ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตัวจริงของเงาปริศนา
อะ ... อืม ที่นี่ที่ไหนกันนะ เราจำได้ว่ากำลังตามหาตัวอัลเฟ่อยู่แล้ว ก็ตกลงลงไปที่หลุมประหลาดๆ
และก็หมดสติไป แล้วตอนนี้ผมก็ปวดหัว ปวดตัวมากๆเลยล่ะครับ แล้วแล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันนะ ใครกันที่เป็นคนพาผมมาที่นี่ ขณะที่ผมกำลังบ่นกระปอดกระแปดอยู่ในใจนั้น อยู่ๆก็มีเสียงพูดขึ้นที่ด้านหลังของผม
“อา... ในที่สุดคุณก็ฟื้นแล้วนะครับ^^ ”เขายิ้มให้
“อ่า ... คะ ครับคุณคงจะเป็นคนที่ช่วยผมไว้สินะครับ ขอบคุณมากๆเลยนะครับ” ผมยิ้มตอบ
“ฮะๆ ไม่เป็นไรครับ^^ ”เขาก็ยิ้มตอบ
คนตรงหน้าผมนั้นดูภาพรวมแล้ว อายุน่าจะเท่าๆกับผม แต่เขาดูสวยกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก ผมสวยสีเทา รับกับดวงตากลมโตสีเดียวกัน ผิวก็มีสีขาวอมชมพู แถมยังมีร้อยยิ้มน้อยๆแต่งแต้มไว้ที่ใบหน้าตลอดอีก นี่ถ้าไม่ได้ยลโฉมใกล้แบบนี้ตั้งแต่แรกล่ะก็ ยังไงซะสิ่งที่คิดออกคือ ... นี่มันคือนางฟ้าจากสวรรค์ชัดๆ! ทั้งการพูดการจา กิริยามารยาทงามอีก อยากรู้จังเลยแฮะคนๆนี้ชื่ออะไร แถมผมยังมาอยู่กับเขาได้ยังไงอีก ด้วยความข้องใจผมจึงถามออกไป
“เอ่อ ... คือว่าผมขอถามอะไรหน่อยนะครับ”
“ครับ จะถามอะไรงั้นเหรอครับ^^”
“คือ ... ที่นี่ที่ไหนครับ แล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แล้วคุณคือใครครับ”ผมพรั่งพรูคำถามมากมายออกไป โดยที่หวังจะอยากคลายความสงสัย
“ที่นี่คือบ้านของผมเองครับ ผมเจอคุณนอนหมดสติอยู่ในป่า ก็เลยพาคุณมาที่นี่ครับ ส่วนผมชื่อ ‘อิน’ ครับแล้วคุณล่ะครับชื่ออะไร^^”
“ผมชื่อ ‘ลุค’ ครับ ว่าแต่ทำไมการแต่งตัวของคุณมันดูแปลกจังนะครับ ไม่เหมือนกับผู้คนที่ผมเห็นในเมืองคีออสเลย”
“เมืองคีออสมิติที่คนใน Sky Land ไม่สามารถผ่านเข้าไปได้คุณมาจากที่นั่นงั้นเหรอครับ”เขาพูดด้วยความตกใจและงุนงง จากคำตอบของคนเบื้องหน้า
เขากำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่ Sky Land อะไรกันน่ะผมไม่เห็นจะเคยได้ยินเลยซักนิด เขากำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่กันนะ
“คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่ครับ”
“อาคุณคงไม่เข้าใจที่ผมพูดสินะครับ งั้นผมจะอธิบายให้คุณฟังละกันนะครับ Sky Land คือเมืองแห่งท้องฟ้าทุกๆคนที่นี่ ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันโดยใช้เวทย์มนต์เป็นหลัก ส่วนคุณที่มาจากเมืองคีออส คือคนที่อยู่อีกมิติหนึ่งของอาณาจักรนี้ แต่น่าเสียดายที่คนภายในอาณาจักรนี้ไม่สามารถข้ามไปที่นั่นได้ เพราะในอดีตมีคนๆนึงได้ทำผิดสัญญาระหว่างที่ข้ามไปที่เมืองคีออส และเพราะเหตุนั้นทำให้คนภายในเมืองนั้นไม่รับรู้การมีตัวตนของพวกเราได้ ผมอธิบายประมาณนี้คุณคงจะเข้าไปนะครับ^^”
