คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : ตอน 20 ซื้อของ 00
ตอนที่ 20 ซื้อของ
ผมเข้าเกมมาได้สักพักแล้วครับ
ตอนนี้กำลังรอคุณมิโกะออนไลน์อยู่ ผมเข้ามาตอนแรกๆ เห็นเธอนอนอยู่ข้างๆ
ก็ตกใจเหมือนกัน เตียงมีตั้งสองเตียงทำไมเธอมาอยู่ข้างผมได้เนี่ย
อีกอย่างผมก็เข้าไปปลุกเธอให้ตื่น แต่ปลุกยังไงก็ไร้ผลนี่สิ เฟิร์สเลยอธิบายให้ฟังว่ามิโกะเธอยังไม่ออนไลน์
และเกมนี้เวลาออฟไลน์ร่างอวตาร์จะไม่หายไปไหน
การออฟไลน์
สามารถทำได้ทุกที ผู้เล่นจะออฟไลน์ตอนตกเหวก็ได้
เพราะส่วนใหญ่ผู้เล่นจะออฟไลน์ในยามฉุกเฉิน เช่น กำลังโดนทรมาน
ก็ออฟไลน์หนีความเจ็บปวด อวตาร์ตายก็เกิดใหม่ แต่ถ้าไม่ตายก็แล้วแต่เวรแต่กรรม
เฟิร์สก็อธิบายมาเรื่อยๆ ผ่านมาช่วงหนึ่งผมก็ได้มานั่งอยู่ตรงนี้แหละครับ อีกอย่าง
เป้าหมายของผมตอนนี้คือการหาผู้ร่วมเดินทางเพิ่ม
เพราะผมไม่สามารถจะทำภารกิจด้วยตัวคนเดียวได้
อีกอย่างเมื่อมีหลายคนจะทำอะไรก็สะดวกขึ้นหลายอย่าง
ช่วยๆ กันไป เป้าหมายของผมตอนนี้ก็คือ เพื่อนๆ ของผมเอง (ไอ้เอก ไอ้ขัย ไอ้อาร์ต ปูเป้ ฝน โอ๋) พวกเรานัดกันในอีกห้าวันข้างหน้าที่เมืองเริ่มต้นแห่งนี้
ซึ่งผมก็พึ่งรู้ว่าเมืองนี้มีชื่อว่า เมืองสโลว
ผ่านมาสองชั่วโมงมิโกะก็ออนไลน์เข้ามา
จากนั้นเธอก็ไปทำภารกิจส่วนตัวของเธอ เมื่อจัดแจงทุกอย่างเสร็จ
ผมก็ขอให้เราแยกกันไปทำธุระของตัวเองเป็นเวลาห้าวัน
แล้วนัดเจอกันอีกทีตอนเช้าของวันที่หก จุดนัดพบอยู่ที่อาคารผู้เล่น
อันความจริงแล้วคุณเธออยากจะไปกับผม
แต่ผมต้องใช้เวลาสามวันสามคืนในการผนึกพลังนี่สิจึงบอกเธอไปว่าผมมธุระสำคัญที่ต้องทำในเวลาห้าวันนี้
และอ้างเหตุผลต่างๆ นานาจนเธอตอบตกลง จากนั้นเราก็แยกย้ายกันไป
ผมเดินมาถึงร้าน
จำหน่ายอุปกรณ์สำหรับนักผจญภัยเพื่อที่จะมาซื้อของใช้ที่จำเป็นต้องใช้
และของที่อาจจะจำเป็น เพื่อความสะดวกในการเดินทาง
กริ้ง ๆ ๆ
เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้นเมื่อผมเปิดประตูเข้าไป
ภายในร้านนี้ตกแต่งตกแต่งไปด้วยอุปกรณ์ต่างๆ นานาที่ใช้สำหรับการผจญภัย
ไม่ว่าจะเป็นเครื่องครัว เครื่องเทศ เต็นท์หลากหลายรูปแบบ ไหนจะพื้นที่ที่
กว้างกว่าข้างนอกไม่รู้กี่เท่าอีก เมื่อผมเดินเข้ามาก็มีพนักงานชายร่างสูงท้วม
คาดอายุน่าจะสี่สิบกว่าแล้ว
“ไงพ่อหนุ่ม
ต้องการอะไรดีล่ะ” ชายคนนั้นถามผม
“ก็มาซื้ออุปกรณ์สำหรับนักผจญภัยครับ
อย่างเช่นเต็นท์ ห้องน้ำ เครื่องเทศ เครื่องครัว อะไรประมาณนี้แหละครับ”
“เข้ามาเลือกดูเลยพ่อหนุ่ม
เดี๋ยวลุงจะคอยแนะนำคุณสมบัติให้ อยากได้อะไรก็เลือกเอาเลยนะ” ลุงบอกแล้วผายมือให้ผมเข้าไปข้างใน
“ครับ”
ผมตอบกลับแล้วเดินเข้าไปข้างใน
หลังจากนั้นก็เป็นมหกรรมซื้อแหลก
สิ่งที่ผมซื้อมีดังนี้ครับ
เต็นท์สำหรับนอนสี่คน
4
หลัง (ถาวร) 20*4 80 เหรียญทอง
ห้องน้ำถาวรมีห้องอาบน้ำในตัวมีห้องน้ำ
4
ห้อง ห้องอาบน้ำ 4 ห้อง 100 เหรียญทอง
เครื่องเทศ 400
