MY ROOM ONLY

ลำดับตอนที่ #4 : F.Form Summer

Form Summer.. .  [สีตัวอักษรขอเป็นนสีแดงนะจ๊ะ~]

*Applicant

1.ชื่อ :: มี (ME)

2.อายุ:: 16

3.มีอะไรจะบอกเราไหม?? ช่วยพิจารณาหน่อยนะ ^^

* Actress

1.ชื่อนางเอก ::ซน อูจอง (Son Eujung)

2.อายุ ::20

3.บุคลิก::ใบหน้ารูปไข่ ตาโต จมูกโด่ง ผิวขาว แก้มอมชมพู ผมดำเงา

4.อุปนิสัย::เด็กน้อยนักเรียนนอกไม่รู้จักโต ซนไปเรื่อย เอาแต่ใจ ดื้อ จุกจิก ขี้บ่น ชอบสร้างปัญหาให้พี่ชายแก้ไขให้เสมอ แต่เป็นคนที่มีระเบียบที่สุดในบ้าน

5.ครอบครัว::มีพี่ชาย 2 คน พ่อกับแม่ทำธุรกิจใหญ่ในต่างประเทศ เลยต้องอยู่กับพี่ชาย ฐานะทางบ้านถือว่ารวยมาก รวยอันดับต้นๆของเกาหลีเลยทีเดียว แต่พี่ชายสองคนเป็นอะไรที่ไม่ได้เรื่องเลย วันๆเอาแต่เที่ยว พาหญิงเข้าบ้านไม่ซ้ำหน้า ด้วยความที่อูจองเป็นคนเจ้าระเบียบ เลยต้องคอยบ่นพี่ชายเรื่องทำบ้านรกอยู่ตลอด แต่พี่ชายทั้ง2 คนไม่เคยฟังอูจอง ทำให้อูจองเหลือทน จนต้องลงมือไล่ผู้หญิงพวกนั้นออกไปจากบ้าน จนพี่ชายทนไม่ได้ เลยยื่นข้อเสนอบางอย่างให้อูจอง..

6.อิมเมจ Lizzy After School

* Actor

1.ชื่อพระเอก :: คิม จงฮุน (Kim joonghun)
2.อายุ ::23

3.บุคลิก::หนุ่มหล่อ สูง หน้าใส ขาว ปากชมพู
4.อุปนิสัย::หยิ่งยโสไม่มีใครเกิน ใจร้อน ขี้โมโห โกรธเป็นมีเรื่อง วางอำนาจตลอดเวลา ไม่ชอบให้ใครขัดใจ อยากได้อะไรต้องได้ (นิสัยช่างแตกต่างกับหน้าตาอันไร้เดียงสาโดยสิ้นเชิง - -)

6.อิมเมจ Choi Joonghun F.T.Island

*Question [ยิ่งละเอียดยิ่งได้ใจ^^]

1. การพบกันครั้งแรกของคุณกับคู่ของคุณเป็นยังเอ่ย
วันนี้เป็นวันที่ฉันกลับมาจากอเมริกา ไม่ได้อยู่บ้านตั้งนาน พี่ชายตัวแสบจะเป็นยังไงบ้างนะ

"พี่! ทำไมทำบ้านเละอีกแล้วฮะ แล้วก็ผู้หญิงหน้าไม่อายพวกนี้อีก เอาเข้ามาทำไมฮะ" ให้ตายเถอะพี่ชายฉันนิสัยไม่เปลี่ยนเลย
"หยุดบ่นได้แล้วน่า เธอเป็นน้องพวกเรานะ"
"พี่ชายเฮ็งซวย เอาพวกผู้หญิงสกปรกออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้"
"นิ หยุดพูดว่าบ้านนี้เป็นบ้านของเธอสักที บ้านนี้ก็บ้านพี่เหมือนกันนะ"
"ก็ได้ งั้นฉันจะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีก"
"เดี๋ยว พี่มีข้อเสนอให้เธอ"
"ข้อเสนอเอาแต่ได้ของพี่อะน่ะ ฟังไปก็เปลืองสมองปล่าว"
"ฟังก่อนแล้วค่อยพูได้ไหมฮะไปน้องบ้า ให้ตายเถอะแม่คลอดแกให้มาเป็นน้องคนหล่ออย่างฉันได้ยังไงเนี่ย"
"ชิ! ว่ามาสิ"
"ถ้าแกสามรถทำให้คนๆนึงยอมมาที่นี่ได้ ฉันจะเลิกนิสัยแบบนี้"
"ใคร"
"จงฮุน คิม จง ฮุน"
"เรื่องแค่นี้ จะไปยากสักแค่ไหนเชียว ว่าแต่นายจงฮุนนี่อยู่ที่ไหนหล่ะ"

