จำเลยรักซาตาน

ลำดับตอนที่ #6 : เคยบอกว่ารัก...

 

''ลาก่อนนะกันลาก่อนตลอดกาล '' จบแล้วริท จบแล้ว  ร่างเล็กยิ้มบางๆให้กับภาพของคนรักในความทรงจำ

พี่รุจ…พี่สน…  ริทขอโทษนะ

''กันให้ความแค้นทั้งหมดมันจบไปพร้อมกับลมหายใจของริทที ริทไม่อยากให้กันจมอยู่กับความแค้น ริทรักกัน ริทอยากให้กันมีความสุข'' มือเล็กทาบหน้าอกบาง คำว่ารักของกันยังคงดังก้องอยู่ในหัว

ริทตายไปพร้อมกับคำว่ารัก…ดีกว่าอยู่เพื่อเจอกับความเกลียดชัง

ช่วยรับรู้ทีริทรักกัน…ลาก่อนที่รัก ร่างเล็กหลับตาลงช้า พร้อมลอยยิ้มพร้อมกับคราบน้ำตา

''ทำบ้าอะไรหะ !!! ''กันหันมากระชากแขนคนตัวเล็ก  เหงื่อผลุดเต็มหน้าคมเข้ม

''ปล่อยกันปล่อยริท ริทจะตายไงให้สาแกใจกันสักที ปล่อย ฮึก ปล่อย ดิ้นไปมาในอ้อมกอดของคนผิวเข้ม ทำไมไม่ปล่อยทำไมไม่ให้หมดจบ'' ทุบอกหนา ร่างเล็กดิ้นทุรนทุรายสะอึกสะอื้นอยู่อย่างนั้น

มันทรมานนะกันให้จบที

''ได้โปรดให้ริทตายเถอะนะกัน ให้ริทตายเถอะนะ''อ้อนวอนซาตานทั้งหน้าตา

''ขอโทษ ''สองคำที่ไม่คิดว่าจะได้ยินหลุดออกมาจากปากซาตาน

''ขอโทษริทกันขอโทษ'' ตะโกนซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น ดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดแน่น

''ทุบกันให้ตายไปเลยริททุบคนสารเลวคนนี้ให้ตายไปเลยก็ได้ ให้มันสาสมกับที่กันทำกับริท ทุบสิตบเลย'' ดึงมือเล็กให้ตบใบหน้าหนาเขา แต่ริทฝืนแรงไว้

น้ำตาไหลลงมาบนใบหน้าซาตาน น้ำตาของกันริทไม่เข้าใจ

ทำไม กัน ทำไม

''อย่าทำแบบนี้อีกนะ อย่าทำร้ายตัวเอง ''รอยยิ้มอ่นโยน เเววตาสีหม่น พละออกจากคนตัวพร้อมทั้งคราบน้ำตา ก่อนจะหันหลังให้

อย่าอ่อนแอไอกัน อย่าอ่อนแอ

''ทำไม ''ริทหันไปถามอีกครั้งริทไม่เข้าใจ กันต้องการอะไรจากริท ในเมื่อต้องการให้ริทเจ็บจนเจียนตายแล้วทำไม…

''เพราะรัก ได้ยินมั๊ยริทว่ากันรัก เกลียดตรงนี้จังเลยริท ทำไมมันถึงต้องมีความรู้สึกแบบนี้กับนาย ทำไมเหรอริททำไมเหรอ บอกฉันทีว่าทำไม ''นภัทรสบตาคนตัวเล็ก รอยยิ้มเศร้าพร้อมกับน้ำตาหยดใสๆบนหน้าคม เขาได้แต่มองคนตรงหน้านิ่ง

''กลับไปได้แล้วครับ ต่อจากนี้ผมจะไม่ทำร้ายคุณอีกแล้ว ผมทำคุณผมก็เจ็บ ผมไม่อยากทำแล้ว ไปซะก่อนที่ผมจะเปลี่ยนใจ'' เขาก้าวเดินออกไปช้า ๆ

''ริทได้แค่มองตามหลังอีกคน คำว่ารักจากปากกันน้ำตาหยดใสๆไหลรินพร้อมกับรอยยิ้มบางๆกันรักริทจริงๆ







อย่าไป อย่าทิ้งริท ไป ฮึก วิ่งไปกอดไว้แน่น อย่าทรมานริทแบบนี้เลยกัน

''ริทรักกันนะ อย่าทิ้งริทเลยนะริทไม่เคยโกรธกันเลย''

