นครปฐม(นะ-คอน-ปะ-ถม)

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดชีวิต!

มุกคือเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง  เธออายุ5ขวบ  แม่ของเธอมีอาชีพตัดเย็บเสื้อผ้าให้กับผู้ป่วยในโรงพยาบาล  มุกช่างสังเกตทุกครั้งมื่อคุณแม่ตัดเย็บเสื้อผ้าแต่ละตัว จนวันหนึ่งเธอแอบใช้จักรเย็บผ้าของแม่ตัดสื้อสำหรับตัวเอง  1  ตัว 

เมื่อแม่ได้มาเห็นแม่ประหลาดใจมาก  และชื่นชมลูกสาวว่าเก่งมาก  มุกยิ้มใหญ่  ต่อมาแม่มุกได้เอาผ้าไปส่งให้กับคนไข้ที่เป็นโรคผิวหนัง  หลังจากนั้นแม่มุกก็ติดโรคนั้น  จึงได้นำมุกไปฝากให้กับพี่สาวของตนเลี้ยงเพราะกลัว่าลูกของตนจะติดโรคจากตน  และแล้วเมื่อเวลาผ่านไป3เดือนหลังจากนั้นแม่มุกก็ได้ตายลง  มุกเสียใจมากกับเหตุการณ์นี้  แต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้  นอกจากร้องไห้

พอมุกเรียนจบม.6  คุณป้าของเธอก็ไม่ยอมส่งมุกเรียนต่อ  เพราะการศึกษาขั้นพื้นฐานที่รัฐบาลกำหนดก็คือม.6  มุกจึงตัดสินใจไปสมัครงานที่บริษัทเอกชนที่ทำทัวร์แห่งหนึ่ง  เนื่องจากมุกเรียนศิลป์ญี่ปุ่น  จึงได้เป็นมัคคุเทศก์ฝึกหัด(เป็นตัวสำรองมัคคุเทศก์)ทุกวันมุกก็ต้องคอยสังเกตมัคคุเทศก์รุ่นพี่ว่าเขาต้อนรับขกอย่างไรบ้าง  จนในที่สุดเมื่อเวลาผ่านไป2เดือนมุกก็เป็นมัคคุเทศก์ได้อย่างคล่องแคล่ว  และต่อมามุกก็ได้ตัดสินใจหนีออกจากบ้าน  เนื่องจากถูกขโมยเงินทุกวันเมื่อกลับเข้าบ้าน  เมื่อถึงเวลาเลิกงานจากมัคคุเทศก์  มุกก็ได้ทำอาชีพรับจ้างเย็บเสื้อผ้าไปด้วย  จึงทำให้วันหนึ่งๆมุกได้เงินประมาณ  500-600บาท  ซึ่งทำให้มุกได้ตัดสินใจที่จะเรียนต่อในระดับปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยเปิด  คือมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช  มุกตั้งใจเรียนนิติศาสตร์อย่างมาก  จนผลการเรียนที่ออกมาเป็นเกรดH  ทุกตัว  มุกจะอ่านหนังสือถึงเที่ยงคืน  และตื่นตีสี่ทุกวัน

*-*  *-*  *-*  *-*  *-*  *-* 

วันหนึ่งมุกเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้าและเงียบเหงามากจึงได้โทรศัพท์นัดเพื่อนที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันไปเที่ยวสวนสาธารณะแห่งหนึ่งแถวๆองค์พระปฐมเจดีย์  มุกถูกคนสติไม่ดีคนหนึ่งด่าว่า 

คนสติไม่ดีพูดว่า:  ไอลูกไม่มีแม่ไม่มีพ่อ  ฮะฮะฮะฮะ!
            มุกโกรธมาก  มุกจึงรีบไปหยิบไม้หน้าสามที่อยู่ใกล้ๆมือ  เพื่อมาตีคนๆนั้น 
แต่ฤดีเพื่อนของมุก  ได้ห้ามไว้และพูดว่า

ฤดี:อย่าถือสาคนสติไม่ดีเลยมุก  ถ้ามุกขืนเอาไม้ตีหัวคนสติไม่ดีคนนั้น มุกก็ต้องติดคุกนะ

มุกได้สติคืนมา  จึงรีบทิ้งไม้ไป  และบอกกับฤดีว่า

มุก:ฤดี  เราไปที่อื่นกันดีกว่านะ

ฤดีพยักหน้าและเดินไปกับมุก  มุกเดินเข้าไปในองค์พระปฐมเจดีย์  และทั้งคู่ได้ขึ้นไปที่ตรงองค์พระร่วงโรจนฤทธิ์  พระคู่เมืองนครปฐม  แล้วจุดธูปอธิษฐาน

มุกอธิษฐานว่า  ขอให้วิญญาณแม่ไปสู่สุขคติเถิด  ส่วนฤดีอธิษฐานว่า  ขอให้ตนได้เกียรตินิยมอันดับ1ของคณะนิติศาสตร์ที่ตนเรียนอยู่

พออธิษฐานเสร็จแล้ว  มุกกับฤดีก็ได้เดินวนรอบองค์พระปฐมเจดีย์แล้วมุกพูดว่า

ชาวญี่ปุ่น:เอาเป็นก๋วยเตี๋ยวครับ

มุกก็ชี้ทางให้ชาวญี่ปุ่นคนนั้นไป  ชาวญี่ปุ่นก็พูดว่า

ชาวญี่ปุ่น :ขอบคุณมากครับ

มุกก็ยิ้มตอบให้ชาวญี่ปุ่นผู้นั้น

       หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ไปรับประทานอาหารกลางวันที่ร้านข้าวราดแกงแห่งหนึ่งที่บริเวณหลังตลาด  เพราะราคาถูกอีกทั้งยังอร่อยอีกด้วย

