รักป่วนกวนใจของยัยอันธพาล

เฮ้ย!!น้องสาว มีเงินเท่าไหร่เอาออกมาให้หมด(o*-)!!โจรสะพานลอยหน้าโหด+โฉดสองคนกำลังรีบไถ่เงินฉันอยู่

                ...(-_-)ไม่มีเสียงตอบรับจากฉัน

                เฮ้ย!!!!(o[]o)!!!! น้อง ลูกพี่ พี่บอกว่าให้เอาเงินมา ไม่ได้ยินหรือไง?ลูกน้องของมันตะคอกถามฉันด้วยน้ำเสียงกวน ๆ

                ...(-_-)เงีบบ  หนอยแน่ แกคิดว่าพวกแกเป็นใครกันถึงจะได้มารีบไถ่เงินฉันนะห๊า? ไอ้โจรกระจอกเอ๊ย!

                ลุยเลยไหมลูกพี่?( -.-)?ลูกน้องมันหันถามลูกพี่มันอีกครั้ง

                ...(-o-)ลูกพี่มันยังไม่ทันตอบฉันก็ชิงพูดซะก่อน

                พวกแกจะทำอะไรฉันก็ได้ เอาซิ แกเขามากันได้เลย(o[]o)ฉันตะโกนกร้าวขึ้นมา แหมๆๆๆ...พวกแกคิดว่าจะได้เงินจากฉันไปได้ง่าย ๆ หรืออย่างไง คิดผิดซะแล้วล่ะพวกแก

                ได้เลย   ย๊ากกกกก(o[]o)ลูกน้องมันวิ่งเข้ามาทำท่าจะต่อยฉัน เอาสิ มาเลย อีกนิด

                พลั่ก

                โอ๊ย

                ลูกน้องมันที่วิ่งเข้ามา โดนฉันใช่ตีนเตะเข้าที่ท้อง จุกไปเลย หล่ะสิ   ลุกขึ้นมาอีกดิ ลุกขึ้นมา... ลูกน้องไอ้โจรกระจอกค่อย ๆ ลุกขึ้นมาแล้วรีบวิ่งไปเกาะหลังลูกพี่มัน โธ่...นึกว่าจะแน่

                ไง แกก็เข้ามาด้วยสิ(-o-)ฉันตะโกนบอกไอ้ลูกพี่มัน ดูหน้ามันเข้าสิ เหี้ยมเกรียมเลย เข้ามากันเหอะ ฉันไม่ว่าอะไรหรอก มาสองคนก็ได้ ไอ้กร๊วกเอ๊ย!

                ได้...เตรียมตัวรับไว้ให้ดี ๆ ก็แล้วกัน(-o-)

                อย่าพูดมากน่า เข้ามากันเลยดีกว่า อย่าช้า(-o-)ใช่เข้ามาเลย แม่จะซัดให้น่วมเลย คอยดูฤทธิ์ไอ้ปอนด์ก่อนเหอะ

                ย๊ากกกกกกกกกก(o[]o)

                พลั่ก/พลั่ก  

                พลั่ก

                          พลั่ก

                หึ หึ(-_-)ฉันหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนใช้นิ้วโป้งเช็ดที่มุมปาก หนอยแกไอ้โจรชั่วบังอาจนัก สวนหมัดมาใส่ฉันได้หมัดหนึ่ง แต่แกก็โดนฉันสวนกลับไปสามหมัด สบายเลยไหมแก ฉันกำลังจะเดินผ่านลูกพี่ของไอ้โจรกระจอกไปหาไอ้ลูกน้องมัน มันกลัวฉันตัวสั่นเลย ให้ตายเหอะ เมื่อกี้นี้แกยังขู่ฉันอยู่เลยไม่ใช่เหรอ...

                เจอกันอีกตั้งหน่อยเป็นไง ไอ้กร๊วก(-o-)เออให้มันได้อย่างนี้สิ ฉันพูดยังไม่ทันจบ วิ่งหนีไปซะแหละ แล้วลูกพี่แกหล่ะ ไม่ลากมันไปด้วยกันเหรอ เฮ้ออออ...(-_-)ลำบากฉันอีกต้องโทรหาตำรวจช่วยพามันไปนอน(ในคุก)สักหน่อยแล้ว

                ฉันหยิบโทรศัพท์รุ่นเก่ามาโทรหาตำรวจ 

                คุณตำรวจพอดีมีโจรจะมาปล้นฉันที่สะพานลอย   แต่โดนฉันจัดการให้แล้ว เดี๋ยวคุณตำรวจช่วยมาพาเขาไปนอนต่อที่นะค่ะ ปิ๊บฉันกดตัดวางสายทันทีที่พูดจบ คุณตำรวจก็พยายามตะโกนถามว่าฉันเป็นใคร แต่ฉันขี้เกียจต้องมานั่งตอบคำถามต่าง ๆนานาของคุณตำรวจอีกนี้นา มันน่าเบื่อจะตาย ไปบ้านไอ้แบงดีกว่า>-< vbvb สบายกว่าที่บ้านเยอะ

                ฉันเดินลงจากสะพานลอยมุ่งหน้าไปบ้านไอ้แบง ฉันเดินผ่านตลาดไปได้ไม่ไกลนัก ก็ได้ยินเสียงคนกลุ่มใหญ่ ๆ กำลังคุยกันอยู่เสียงดังเชียว(ไอ้ที่แกว่าคุยกันน่ะ บ้านฉันเรียกว่าทะเลาะ_*_) ฉันเลยเดินผ่านไปเฉย ๆ ไม่เข้าไปเสือกเหมือนทุกครั้ง เพราะฉ้านหิวข้าววแล้ว-_-

                พลั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

                เพล้ง!

