คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Character2:: Gent Porlyusica Makalov's room
เกนต์ โพร์ลิวซิก้า มาคาลอฟ // เกนต์ พี.มาคาลอฟ [Gent Porlyusica Makalov]
ชื่อเล่น : เกนต์
อายุ : 16 ปี 10 เดือน 7 วัน
เพศ : ชายสิ ชายแท้แน่นอน
ลักษณะตัวละคร: เกนต์ เด็กหนุ่มวัย 16 ปีกว่าๆ ผู้มีใบหน้าไร้อารมณ์ที่ซุกซ่อนไว้ภายใต้ผ้าพันคอสีน้ำเงินเทาที่พันขึ้นมา จนปกปิดริมฝีปากของเขาไว้อย่างมิดชิด ดวงตาสีน้ำตาลคู่กลมโตมันจะฉายความไร้อารมณ์ออกมาเสมอ จมูกสันเป็นคม ใบหน้าเรียวยาวสีขาวแบบมีสุขภาพดีกลืนกับสีผมที่เจ้าตัวย้อมจนกลายเป็นสี น้ำตาลเทาซีดๆจนแทบจะกลายเป็นสีเดียวกันจนแทบจะดูไม่ออก สูง 170 ซ.ม. หนัก 58 กก.
นิสัย/บุคลิก : หากดูจากลักษณะรูปร่างภายนอกแล้ว ใครๆก็คงตีตราว่าเจ้าหมอคงจะเป็นพวกหุ่นยนต์ไร้อารมณ์เพียงเพราะใบหน้าที่ เรียบเฉยของเจ้าตัว แต่ใครจะไปรู้เลยเล่าว่า จริงๆแล้วนายเกนต์คนนี้เนี่ยจะเป็นพวกที่อึน มึน เกรียนที่สุดในเจ็ดโลกหล้า ชีวิตของเขาจำกัดความได้แต่คำว่าอินดี้กับชีวิต อะไรที่ควรจะทำเขาไม่ทำ อะไรที่ไม่น่าทำเขากลับชอบขึ้นมาซะอย่างนั้น อีกทั้งในหัวสมองที่มีแต่รอยหยักนั้นก็เต็มไปด้วยความคิดและอุดมการณ์อันน่าแปลกประหลาด เขามักจะเอาตัวรอดในวิธีการแปลกๆในรูปแบบของตัวเอง ซึ่งก็ไม่น่าเชื่อว่ามันจะเป็นไปได้ และนั่นจึงทำให้เขาโดนเพื่อนๆด่าอยู่บ่อย แต่เจ้าตัวก็หาได้แยแสไม่ เขายังคงตีหน้าตายได้ทุกวันทุกวี่ และที่สำคัญหมอนี่เป็นผู้ชายที่ชิวมว๊ากก มากจนแบบว่ามีนัดตอนบ่าย เขาจะตื่นตอนเที่ยง และเสด็จไปอาบน้ำตอนเที่ยงครึ่ง อะไรซะแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงถูกมองว่าเป็นมนุษย์เฉื่อยชา ทั้งที่เขาเป็นคนไฮเปอร์ที่กำลังแอ็คทีฟใน รูปแบบตัวเองอยู่แท้ๆ ถึงจะเห็นหน้าตาดูเซื่องๆไม่ทันคน แต่ขอโทษเถอะอย่าให้หมอนี้ได้ด่าใครเลย เพราะเขาจะยกทั้งตระกูลของคนๆนั้นขึ้นมาด่าเสียจนประสาทเสีย ปากจัดเสียยิ่งกว่ากรรไกร สามารถต่อปากต่อคำได้ทุกเมื่อ อีกทั้งยังพูดเหน็บแนมเก่งอีกต่างหาก แต่เห็นอย่างนี้เขาก็มีมุมศิลปินเหมือนกันนะ เกนต์ชอบที่จะไปนั่งหลบอยู่ตรงมุมไหนซักมุมแล้วปล่อยความคิดฝันเฟื่องออกไปจนกลายเป็นเรื่องเป็นราวได้ จนใครหลายๆคนก็หาว่าเขาบ้า แต่เขาก็ไม่แคร์ เพราะทั้งหมดนี้มันคือไลฟ์สไตล์ของเขานั่นเอง
ประวัติ : เกนต์เป็นเด็กหนุ่มที่เกิดมาในครอบครัวแพทย์ คุณพ่อก็เป็นหมอศัลยกรรม ส่วนแม่ก็เป็นหมอกุมารเวช ดังนั้นเขาจึงถูกปลูกฝังให้เดินตามรอยครอบครัวมาตั้งแต่ตัวเท่าฝาหอยโข่ง ทั้งๆที่ใจจริงแล้วเขาอยากจะทำงานอะไรที่เป็นอิสระตามนิสัยที่ชอบฝันเฟื่อง และหลุดโลกของเขา เขามักถูกบังคับให้เรียนอยู่ตลอด ไม่ค่อยได้มีโอกาสออกไปเล่นโลดโผนเหมือนเด็กคนอื่นๆ และด้วยความที่เขาถูกบังคับอาแต่เรียน เขาจึงไม่ค่อยเชื่อเรื่องภูตผีปีศาจหรือเรื่องเล้นลับเหนือธรรมชาติเลยแม้ แต่น้อย จนกระทั่งเขาได้มาเจอกับตัวเองในพิพิธภัณฑ์สุดสยองแห่งนี้
อาวุธประจำตัว : ดาบไม้
ชอบ : เวลาที่ได้ปล่อยความคิดออกไปเรื่องเปื่อย l ทำความรู้จักกับใครสักคน
เกลียด : เรื่องที่ไม่สามารถหาข้อสรุปทางวิทยาศาสตร์ได้ l เงาะ ((ก็มันมีขนเยอะแยะอ่ะ))
กลัว : สิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่สามารถทำให้เขาตายได้รวมทั้งพวกที่มีพิษ
ความคิดเห็น