“งั้นหมายความว่าผมข้ามมิติมาอยู่อีกมิติหนึ่งงั้นสินะครับ”
“ใช่แล้วครับ^^”
แล้วเรื่องเจ้าอัลเฟ่จะทำยังไงดีล่ะ เรายังหาตัวเจ้าหมอนั่นไม่เจอเลย จะไปก่อเรื่องที่ไหนรึเปล่านะน่าเป็นห่วงเสียจริง
“คุณลุคดูจะมีเรื่องกังวลใจอยู่สินะครับ”
“ก็ประมาณนั้นครับผมกำลังตามหาเพื่อนของผมอยู่”
“งั้นเหรอครับ จะว่าไปผมได้ข่าวจากท่านลุงราฟาเอลว่า เก็บเด็กหนุ่มจากต่างมิติได้ ไม่รู้จะใช่เพื่อนคุณรึเปล่าแต่อีกไม่กีวัน ผมก็จะไปพบท่านลุง ถ้าคุณไม่รังเกียจจะไปด้วยกันมั้ยครับ^^”
“อืม ไปสิแต่ฉันคงต้องไปหาที่อยู่ซะก่อน”
“ไม่ต้องหรอกครับคุณอยู่ที่นี่ก็ได้อีกอย่างที่นี้ก็ไม่ค่อยมีใครอยู่แล้วด้วย^^”
“อา ... งั้นฉันก็คงต้องรบกวนนายแล้วล่ะนะ ขอบคุณนะ”
“ด้วยความเต็มใจอย่างยิ่งครับ งั้นผมจะพาคุณไปเดินสำรวจรอบๆนะครับ แต่การที่อยู่ที่นี่จะต้องใช้เวทย์ได้เพราะฉะนั้นผมจะเป็นคนสอนพื้นฐานให้คุณ หลังจากที่พาเยี่ยมชมที่นี่เสร็จแล้วละกันนะครับ^^”
“ เอาสิ”
พอผมกับอินคุยกันเสร็จแล้วอินก็พาผมเดินดูไปรอบๆ ที่นี่ใหญ่มากราวกับปราสาทเลยก็ว่าได้ ทั้งภาพวาดเครื่องเรือนต่างๆดูแล้วไม่เหมือนกับของเมืองคีออสเลยสักนิด และสิ่งที่ทำให้ผมตื่นตะลึงที่สุดก็คงจะเป็นสวนครับมันใหญ่มากๆ แถมยังมีดอกไม้นานาพันธุ์ รวมถึงเหล่าสิงสาราสัตว์ทั้งหลาย ดูสวยงามกลมกลืนกับปราสาทอย่างน่าประหลาด และหลังจากที่ผมได้เดินดูจนทั่วจากนั้น ก็จะเป็นการเรียนรู้พื้นฐานของเวทย์มนต์แล้วล่ะครับ อินเขาก็ได้พาผมมาที่ห้องสมุดในปราสาท
“เอาล่ะครับผมจะเริ่มสอนพื้นฐานให้คุณเวทย์มนต์ก็คือความรู้สึกของเราคุณต้องใช้ความรู้สึกของคุณในการขับเคลื่อนเวทย์มนต์”
“แล้วจะปล่อยพลังออกมายังไงล่ะ”
“อืม ... งั้นคุณลองคิดภาพดาบเล่มหนึ่งดูนะครับ แล้วใช้ความรู้สึกของคุณรวบรวมพลังไว้ที่ฝ่ามือแล้วสร้างให้ออกมาเป็นรูปดาบนั่น”
“ฉันจะลองทำดู”
จากนั้นผมก็หลับตาลงแล้วก็ลองคิดภาพดาบเล่นหนึ่งขึ้นมาใช้ความรู้สึกของตัวเองแล้วรวบรวมไปไว้ที่ฝ่ามืออยู่ๆผมก็รู้สึกเย็นวูบขึ้นมาที่มือของผม และผมก็ลืมตาขึ้นมาดูอีกครั้งหนึ่งในมือของผมมีดาบน้ำแข็งเล่มหนึ่งอยู่แล้วเวลาที่ผมขยับตัวดาบนั่นจะมีเสียง กิ๊งดังออกมาแล้วอยู่ๆอินก็พูดขึ้นมาว่า
“ว้าว! เวทย์น้ำแข็ง ดาบนั่นสวยมากเลยครับคุณคงจะเป็นสายน้ำแข็งสินะครับ”
“สายน้ำแข็ง???”