                ไอ้ดิวววว เฮ้ย! ไอ้ก้อง ไอ้ดิวโดนตีหัวแตกว่ะเสียงคนกำลังตะลุมบอนกันลอยทะลุเข้าโสตประสาทฉัน โดนตีหัวแตกด้วยเหรอ หนอยไอ้พวกนี้ ไม่มีจรรยาบรรณอันธพาลกันเลยรึไงกันวะ เอ้าว่ะ ต่อมเสือกมันเริ่มทำงานอีกแล้ว เฮ้อ...ให้มันได้อย่างนี้สิไอ้ปอนด์ ฉันวิ่งเข้าไปในซอยทันที

                เฮ้ย!!!! พวกแกทำอะไรกันน่ะ-[]- ฉันตะโกนถามพวกที่มันตีหัวไอ้คนที่ชื่อดิว เดอว อะไรนั่นแตก  พวกมันหยุดการกระทำใด ๆ ทั้งสิ้น แล้วหันหน้ามามองฉันแปบเดียว แปบเดียวจริง ๆ แล้วพวกมันก็เข้าไปตะรุมบอนกันต่อ เออ ให้มันได้อย่างนี้สิ พวกไอ้คนที่ชื่อดิวท่าทางจะมาช่วยเพื่อนลำบากหน่อย มากันแค่สามคน แต่ดั๊นนนมาท้าชนกับไอ้พวกอันธพาลนับสิบ เออ...แล้วมันจะรอดไหมเนี้ย นายดิวนั่นหัวแตกกำลังโดนซ้อมอย่างหนัก เฮ้อ! ช่วยหมอนี้ก่อนก็แล้วกัน 

                เฮ้! รังแกคนที่ไม่มีทางสู้น่ะ มันใช่ไม่ได้เลยนะไอ้พวกที่รุมหมอนั่นอยู่เริ่มหันมามองฉัน แต่อีกคนก็ยังกระทืบหมอนั่นอีกทีหนึ่ง ฉันเดินเข้าไปมองหน้าไอ้พวกนี้ให้มันชัด ๆ ว่ามันกลุ่มไหนกันแน่

                โธ่...เราก็นึกว่าใคร น้องปอนด์สุดสวยของพี่นี้เอง มีอะไรเหรอจ๊ะโถ...ไอ้ปื้ด มึงนี้ช่างกล้าเนอะ แกยังไม่เคยลิ้มรสหมัดของฉันล่ะมั้ง ถึงได้เห่าออกมาอย่างนี้น่ะ

                ใครเหรอ ไอ้ปื้ด กูไปเป็นน้องมึงตั้งแต่เมื่อไหร่

                น้องปอนด์ของพี่น่ะ จะไม่เป็นแค่น้องหรอกจ๊ะ แต่จะเป็น...เมียของพี่แทน ใช่ไหมวะ ฮ่า ฮ๋า ฮ๋า...เมียมึงงั้นเหรอไอ้สารเลว 

                พลั่ก

                โอ๊ย

                หมัดน้องปอนด์นี้ได้อารมณ์พี่ปื้ดจริง ๆ เลย แล้ว...อย่างอื่น...จะได้อารมณ์แบบนี้ไหมเนี้ย หืมมม

                พลั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ

                โอ๊ย ๆ ๆ ๆ ๆ

                มันร้องตามที่ฉันเตะและต่อย ฉันน่ะอยู่แก๊งอันธพาลมาตั้งแต่เด็ก ๆ แกนะยังอ่อนเกินไปสำหรับฉัน ไอ้ปื้ด

                มึงเล่นกับกูอย่างนี้เลยเหรอ-[]-

                เออ-o-

                ได้ เฮ้ย!ลุยไอ้ปื้ดหันไปสั่งลูกน้องให้มาอัดฉัน พวกแกเข้ามากันเหอะ แม่จะอัดให้น่วมกันไปเลย เมื่อกี้เพิ่งเสียอารมณ์ เสียพลังงานไปโดยเปล่าประโยชน์กับไอ้พวกโจรกระจอกพวกนั้นแท้ ๆ เลย แต่ฉันยังไงก็ยังไหวอยู่

                พลั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

                พวกมันนับสิบกว่าคนก็ร่วงลงกันที่ละคนสองคนจนเกลี้ยง โหย เสียพลังงานไปเกือบครึ่ง กลับไปบ้านไอ้แบงต้องเติมพลังเยอะหน่อย

                กลับไปเหอะไอ้ปื้ด ถ้าไม่อยากจะตายอยู่ตรงนี้ฉันกลับหลังหันไปบอกไอ้ปื้ด และเน้นที่คำว่าตายเป็นพิเศษ 

                เฮ้ย! พวกเราถอย ฝากไว้ก่อนเหอะพวกแกไอ้ปื้ดถอยกลับไป ยังไม่วายหันมาตะโกนขู่อีกแน่ะ แกมาได้ทุกเมื่อแหละไอ้ปื้ด เฮ้อหิวข้าวชะมัดยาด ไปบ้านไอ้แบงดีกว่า