''แต่กันทำร้ายริท ''หันกลับมาสบตาคู่สวย มือเรียวเล็กเช็ดน้ำตาให้ตรงหน้า

''ให้มันเป็นอดีตแล้วเรากลับมาเริ่มต้นกันใหม่ได้มั๊ยกัน กันลืมทุกเรื่องที่เกิดขึ้นกับน้องสาวกันริทก็จะลืมทุกเรื่องที่ไม่ดีที่เกิดขึ้นระหว่างเรานะ กลับมาเริ่มต้นใหม่นะ ริทรักกันมากนะ''

หน้าหวานซบอกอุ่นๆของซาตาน มือหนาเองก็กอดตอบ

''ครับงั้นเรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ ขอบคุณนะริทที่ให้โอกาสคนๆนี้อีกครั้ง '' รอยยิ้มบางๆปรากฏบนหน้าคมสายตาอ่อนโยนคู่เดิม  ก่อนจะก้มลงไปหาริมฝีปากกลับมาเป็นของริทแล้ว

น้ำตาบนใบหน้าหวานเหือดแห้งไปแล้ว ริทได้กันคนเดิมกลับมาแล้ว อย่างน้อยความรักของเราก็เอาชนะความแค้นในใจกัน

ต่อไปนี้ความรักของริท จะรักษาแผลในใจของกันเอง ขอบคุณนะกันที่กลับมา

………………………………………………..

''ไข่เจียวแสนอร่อยปรุงด้วยความรักเสร็จแล้วครับที่รัก'' กันยิ้มหวานให้คนตัวเล็กที่นั้งรอบนโต๊ะอาหาร

''จะกินได้มั๊ยเนี่ยกัน'' คนตัวเล็กแกล้งมองอย่างหวาดๆ เขี่ยไปเขี่ยมา

''โหริทกันอุตส่าห์ตั้งใจกันให้ริทกินดูดิทำหน้าเข้า ''กันทำหน้าเหวี่ยงจ้องคนตัวเล็ก

อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ความสุขริทได้กันคนเดิมกลับมาแล้ว

''ออกจะห๊อม หอม ''พรีเซนอาหาร ก้มลงไปดมไข่เจียว ก่อนจะมาชงักที่หน้าหวาน ที่อยู่ห่างไม่กี่เซ็น ตาคู่สวยสบตาคู่คม ริทหัวใจเต้นแรง ส่วนกันเองก็แทบจะอดใจไม่ได้ ก่อนริมฝีปากหนาจะค่อยๆก้มมาหากดจูบเบาๆที่ปากบาง ร่างเล็กหลับตาปี๋จนกันต้องพละออกอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

''ยังไม่ชินอีกเหรอหึ'' หัวเราะคิกคักชอบใจยิ่งเห็นหน้าคนตัวเล็กแดงขึ้น

''ไอบ้ากัน'' ตบแขนหนาเบาๆแต่กันกับจับมือเล็กมารวบไว้ก่อนจะจูบที่มือคู่นั้น

''เมียกันอายน่ารักจัง''

''อะ อะไอบ้า ใครเมียกันริทไม่เห็นรู้'' เขิลก็เขิล ริทแทบจะบิดอยู่ตรงนั้นอยู่แล้วนะ ทำไมกันพูดหน้าตายแบบนั้น

''ไม่รู้จริงๆอ่ะ หึ ''ร่างสูงลุกขึ้นจากโต๊ะ ก่อนอ้อมไปหาร่างบาง กันอุ้มริทไว้แนบอก

''จะทำอะไรริทกัน''

''ก็จะทำให้ริทรู้ไงว่าใครเป็นเมียกันไงครับ ''ส่งสายตาล้อๆ ลักยิ้มปรากฎบนมุมปากหนา

มือเรียวอุ้มคนน่ารักเดินเข้าห้องไป ก่อนจะวางบนเตียงนุ้ม 

กันสบตาริทที่หัวใจเริ่มเต้นแรง

''กลัวมั๊ยริทกลัวกันมั๊ย'' แววตาเว้าวอน

คนตัวเล็กเผลอยิ้มบางๆออกมา ก่อนจะส่ายหน้าช้าๆ

แม้จะกลัวทุกสัมผัสของคนตรงหน้า  แต่คนตัวเล็กกับยอมด้วยความเต็มใจ

เพราะครั้งนี้มันเกิดจากคำว่ารัก… ว่ากันรักริทไม่ใช่ความแค้นเหมือนที่ผ่านมา

''งั้นกันจะอ่อนโยนกับริทนะ ไม่ต้องกลัวนะริทมันจะไม่เจ็บเหมือนกับที่ผ่านมา ''  พูดแค่นั้นริมฝีปากหนาก็ก้มคราวหาซอกคอขาว ในห้องอบอวลไปด้วยความรัก ทุกสัมผัสเป็นไปตามที่หัวใจต้องการ ภาษารักที่บอกผ่านภาษากายและครั้งนี้อ่อนโยนจนทำให้คนตัวเล็กแทบละลาย

