี่แหละครับ55
"กูไม่อยากรบกวนว่ะ เห็นว่าเป็นเรื่องส่วนตัว" (เห้ย!!มึงพูดงี้ได้ไง เราเป็นเพื่อนกันนะเว้ย เออยังไงมึงก็ดูแลตัวเองดีๆแล้วกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปหาที่คณะ)
"เออๆขอบใจมากนะมึงที่เป็นห่วงกู" (เออไอ่แบงค์ฝากบอกว่าดูแลตัวเองดีๆด้วย มันไม่มีตังค์โทรหามึงอ่ะ55) เอาอีกแล้วไอ่แบงค์นี่งกตัวพ่อเลย
ผมกดวางสายก่อนจะหันไปมองหน้าริทที่นั่งยิ้มอยู่
"เป็นอะไรริท?"
"ก็อิจฉาพี่นะสิ มีเพื่อนโหดๆแต่ไม่คิดว่าจะเป็นห่วงเพื่อนถึงขนาดนี้"><
"เหอะ..พวกเราก็เป็นแบบนี้แหละ ใครดีก็ดีด้วย แต่ถ้าร้ายก็อย่าหาว่าพี่ไม่เตือน" หึหึ ผมทำหน้าดุ
"ริทจะเก่งเหมือนใครดีน๊า..พี่โตโน่ก็เก่งมวยไทย พี่เก่งก็เก่งกังฟู ส่วนพี่แบงค์ก็เก่งเทควันโด" ริทหันมายิ้มให้ก่อนจะทำแผลต่อ
"อย่างเรานะหรอ ไม่ต้องเก่งเหมือนใครหรอก แค่ปากร้ายแต่หน้าหวานก็พอแล๊ว"ผมยิ้มให้ริท ดูสิหน้าแดงหมดแล้ว
"นี่พี่ด่าหรือชมริทเนี้ย"
"ก็แล้วแต่จะคิดครับ"^ ^

"เสร็จแล้วครับ!!" ริทบอกก่อนจะค่อยๆเก็บอุปกรณ์
"ขอบคุณครับ" ผมบอกก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปหอมแก้มริทฟอดใหญ่
"วันหลังก็พยายามอย่าไปมีเรื่องกับใครล่ะ  เพราะริทไม่อยากมีแฟนเป็นหมีแพนด้า" ริทพูดแล้วทำหน้าเขิน
"อะไรเล่า พี่แค่ข้างเดียวนะ55 ว่าแต่..ริทรักหมีแพนด้าตัวนี้รึป่าวละครับ" ผมยื่นหน้าไปใกล้ๆ
"รักสิค๊าบบ  รักมากด้วย" ริทเอาจมูกน้อยๆมาถูกับจมูกผม >"งั้นช่วยทำอาหารให้หมีแพนด้ากินหน่อยสิ หมีแพนด้าหิวแร๊วว" ผมทำเสียงแอ๊บแบ๋ว
ผมรักริทจัง ช่วงแรกๆที่เราเป็นพี่น้องกัน ริทร้องไห้เกือบทุกครั้งที่ผมมีเรื่องชกต่อย แต่ตอนนี้มันกลับกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว เพราะริทเคยบอกผมว่า เราควรรักเขาที่เขาเป็นเขา แค่คำๆเดียวแต่สามารถคิดได้หลายๆเรื่อง ถึงตอนนี้เวลาริทไปด่าหรือไปมีเรื่องกับใครผมเลยไม่ห้าม เพราะยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ผมก็ริทที่ริทเป็นริท และผมก็หวังว่าริทก็รักผมที่ผมเป็นผม...

___________________________________________________________
หากผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ  ไรเตอร์อยากบอก>>>>>
วันนี้ไรเตอร์ว่างเลยมาอัพให้2ตอน  ถ้าวันไหนไรเตอร์ ว่างอีกก็จะมาออัพให้ทีละหลายๆตอนน่ะค่ะ
ไรเตอร์ขอบคุณทุกคอมเม้นเลยนะค่ะ ส่วนใหญ่บอกว่าเรื่องนี้ "หวาน" ไรเตอร์ก็ตั้งใจจะแต่งให้หวานอ่ะค่ะ
ดราม่าหนักๆอาจไม่มีเหมือนเรื่องอื่นเขา  อาจจะมีแค่งอนหรือโกรธน่ารักๆเพราะไรเตอร์ไม่อยากให้รีดเดอร์ทุกคน
เครียด อยากให้อ่านไปยิ้มไป "ความรักของโน่ริทคือสิ่งที่สวยงาม" ยังไงไรเตอร์ก็หวังว่าฟิคเรื่องนี้คงจะทำให้รีดเดอร์หายเครียดได้นะค่ะ
ไรเตอร์รักทุกคนน๊า ขอบคุณมากๆที่คอยเม้นและติดตามฟิคเรื่องนี้ ยังไงก็ฝากด้วยนะค่ะ 1คอมเม้น,โหวต = 1 กำลังใจ
..หางแมว..