                เดี๋ยวเสียงไอคนที่โดนตีหัวเรียกฉัน ยังไม่ตายอีกเหรอเนี้ย เฮ้อออ อ่อนหัดจริง ๆ พ่อหนุ่มน้อย

                อะไร?ฉันถามเสียงห้วนจัด

                เธอมาช่วยพวกฉันทำไมเออฟังก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง จะก้มหน้าพูดทำไมไอ้นี้นิ๊

                เสือกเอง บายฉันตอบอย่างตรงไปตรงมา เฮอะไอ้บ้า จะขอบคุณกันสักคำก็ไม่มี รู้งี้ปล่อยให้จมกองเลือดตายไปเลยซะยังจะดีกว่า ฉันเดินออกมา กำลังหันหลังไปบอกเพื่อนหมอนี้สักหน่อยว่าให้พาไปโรงพยาบาล แต่พอหันไปกลับไม่มีใครเลยที่ไปนอนสลบอยู่ เออ เมื่อกี้นี้ฉันคิดผิดที่ว่าไอ้หมอนี้มันอ่อนหัด ต้องบอกว่าเพื่อนของมันมากกว่าที่อ่อน แค่นี้ก็สลบ เฮ้อออออออออให้ตายเหอะ

                ติ้ด ๆ ๆ ๆ

                แบง แกอยู่แถว ๆ ตลาดเปล่าวะ มาช่วยกันลากศพหน่อยเร็วเข้า มาถึงก่อนแล้วฉันจะเล่าให้ฟัง ไม่ต้องถามมากนา มาเร็ว ๆ นะ ปิ๊บฉันกดโทรศัพท์เครื่องเก่าหาเบอร์ไอ้แบงเพื่อนสนิทฉันเอง ให้มันมารับศพพวกนี้ ฉันเดินไปใกล้ ๆ ไอ้คนที่ชื่อดิวนั่น ถามหาโทรศัพท์ของเขา แต่อย่าคิดกันนะว่าฉันจะลักโทรศัพท์ของเขา ไม่ใช่เลย ฉันจะเอามาโทรหา ญาติหรือเพื่อนให้มารับศพไป

                นี้ นาย นายฉันใช้นิ้วเขี่ยเขาเบา ๆ

                ฮื่มมมเขาครางตอบรับฉันเสียงค่อย

                โทรศัพท์นายอยู่ไหน เดี๋ยวฉันโทรบอกญาติหรือเพื่อนให้ว่านายอยู่ที่นี้/span>

                ในกระเป๋ากางเกงอืม ก็หยิบมาสิ

                ก็หยิบมาสิ นอนเฉยอยู่ได้ ไอ้นี้นิแน่ะยังไม่ยอมหยิบอีก

                ฉันขยับไม่ค่อยได้ หยิบมาเหอะฉันไม่ว่าเธอหรอก อย่าหยิบอย่างอื่นล่ะ หึ หึ

                เออ! มันน่าช่วยไหมเนี้ย จะตายอยู่แล้วยังมีหน้ามากวนประสาทอีก ไอ้นี้นิฉันว่าเขาก่อนใช้มือล้วงไปในประเป๋ากางเกงยีนของเขาอย่างค่อย ๆ ตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยล้วงกระเป๋าผู้ชายมาก่อนเลยในชีวิตนี้ ให้ตายเหอะ

                ปอนด์!!!เสียงไอ้แบงตะโกนเรียกฉันสะเสียงดังเชียว มึงจะตะโกนทำไม 

                อะไรไอ้แบงมันเดินเข้ามาหาฉัน ฉันหันไปมองมันแวบหนึ่งก่อนล้วงกระเป๋าไอ้ดิวอะไรนี้ต่อ

เฮ้ย!!น้องสาว มีเงินเท่าไหร่เอาออกมาให้หมด(o*-)!!โจรสะพานลอยหน้าโหด+โฉดสองคนกำลังรีบไถ่เงินฉันอยู่

                ...(-_-)ไม่มีเสียงตอบรับจากฉัน

                เฮ้ย!!!!(o[]o)!!!! น้อง ลูกพี่ พี่บอกว่าให้เอาเงินมา ไม่ได้ยินหรือไง?ลูกน้องของมันตะคอกถามฉันด้วยน้ำเสียงกวน ๆ

                ...(-_-)เงีบบ  หนอยแน่ แกคิดว่าพวกแกเป็นใครกันถึงจะได้มารีบไถ่เงินฉันนะห๊า? ไอ้โจรกระจอกเอ๊ย!

                ลุยเลยไหมลูกพี่?( -.-)?ลูกน้องมันหันถามลูกพี่มันอีกครั้ง

                ...(-o-)ลูกพี่มันยังไม่ทันตอบฉันก็ชิงพูดซะก่อน

                พวกแกจะทำอะไรฉันก็ได้ เอาซิ แกเขามากันได้เลย(o[]o)ฉันตะโกนกร้าวขึ้นมา แหมๆๆๆ...พวกแกคิดว่าจะได้เงินจากฉันไปได้ง่าย ๆ หรืออย่างไง คิดผิดซะแล้วล่ะพวกแก

                ได้เลย   ย๊ากกกกก(o[]o)ลูกน้องมันวิ่งเข้ามาทำท่าจะต่อยฉัน เอาสิ มาเลย อีกนิด

                พลั่ก

                โอ๊ย

                ลูกน้องมันที่วิ่งเข้ามา โดนฉันใช่ตีนเตะเข้าที่ท้อง จุกไปเลย หล่ะสิ   ลุกขึ้นมาอีกดิ ลุกขึ้นมา... ลูกน้องไอ้โจรกระจอกค่อย ๆ ลุกขึ้นมาแล้วรีบวิ่งไปเกาะหลังลูกพี่มัน โธ่...นึกว่าจะแน่

                ไง แกก็เข้ามาด้วยสิ(-o-)ฉันตะโกนบอกไอ้ลูกพี่มัน ดูหน้ามันเข้าสิ เหี้ยมเกรียมเลย เข้ามากันเหอะ ฉันไม่ว่าอะไรหรอก มาสองคนก็ได้ ไอ้กร๊วกเอ๊ย!

