วัยวุ่นลุ้นรักซัมเมอร์

เนื้อเรื่อง

ในวันสอบวันสุดท้าย
                สอบเสร็จสักทีนะนายวิจารณ์ "นี้...จะกลับบ้านกันหมดเลยหรอ" เขาพูดกับเพื่อนในกลุ่ม (สมาชิกในกลุ่มมีกันไม่มาก มีกันแค่ 3 คน มีชื่อกันว่า นายวิจารณ์ ซึ่งเป็นสมาชิกผู้ชายเพียงคนเดียว ตามมาด้วยสองสาวสวยประจำคณะ คือ น.ส.มาลิณีและ น.ส.วรนุช ) แต่ทุกคนกับพูดเป็นเสียงเดียวกันทั้งที่ทุกทีจะมีคนอยู่ที่หอพักสักระยะแล้วค่อยกลับไปบ้านกั.... นายวิจารณ์เปิดประเน้นคนแรกว่า "เราน่าจะไปดูหนักกันก่อนสักเรื่องไม่ดีหรอ" "ไม่มีกว่าอ่ะ ปีนี้มีอะไรเคลียดเยอะเราอยากกับไปพักผ่อนที่บ้านชิวๆ" มากี้หรือมาลิณีพูด ส่วน วรนุชหรือนุชพูดขึ้นมาว่า "เราว่าปิดเทอมนี้มันน่าเบื่อจัง เรากะจะไปเที่ยวกับครอบครัวที่บ้านมากกว่า"

วันเวลาผ่านไป 2 วัน......เช้าวันนี้เป็นวันที่อุณหภูมิ 38 องศาเซลเซียส นายวิจารณ์หรือไอ้ดำในกลุ่มสาวสวยหลังจากที่เอาแต่เล่นเกมส์แบบไม่หลับไม่นอน ก็เบื่อกับบรรยายกาศภายในห้องพักของเขาที่มันร้อน เขาพูดขึ้นมาลอยๆว่า "ทำไมมันช่างร้อนอย่างนี้วะ" เขาจึงตัดสินใจกลับไปบ้านที่ต่างจังหวัด

เมื่อกลับไปถึงบ้านที่มีความสุขสบายมากมายทำให้ รู้ว่าเมื่ออยู่คนเดียวที่หอพักกับการที่มาอยู่กับครอบครัวนั้นมันต่างกันมากมาย ทั้งที่มีพ่อแม่อยู่ครบ อยู่คนเดียวต้องเผชิญกับปัญหาชีวิตที่ลุมเล้าเข้ามามาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน แฟน - การเอาตัวรอดกับการต้องใช้เงินใช้จ่ายไปวันๆ ซึ่งบ้างครั้งก็ไม่พอค่าใช้จ่ายต้องอดบ้าง เพราะว่าต้องเสียตังค์เลี้ยงเพื่อนบ้าน แฟนบ้าง อะไรอีกเยอะเลย ชีวิตที่บ้านนี้มันแสนสุขจริงๆ ไม่ต้องหาเงินซื้อข้าวของเครื่องใช้ - ค่าอาหาร - ค่าเดินทาง(รวมถึงพาหนะ) นั้นยังไม่รวมถึงของใช้ของแฟนที่ต้องเสียกับการซื้อเสื้อผ้าสวยๆ หรูหร่า พาไปร้านอาหารก็ต้อง KFC , s&p เดอะพิชซ่า หรือ ฮาจิบังงี้, ตบท้ายก็ต้องมีของหวานตามมา โหยวันๆ หนึ่งต้องเสียไม่รู้เท่าไรต่อเท่าไร .... แต่กับไม่เหมือนบ้างคนที่ชอบอยู่อย่างอิสระ เพราะเคยกับการที่ต้องมีคนรอบข้างมากมายไม่ยอมกับบ้านทั้งๆที่ไม่มีเพื่อนสนิท,ชอบอยู่กับเกมส์อินเตอร์เน็ท เล่นกันเข้าไป วันๆๆ ไม่เห็นจะได้อะไรเลย ชีวิตจริงมันต่างกัน เงินที่พ่อแม่ส่งไปให้ก็หมดไปกับเกมส์ เงินบ้างส่วนยังลดไว้เดี๋ยวไม่มีไปเล่นเกมส์ อย่างนี้เขาเรียกว่าเกมส์รีสซึ่มคือมันอินเข้าไปในเส้นเลือดเสียแล้ว

