ห้องเก็บของของไทสุดหล่อ

ลำดับตอนที่ #9 : ส่งกิจเรียงความ

(c) Porcelain theme

  

                                                                 ไมเนส อาณาจักรแห่งชีวิต

    หวัดดีชาวโลกไมเนสผู้น่ารัก ผู้หล่อ ผู้สวย(?)ทุกท่าน ท่าน ท่าน หมาคิดว่าคนในไมเนสนี่คงรู้จักหมากันหมดแล้วแหล่ะมั้ง? แต่หมาก็อยากจะขอแนะนำตังอีกสักรอบ หมาชื่อ วอดก้า นะ ถึงจะมีแต่คนเรียกหมาๆ แต่หมาก็มีชื่อนะเออ ส่วนประวัติของหมานั้นหรอ... เชื่อได้เลยว่าไม่มีใครรู้จักประวัติหมาหรอก (ที่เป็นคนเก่าๆคงรู้ และก็สงสารจนฮากลิ้งตกน้ำตกท่อกันมากมาย?) เพราะหมาเองก็ยังไม่รู้เลย คุณเชื่อหมามั๊ย? โอะ ไม่เชื่อหรอกหรอ ดีแล้วละที่ไม่เชื่อเพราะหมาหลอก

    จะเริ่มเล่าแล้วน๊า มามะ มารอบวงตั้งใจฟัลกันเร็ว~ ชีวีตหมารันทนนะ หมาเกิดที่ดวงดาวที่มีชื่อว่าไซย่าแหล่ะ พออายุได้ประมาณสองสามวัน บ้านก็แตกเพราะหมากินจุเกินไป ป่ะป๊าม่ะม๊าก็เลยจำใจปาหมามายังโลก โชคดีในโชคร้ายที่มีหมาไซบีเรียนฮักกี้ผู้องอาจที่แสนยาจกเก็บหมาไปเลี้ยงในทุ่งหิมะอันแสนอบออุ่น เลี้ยงแบบฟรีสไตล์เร่ร่อนอดมื้อกินมื้อ/กระซิก และป่ะป๊าฮักกี้สอนให้วิชาเลี้ยงชีพที่องอาจที่แสนยาจกให้หมา ยกตัวอย่างเช่น ย่องเบา ลักเล็กขโมยน้อยและอะไรทำนองนี้อีกบลาๆๆๆ ต่อมาไม่นาน ป่ะป๊าฮักกี้เป็นโรคขี้เกี้ยจขึ้นสมองหยุดหายใจไปซะดื้อๆ หมาก็เลยต้องออกเร่ร่อนเพียงลำพัง และได้เร่ร่อนมาเจออาณาจักรไมเนส แวบแรกที่เห็นและความคิดแรกที่แวบเข้ามาในสมองคือ ที่นี้ต้องมีของกินเยอะแยะมากมายแน่นอนและที่นี้คงไม่กินเนื้อหมาแน่นอน ซึ่งก็เป็นไปตามคาด พอหมาได้มาอยู่ก็ได้มีเพื่อนและของกินมากมาย แถมยังได้บ้านเพิงหมาเเหงน? กับบัตรประชาชนอีกด้วย และวันเวลาก็ผ่านไปจนถึงปัจจุบัน เวลาเปลี่ยนอะไรๆก็เปลี่ยนตามที่เค้าพูดไว้จริงๆด้วย คนในไมเนสเริ่มมีรสนิยมแปลกๆคือเริ่มกินเนื้อสัตว์ซึ่งเป็นเพื่อนตัวเอง โอ้ม่ายยยยย -0-!!! และพอเวลาเปลี่ยน สมองที่จำชื่อคนได้อันน้อยนิดจากตระกูลชื่ออี่ๆ ก็เปลี่ยนเป็นจำสีแทน เมื่อพวกท่านเปลี่ยนสี หมาก็ต้องเริ่มจำใหม่ ตอนนี้มีทั้ง ม่วง เทา แดงอ่อน แดงเข้ม ม่วงใหญ่ ดำบาง ดำหนา ส้ม น้ำตาล น้ำเงิน หัวแดง และอีกบลาๆๆๆ และอย่าได้ถามว่าสีพวกท่านนี้ชื่ออะไร หมาก็บอกไปแล้วว่าสมองมีความจำน้อยนิด 'A'

อยากรู้ชื่อที่หมาเรียกเมื่อก่อนมั๊ย? ก็จะยกตัวอย่างเช่น อัสสี่ ลาสสี่ บาท? หางแข็ง เณอตี่ เพียวเร่ วีต้าพรุนสะกัด.. .เดี๋ยวๆ หมาเริ่มมึนๆแหล่ะ @-@ และที่หมาอยากบอกอีกอย่างคือ ไม่ว่ามันจะถึง500คำหรือไม่ หมาก็จะขอจบเรียงความแหล่ะ ระบบไมเนสคงไม่ขยันขนาดมานั่งนับคำหรอกมั้ง เอ๊ะ หรือว่าขยัน -0- แต่หมาพอแหล่ะๆหมามีสิ่งที่จะบรรยายอีกมากมายเลยนะแต่หมาขี้เกียจแล้วล่ะ และอย่างสุดท้ายที่หมาอยากจะบอกคือไม่ว่าเวลาจะเปลี่ยนไปแค่ไหน ความอบอุ่นในไมเนสก็ยังไม่เคยจางหายไปแม้แต่นิดเดียว

ปล.1 หมาจบเรียงความเท่ป่าวร่า~~~ 

ปล.2 หมาอยากจะบอกกับระบบไมเนสว่า หมาก็ยังไม่เข้าใจคำว่า ผปค.อยู่ดี 

ปล.3 อยากจะบอกระบบไมเนสอีกว่า เจ้าเป็นระบบที่เยี่ยมยอดมากในทุกๆด้าน มะนสมบูรณ์แบบสุดๆ

เท่าที่กมาเคยเร่ร่อนมา และขอให้มันเป็นเช่นนี้ตลอดไป อย่าให้เวลามาทำให้ควมเยี่ยมยอดของเจ้าเสื่อมลงนะ

ปล.4 รักทุกท่านนะ จุ้บๆ