                ได้...เตรียมตัวรับไว้ให้ดี ๆ ก็แล้วกัน(-o-)

                อย่าพูดมากน่า เข้ามากันเลยดีกว่า อย่าช้า(-o-)ใช่เข้ามาเลย แม่จะซัดให้น่วมเลย คอยดูฤทธิ์ไอ้ปอนด์ก่อนเหอะ

                ย๊ากกกกกกกกกก(o[]o)

                พลั่ก/พลั่ก  

                พลั่ก

                พลั่ก

                หึ หึ(-_-)ฉันหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนใช้นิ้วโป้งเช็ดที่มุมปาก หนอยแกไอ้โจรชั่วบังอาจนัก สวนหมัดมาใส่ฉันได้หมัดหนึ่ง แต่แกก็โดนฉันสวนกลับไปสามหมัด สบายเลยไหมแก ฉันกำลังจะเดินผ่านลูกพี่ของไอ้โจรกระจอกไปหาไอ้ลูกน้องมัน มันกลัวฉันตัวสั่นเลย ให้ตายเหอะ เมื่อกี้นี้แกยังขู่ฉันอยู่เลยไม่ใช่เหรอ...

                เจอกันอีกตั้งหน่อยเป็นไง ไอ้กร๊วก(-o-)เออให้มันได้อย่างนี้สิ ฉันพูดยังไม่ทันจบ วิงหนีไปซะแหะ แล้วลูกพี่แกหล่ะ ไม่ลากมันไปด้วยกันเหรอ เฮ้ออออ...(-_-)ลำบากฉันอีกต้องโทรหาตำรวจช่วยพามันไปนอน(ในคุก)สักหน่อยแล้ว

                ฉันหยิบโทรศัพท์รุ่นเก่ามาโทรหาตำรวจ 

                คุณตำรวจพอดีมีโจรจะมาปล้นฉันที่สะพานลอย   แต่โดนฉันจัดการให้แล้ว เดี๋ยวคุณตำรวจช่วยมาพาเขาไปนอนต่อที่นะค่ะ ปิ๊บฉันกดตัดวางสายทันทีที่พูดจบ คุณตำรวจก็พยายามตะโกนถามว่าฉันเป็นใคร แต่ฉันขี้เกียจต้องมานั่งตอบคำถามต่าง ๆนานาของคุณตำรวจอีกนี้นา มันน่าเบื่อจะตาย ไปบ้านไอ้แบงดีกว่า>-< vbvb สบายกว่าที่บ้านเยอะ

                ฉันเดินลงจากสะพานลอยมุ่งหน้าไปบ้านไอ้แบง ฉันเดินผ่านตลาดไปได้ไม่ไกลนัก ก็ได้ยินเสียงคนกลุ่มใหญ่ ๆ กำลังคุยกันอยู่เสียงดังเชียว(ไอ้ที่แกว่าคุยกันน่ะ บ้านฉันเรียกว่าทะเลาะ_*_) ฉันเลยเดินผ่านไปเฉย ๆ ไม่เข้าไปเสือกเหมือนทุกครั้ง

                พลั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

                เพล้ง!

                ไอ้ดิวววว เฮ้ย! ไอ้ก้อง ไอ้ดิวโดนตีหัวแตกว่ะเสียงคนกำลังตะลุมบอนกันลอยทะลุเข้าโสตประสาทฉัน โดนตีหัวแตกด้วยเหรอ หนอยไอ้พวกนี้ ไม่มีจรรยาบรรณอันธพาลกันเลยรึไงกันวะ เอ้าว่ะ ต่อมเสือกมันเริ่มทำงานอีกแล้ว เฮ้อ...ให้มันได้อย่างนี้สิไอ้ปอนด์  ฉันวิ่งเข้าไปในซอยทันที

                เฮ้ย!!!! พวกแกทำอะไรกันน่ะ-[]- ฉันตะโกนถามพวกที่มันตีหัวไอ้คนที่ชื่อดิว เดอว อะไรนั่นแตก  พวกมันหยุดการกระทำใด ๆ ทั้งสิ้น แล้วหันหน้ามามองฉันแปบเดียว แปบเดียวจริง ๆ แล้วพวกมันก็เข้าไปตะรุมบอนกันต่อ เออ ให้มันได้อย่างนี้สิ พวกไอ้คนที่ชื่อดิวท่าทางจะมาช่วยเพื่อนลำบากหน่อย มากันแค่สามคน แต่ดั๊นนนมาท้าชนกับไอ้พวกอันธพาลนับสิบ เออ...แล้วมันจะรอดไหมเนี้ย นายดิวนั่นหัวแตกกำลังโดนซ้อมอย่างหนัก เฮ้อ! ช่วยหมอนี้ก่อนก็แล้วกัน 