บทรักยังคงดำเนินไปหลายต่อหลายครั้ง…เพราะคนผิวเข้มเติมเชื้อไฟสวาทไม่จบไม่สิ้น

จนคนหน้าหวานแทบหมดแรง ก่อนที่บทรักจะจบลง ริมฝีปากหนาก็พรางพรมจูบเบาๆที่หน้าผากมน

''กันรักริทนะ ''คำบอกรักที่มาจากปากซาตาน คนตัวเล็กพยักหน้ารับเบาๆก่อนจะหลับตาซุกหน้าลงบนอกอุ่น

ริทเชื่อกันนะ…ริท เชื่อนะกัน

''ริทก็รักกัน''  คำพูดแผ่วเบาแต่พอที่ซาตานจะได้ยิน

''ครับ รักกันให้มากๆนะริท รักกันให้มากๆ'' ก้มลงจูบใบหน้าหวานอีกครั้ง รอจนคนตัวเล็กหลับสนิทแล้ว ถึงดึงมือร่างเล็กออกมา

สายตาที่เคยมองแบบอ่อนโยน แปรเปลี่ยนเป็นสายตาเย็นชา กันเดินไปหยิบกล้องวีดีโอทีแอบไว้บันทึกบทรักเร้าร้อนของเขากับคนตัวเล็กเอาไว้

อ่อนต่อโลกเกินไปหรือเปล่าริท…แค่ฉันบอกว่ารักนายก็เชื่อซะสนิทใจ

ฉันเคยบอกแล้วใช่มั๊ยว่าจะฆ่านายให้ตายทั้งเป็นด้วยคำว่ารัก รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าซาตาน

ก่อนจะเดินเข้าไปเปิดโน๊ตบุ๊คเครื่องเล็กที่วางอยุ่บนโต๊ะ เพียงไม่กี่นาทีบทรักเร้าร้อนระหว่างเขาก็ถูกเผยแพร่ลงบนโลกไซเบอร์

อยากรู้จริงว่าถ้าพี่ชายนายมาเห็นจะว่ายังริท ถ้าน้องชายคนเดียวของสิริพานิชร่านได้ขนาดนี้ พวกนายจะเอาหน้าไปไหวที่ไหน หึ

……………………………………… 

 หนังสือพิมพ์เเทบทุกฉบับลงรูปน้องชายคนเล็กทายาทของสิริพานิช ศุภรุจขว้างหนังสือพิมพ์ลงที่พื้น รูปที่เเสนชัดเจนน้องชายตัวดีกับบทรักเร่าร้อน เเค่เห็นวูบเดียวเขาก็รู้ว่าเป็นรูปของน้องชายของเขา กับใครสักคนที่เขาไม่เคยรู้จัก






น้ำตาค่อยๆไหลอาบหน้าคมด้วยความคับเเค้นใจ







''พี่สอนริทมาไม่ดีพอใช่มั๊ยถึงได้ทำตัวเเบบนี้ริท''





.................................................................................. 

 เกือบสองอาทิตย์ที่คนตัวเล็กหลบมาอยู่บ้านริมทะเลโดยไม่รู้โลกภายนอก



คนตัวเล็กกำลังมีความสุขกับคนรัก ยิ้มให้กันหัวเราะให้กันเหมือนเคย



ริมฝีปากเล็กคลี่ยิ้มออกมาเมื่ออีกคนวิ่งไล่จับจนเกือบจะถึงตัว เเต่สองขากลับต้องหยุดชะงัก



ร่างเล็กเซไปมาเหมือนจะเป็นลม เเต่กันรับร่างบางเอาไว้ได้




''ริทเป็นอะไรหรือเปล่า เข้าบ้านมั๊ย'' มองคนตัวเล็กที่ที่ซีดเซียว เมื่อเช้าตอนกินข้าวก็อาเจียนมาไม่น้อย


''ไม่เป็นไรหรอกกันริทคงเเค่ร้อนนะ''


ยิ้มให้อย่าเคย


''งั้นกันพาเข้าบ้านนะ'' ริทพยักหน้ารับก่อนที่ร่างบางจะถูกประคองด้วยซาตาน


หรือเวรกรรมที่กันว่ากำลังตามทัน....



คนที่เผลอรักซาตานหมดหัวใจ


..............................................

 สงสารตัวเล็กมาก ต่อจากนี้จะดราม่าหนักขึ้น
ตัวเล็กเป็นอะไร14เม้นเเล้วเจอกันค่ะ ตอนหน้าเอ็นซี 20
จะมีใครอ่านมั๊ยค่ะ ถ้าไม่มีไรต์จะได้ไม่ลง
ไม่ได้ขายเอ็นซีนะ เเต่มันเป็นเหตุผลของตอนต่อไปอีกหลายตอน