นิยายรักน้ำเกือบเน่า

เนื้อเรื่อง

นักแสดง

1 เต้ย

2 ไผ่

3  มิลล์

หลายปีมาแล้วในตอนที่ฉันยังเรียนอยู่ม.ต้น ฉันไม่เคยลืมมัน  สิ่งนั้นมันยังก้องอยู่ในหูของฉันเสมอ   กับคำพูดเพียงไม่กี่คำที่ว่า

     เต้ย :  ถามจริงนะ ที่เธอทำมาตลอดเพื่อฉันหรือเปล่า

     ไผ่     เออ..... ไม่ ช่าย  สัก หน่อย

แล้วฉันก็วิ่งหนีเค้าไป

เมื่อฉันมารร.ทีไรไม่กล้าที่จะพูดหรือสบตาเขาเมื่อเจอกับเขา  จนวันหนึ่ง  ฉันตัดสินใจที่จะไปพูดกับเขาว่า ฉันทำเพื่อเขามาตลอด  แต่เพื่อนที่ฉันรักมากที่สุดก็มาบอกกับฉันว่า เขาแอบชอบเต้ยมานานแล้วแต่ไม่กล้าบอก  แล้วขอร้องให้ฉันช่วย  ฉันจึงตอบตกลงที่จะช่วยเขา  ฉันจึงเดินเข้าไปหาเค้า ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไร เค้าก็บอกกับฉันและจับมือฉัน

     เต้ย    ฉันจะไม่ยอมให้เธอไปไหนไกลอีกแล้ว  ฉันมันโง่เองที่รู้ทั้งรู้ว่าเธอทำเพื่อฉัน  แต่กลับมาถามเธอ  ฉันเพิ่งรู้ว่า  ในหัวใจฉันมันคิดถึงเธอทุกวัน  ยกโทษให้ฉันด้วยนะไผ่

ในขณะนั้นฉันพูดไม่ออก แต่ค่อยๆรวบรวมสติแล้วบอกเค้าว่า

     ไผ่     เออ........เต้ย    ฉันจะมาบอกเธอว่า  มิลล์ชอบเธอมากเลยนะ

ฉันอยากให้เธอรักมิลล์นะ รักให้มากด้วยหล่ะ

พอพูดจบฉันก็ค่อยๆเอามือเค้าออกจากมือฉันแล้วเดินหนีไป  เค้ารีบวิ่งตามฉันแต่ก็ไม่ทันสักที เพราะอะไรนั้นหรอ

     ไผ่     เต้ย............อ้าย

ภาพที่ฉันเห็นยังติดตาฉันมาตลอด เค้าลงไปนอนอาบเลือดตรงใต้อาคารเรียน เพราะโดนถังสังกะสี ที่ใส่ขนมของนักเรียนที่กำลังเล่นกันตกลงมาโดนเค้าพอดี   แล้วฉันจะทำอย่างไงงั้นหรอ  หลายคนอาจคิดว่าฉันจะทำตัวเป็นนางเอก เข้าไปร้องห่มร้องไห้ แล้วรีบพาเค้าไปโรงพยาบาล  แต่สำหรับฉันมันไม่ใช่หรอก  ฉันรีบวิ่งหนีไปให้ไกลที่สุด เหมือนคนที่กำลังตกใจสุดขีดเพราะโดนผีหลอก หรือเจอตัวแมงสาบกำลังต่ายแขนประมาณนั้น  ทุกคนคงสงสัยว่าเพราะเหตุใด  คำตอบก็คือฉันอยากลืมเค้า  ไม่อยากคิดถึงเค้ากลัวทำใจไม่ได้  แต่เมื่อฉันกลับไปถึงบ้านแล้วก็ยิ่งเศร้า

อีกวันต่อมาเมื่อฉันไปโรงเรียนฉันก็พบเค้ายืนอยู่ตรงต้นไม้  หลังห้องน้ำ  แล้วเค้าก็รีบเดินไปข้างหลังห้องน้ำเมื่อเห็นฉัน  ฉันจึงแปลกใจมากเลยรีบวิ่งไปดูเค้าแต่ก็ไม่พบไม่รู้เพราะสาเหตุใด  แต่ฉันก็เดินแถวนั้นหลายรอบแล้วแต่ก็ไม่เจอ  ฉันจึงไปถามเพื่อนคนอื่นๆก็ทราบความว่า  เค้าตายไปแล้ว  แล้วเค้าจะมาได้ไง  พอได้ฟังคำตอบแล้วนั้นฉันก็ใจหายขึ้นมาทันที  ในตอนนั้นฉันคิดอะไรอยู่หลายคนก็คงจะตอบได้ว่า  ก็กลัวเค้าอะดี  วิญญาณเค้าต้องตามฉันมาแน่ๆ  ฉันนั่งคิดถึงเรื่องนี้นานแสนนานจนเพื่อนคนอื่นเค้าไม่มีใครอยู่ในห้องนี้แล้ว  อยู่ดีๆก็มีลมวูบเข้ามาทางข้างหลังฉัน  พอฉันหันไปก็พบกับเค้า

เค้ามาบอกกับฉันว่า 

     เต้ย    เธอให้อภัยฉันยัง ไผ่

     ไผ่     ฉันไม่เคยโกรธเธอเลยนะ  ฉันไม่เคยบอกให้เธอรู้ว่าฉันคิดยังไงกับเธอจนมันสายเกินไป  ฉันอยากบอกกับเธอว่า  ฉันชอบเธอมากเลย  สิ่งที่ฉันทำก็เพื่อเธอมาตลอด

     เต้ย    ก็แค่นั้นแหละ  เพื่อนๆ………………

แล้วไฟทุกดวงในห้องก็เปิดขึ้น  เพื่อนทุกคนรวมทั้งมิลล์ก็ออกมาจากข้างหลังตู้เอกสารโบราณ

     มิลล์   ที่ฉันทำไปในวันนั้นก็แค่ทำตามแผนของเต้ย  ฉันอยากให้เธอสมหวังรู้ไหม

ฉันงงไปหมดทุกอย่าง  เพื่อนทุกคนต่างหัวเราะออกมา  รวมทั้งฉันด้วย

     เต้ย    ฉันก็ชอบเธอเหมือนกันนะครับไผ่  ขอบคุณเพื่อนทุกคนที่ช่วยผม

     ไผ่     เออฉันก็ยังไม่ได้บอกเธออย่างหนึ่ง

     เต้ย    อะไรหรอ

     ไผ่     ที่ฉันทำไปทั้งหมดที่ฉันพูดไปทั้งหมดก็เพื่อแกล้งให้นายชอบฉันไงตาบ้า  โง่ด้วย  จริงไหมมิลล์

     มิลล์   ช่ายแล้ว  55+

     ไผ่     ตาบ้าเอ้ยถูกหรอกแล้ว

ทุกคนต่างหัวเราะยกเว้นเต้ยที่ยืนงงอยู่กลางห้อง