ชุด 5*400 เหรียญเงิน 2 เหรียญทอง
เครื่องครัวอย่างดี
4
เซ็ท 20 เหรียญทอง
เกลือ 1,000
กระสอบใหญ่ 10 เหรียญทอง
อาหารกระป๋อง 5000
กระป๋อง 200*5000 เหรียญทองแดง 10 เหรียญทอง
ข้าวสาร (หุง) 1000 กระสอบ 70 เหรียญทอง
ข้าวสาร (ข้าวเหนียว) 1000 กระสอบ 50 เหรียญทอง
น้ำดื่มถังใหญ่
100
ลิตร 1000 ถัง 5 เหรียญทอง
และของจิปาถะอื่นๆ
อีก รวมกว่า 20 เหรียญทอง
รวมทั้งหมด 367
เหรียญทอง
ผมได้รับส่วนลดจากร้านค้า
40%
= 147 เหรียญทอง ค่าใช้จ่ายทั้งหมด 221 เหรียญทอง
ทำเอาลุงเขาอึ้งเลยครับเพราะผมซื้อเยอะมากๆ
หลังจากนั้นก็ยิ้มแก้มปริ เพราะส่วนลดนี้ลุงแกจะได้คืนจากระบบทีหลัง อิอิ
หลังจากซื้อของเสร็จเรียบร้อยแล้วผมก็กลับเข้าโรงแรม
เช่าห้องเดี่ยวเพื่อที่จะผนึกพลังที่มันดันมีอะไรไม่รู้เยอะเกิน
เมื่อไปถึงผมก็จัดแจงสถานที่แล้วก็นั่งสมาธิเพื่อทำการผนึกพลัง
วิธีผนึกพลังก็เอามาจากความรู้ของพวกอสูรนั่นแหละครับ
หากถามว่าทำไมผมถึงไม่ให้วิชาภายในช่วย
ผมขอตอบว่า ช่วยไม่ได้หรอกครับ เพราะเมื่อผมเลือกอวิชชา ธรรมะก็หายหมดเข้าไม่ได้
ความรู้ต่างๆ ที่แต่ก่อนนั้นรู้แต่ตอนนี้ไม่แล้ว มันเหมือนกับคุ้นๆ ไปแล้ว
ไม่อ๋อเหมือนแต่ก่อนอีกแล้วครับ
ผมนั่งทำพิธีผนึกอยู่สามวันสามคืน
ผลออกมาคือ เหมือนเดิม เพราะทำไม่สำเร็จ ความจริงแล้วถ้าหากผมผนึก
พลังทุกอย่างจะเหลือศูนย์ทันที ซึ่งอันนี้ผมพึ่งรู้ครับ แต่ก็ช่วยไม่ได้
เลยยกเลิกไปเลย ถึงแม้จะผนึกไม่ได้แต่ก็ใช่ว่าจะหลอมรวมไม่ได้
ผมได้ย้ายพลังป้องกันทั้งหมด หลอมเข้ากับกระดูก
และอวัยวะภายในหลายส่วนเพื่อเวลาโดนทำลายแรง ๆ จะได้ไม่เสียหาย
ส่วนภายนอกพลังฟื้นฟูอัตโนมัติมันก็เป็นของมันเอง แบบว่าฟื้นฟูโคตรระเร็ว
เร็วยังกะเอ็กซ์เมนเลย ทีนี้ผมจะทำยังไงดีเนี่ย คงต้องปล่อยๆ
ไปตามเวรตามกรรมแล้วมั้ง
อย่าเครียดไปครับ
การเดินทางกำลังจะเริ่ม ตอนนี้เหลืออีกสองวัน โดยผมใช้เวลาทั้งสองวันนี้ไปกับกำไลสัตว์เลี้ยงครับ
คือแบบว่าผมเข้าไปเยี่ยมมินนี่และมาซาร์อะนะ
ซึ่งสองวันนี้คุณเธอพาผมทัวร์ไปทั่วกำไลเลย โดนลากไปๆ มาๆ จนเบื่อเลย
ส่วนพวกกระต่ายนั้นก็อยู่เย็นเป็นสุขดี
โดยพวกนั้นสร้างรังที่ทุ่งหญ้ากว้าง
ใกล้ๆ กับปราสาททีมินนี่กับมาซาร์สร้างขึ้นมา ผมก็เลยถือโอกาสไปอยู่กับพวกกระต่ายน้อยซะ
ผมทิ้งตัวลงนอนใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ทุ่งหญ้านั้น โดยดึงกระต่ายน้อยมากอด
มีบางครั้งเจ้ากระต่ายน้อยก็อาสามาเป็นผ้าห่มให้ อบอุ่นดีเหมือนกัน
วันนี้เป็นวันนัดที่ผมจะต้องไปเจอกับพวกเพื่อนๆ
เพื่อที่จะร่วมเดินทางบุกเบิกทวีปไปด้วยกันแล้ว ผมจัดการธุระส่วนตัวเสร็จหมดทุกอย่างก็แต่งกายด้วยชุดเริ่มต้นธรรมดาๆ
เดินทางไปรอพวกเพื่อนๆ ที่อาคารผู้เล่น
และในที่สุดก็เห็นพวกนั้นเดินทางมาเป็นกลุ่มด้วยกันพอดี
เอาล่ะทีนี้ก็ถึงเวลามอบกล่องสุ่มไอเทมให้เพื่อนๆ!!!
.......................................................
ความคิดเห็น