ลองหันมาดูชีวิตของแก๊งค์นี้ซิว่า...การใช้ชีวิตหลังปิดเทอมมีอะไรที่วุ่นวายจนหน้าจะเอียนกันบ้าง ซึ่งจะเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าไม่เหมือนกันอย่างไร......
เมื่อถึงงานเทศกาลประจำจังหวัด ผู้คนมากหน้าหลายตาก็มาร่วมตัวงาน ทำให้ได้พบเพื่อนสมัยเรียนมัธยม และ ระดับประถม คุยถ้าไถ่กันว่าเรียนเป็นอย่างไรบ้างและไปไหน ทำอะไรมา ไปเที่ยวไหนมาหรือยัง ซึ่งเป็นคำถามเดิมๆที่ใครๆ ก็พูดไปต่างๆนานา

มากี้หรือนางสาวมาลิณี นั้นใช้ชีวิตในช่วงปิดเทอมอย่างมีความสุขกับครอบครัว ไปเที่ยวกันทำกิจกรรมร่วมกันทุกๆอย่างคืออยู่กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากันมีความสุขที่ได้อยู่กับพ่อแม่พี่และน้องช่วงนี้เหมือนกับว่าเป็นการพักผ่อนไปในตัวหลังจากเหนื่อยกับการรับน้องคณะ กิจกรรมภายในมหาวิทยาลัย ทั้งยังเรื่องสอบนี้สำคัญ คือ อดหลับอดนอนเลยก็ว่าได้....

นุชหรือวรนุชดาวประจำคณะใช้ชีวิตช่วงปิดเทอมคืออยู่กับแฟนหลังจากที่เรียนคอร์สกวดวิชาต่างๆ พอหลังจากที่เลิกเรียนแล้วก็ ไปดูหนัง-ทานข้าวให้แฟนไปส่งที่บ้าน ซึ่งก็เป็นความรักที่มีทั้ง หวาน - เศร้า - สุข - ไปพร้อมๆกันมากลับมาถึงบ้านยังไม่พอ ยังต้องโทรศัพท์หากันทุกๆๆ 5 นาที ก็ว่าได้ บ้างครั้งยังทะเลาะกันทางโทรศัพท์ก็ยังมีเลยเพราะความคิดเห็นไม่ตรงกันสักอย่าง

ส่วนตัวของดำหรือนายวิจารณ์นั้นมีอะไรที่น่าลุ้นหรือวุ่นวายบ้าง ก็ลองติดตากันต่อไป.....ขนาดตัวดำเองยังไม่รู้เลยว่าอะไร  5555

