คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอน 2
ลิ่นาแฟหอมรุ่น ทำให้เธออไม่ไ้ที่ะประอแ้วแล้วหายใเ้าลึๆ ่อนะยิบอย่าระวั ฟอนมิบนริมฝีปาเธอโยไม่รู้ัว
“อืมม์ อร่อยั” เธอพึมพำอย่าถูใ มอนมบราวนี่อโปรรหน้า เธอเอื้อมมือไปเพื่อที่ะหยิบนมแ่ไม่ทันมือาวที่วยโอาสหยิบไปอย่ารวเร็ว
“อัน” เธอบอพร้อมับับมือาวนั้นไว้แน่นแล้วมอหน้านที่หยิบ้วยวามโรธ ายหนุ่มนั่ลร้ามโยไม่ออนุาาเธอสันิ
“ทาน้วยสิ” เาบอพร้อมปล่อยบราวนี่ลอีมือที่รอไว้่อนะใส่ปาโยไม่สนใว่าเธอมออยู่
“ุ...” เธอมอปาแที่เี้ยวบราวนี่อย่าอร่อย มิหนำ้ำยัยิ้มยิฟันที่มีบราวนี่ิเ็มไปหม
“อือ อร่อยริๆ ้วย” เาบอพร้อมับพยัหน้า
“นบ้า ินอันทำไม รู้มั้ยว่ามันเป็นิ้นสุท้ายอร้านนี้” เธอับมือเาแน่น บีบนมือาวนั้นเป็นรอยแ
“เราหิว ั้แ่เ้ายัไม่ไ้ทานอะไรเลย” เาอบลับมา้วยแววาเศร้าสร้อย ปาอิ่มแเินเือบิมู “นุะบีบมือเราอีนานมั้ย” เาถามพลามอไปที่มือัวเอ
“อุ้ย” เธออุทานรีบปล่อยมือเาทันที เาลูบรอยแบนมือัวเออย่าน่าสสาร “อโทษ” เธอบอเบาๆ
“ไม่เป็นไร เราไม่เ็บ” เาบอยิ้มๆ แ่มือยัลูบรอยแไปมา “เราหิวอ่ะ”
“หิว ็ไปร้านอาหาริ มาเ้าร้านาแฟทำไม” เธอบอพร้อมับส่ายหน้า มอเศษบราวนี่ในานอย่าเสียาย
“็เราเห็นนุนั่อยู่” เาบอเบาๆ มอเธอ้วยแววาอ่อนโยน
เธอเยหน้ามอเาอย่าั้ใ วันนี้เาไม่ไ้ใส่แมสเลยทำให้เธอมอเห็นเาอย่าัเน ใบหน้าเรียวาว ิ้วเ้ม วายาวรี่อน้าว้า มูโ่เป็นสันรับับริมปาอิ่มแ ฟันเรียาวสะอา แ่ยัใส่หมวแ๊ปสีำเหมือนเิม
“้อนานี้ ำเราไ้หรือยั” เาเอ่ยถามพร้อมเสียลั้วหัวเราะ
“บ้า ะำไปทำไม” เธออุบอิบ “ันลับล่ะ” เธอบอพร้อมับลุึ้นยืน แ่มือาวนั่นลับับแนเธอรั้ให้เธอนั่เหมือนเิม
“อยู่เป็นเพื่อนัน่อน เราหิว้าว ไปิน้าวัน” เาเอ่ยวน
“ันไม่ไ้ว่านานั้น นู่น...ั้นบนเป็นร้านอาหารเยอะแยะ เลือสัร้านนะ” เธอบอพร้อมส่ายหน้า่อนะะัเมื่อเห็นอโแลเย็นโรย้วยผโอวัลินพูน
“อเราเอ ทานมั้ย อร่อยนะ” ายหนุ่มเอ่ยถาม
“ไม่ีว่า ินเถอะ” เธอบอ นัู่เวลาะบ่ายโมแล้ว เธอมานั่ทำบ้าอะไร ับใร็ไม่รู้ถึแม้ะุ้นหน้า็เถอะ
“ันไป...” เธอพูไม่ทันบประโย เห็นเ็ผู้หินหนึ่เินเ้ามาายหนุ่มรหน้า้วยท่าทาเินอาย
“พี่โ หนูอถ่ายรูปไ้มั้ยะ” เ็หิพูเบาๆ
“โอ๊ะ ไ้สิ มาๆ” ายหนุ่มลุึ้นยืนพร้อมย่อเพื่อให้วามสูพอๆ ับเ็หิ เาเป็นฝ่ายถ่ายรูปามือถือให้
“พี่โ โ โไหนอ่ะ ุ้นมาเลย” หิสาวมวิ้ว มอผู้ายรหน้าที่ียิ้มว้านาเป็นสระอิ
“อบุนะะพี่โ หนูอบเพลพี่มาเลย่ะ” เ็หิบออีรั้่อนะเินาไป้วยท่าทาีใ
“ร้าบ แล้วเอันใหม่นะ” เสียพี่โามไล่หลัไป เาหันลับมาสบาหิสาวที่นั่มอ้วยแววาเบิว้า
“พี่โ ผลิโเหรอะ” เธอเอ่ยถามเบาเมื่อื่อนี้ หน้าาแบบนี้แว้บเ้ามาในวามำ
“อือ” เาอบเหมือนไม่สำัอะไร ่อนะัผโอวัลินินอย่าเอร็อร่อย
“นี่...ันนั่อยู่ับศิลปินเหรอเนี่ย ะมีใรมาแอบถ่ายรูปเรามั้ย” เธอถามรัวๆ ายหนุ่มส่ายหน้า เหลือบมอเธอนินึ่อนะอบเบาๆ
“ไม่มีใรสนใเราหรอ ทำัวามสบาย” เสียที่อบลับมานั้นมีวามอ้าว้า เหา โเี่ยวที่เธอสัมผัสไ้ เธอลอบถอนหายใ มอผู้ายรหน้า้วยวามรู้สึที่เปลี่ยนไป
ความคิดเห็น