ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    จำเลยรักซาตาน

    ลำดับตอนที่ #11 : ตายทั้งเป็น...

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.พ. 55


     









    ''ขอโทษ ริทกันขอโทษ ขอโทษ ฮึก'' ร่างคมเข้มในสภาพที่เมามายทรุดลงนอนแผ่ลงไปกับเตียงนุ้ม น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่คมหยดแล้วหยดเล่า

     


    ถ้าวันนั้นไม่ทำแบบนั้น วันนี้คงมีคนตัวเล็กนอนอยู่ข้างๆ

     

     

    ทำไมกว่าจะรู้ว่ารักก็ต้องสูญเสียเขาไปสักก่อน

     


    ทำไมว่ะไอกันทำไมมึงมันเลวแบบนี้ทำไม

     


    กลับมาได้มั๊ยริท ได้โปรดกลับมาทีจะฆ่ากัน กันก็ยอม

    กันจะชดใช้ในสิ่งที่กันทำไว้

    จะเป็นคนรักที่ดีจะไม่ทำให้คนๆนี้ต้องเสียน้ำตาอีกแล้วจะไม่ทำแล้วริท

    จะเป็นพ่อทีดีของลูกของเรา

    กลับมาได้มั๊ยกลับมานะกลับมาหากันนะริท

     



    หลับตาลงช้าๆภาพวันเก่าๆระหว่างเขากับคนตัวเล็กยังคงวนเวียนอยู่ในหัว

     



    ''ริทเจ็บกันริทเจ็บปล่อยริทนะ''




     

    ''ริทรักกันนะ ช่วยบอกกันคนรักของริทที กลับมาหาริทนะกลับมานะกันกลับมาที''

     




    ''คนอย่างนายมันก็แค่เมียเช่าทีที่ฉันเอาไว้แก้ขัดเวลาอยาก ก็เท่านั้นไม่ได้รักจำไว้ริทไม่ได้รัก''

     


    ''นายเกลียดฉันมากกว่า หรือฉันเกลียดนายมากกว่า ยิ่งทรมานมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งเกลียดนายมากเท่านั้นริทจำเอาไว้''



     ''ริทรักกันนะ อย่าทิ้งริทไปไหนเลยนะริทไม่เคยโกรธกันเลย ''



    กี่ครั้งที่ได้ยินคำว่ารักจากปากเขาแต่คนๆนี้กลับไม่สนใจ



    กี่ครั้งที่ทำให้คนตัวเล็กต้องเสียน้ำตาเพราะคำว่ารักวันนี้ได้รู้แล้วจริงๆว่าความทรมานมันเป็นอย่างไงวันนี้เขาใจแล้วว่าเวรกรรมมันมีจริง



    แล้วเขาต้องอยู่อย่างตายทั้งเป็นเพื่อชดใช้ให้คนตัวเล็ก

     

    ''กันจะชดใช้นะริทกันจะชดใช้ให้ มือนี้ที่เคยทำร้ายเมียกับลูก มือเลวๆคู่นี้''



    ยิ้มบางก่อนจะลุกขึ้นไปหยุดในห้องน้ำ กระจกบานใหญ่กำลังสะท้อนเงาของเขา

     

    คนๆนี้เป็นคนเลวริท กันคนนี้เป็นคนเลว


    มึงมันแล้วไอกันมึงทำริททำไม ทำริททำไม

     

    ''ปั้ง ปั้ง ปั้ง!!!!''

     




    ''เพล้ง!!!!!!!''

     



    ''ฆ่าลูกทำไม ฆ่าทำไม พ่อไม่ได้ตั้งใจไม่ได้ตั้งใจ'' เลือดสีแดงสดไหลรินออกมาจากหมัดหนักๆของไร้สติ กระจกบานใหญ่แตกกระจายจากแรงกระแทก

     




    ร่างคมนั้งทรุดลงไปกลับพื้นพร้อมหยดน้ำตา



     

    มึงยังเจ็บไม่ได้ครึ่งของริทเลยไอกันมึงยังเจ็บไม่ได้ครึ่งของลูกมึงเลย

     



    ความเจ็บปวดที่มากกว่าทรมาน ตอนนี้เขาใจแล้วจริงๆพี่เก่ง





    คำว่าตายทั้งเป็นที่พี่ชายพูด ตอนนี้มันมากกว่าทรมานมากกว่าตายทั้งเป็นซะอีกตอนนี้เข้าใจจริงๆพี่ชาย เข้าใจจริงๆ

     

     

     

    ''ริทปลอดภัยแล้วนะพี่ชาย แต่เด็กเซ็นช่วยเด็กไว้ไม่ได้ทั้งสองคน'' หมอหนุ่มร่างเล็กผ่อนลมหายใจออกมา

     



