ดอกไม้ในวรรณคดีไทย

ลำดับตอนที่ #10 : เกด

เกด

ชื่อทางพฤกษศาสตร์ : Manikara hexandra.

วงศ์ : SAPOTACEAE.

วรรณคดีไทยที่กล่าวถึง : อิเหนา ,ลิลิตพระลอ, ดาหลัง , สมบัติอมรินทร์ คำกลอน ,ลิลิตเพชรมงกุฎ , มหาเวชสันดรชาดก , สมุทรโฆษคำฉันท์ ,ขุนช้างขุนแผน , รามเกียรติ์ ลิลิตตะเลงพ่าย

เกดเป็นต้นไม้ที่ไม่ผลัดใบมีความสูงได้ตั้งแต่ 8-15 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลม เปลือกสีน้ำตาลปนเทา บางต้นจะออกเป็นสีคล้ำ ๆ แตกเป็นร่องลึกหรือเป็นสะเก็ด เนื้อไม้สีน้ำตาลอ่อน มีแก่นไม้แข็งสีน้ำตาลแดง ใบหนาเกลี้ยง หน้าใบเขียวเข้มเป็นมันท้องใบสีเขียวเข้าหาก้านใบ ปลายใบกว้างและหยักเว้าเข้าเป็นรูปหัวใจ

ออกดอกตั้งแต่เดือนมกราคมไปจนถึงเดือนกรกฎาคม ออกเป็นกลุ่ม ๆ ตามง่ามใบ สีเหลืองอ่อน กลิ่นหอมเย็น กลีบดอกมีถึง 18 กลีบ มีกลีบรองดอก 6 กลีบ เรียงซ้อนกัน 2 ชั้น พบขึ้นตามป่าดงดิบแล้ง และป่าชายเลยหาดทางภาคใต้ ภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคตะวันตกเฉียงใต้