[Horror museum]เที่ยว หนี ผี ตามพิพิธภัณฑ์สยองขวัญ(รับสมัคร)

ลำดับตอนที่ #6 : character4:: Kataoga Rina's room

คาตาโอกะ รินะ [Kataoga Rina]

ชื่อเล่น: รินะ [Rina]

อายุ: 16 ปี

เพศ: หญิง

 ลักษณะตัวละคร: เด็ก สาวรูปร่างสมส่วน ตัวสูงราว 165 ซม. ขาและแขนนั้นเรียวงาม ใบหน้าใส จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากนั้นบางเฉียบ นัยน์ตาสีเทาหม่น ไว้ผมทรงทวินเทลย้อมเป็นสีส้ม

นิสัย/บุคลิก: เป็น เด็กสาวมัธยมปลาย นิสัยดี มีน้ำใจ เรียบร้อย เธอชอบจัดผมทรงทวินเทลให้เข้าที่ได้ทุกเวลา ทำให้ดูน่ารักในสายตาคนที่เห็น จึงได้รับฉายานี้ เข้าสังคมเก่งและปรับตัวกับคนอื่นได้ง่าย ฉลาด พูดเก่งและรู้จักการระวังคำพูด เวลาคิดอะไรชอบคิดเงียบๆอยู่คนเดียวไม่บอกใคร หัวไว แก้ปัญหาได้ดี รักษาน้ำใจทุกคน แม้กระทั่งคนรู้จักหรือเพื่อนก็ตาม เวลาอยู่ในสถานการณ์คันขันจะตั้งสติและคุมสถานการณ์เอาไว้ได้ก่อนใครเพื่อน และจะเปลี่ยนบุคลิกกลายเป็นเหมือนผู้นำทีมในทันที ชอบเก็บความในใจคนเดียว เธอเป็นหนอนหนังสือ

ประวัติ: เป็น ลูกสาวคนเดียวของครอบครัวคาตาโอกะ ครอบครัวฐานะดีครอบครัวหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น แต่ไม่ได้มีบทบาทหรือโดดเด่นในสังคมมากนัก พ่อของเธอเป็นนักธุรกิจใหญ่และไปทำงานที่ต่างประเทศ เธออยู่กับแม่แค่สองคน แม่ของเธอเป็นทนายความผู้เก่งกาจ น้อยครั้งที่แม่ของเธอจะแพ้คดี แม่ของเธอปลูกฝังให้เธอรักความยุติธรรมตั้งแต่เด็ก ในความคิดลึกๆของเธอจึงรักความยุติธรรมค่อนข้างสูง

อาวุธประจำตัว: กริ ซราคาแพงจากประเทศรัสเซีย (ของที่ระลึกที่คุณย่าที่ต่างจังหวัดซื้อให้ตอนไปเที่ยวรัสเซีย ริกะพกติดตัวไว้ตลอดเวลาเพราะไม่ค่อยได้เจอคุณย่าเท่าไรนัก จึงเก็บเอาไว้เพื่อเป็นตัวแทนของคุณย่า เหมือนว่าย่าอยู่ข้างๆเธอเสมอ)

ชอบ: อ่าน หนังสือ(เมื่อเห็นใครอ่านหนังสืออยู่เป็นต้องเข้าไปคุยด้วยเรื่องหนังสือ เล่มนั้นชุดใหญ่ (ถ้าเคยอ่านแล้ว) แต่ถ้าไม่เคยอ่านจะถามนู้นถามนี้ชุดใหญ่เหมือนกัน) เล่นเปียโน (พอเห็นเปียโนมักจะอยากเล่นเพลงขึ้นมา แต่ก็ไม่กล้าเล่นเพราะไม่ค่อยชอบการแสดงออกหรือไม่ชอบเป็นคนโดดเด่นอะไรมาก นัก) และสถานที่สงบเงียบอันห่างไกลผู้คน (เมื่ออยู่ที่สถานที่สงบห่างไกลผู้คนเธอชอบกางมือทั้งสองข้างออกและสูดอากาศ เข้าลึกๆ เหมือนเด็กๆเวลาเข้าบ้านนอก)

เกลียด: เวลาเจอพวกผู้ชายหน้าตาดีมาหว่านเสน่ห์หรือเจ้าชู้ใส่ (เป็นต้องสวนกลับด้วยคำพูดคมๆแรงๆตลอด)

กลัว: ความมืด (ตอนอยู่ ป.2 เคย เล่นซ่อนหากับเพื่อนที่โรงเรียนแล้วเผลอไปติดในโกดังเก็บอุปกรณ์และออกไม่ ได้ ตะโกนขอความช่วยเหลือก็ไม่มีใครมาช่วย เพราะไม่มีใครได้ยิน ผ่านไป 2 ชั่วโมง เต็ม ลุงภารโรงก็เปิดโกดังเก็บอุปกรณ์พอดีเธอเลยออกมาได้ ด้วยความที่โกดังแห่งนั้นมืดมาก ทำให้ฝังใจเธอเป็นอย่างมาก เวลานอนเธอไม่เคยปิดไฟเลยแม้แต่ครั้งเดียว เวลาเห็นความมืด เธอมักเกิดอาการกลัว ตัวสั่น แต่ถ้าจู่ๆรอบตัวก็มืดอย่างรวดเร็วเธอจะกรีดร้องทันที)

`★APPLE PIE.