         พอทั้งคู่กินอาหารกันอย่างสำราญกายใจแล้ว  ก็ได้ขึ้นรถเมล์ที่ท่ารถเมล์ขาวเพื่อไปส่งฤดีที่บ้านของฤดี 

 

บ้านฤดีอยู่บริเวณใกล้ๆกับมหาวิทยาลัยศิลปากร  พอถึงบ้าน 

ฤดีก็พูดกับมุกว่า

ฤดี:ขอบใจนะมุก  ที่มาส่งฤดี  ทั้งๆที่บ้านของมุกอยู่ที่สามพราน

มุกพูดว่า  :ไม่เป็นไรหน่า  ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่  แค่นี้จิ๊บๆ

หลังจากนั้นมุกก็นั่งรถเมล์กลับบ้านที่สามพราน  และแล้วในขณะที่นั่งรถเมล์ก็ได้เกิดเรื่องที่ประหลาดขึ้นกับมุก

 "จะเป็นเรื่องอะไรนั้น  ติดตามต่อได้ในตอนหน้านะจ้ะ"

ที่มาของภาพจาก  webboard.mthai.com

มุก:  พวกเราโชคดีเนอะ  ที่ได้เกิดอยู่ที่เมืองนครปฐมแห่งนี้  เพราะที่นี่มีองค์พระเป็นศูนย์รวมใจของคนนครปฐมทุกคน  เรารักองค์พระกัน  เนอะฤดีเนอะ

ฤดียิ้มแล้วพยักหน้า

มุกกับฤดีได้เข้าไปในถ้ำที่อยู่ข้างบนองค์พระ  มุกพูดว่า

มุก:เราเป็นชาวนครปฐมแท้ๆ  แต่ยังไม่เคยได้เข้าไปในถ้ำแห่งนี้เลย

ฤดีพูดว่า:หรอ!  แปลกดีเนอะ 

พร้อมกับหัวเราะเบาๆ

            ในถ้ำนั้นมีไฟติดที่ข้างบนถ้ำอยู่ตลอดทางเดิน  ฤดีพูดขื้นว่า

ฤดี:น่าตื่นเต้นจังเลยมุก  อยากรู้จังว่าถ้ำนี้จะยาวสักเพียงใด

มุกพูดขื้นว่า:เดี๋ยวก็รู้

พร้อมกับยักคิ้ว

พอไปถึงปลายสุดของถ้ำ  มุกก็ได้ร้องอุทานด้วยความแปลกใจว่า

มุก:โอ้โห!  ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีพระอยู่ภายในถ้ำแห่งนี้ด้วย

ฤดีพูดต่อ  ว่า

ฤดี:อืม  ใช่!

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ได้ขึ้นจากถ้ำ  แล้วไปที่ตลาดนครปฐม  ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับองค์พระร่วงโรจนฤทธิ์  ตลาดแห่งนี้เป็นตลาดของพระมหากษัตริย์ซึ่งสร้างมาหลายปีมากๆแล้ว  คาดว่าน่าจะสมัยประมาณพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว  ตลาดแห่งนี้แบ่งเป็นตลาดบนและตลาดล่าง  ตลาดแห่งนี้เป็นศูนย์รวมของสิ่งของต่างๆมากมายไม่ว่าจะเป็นอาหาร  เสื้อผ้า  อุปกรณ์ตกปลา  นาฬิกา  ร้านหนังสือ  หรือแม้กระทั่งร้านค้าชั้นนำที่โด่งดังไปทั่วเมืองไทย  อาทิ  ร้านสะดวกซื้อก็มี  มุกกับฤดีได้เข้าไปในตลาดเพื่อหาซื้ออาหารกลางวันรับประทานกัน  ได้มีชายชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งเดินเข้ามาถามมุกเป็นภาษาญี่ปุ่น  แต่แปลเป็นไทยได้ใจความว่า

ชาวญี่ปุ่น:  คุณรู้ไหมครับ  ว่าอาหารร้านไหนที่อร่อยที่สุดในตลาดแห่งนี้

มุกตกใจนิดหน่อย  และตอบไปเป็นภาษาญี่ปุ่น  แต่เมื่อแปลความเป็นไทยแล้วได้ใจความว่า

มุก:มีหลายร้านเลยค่ะ  ต้องการจะรับประทานอาหารประเภทไหนหล่ะค่ะ

มีประเภทที่เป็นก๋วยเตี๋ยว  ข้าวราดแกง  และพวกอาหารจานด่วนในร้านสะดวกซื้อก็มี

และแล้วทั้งคู่ก็ได้เข้าไปกราบพระ  พอพระเห็นหน้ามุกก็พูดขื้นว่า

พระ:เจริญพรเถิดโยมทั้งสอง

แล้วพระก็พูดกับมุกอีกว่า

พระ:โยมต้องระวังอย่าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของผู้ชายให้ดีนะ  เพราะมันจะนำความเดือดร้อนมาสู่โยม

มุกทำหน้างงๆแล้วรับคำที่พระบอก