“อา ... คุณคงสงสัยอีกแล้ว เวทย์ที่นี่แบ่งเป็นหลายประเภทแต่หลักๆเลยก็คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ และแยกออกมาอีกก็คือ น้ำแข็ง พฤกษาเวทย์พฤกษาจะเป็นสายรักษาครับ เหมือนกับผม ผมเป็นสายพฤกษาน่ะครับ และมีอีกมากๆมายเลยนะครับ อ้อ! แล้วก็เวทย์ในตำนาน เวทย์แสงและมนต์ดำ สองอย่างนี้คนที่มีได้มีแต่คนที่เป็นเชื้อพระวงศ์ครับ และยังเป็นเวทย์ที่ใช้ยากสุดๆเลยด้วย”
“งั้นเหรอพื้นฐานฉันก็ได้แล้ว จากนั้นจะให้ฉันทำอะไรล่ะ”
“งั้นก็คราวนี้ลองโจมตีนะครับ ที่หุ่นนั่นลองปล่อยเวทย์ใส่หุ่นนั่นดูนะครับ^^”
“ในห้องสมุดมีของอย่างนั้นด้วยเหรอ”ผมพูดขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ
“เอ๋ มันแปลกงั้นเหรอครับ?”
“อา ... ช่างเถอะอย่าใส่ใจที่ผมพูดเลย”
จากนั้นอินก็สอนอะไรหลายๆอย่างให้ผม จนเวลาร่วงเลยไปหลายชั่วโมงมากแล้ว และตอนนี้ก็มืดแล้วด้วยอินเลยบอกให้ผมพักไว้แค่นี้แล้วค่อยมาฝึกกันต่อในวันพรุ่งนี้
“คุณลุคนี่เก่งจังนะครับปกติเวลาใช้เวทย์ แม้จะให้คนเก่งแค่ไหนก็ตามมาใช้เวทย์ในเวลานานๆแบบนี้ก็หมดแรงล้มพับได้เหมือนกันนะครับ แต่คุณกลับเหมือนไม่ได้เสียพลังเวทย์เลยแม้แต่นิดเดียว”
“งั้นเหรอ ... แต่ผมก็รู้สึกเหนื่อยนิดๆเหมือนกันนะครับ”
“ฮะๆ งั้นหลังทานอาหารเสร็จแล้วก็รีบเข้านอนพักผ่อนร่างกายเถอะนะครับ^^”
“อืม ... เข้าใจแล้วล่ะ”
พอพวกเราเข้าไปที่ห้องทานอาหารแล้วพวกเราก็ไม่พูดอะไรกันอีกเลย ต่างคนต่างทานอาหารส่วนของตัวเองไป หลังจากที่ผมทานเสร็จผมก็ไปอาบน้ำแล้วก็เข้านอน แต่จู่ๆก็ดันนึกถึงเจ้าอัลเฟ่ขึ้นมา
ตอนนี้นายจะเป็นยังไงบ้างนะ ฉันหวังว่านายคงจะสบายดีอยู่ ขอให้ได้เจอกันเร็วๆเถอะ
สิ้นความคิด สติผมก็ค่อยๆดับลง ไปพร้อมกับความเหนื่อย เพื่อให้ร่างกายได้พักผ่อน ......
APPLE PIE ★
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น