                เฮ้! รังแกคนที่ไม่มีทางสู้น่ะ มันใช่ไม่ได้เลยนะไอ้พวกที่รุมหมอนั่นอยู่เริ่มหันมามองฉัน แต่อีกคนก็ยังกระทืบหมอนั่นอีกทีหนึ่ง ฉันเดินเข้าไปมองหน้าไอ้พวกนี้ให้มันชัด ๆ ว่ามันกลุ่มไหนกันแน่

                โธ่...เราก็นึกว่าใคร น้องปอนด์สุดสวยของพี่นี้เอง มีอะไรเหรอจ๊ะโถ...ไอ้ปื้ด มึงนี้ช่างกล้าเนอะ แกยังไม่เคยลิ้มรสหมัดของฉันล่ะมั้ง ถึงได้เห่าออกมาอย่างนี้น่ะ

                ใครเหรอ ไอ้ปื้ด กูไปเป็นน้องมึงตั้งแต่เมื่อไหร่

                น้องปอนด์ของพี่น่ะ จะไม่เป็นแค่น้องหรอกจ๊ะ แต่จะเป็น...เมียของพี่แทน ใช่ไหมวะ ฮ่า ฮ๋า ฮ๋า...เมียมึงงั้นเหรอไอ้สารเลว 

                พลั่ก

                โอ๊ย

                หมัดน้องปอนด์นี้ได้อารมณ์พี่ปื้ดจริง ๆ เลย แล้ว...อย่างอื่น...จะๆได้อารมณ์แบบนี้ไหมเนี้ย หืมมม

                พลั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ

                โอ๊ย ๆ ๆ ๆ ๆ

                มันร้องตามที่ฉันเตะและต่อย ฉันน่ะอยู่แก๊งอันธพาลมาตั้งแต่เด็ก ๆ แกนะยังอ่อนเกินไปสำหรับฉัน ไอ้ปื้ด

                มึงเล่นกับกูอย่างนี้เลยเหรอ

                เออ

                ได้ เฮ้ย!ลุยไอ้ปื้ดหันไปสั่งลูกน้องให้มาอัดฉัน พวกแกเข้ามากันเหอะ แม่จะอัดให้น่วมกันไปเลย เมื่อกี้เพิ่งเสียอารมณ์ เสียพลังงานไปโดยเปล่าประโยชน์กับไอ้พวกโจรกระจอกพวกนั้นแท้ ๆ เลย แต่ฉันยังไงก็ยังไหวอยู่

                พลั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

                พวกมันนับสิบกว่าคนก็ร่วงลงสู่กันที่ละคนสองคนจนเกลี้ยง โหย เสียพลังงานไปเกือบครึ่ง กลับไปบ้านไอ้แบงต้องเติมพลังเยอะหน่อย

                กลับไปเหอะไอ้ปื้ด ถ้าไม่อยากจะตายอยู่ตรงนี้ฉันกลับหลังหันไปบอกไอ้ปื้ด และเน้นที่คำว่าตายเป็นพิเศษ 

                เฮ้ย! พวกเราถอย ฝากไว้ก่อนเหอะพวกแกไอ้ปื้ดถอยกลับไป ยังไม่วายหันมาตะโกนขุ่อีกแน่ะ แกมาได้ทุกเมื่อแหละไอ้ปื้ด เฮ้อหิวข้าวชะมัดยาด ไปบ้านไอ้แบงดีกว่า

                เดี๋ยวเสียงไอคนที่โดนตีหัวเรียกฉัน ยังไม่ตายอีกเหรอเนี้ย เฮ้อออ อ่อนหัดจริง ๆ พ่อหนุ่มน้อย

                อะไรฉันถามเสียงห้วนจัด

                เธอมาช่วยพวกฉันทำไมเออฟังก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง จะก้มหน้าพูดทำไมไอ้นี้นิ๊

                เสือกเอง บายฉันตอบอย่างตรงไปตรงมา เฮอะไอ้บ้า จะขอบคุณกันสักคำก็ไม่มี รู้งี้ปล่อยให้จมกองเลือดตายไปเลยซะยังจะดีกว่า ฉันเดินออกมา กำลังหันหลังไปบอกเพื่อนหมอนี้สักหน่อยว่าให้พาไปโรงพยาบาล แต่พอหันไปกลับไม่มีใครเลยที่ไปนอนสลบอยู่ เออ เมื่อกี้นี้ฉันคิดผิดที่ว่าไอ้หมอนี้มันอ่อนหัด ต้องบอกว่าเพื่อนของมันมากกว่าที่อ่อน แค่นี้ก้สลบ เฮ้อออออออออให้ตายเหอะ

                ติ้ด ๆ ๆ ๆ

                แบง แกอยู่แถว ๆ ตลาดเปล่าวะ มาช่วยกันลากศพหน่อยเร็วเข้า มาถึงก่อนแล้วฉันจะเล่าให้ฟัง ไม่ต้องถามมากนา มาเร็ว ๆ นะ  ปิ๊บฉันกดโทรศัพท์เครื่องเก่าหาเบอรืไอ้แบงเพื่อนสนิทฉันเอง ให้มันมารับศพพวกนี้ ฉันเดินไปใกล้ ๆ ไอ้คนที่ชื่อดิวนั่น ถามหาโทรศัพท์ของเขา แต่อย่าคิดกันนะว่าฉันจะลักโทรศัพท์ของเขา ไม่ใช่เลย ฉันจะเอามาโทรหา ญาติหรือเพื่อนให้มารับศพไป