    ''ริทมาหาเราช้าเกินไป เซนช่วยลูกของริทไม่ได้พี่สนพี่รุจ''
    ทรุดลงไปแล้วผู้ชายทั้งสองคนทรุดลงไปแล้ว ส่วนหมอเก่งได้แต่ปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมา

     




    มันแค้นตัวเองเป็นหมอแท้ๆแต่กับช่วยลูกคนตัวเล็กไว้ไม่ได้




    ''เซนขอโทษนะพี่เก่งที่ช่วยลูกของริทไม่ได้''  เซนเดินไปหยุดที่หมอรุ่นพี่ เขาเป็นน้องของสน เป็นเพื่อนของคนตัวเล็ก





    แล้วก็เป็นรุ่นน้องของวาโย รุ่นพี่ที่ที่แสนอารีย์ของเขา

     





    ''ไม่ผิดที่เซนหรอก มันผิดที่ไอสารเลวนั้น มันผิดที่ไอสัดกัน'' กำหมัดแน่น ถ้าเขาไม่ปล่อยให้ไอกันทำร้ายริทตั้งแต่แรกเรื่องราวก็คงไม่เลยเถิดมาถึงขนาดนี้

     



    เขาผิดเองเพราะคิดว่าสักวันถ้าไอกันมันรู้ว่ามันรักริทมันจะไม่ทำร้าย

     



    เขาไม่คิดว่าคนสารเลวคนนั้นมันไม่มีหัวใจรักใครไม่เป็น

    คนเลวคนนั้นมันต้องได้รับผลกรรมที่มันทำไว้กับคนอื่น 





    ''แล้วตอนนี้ริทเป็นอย่างไงบ้างเซน'' สนเดินเข้ามาถาม เขาเองก็เจ็บปวดไม่น้อย

     




    ''เอาเลือดพี่ไปอีกก็ได้นะ เลือดพอหรือเปล่า เอาเลือดพี่ไปช่วยริทอีกก็ได้เอาไปให้หมดตัวเลยก็ได้''

     




    ''ไม่เป็นไรแล้วพี่สนริทไม่เป็นไรแล้ว พี่พักมั้งเหอะให้เลือดริทมันเยอะขนาดนั้น แถมยังอดนอนมาตั้งหลายวันแล้วนะสภาพตัวเองจะเหมือนซอมบี้อยู่แล้วรู้ตัวหรือเปล่า เป็นห่วงตัวเองบ้างสิยังน้องชายอีกคนนึงนะที่เป็นห่วงพี่เห็นมั๊ย''

     



    บ่นไปแบบนั้นเขารู้ว่าพี่ชายเป็นห่วงคนตัวเล็กมากแค่ไหน

     

     



    ''สภาพร่างกายพี่คงไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว คงเหลือแต่สภาพจิตใจ ถ้าพี่ทุกคนไม่เข้มแข็งพอจะดูแลริทกันอย่างไง ''

     

     



    ''เซนเป็นอะไรริท ขอพี่เข้าไปดูริทหน่อย''




     

    ''อย่าพึ่งเขาไปเลยดีกว่า พี่เข้าไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์ถ้ายังอยู่ในสภาพแบบนี้ ตอนนี้ริทมันไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ไม่พูดไม่จา เซนว่าริทคงช็อคเรื่องเด็ก คงต้องใช้เวลาสักพักให้มันทำใจ''

     


    ''หมายความว่าอย่างไงเซน ''รุจเดินมาถามหมอหนุ่ม

     

     

    ''เซนว่าริทเป็นแบบเกรซแฟนเก่าพี่รุจ''









    .......................................................................................



    มาเเบบสั้นๆเพราะว่าไม่สบายกลับมาจากต่างจังหวัดไข้กินเลย
    พอเปิดคอมมาเจอเม้นเลยสู้กับหวัดมาอัพ
    ขอบคุณค่ะที่เม้น มีข่าวมาบอกว่าคอมพังยืมเด็กในสังกัดมาใช้(น้องอย่าคิดมาก555)
    มันจะดราม่าขึ้นอีกนิดทรมานคนอ่านหรือทรมานหรือเปล่าไม่รู้เเต่คนเขียนทรมานอ่ะ (เเล้วเมิงจะเขียนเพื่อ)
     20เม้นขึ้นไปเเล้วเจอกัน คิดว่าเป็นค่าคอมที่จะลงทุนซื้อใหม่เพื่อมาอัพให้อ่านเเล้วกันเนอะ
    อาจจะได้ลงวันจัทร์ไม่ก็อังคารอ่ะค่ะ ฝืนสังขารไม่ไหวเเหละ อยากอัพนะ จริงๆ
    อยากอัพทุกวัน
    ส่วนโปสใครที่ทำให้ลงลิงค์ให้ไรต์เลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่สละเวลาทำให้ ไรต์ทำไม่เป็นจริง เเอบตื่นเต้น อยากเห็นมากกกก

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×