ฉันมาที่ ที่พี่ชายฉันบอกเพื่อมาลากตัวนายจงฮุนไปที่บ้านฉัน เรื่องแค่นี่สบายมาก

"ใครคือคิมจงฮุน" ฉันตะโกนลั่นผับ
"ฉันเอง เธอมีปัญหาอะไร" อ๋อนายนี่เองหรอ หน้าหวานๆแบบนี้คงคุยง่าย
"ตามฉันมา"
"ทำไมฉันต้องฟังเธอด้วย"
"นายอยากตายรึไง"
"เธอนั้นแหละที่หาเรื่องตาย" อยู่ดีๆก็มีคนพูดแทรกขึ้นมา
"หุบปากไปคนอื่นไม่เกี่ยว ฉันต้องการแค่ตัวนายคิมจงฮุนคนเดียว"
"เธอเป็นใคร"
"ฉัน ซนอูจอง มีปัญหาอะไรรึปล่าว ถ้าไม่มี นายมานี่เดี๋ยวนี้" ฉันคว้าคอเสื้อนายจงฮุน
"มี เธอนั้นแหละตามฉันมานี่" นายจงฮุนดึงแขนฉันไปหลังร้าน
"ไอบ้าปล่อยฉันนะ" โอ๊ย เจ็บนะโว้ย
"เรื่องของเธอกับฉัน จบไม่สวยแน่ หึ" น่าตาก็แบ๊ว ทำไมนิสัยแย่อย่างนี้เนี่ย เหมือนพี่ชายฉันไม่มีผิด เหอะ~

2.เหตุหารณ์ไหนที่ทำให้คุณเริ่มรู้สึกหวั่นไหวกับชายหนุ่มเลือดร้อนคนนี้??
ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไปรู้มาว่านายนั้นเป็นมาเฟีย แล้วที่สำคัญ เขา เป็นคู่อริกับพี่ชายของฉัน
ฉันเลยแกล้งพี่ชายเล่นๆ โดยการตีสนิทกับนายจงฮุน
"นี่ นายกับพี่ชายฉันไม่ถูกกันได้ไงอ่ะ"
"ขี้เกียจเล่า"
"เอ้า นายนี่ ฉันถามดีๆนะ"
"ฉันตอบดีแล้วนะ ปกติฉันไม่ค่อยอยากคุยกับผู้หญิง" ไม่เหมือนพี่ฉันคุยได้ทุกคน คุยจนถึงบ้านเลย - -
"ทำไมอ่ะ ฉันก็เห็นผู้หญิงสวยๆล้อมหน้า ล้อมหลังนายตั้งมากมาย"
"ผู้หญิงพวกนั้นมากันเอง ฉันไม่ได้ขอ ผู้หญิงทั้ง ขี่บ่น จุกจิกไม่เข้าเรื่อง ฉันได้ยินแล้วอยากจะเข้าไปต่อย แต่ผู้ชายต่อยผู้หญิงมันจะดูทุเรศไปหน่อย"
"อืมก็จริง เออนี่ แล้วนายไม่รำคาญฉันหรอ"
"รำคาญ"
"เอ้า"
"แต่ฉันคงเบื่อแย่ ถ้าไม่มียัยจุ้นอย่างเธอมาคุยด้วย"
"งั้น นายไปเที่ยวบ้านฉันไหม"
"หยุดพูดแค่นี้แหละ เธออยากตายรึไง ฉันไปและนะ แล้วอีกอย่างวันนี้ผับไม่เปิดนะ ฉันขี้เกียจเปิด บาย~"

นายนี่แปลกคนจริง เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย แต่ก็น่ารักไปอีกแบบ~


3.คุณรู้สึกยังไงกับฤดูร้อน??
รู้สึกถึงความเห็นแก่ตัว คนเราเวลาร้อนก็โมโหไปซะทุกอย่าง แต่มันคงไม่เลวร้ายไปซะทุกอย่างหรอก เพราะฤดูร้อนก็คือฤดูของการผักผ่อน ผักผ่อนกับเพื่อน กับครอบครัว




4.บทสรุปสุดท้ายคุณอยากให้มันเป็นแบบไหน
"เมื่อไหร่เธอจะเลิกยุ่งกับไอบ้านั้นสักที" พี่คนโตตวาดฉัน
"จนกว่าพี่จะเลิกนิสัยเลวๆอย่างนี้"
"พี่ทำอะไร พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลวๆเลยนะ"
"ทำให้บ้านกลายเป็นโรงแรมสกปรก นี่ยังไม่เลวพออีกหรอ"
"ยังไงซะ พี่ก็เป็นพี่ใหญ่ พี่สั่งอะไรเธอต้องทำ เลิกยุ่งกับจงฮุนซะ"
"ฝันไปเถอะ พี่เป็นคนบอกฉันเองว่าถ้าเอานายนั้นเข้าบ้านได้ พี่จะเลิกทำแบบนี้"
"หยุดพูเรื่องนั้น พี่มีข้อตกลงใหม่ ถ้าเธอยังออกไปหานายนั่นอีก พี่จะให้ลูกน้องพ่อไปฆ่ามันซะ"
"ฉันไม่เชื่อ พี่เป็นคู่อริกับเขา ถ้าพี่จะฆ่าเขาพี่ฆ่าเขาไปนานแล้ว"
"นี่แหล่ะ เวลาที่พี่จะหมดคู่อริ"
"อย่าทำแบบนั้นนะ"
"เธอก็แค่เลิกยุ่งกับมัน อย่าลืมนะ พี่จะฆ่ามันเมื่อไหร่ก็ได้"
"ได้ และฉันจะเลิกยุ่งกับพี่ด้วย ฉันจะกลับอเมริกา และจะไม่กลับมาที่นี่อีก"
"ไม่ได้นะอูจอง"
"หยุดพูดได้แล้วฉันไม่อยากฟังคนไม่รักษาสัญญาอย่างพี่ ฉันจะไปอเมริกาพรุ่งนี้ วันนี้ฉันจะไปเลื่อนไฟล์ บาย ตั้งแต่นาทีนี้ เราสองคนไม่ต้องมาพูดกันอีก"

- วันรุ่งขึ้น ที่สนามบิน -

"ชิ แค่บอกว่าจะไม่กลับมาอีก คงดีใจกันใหญ่เลยสิ ไม่มาส่งกันสักคน"
"หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ ซนอูจอง" ใครเนี่ยเสียงคุ้นๆ ฉันหันไปดู
"เฮ้ย นายมาได้ไงเนี่ย เดี๋ยว อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ"
"ทำไมหล่ะ ทำไมเธอไม่บอกฉันสักนิดว่าเธอจะไป"
"เอ่อ.. คือ ฉันลืม ไปและนะ บาย" ฉันรีบหันกลับแล้วเดินต่อทันที
"ฉันไม่ตายง่ายๆหรอก" เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น ฉันหยุดชะงัก
"นะ นายหมายความว่าไง"
"พี่ชายเธอโทรไปบอกฉันว่าเธอจะไม่กลับมาเกาหลีอีก ฉันแทบบ้า แล้วพี่เธอยังบอกอีกว่า พี่เธอจะไม่ฆ่าฉันแล้ว เธอว่ามันตลกไหมล่ะ อยู่ดีๆ ก็มีคนโทรมาบอกว่า ฉันจะไม่ฆ่านายแล้วฝากบอกอูจองด้วย แล้วตัดสายไปเฉยๆ"
"พี่ชายฉันบอกนายแบบนี้จริงๆหรอ"
"ใช่ เธออย่าไปเลยนะ ฉัน ขะ ขอร้อง รู้ไหม ตั้งแต่เกิดมา ฉันไม่เคยขอร้องใครเลย เพราะฉะนั้น เธอห้ามขัด"
"นินาย มันก็บังคับอยู่ดีนั้นแหละ"
"แล้วแต่เธอจะคิด แต่ฉันไม่ให้เธอไปแน่" เขาคว้าฉันเข้าไปกอด