                นี้ นาย นายฉันใช้นิ้วเขี่ยเขาเบา ๆ

                ฮื่มมมเขาครางตอบรับฉันเสียงค่อย

                โทรศัพท์นายอยู่ไหน เดี๋ยวฉันโทรบอกญาติหรือเพือ่นให้ว่านายอยู่ที่นี้

                ในกระเป๋ากางเกงอืม ก็หยิบมาสิ

                ก็หยิบมาสิ นอนเฉยอยู่ได้ ไอ้นี้นิแน่ะยังไม่ยอมหยิบอีก

                ฉันขยับไม่ค่อยได้ หยิบมาเหอะฉันไม่ว่าเธอหรอก อย่าหยิบอย่างอื่นล่ะ หึ หึ

                เออ! มันน่าช่วยไหมเนี้ย จะตายอยู่แล้วยังมีหน้ามากวนประสาทอีก ไอ้นี้นิฉันว่าเขาก่อนใช้มือล้วงไปในประเป๋ากางเกงยีนของเขาอย่างค่อย ๆ ตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยล้วงกระเป๋าผู้ชายมาก่อนเลยในชีวิตนี้ ให้ตายเหอะ

                ปอนด์!!!เสียงไอ้แบงตะโกนเรียกฉันสะเสียงดังเชียว มึงจะตะโกนทำไม 

                อะไรไอ้แบงมันเดินเข้ามาหาฉัน ฉันหันไปมองมันแวบหนึ่งก่อนล้วงกระเป๋าไอ้ดิวอะไรนี้ต่อ

เฮ้ย!!น้องสาว มีเงินเท่าไหร่เอาออกมาให้หมด(o*-)!!โจรสะพานลอยหน้าโหด+โฉดสองคนกำลังรีบไถ่เงินฉันอยู่

                ...(-_-)ไม่มีเสียงตอบรับจากฉัน

                เฮ้ย!!!!(o[]o)!!!! น้อง ลูกพี่ พี่บอกว่าให้เอาเงินมา ไม่ได้ยินหรือไง?ลูกน้องของมันตะคอกถามฉันด้วยน้ำเสียงกวน ๆ

                ...(-_-)เงีบบ  หนอยแน่ แกคิดว่าพวกแกเป็นใครกันถึงจะได้มารีบไถ่เงินฉันนะห๊า? ไอ้โจรกระจอกเอ๊ย!

                ลุยเลยไหมลูกพี่?( -.-)?ลูกน้องมันหันถามลูกพี่มันอีกครั้ง

                ...(-o-)ลูกพี่มันยังไม่ทันตอบฉันก็ชิงพูดซะก่อน

                พวกแกจะทำอะไรฉันก็ได้ เอาซิ แกเขามากันได้เลย(o[]o)ฉันตะโกนกร้าวขึ้นมา แหมๆๆๆ...พวกแกคิดว่าจะได้เงินจากฉันไปได้ง่าย ๆ หรืออย่างไง คิดผิดซะแล้วล่ะพวกแก

                ได้เลย   ย๊ากกกกก(o[]o)ลูกน้องมันวิ่งเข้ามาทำท่าจะต่อยฉัน เอาสิ มาเลย อีกนิด

                พลั่ก

                โอ๊ย

                ลูกน้องมันที่วิ่งเข้ามา โดนฉันใช่ตีนเตะเข้าที่ท้อง จุกไปเลย หล่ะสิ   ลุกขึ้นมาอีกดิ ลุกขึ้นมา... ลูกน้องไอ้โจรกระจอกค่อย ๆ ลุกขึ้นมาแล้วรีบวิ่งไปเกาะหลังลูกพี่มัน โธ่...นึกว่าจะแน่

                ไง แกก็เข้ามาด้วยสิ(-o-)ฉันตะโกนบอกไอ้ลูกพี่มัน ดูหน้ามันเข้าสิ เหี้ยมเกรียมเลย เข้ามากันเหอะ ฉันไม่ว่าอะไรหรอก มาสองคนก็ได้ ไอ้กร๊วกเอ๊ย!

                ได้...เตรียมตัวรับไว้ให้ดี ๆ ก็แล้วกัน(-o-)

                อย่าพูดมากน่า เข้ามากันเลยดีกว่า อย่าช้า(-o-)ใช่เข้ามาเลย แม่จะซัดให้น่วมเลย คอยดูฤทธิ์ไอ้ปอนด์ก่อนเหอะ

                ย๊ากกกกกกกกกก(o[]o)

                พลั่ก/พลั่ก  

                พลั่ก

                พลั่ก

                หึ หึ(-_-)ฉันหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนใช้นิ้วโป้งเช็ดที่มุมปาก หนอยแกไอ้โจรชั่วบังอาจนัก สวนหมัดมาใส่ฉันได้หมัดหนึ่ง แต่แกก็โดนฉันสวนกลับไปสามหมัด สบายเลยไหมแก ฉันกำลังจะเดินผ่านลูกพี่ของไอ้โจรกระจอกไปหาไอ้ลูกน้องมัน มันกลัวฉันตัวสั่นเลย ให้ตายเหอะ เมื่อกี้นี้แกยังขู่ฉันอยู่เลยไม่ใช่เหรอ...