ชีวิตช่วงปิดเทอมของดำนั้นใครๆอาจจะไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาว่าต้องทำอะไรชีวิตสับสนวุ่นวายกะวนกะวายใจเอาชีวิตตัวรอดไปวันๆ ไม่ว่าจะทำอะไรเพราะเป็นคนไม่ค่อยจะอยู่เฉย กิจวัตรประจำวันคือ ตื่นนอนมาก็เริ่มมีงานแล้วคือ เช็คเมล เล่นเอ็มเอสเอ็ม ตามด้วยเฟสบุ๊ค บ้างครั้งก็ติดตามทวิสเตอร์ต่างๆ จะลงไปกินข้าวก็มีพ่อแม่เลี้ยงให้กิน ชีวิตช่างแสนสบายอะไรอย่างนี้หนอ...นี้แค่เริ่มต้นเท่านั้นนะ...พอแดดร่มลมตกก็จะเริ่มแล้วที่จะหาเรื่องออกนอกบ้าน ต้องเริ่มโทรเช็คแล้วว่าเพื่อนกลับมาอยู่แถวบ้านหรือป่าวจะไปเที่ยวไหนกันดี... ถ้าไม่มีใครว่างก็จะออกไปเที่ยวกลางคืน วันๆไม่ค่อยทำอะไรหรอกไปที่ร้านที่ๆมีคนเที่ยวกันกินก็ไม่ค่อยกินหรอกเหล้าอะ ... ขออย่างเดียวนั่งมองสาวๆ เป็นพอ พอถูกใจใครเข้าหน่อย ของนั่งด้วยคนได้ป่าวครับ.... มีแฟนหรือเพื่อนมาด้วยหรือป่าว (นี้คือคำพูดที่ฮอตมากๆๆของนายวิจารณ์หรือดำๆๆ ดำจริงหรือเปล่าคนอื่นจะเป็นคนเห็นเอง) ถ้าชอบใครจริงจังทีก็ ขอชนแก้วหน่อยครับผม ดำพูด .... แล้วพอได้ทีก็ทำเป็นนั่งเนี่ยนๆ ไปจนร้านปิด ก็ขอเบอร์ไว้หน่อยได้เปล่าครับเผื่อคุณมาผมจะได้จองที่ไว้ให้... จนพ่อกับแม่ต้องบอกว่า...เมื่อไร แกจะเลิกเที่ยวกลางคืนสักที พ่อเป็นคนพูด 
                   ก็ตอนนี้ไม่รู้จะทำอะไรนี้หน่า      ดำตอบพ่อไปอย่างนั้น
                   แล้วแกคิดทำอะไร ขอซักเรื่องได้ไหม ฉันไม่อยากเสียเงินให้แกไปใช้จ่ายอย่างสุหรุ่ยสุร่าย เงินทองตอนนี้มันหาได้ยากนะ    พ่อพูด
                   ผมว่าจะไปร้องเพลงที่ร้านที่ผมชอบไป... จะได้ไม่ต้องขอเงินอีกแถมยังไม่กินเหล้าฟรีๆ ได้เงินเดือนแถมยังมีสาวตามติดอีก เนี่ยแหละชอบสุดๆๆ   ดำตอบพ่อ
                   แล้วแต่แกเถอะ  ฉันไม่ยุ่งกับแกแล้ว เบื่อสอนไปก็เข้าหูซ้ายทะลุหูขาว เปลืองน้ำลายจริงๆ พ่อตอบดำไป 
 

นี้แค่แบบอย่างชีวิตของเด็กวัยรุ่น ในแต่ละสังคม
หลังจากปิดภาคเรียน  สิ่งต่างๆจะสอนให้รู้จักคิดและอยู่ที่จะเลือกและตัดสินใจใช้ชีวิตไปทางที่ดี หรือที่จะเลือกทางที่อิสระ เจออบายมุข อันทำให้เกิดปัญหาชีวิตเกิดขึ้นมา .... คนที่ต้องทุกข์ที่สุดคือผู้ที่ให้กำเนิดจริงหรือเปล่า.... คุณเคยรู้หรือไม่ว่า ทุกข์ของพ่อและแม่ ส่วนใหญ่เกิดจากอะไร

แล้วรู้หรือไม่ว่าวันเกิดของคุณหรือวันที่แม่ต้องเกือบเอาชีวิตไม่รอด.... 

ดังนั้น ... วันเกิดของเรา เลิกเสียที่เถอะที่จะจัดงานปาร์ตี้ เลี้ยงเหล้าเพื่อน หันมาซื้อข้าวซื้อของจัดหาอาหารให้กับพ่อและแม่ยังดีเสียกว่า.... แถมยังได้พรอันประเสริฐจากบุพการี ไม่มีพรได้ดีไปกว่าที่พ่อและแม่ให้

รักจึงมีให้เลือกหลายทาง รักครอบครัว รักคนรัก รักตัวเอง สิ่งไหนดีที่สุดก็ดูกันเอาเอง หรือคิดว่าอะไรดีกว่านี้ ก็อยู่ที่แต่ละคนจะทำ





จะเลิกหรือจะท้อ