                เจอกันอีกตั้งหน่อยเป็นไง ไอ้กร๊วก(-o-)เออให้มันได้อย่างนี้สิ ฉันพูดยังไม่ทันจบ วิงหนีไปซะแหละ แล้วลูกพี่แกหล่ะ ไม่ลากมันไปด้วยกันเหรอ เฮ้ออออ...(-_-)ลำบากฉันอีกต้องโทรหาตำรวจช่วยพามันไปนอน(ในคุก)สักหน่อยแล้ว

                ฉันหยิบโทรศัพท์รุ่นเก่ามาโทรหาตำรวจ 

                คุณตำรวจพอดีมีโจรจะมาปล้นฉันที่สะพานลอย   แต่โดนฉันจัดการให้แล้ว เดี๋ยวคุณตำรวจช่วยมาพาเขาไปนอนต่อที่นะค่ะ ปิ๊บฉันกดตัดวางสายทันทีที่พูดจบ คุณตำรวจก็พยายามตะโกนถามว่าฉันเป็นใคร แต่ฉันขี้เกียจต้องมานั่งตอบคำถามต่าง ๆนานาของคุณตำรวจอีกนี้นา มันน่าเบื่อจะตาย ไปบ้านไอ้แบงดีกว่า>-< vbvb สบายกว่าที่บ้านเยอะ

                ฉันเดินลงจากสะพานลอยมุ่งหน้าไปบ้านไอ้แบง ฉันเดินผ่านตลาดไปได้ไม่ไกลนัก ก็ได้ยินเสียงคนกลุ่มใหญ่ ๆ กำลังคุยกันอยู่เสียงดังเชียว(ไอ้ที่แกว่าคุยกันน่ะ บ้านฉันเรียกว่าทะเลาะ_*_) ฉันเลยเดินผ่านไปเฉย ๆ ไม่เข้าไปเสือกเหมือนทุกครั้ง

                พลั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

                เพล้ง!

                ไอ้ดิวววว เฮ้ย! ไอ้ก้อง ไอ้ดิวโดนตีหัวแตกว่ะเสียงคนกำลังตะลุมบอนกันลอยทะลุเข้าโสตประสาทฉัน โดนตีหัวแตกด้วยเหรอ หนอยไอ้พวกนี้ ไม่มีจรรยาบรรณอันธพาลกันเลยรึไงกันวะ เอ้าว่ะ ต่อมเสือกมันเริ่มทำงานอีกแล้ว เฮ้อ...ให้มันได้อย่างนี้สิไอ้ปอนด์  ฉันวิ่งเข้าไปในซอยทันที

                เฮ้ย!!!! พวกแกทำอะไรกันน่ะ-[]- ฉันตะโกนถามพวกที่มันตีหัวไอ้คนที่ชื่อดิว เดอว อะไรนั่นแตก  พวกมันหยุดการกระทำใด ๆ ทั้งสิ้น แล้วหันหน้ามามองฉันแปบเดียว แปบเดียวจริง ๆ แล้วพวกมันก็เข้าไปตะรุมบอนกันต่อ เออ ให้มันได้อย่างนี้สิ พวกไอ้คนที่ชื่อดิวท่าทางจะมาช่วยเพื่อนลำบากหน่อย มากันแค่สามคน แต่ดั๊นนนมาท้าชนกับไอ้พวกอันธพาลนับสิบ เออ...แล้วมันจะรอดไหมเนี้ย นายดิวนั่นหัวแตกกำลังโดนซ้อมอย่างหนัก เฮ้อ! ช่วยหมอนี้ก่อนก็แล้วกัน 

                เฮ้! รังแกคนที่ไม่มีทางสู้น่ะ มันใช่ไม่ได้เลยนะไอ้พวกที่รุมหมอนั่นอยู่เริ่มหันมามองฉัน แต่อีกคนก็ยังกระทืบหมอนั่นอีกทีหนึ่ง ฉันเดินเข้าไปมองหน้าไอ้พวกนี้ให้มันชัด ๆ ว่ามันกลุ่มไหนกันแน่

                โธ่...เราก็นึก่าใคร น้องปอนด์สุดสวยของพี่นี้เอง มีอะไรเหรอจ๊ะโถ...ไอ้ปื้ด มึงนี้ช่างกล้าเนอะ แกยังไม่เคยลิ้มรสหมัดของฉันล่ะมั้ง ถึงได้เห่าออกมาอย่างนี้น่ะ

                ใครเหรอ ไอ้ปื้ด กูไปเป็นน้องมึงตั้งแต่เมื่อไหร่

                น้องปอนด์ของพี่น่ะ จะไม่เป็นแค่น้องหรอกจ๊ะ แต่จะเป็น...เมียของพี่แทน ใช่ไหมวะ ฮ่า ฮ๋า ฮ๋า...เมียมึงงั้นเหรอไอ้สารเลว 

                พลั่ก

                โอ๊ย

                หมัดน้องปอนด์นี้ได้อารมณ์พี่ปื้ดจริง ๆ เลย แล้ว...อย่างอื่น...จะๆได้อารมณ์แบบนี้ไหมเนี้ย หืมมม

                พลั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ

                โอ๊ย ๆ ๆ ๆ ๆ

                มันร้องตามที่ฉันเตะและต่อย ฉันน่ะอยู่แก๊งอันธพาลมาตั้งแต่เด็ก ๆ แกนะยังอ่อนเกินไปสำหรับฉัน ไอ้ปื้ด

                มึงเล่นกับกูอย่างนี้เลยเหรอ

                เออ

                ได้ เฮ้ย!ลุยไอ้ปื้ดหันไปสั่งลูกน้องให้มาอัดฉัน พวกแกเข้ามากันเหอะ แม่จะอัดให้น่วมกันไปเลย เมื่อกี้เพิ่งเสียอารมณ์ เสียพลังงานไปโดยเปล่าประโยชน์กับไอ้พวกโจรกระจอกพวกนั้นแท้ ๆ เลย แต่ฉันยังไงก็ยังไหวอยู่

                พลั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

                พวกมันนับสิบกว่าคนก็ร่วงลงสู่กันที่ละคนสองคนจนเกลี้ยง โหย เสียพลังงานไปเกือบครึ่ง กลับไปบ้านไอ้แบงต้องเติมพลังเยอะหน่อย

                กลับไปเหอะไอ้ปื้ด ถ้าไม่อยากจะตายอยู่ตรงนี้ฉันกลับหลังหันไปบอกไอ้ปื้ด และเน้นที่คำว่าตายเป็นพิเศษ 

                เฮ้ย! พวกเราถอย ฝากไว้ก่อนเหอะพวกแกไอ้ปื้ดถอยกลับไป ยังไม่วายหันมาตะโกนขุ่อีกแน่ะ แกมาได้ทุกเมื่อแหละไอ้ปื้ด เฮ้อหิวข้าวชะมัดยาด ไปบ้านไอ้แบงดีกว่า

                เดี๋ยวเสียงไอคนที่โดนตีหัวเรียกฉัน ยังไม่ตายอีกเหรอเนี้ย เฮ้อออ อ่อนหัดจริง ๆ พ่อหนุ่มน้อย

                อะไรฉันถามเสียงห้วนจัด

                เธอมาช่วยพวกฉันทำไมเออฟังก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง จะก้มหน้าพูดทำไมไอ้นี้นิ๊

                เสือกเอง บายฉันตอบอย่างตรงไปตรงมา เฮอะไอ้บ้า จะขอบคุณกันสักคำก็ไม่มี รู้งี้ปล่อยให้จมกองเลือดตายไปเลยซะยังจะดีกว่า ฉันเดินออกมา กำลังหันหลังไปบอกเพื่อนหมอนี้สักหน่อยว่าให้พาไปโรงพยาบาล แต่พอหันไปกลับไม่มีใครเลยที่ไปนอนสลบอยู่ เออ เมื่อกี้นี้ฉันคิดผิดที่ว่าไอ้หมอนี้มันอ่อนหัด ต้องบอกว่าเพื่อนของมันมากกว่าที่อ่อน แค่นี้ก้สลบ เฮ้อออออออออให้ตายเหอะ

                ติ้ด ๆ ๆ ๆ

                แบง แกอยู่แถว ๆ ตลาดเปล่าวะ มาช่วยกันลากศพหน่อยเร็วเข้า มาถึงก่อนแล้วฉันจะเล่าให้ฟัง ไม่ต้องถามมากนา มาเร็ว ๆ นะ  ปิ๊บฉันกดโทรศัพท์เครื่องเก่าหาเบอรืไอ้แบงเพื่อนสนิทฉันเอง ให้มันมารับศพพวกนี้ ฉันเดินไปใกล้ ๆ ไอ้คนที่ชื่อดิวนั่น ถามหาโทรศัพท์ของเขา แต่อย่าคิดกันนะว่าฉันจะลักโทรศัพท์ของเขา ไม่ใช่เลย ฉันจะเอามาโทรหา ญาติหรือเพื่อนให้มารับศพไป

                นี้ นาย นายฉันใช้นิ้วเขี่ยเขาเบา ๆ

                ฮื่มมมเขาครางตอบรับฉันเสียงค่อย

                โทรศัพท์นายอยู่ไหน เดี๋ยวฉันโทรบอกญาติหรือเพือ่นให้ว่านายอยู่ที่นี้

                ในกระเป๋ากางเกงอืม ก็หยิบมาสิ

                ก็หยิบมาสิ นอนเฉยอยู่ได้ ไอ้นี้นิแน่ะยังไม่ยอมหยิบอีก

                ฉันขยับไม่ค่อยได้ หยิบมาเหอะฉันไม่ว่าเธอหรอก อย่าหยิบอย่างอื่นล่ะ หึ หึ

                เออ! มันน่าช่วยไหมเนี้ย จะตายอยู่แล้วยังมีหน้ามากวนประสาทอีก ไอ้นี้นิฉันว่าเขาก่อนใช้มือล้วงไปในประเป๋ากางเกงยีนของเขาอย่างค่อย ๆ ตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยล้วงกระเป๋าผู้ชายมาก่อนเลยในชีวิตนี้ ให้ตายเหอะ

                ปอนด์!!!เสียงไอ้แบงตะโกนเรียกฉันสะเสียงดังเชียว มึงจะตะโกนทำไม 

                อะไรไอ้แบงมันเดินเข้ามาหาฉัน ฉันหันไปมองมันแวบหนึ่งก่อนล้วงกระเป๋าไอ้ดิวอะไรนี้ต่อ